เรื่อง เทพกระบี่เงาอสูร
บที่26 ปีศาจทั้งสีแดง
ผ่านเขตป่าสีาแดงมาก็เจอทุ่งดอกไม้สีเหลือง ระหว่างทางอสูรกว่า80ตัวถูกพวกเขาจัดการหมด ี่ป่านี้อากาศเย็นสบาย เมื่อพวกเข้ามาถึงกลางทุ่งดอกไม้ทุกคนตกตะลึงซากศพอสูรตายไม่ต่ำกว่าร้อยศพ และมีศิษย์ในสำนักบาดเจ็บกว่า50คนพวกเขาอาการปางตายพากเขาทั้งสี่รีบวิ่งไปดู “เจ้าเกิดอะไรขึ้นี่นี่”ซานหนิงถาม ชายคนหนึ่งหายใจอ่อนแรงพูดเบาๆว่า”ปี...ปีศาจสีแดง”จากนั้นเขาก็สลบไปอสูรพวกนี้ไม่มีหินตกอยู่เลย”เป็นไปได้ไหมว่าจะเป็นศิษย์ในสำนักเพราะหินอสูรหายไปถ้าเป็นอสูรทำร้ายจะเอาหินไปทำไม”เย่หวิ๋นพูด”เจ้าพูดมาก็มีเหตุผลเพราะการแข่งไม่ได้ระบุว่าต้องล่าอสูรแต่เพียงอย่างเดียวแค่นำหินมาให้มากทีสุด และวิธีี่ไวี่สุดคือชิงจากคนอื่น”ฟานเยว่พูด
“แต่ว่าใครกันแข็งแกร่งถึงพียงนี้”เนี่ยฟงพูดและทำหน้าจริงจัง”มันโหดร้ายเกินไปดีี่ไม่มีใครเสียชีวิต”ซานหนิงทำหน้าไม่ซบอารมณ์”ไม่ว่าเขาจะเป็นใครเราควรอยู่ให้ห่างๆดีกว่า”ฟานเยว่พูดออกมาอย่างหวาดๆ เมื่อทั้งสี่ช่วยผู้บาดเจ็บ และทำอาหารให้กินก็หาข้อมูลทันที”พวกเจ้าเคยได้ยินเรื่องสี่จอมปีศาจป่าไผ่ดำไหมล่ะพวกเขาไปถึงขึ้นวิญญาณแห่งเซียนพวกเขาใช้ธาตุไฟได้เคยเป็น10ศิษย์ป่าไผ่ดำรุ่นก่อนปีนี้ปีสุดท้ายพวกเขาอยากจารึกชื่อในสำนักก็เลยล่าทั้งอสูรและคนเพื่อแย่งชิงหินอสูร”เนี่ยฟงยืนขึ้นพวกเราไปกันเถอะในตอนนั้นเองเนี่ยฟงก็ตัดสินใจบ้างอย่างในโลกนี้มีแค่ผู้แข็งแกร่งเท่านั้นถึงจะมีสิทธิ์ตัดสินอนาคตคนอื่นและเข้าจะไม่ยอมให้ใครมาทำร้ายคนี่เขารักแล้วเขาจะต้องแข็งแกร่งเพื่อคนพวกนั่น
พวกเขาทั้งสี่ลาจากคนพวกนั้นเนี่ยฟงตัดสินใจแล้วเขาจะเป็นี่หนึ่งเพื่อหอหนังสือชั้น8เพิ่มความแข็งแกร่งของพวกเขาเนี่ยฟงฆ่าอสูรอย่างบ้าคลั่งเขาฆ่าไปกว่าร้อยตัว ทุกคนเหนื่อยกันมากทั้งตัวเต็มไปด้วยเลือดเนี่ยฟงและทุกคนพักผ่อนอยู่ใต้ต้นไม้ี่มีขนาดใหญ่มากทันใดนั้นเองฝูงอสูรหมาป่าสีเทากว่าร้อยตัวมาล้อมพวกเขาไว้ ทุกคนยืนขึ้นกระชับอาวุธ”ไม่ต้องเสียเวลาตามหาเลยนะ”เนี่ยฟงพูดจบก็หายไปจากสายตา พริบตานั้นหมาป่าก็ หายไปทีละตัวอย่างรวดเร็ว เมื่อนางทั้งสามเห็นก็รับสมทบทันที
เย่หวิ๋นง้างศรทีเดียวสามดอก เข้าเป้าทั้วสามดอกหมาป่ากระเด็นสามตัวพร้อมกันซานหนิงวิ่งเข้าไปในฟูงหมาป่าฟาดฟันตัวแล้วตัวเล่าอย่างบ้าคลั่ง ฟานเยว่ฟาดเคียวเป็นแนวนอนปรากฎคลื่นหมาป่าตายนับสิบ
เลือดสาดเต็มตัวพวกเขา หมาป่ากระโดดใส่เย่หวิ๋นี่แขนซ้ายจากนั้นก็มีตีวอื่นตามมาไม่หยุดเนี่ยฟงมองเห็นจึงใช้ใยความมืดสกัดไว้ทันเย่หวิ๋นใช้มีดี่ด้านหลังฟาดทีเดียวสามตัว”เย่หวิ๋นเจ้าเป็นไรไหม”เลือดอาบท่วมแขนนาง”ข้าไม่เป็นไร”นางตอบทั้งี่เลือดท่วมแขนเนี่ยฟงรีบมาดูแล้วเอาผ้าพันให้ นางยิ้ม”พวกเจ้าจะจีบกันนานไหมมาช่วยข้าหน่อย”ซานหนิงพูดทั้งี่มือก็ยังฟาดฟันหมาป่า เนี่ยฟงหัวเราะ”ศิษย์พี่มาหลบหลังข้า ทุกคนกระโดนหลบ เนี่ยฟงก็ปลอย
กระบี่มืด!!!!
แต่คราวนี้มันเป็นกระบี่มืดขั้นสูงสุดกระบี่ยาว 100 เมตรกว้างสามเมตรฟาดใส่หมาป่าตายไป50ตัวได้แต่ว่ามันมาเรื่อยไม่มีท่าทีี่จะหยุด ทุกคนเอายานี่ไปดื่ม เมื่อทุกคนดื่มยา หมาป่านับร้อยี่ล้อมเขาทั้งหมดตรงกลางก็กะโดดเข้ามาวินาทีเดียวกัน เนี่ยฟงปล่อยสารสีม่วงออกมาเป็วงกว่างจากร่างกายเขา กายาพิษ !!!!! หมาป่าทุกตัวตายหมดหมาป่ากว่าสองร้อยตัวนอนตายหมด แต่ว่าหมาป่าขนดำก็ก้าวเท้าเขามาถึงสามตัว “อสูรระดับ3มา3ตัว”ฟานเยว่อุทาน”ศิษย์พี่ข้าเคยเจอเยอะกว่านี้” เนี่ยฟงพูดอย่างขมขื่นในตอนี่พลังของเขามีน้อยนิด พวกมันไม่ให้ตั้งตัวพุ่งเข้ามามันเร็วมากทั้งสี่คนโดนคมเขี้ยวพุ่งใส่อย่างไม่หยุดพักพวกเขาหลบอย่างฉิวเฉียด”มันเร็วเกินไปแล้ว”ฟานเยว่พูดออกมาอย่างอ่อนแรง”ทำไมมันถึงโจมตีใสเราขนาดนี้นะ”ซานหนิงพูดด้วยความสงสัย”ข้าว่าเพราะเราเป็นผู้บุกรุกน่ะสิ”เนี่ฟงพูดพร้อมใช้กระบี่ป้องกัน พริบตาเดี๋ยวเนี่ยฟงอยู่บนหลังหมาป่าตัวหนึ่งเสียบกระพี่ไปทีคอของมัน หมาป่าสบัดเนียฟงกระเด็ดไปกระแทกพื้น หมาป่ามีแผลเล็กน้อย เนี่ยฟงยิ้ม
!
แม้เพียงเล็กน้อยแต่พิษก็ซึมเขาร่างมันแล้วความเร็วมันลดลงเย่หวิ๋นไม่รอช้าง้างธนูใส่พลังเต็มี่
ตู้ม
หัวหมาป่าหายไปแถบหนึ่งข้างซ้ายนอนแน่นิ่ง ตัวี่เหลือใช้พลังกลายเป็นควันความเร็วของมันเพิ่มเป็นสองเท่าทุกคนโดนโจมตีลอยไปในอากาศ พรวด....ทั้งสี่กระอักเลือด เนี่ยฟงปล่อยพิษอีกครั้งหมาป่ารู้ทันมันถอยออกไปหางพวกเขาเนี่ยฟงยิ้มเขาซัดเข็มออกไปในหมอกพิษหามป่าทั้งสองหายไปทันทีไม่มีใครเห็นว่าเกิดอะไรขึ้น
เมื่อเหตุการปกติทุกคนรักษาตัวแล้วเก็บหินทั้งหมดแล้วทุกคนก็นั่งพัก เนี่ยฟงนั่งมองหน้าหญิงทั้งสามก็หัวเราะออกมาหน้าตาพวกนางมอมแมมหน้าดำเหมือนถ่าน “เนี่ยฟงข้าโกธเจ้าจริงๆแล้วนะเห็นหรือไม่พวกเราบาดเจ็บแขนข้าปวดไปหมดเจ้ายังขำอีก”เย่หวิ๋นงอล “ข้าขอโทษนี่ยาี่ข้าปรุงเองช่วยเจ้าได้แน่ๆ”เนี่ยฟงยังคงอมยิ้ม ซานหนิงและฟานเยว่ก็ไม่พอใจี่เนี่ยฟงขำต่างปาหินใส่เขา
ในเวลานี้เริ่มเย็นแล้วเนี่ยฟงก่อไฟเนื้อหมาป่าถูกย่างส่งกลิ่นหอมไปทั่วป่า “เนี่ยฟงข้าถามอะไรหน่อยได้ไหมเจ้าอยู่กับสาวสวยทั้งสามคนแบบนี้เจ้าหวั่นไหวหรือไม่”ฟานเยว่พูดแนวล้อเล่น”อาฮ่าเนื้อสุกแล้ว..ว่าแต่ศิษย์สาวงามี่ว่านี่ใครกัน”เนี่ยฟังล้อเลียนนาง”เจ้าอยากตายหรือไงหะข้าอันดับหนึ่งเลยนะ” เย่หวิ๋นและซานหนิงหัวเราะ”ศิษย์พี่เนี่ยฟงกับข้าเพิ่งสิบปียังไม่มีรู้จักอะไนแบบนั้นหลอก”เย่หวิ๋นพูด”ี่จริงแล้วข้าพอจะมีคนี่ชอบอยู่นะ”พวกนางตาโตพูดพร้อมกัน
ใคร!!!!!”ท่านแม่ข้าเอง ฮ่าฮ่า”เนียฟงหัวเราะดัง “ไอ้เจ้าบ้ามาหลอกพวกเราได้”ซานหนิงนางบ่นพึมพำ”ศิษย์พี่พวกเราได้หินอสูรทั้งหมดเท่าไรแล้ว”
ฟานเยว่นับทันที วันแรก ได้ระดับ 4 มา1ก่อนระดับ2 ได้มา 50ก้อน ระดับ1ได้มา20ก้อนวันนี้ ได้ระดับสามมา4ก้อนระดับหนึ่ง40ก้อนระดับสอง268ตัวรวมเจ้ามาป่าแล้วนะ รวมแล้วก็ 779 ก้อน”เนี่ยฟงยิ้มอย่างพอใจ”พรุ่งนี้ก็จะจบการแข่งแล้วถ้าได้ถึง1000คงจะดีนะ”เนี่ยฟงพูด “หวังว่าเราจะไม่เจอพวกเขานะปีศาจสีแดงน่ะ”ฟานเยว่พูด แล้วทุกคยก็นอนพักผ่อนเมื่อถึงยามสอง เนี่ยฟงก็รับรู้ถึงอันตราย ปล่อยควันสีดำปกคลุมแล้วปลุกทุกคนอย่างเงียบๆ
ตู้ม!!!!!
พ
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??