เรื่อง เทพกระบี่เงาอสูร
บที่27 เ้าเ่์จริงะ
เมื่อสีดำปุไปั่บริเวณี่พวกเนี่ยฟงยืนเตรียมพร้อมอยู่ก็มีเสียง คนพูดขึ้นมาว่า”ศิษย์น้องทั้งสี่พวกเราขอหินอสูรได้หรือไม่แม้เราจะมองไม่เห็นแต่พวกเจ้าสู้พวกเราไม่ได้หลอกเราแค่ต้องการหินไม่อยากทำร้ายพวกเจ้า”เนี่ยฟงได้ยินแล้วเขาก็ยิ้มออกมา”ศิษย์พี่เราคงมอบหินให้ไม่ได้พวกเราต้องการเป็นี่หนึ่งเช่นกัน”เนี่ยฟงพูดหนักแน่น”ศิษย์น้องพวกข้านั้นอยู่ขั้นวิญญาณแห่งเซียนพวกเจ้าสู้เราไม่ได้หรอก”พวกเข้าเตือนถึงความห่างชั้นอีกครั้ง”ศิษย์พี่ด้วยพลังอาจสู้ท่านไม่ได้แต่ว่ามันมีวิธีสู้คนี่แข็งแกร่งกว่าอยู่ะศิษย์พี่”เนี่ยฟงยิ้ม”เมื่อเจ้าไม่ยอมเราคงต้องใช้กำลัง”
พวกเขาทั้งสี่ล้อมกลุ่มเนี่ยฟงไว้สี่ด้านแล้วมีไฟลุกติดี่ตัวเขาทั้งสี่จากนั้นเปลวไฟก็เผาระหว่างกลาง ี่พวกเขายืนสี่ด้านล้อมอย่างรุนแรง เนี่ยฟงรออยู่แล้ว
ลมหายใจอสูร!!!!
ตู้ม!!!!
พลังไฟโดนสะท้อนกลับทั้งสี่กระเด็น ี่เนี่ยฟงใช้พลางก็เพื่อไม่ให้เห็นว่าเขารอรับการโจมตี. “นี่มันทักษะอะไรกันรุนแรงกว่าพลังพวกเรา”หนึ่งในสี่ปีศาจสีแดงพูด แต่อาการบาดเจ็บก็ไม่มากพอี่จะหยุดพวกเขาทั้งสี่ พวกเขาทั้งี่กำจัดควันออกทั้นที เขาใช้อาวุธวิญญาณ สนับมือต่อยลงพื้นทำให้เกิดคลื่นพัดออกไป แต่ว่าเนี่ยฟงรออยู่แล้ว
หมื่นกระบี่มืด
เมื่อควันสี่ดำหายปรากฎกระบี่พุ่งออกมาโจมตีพวกเขาทันที เย่หวิ๋นยิงธนูใส่คนใช้สนับมือทันที เขาปัดป้องอย่างรวดเร็ว เมื่อลูกศรหมดกรบี่ก็ตามมา อีกสามคนจะกระโดดมาช่วยแต่ก็โดน ฟานเยว่ และซานหนิงสกัดไว้คนี่ใช้สนับมือต้านไว้ได้สองอึดใจจากนั้นเขาก็ลอยกระเด็นไป
บังอาจนัก!!!
เมื่อลอยไปเขาตะโกนออกไปพร้อมกลับี่มือเขามีเปลวไฟสองข้างแล้วต่อยไปี่เนี่ยฟงขณะลอยอยู่กลางอากาศ ลูกไปออกจากหมัดนั้นพุ่งตรงไปยังเนี่ยฟง เนี่ยฟงหนี่ไม่ทันมันเร็วเกินไป เกราะราชาพิษ!!! เกราะสีเขียวโปรงแสงราวกับเกราะนักรบปุร่างเนี่ยฟง
ตู้ม!!!
พรวด...เลือดทะลักออกจากปากเนี่ยฟง”บ้าเอ้ยพลังต่างกันเกินไปรับตรงๆมีหวังตายแน่ๆ”เนี่ยฟงสูดลมหายใจ
คลั่ง!!!
ปุอีกครั้ง”ศิษย์พี่ท่านจะเป็นคนแรกี่ข้าใช้ท่านี้ ปราณอสูร!!!! เมื่อเนี่ยฟงสะบัดกระบี่แต่ละครั้งเกิดคลื่นพลังสีดำพุ่งใส่เป้าหมายด้วยความเร็วและรุนแรงมาก แน่นอนกระบี่ไวจนมองไม่ทัน!
ตู้ม......ตู้ม......ตู้ม
“เจ้าเด็กนี่ลูกไม้เยอะจริง”เย่หวิ๋นคอยยิงสนับสนุนศิษย์พี่ทั้งสองแต่พวกเขาแข็งแกร่งเกินไป ซานหนิงถูกคนี่ใช้หอกยาวฟาดไปี่ท้องอย่างแรกร่างนางลอยผ่านฟานเยว่ไปกระแทกต้นไม้ ฟานเยว่สู้กับคนี่ใช้ดาบ
เคร้งงงง
เขารับมือฟานเยว่ได้อย่างสายๆกลับกันฟานเยว่สู้อย่างยากลำบาก ขณะเดียวกันพริบตาคนี่ใช้กระบี่อ้อมมาข้างหลังเย่หวิ๋น
ป้ง!!!
เย่หวิ๋นลอยตามแรงเตะชายถือกระบี่เย่เหวิ๋นก็เร็วพอกันนางใช้มิดสั่นฟันไปี่ขาเกิดรอยแผลี่ข้อเท้าจนเลือดออกเขาโกรธจัดวิ่งไปจะซ้ำ
ในขณะี่เนี่ยฟงใช้ปราณกระบี่โจมอย่างบ้าครั้งคู่ต่อสู่เข้าหลบได้ไวพอๆกัน พริบตาเขากระโดนขึ้นสูงแล้วพุ่งใส่เนี่ยฟงเขาโดนต่อยกระเด็นไปไกลในเวลาเดียวกันก็เห็นว่าเย่หวิ๋นกำลังจะแย่ปราณกระบี่วิ่งไปขวางระหว่างแย่หวิ๋นและผู้ี่ใช้กระบี่ ทางด้านฟานเยว่แย่พอๆกัน ผู้ใช้ดาบฟันด้วยความเร็วฟานเยว่หมุนตัวควงเคียวปัดป้องดาบฟันโดนี่เอวนางแต่ว่าเคียวนางก็ไวพอมันเฉือนโดนแขนเขานิดหน่อย ดาบยังคงไล่ตามฟานเยว่อย่างไม่ขาดสายในตอนนี้แผลฟ่านเยว่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ซานหนิงได้รับบาดเจ็บจากการกระแทกต้นไม้ผู้ใช้หอกทะลวงแทงเขามา มีดในมือทั้งสองปัดอย่างรวดเร็วแต่ว่ามันก็ยังเร็วไม่พอนางเอียงตัวหลบแต่ว่าไม่พ้นหอกเข้าี่ไหร่ซ้ายนางแต่นางก็ฟันไปี่ไหร่เขาเช่นกัน. ทังสามคนโดนกดดันอย่างหนัก
เนี่ยฟงหลังจากช่วยเย่หวิ๋นชายใช้สนับมือก็พุงใส่เขาเต็มแรงหมัดเขาต่อยมาทีเนี่ยฟงกระเด็นไปหลายก้าว “พลังหางชั้นกันเกินไปพวกเขาแข็งแกร่งกันจริงๆ”เนี่ยฟงคิดในใจ วินาทีเดียวดันหมัดเสยขึ้นมาเนี่ยฟงใช้แขนมังกรปัดจากนั้นใช้กระบี่แทงสวนไปเขาหลบได้แต่ก็ช้าไปเสี่ยววินาทีกระบี่เนี่ยฟงแทงโดนหน้าอกแต่ก็ตื้นไป เหตุการณ์ี่เกินขึ้นทั้งหมดเพียงไม่กี่อึดใจก็สู้กันหลายร้อยท่าแล้ว
“บ้าเอ้ย...ศิษย์น้องเห็นี่พวกเจ้าต้องโดนดีสะแล้วพวกเราปลดพลัง”ทันใดนั้นทั้งสี่คนปลดปล่อยพลังวิญญาณแห้งเซียนไฟลุกไปทั้งตัว นางทั้งสามตะลึงรวมถึงเนี่ยฟงด้วย แต่ว่ารอยยิ้มบนใบหน้าเขาก็เริ่มผุดขึ้นมา
ทันได้นั้นศิษย์พี่ทั้งสี่ทรุดตัวลง “บ้าจริงเกิดอะไรขึ้นทำไม่ขยับไม่ได้”ทุกคนขยับรางกายไม่ได้ พวกเขาไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น
“ศิษย์พี่ทั้งสี่ข้าบอกแล้วว่ามีวิธีเอาชะพวกท่านอยู่ อ่า..ฮ่า”เนี่ยฟงยิ้มอย่างเ้าเ่์”เจ้าทำอะไรพวกเรา”พวกเขาทั้งสี่อาการเริ่มแย่ลง”ข้าจะเล่าให้ฟัง ตอนี่ท่านล้อมพวกข้าไว้เดิมข้าจะให้พิษกำจัดศิษย์พี่แต่ว่าพวกศิษย์พี่น่าจะใหวตัวทันข้าเลยเปลี่ยนแผน ช้าใช้ยาพิษทาี่อาวุธทุกคนขอแค่ท่านโดนเขาสักแผลก็จบแล้วี่จริงพวกท่านปลดปล่อยพลังตั้งแต่แรกเราก็แพ้แล้ว”คนทั้งสี่ทำหน้าแค้น”เนี่ยฟงแผนเจ้าทำเราเกือบตายเจ้าบ้า”ซานหนิงพูด ฟานเยว่ไม่สนใจจับพวกเขามันติดกับต้นไม้ “ศิษย์พี่งั้นพวกเราขอหินอสูรพวกท่านล่ะะ”พวกเขาทั้งสี่โกรธจัด แต่มือเนี่ยฟงก็ล้วงกระเป๋าไปหยิบหินมา. หินระดับสี่ 5 ก้อน ระดับสาม 20 ระดับสอง1500หินระดับหนี่ง 600 ก้อน รวมกับเดิมเป็น
2904 “ทีนี้เราก็ไม่ต้องล่าอสูรแล้วแค่หาี่ปลอดภัยรอถึงตอนเย็นพรุ่งนี้เราก็ชะแล้ว”ซานหนิงพูด”ใช่แล้วศิษย์พี่พวกเราต้องรักษาตัวด้วยเราบาดเจ็บหนักอยู่”ทุกคนกินยาและเดินพลังรักษาตัว เนี่ยฟงให้ยาแก้พิษพวกเขาแต่ว่ายานี้จะทำให้ใช้พลังวิญญาณไม่ได้สองชั่วยามยามเมื่อพวกเขาอาการดีขั้นแต่ยังใช้พลังวิญญาณไม่ได้ “ว่าแต่พวกท่านชื่ออะไรกันบ้าง”พวกเขาไม่ตอบเนี่ยฟง”เอาล่ะไม่เป็นไรศิษย์พี่พวกเราไปก่อนะ ท่านเดินพลังได้ก็เผาเชือกเองะ”แล้วพวกเขาก็เดินไป
เมื่อเดินมาได้สักพัก”อสูรจะไม่ทำร้ายเขาหรือเนี่ยฟง”เย่หวิ๋นกังวล”ไม่เป็นไรป่าแถบนี้เป็นลังหมาป่าแต่เราฆ่ามันตายยกลังไปแล้ว”ได้ยินดังนั้นนางก็ยิ้มออกมา
ทางดานผู้ชมี่กำลังตะลึงอยู่ “เจ้าหนุ่มนั่นมันเก่งทั้งทักษะและวางแผนเลยทีเดียวเขาเอาชะวิญญาณแห่งเซียนได้ทั้งี่ตัวเองแค่วิญญาณก่อกำเนิดอนาคตหากไม่ตายก่อนเข้าต้องเป็นคนสำคัญในทวีปอย่างแน่นอน”อาจารย์ท่านหนึ่งพูดเหม่ยตู้ซานางก็รู้สึกตะลึงนางรู้ว่าเนี่ยฟงเก่งแต่ว่านี่ออกจะเกินกว่าี่นางคิดไวมาก แล้วนางก็ยิ้มออกมา “นี่ข้าคนพบแล้วสิะ”นางคิดในใจ
แล้วยามเช้าก็มาถึง เนี่ยฟงและคนในทีมเริ่มเหนื่อยจากการสู้กับฝูงหมาป่าและศิษย์พี่ทั้งสี่แล้วยังได้นอนแค่นิดเดียวทำให้พวกเขาอ่อนล้า ในตอนนี้ต้องหาี่หลบภัย พวกเขาเดินมาสามชั่วยามแล้วแต่ยังหาี่ซ่อนตัวไม่ได้
เมื่อเดินต่อมาอีกสักพักเนี่ยฟงสังเกตเห็นถ้ำทีามีกิ่งไม้ขวางปากถ้ำอยู่จึงรีบเดินไปดู “เจ้าจะไปไหนเนี่ยฟง”ซานหนิงถาม”ศิษย์พี่มาทางนี้ข้าเจออะไรบางอย่าง”เมื่อเดินมาถึงพวกเขาเอากิ่งไม้ออกก็เป็นถ้ำเล็กๆพอให้พวกเขาหลบได้เนี่ยฟงเอากิ่งไม้มาปิดปาก้ำไว้เพื่อพลางตา จากนั้นทุกคนก็พักผ่อนจากความเหนื่อยล้า
เนี่ยฟงพิจารณาป่าแถบี่เขาพักอยู่ว่ามันเงียบสนิทเกินไปต้องมีอสูรระดับสูงอยู่แน่หรือไม่ก็โดนล่าไปแล้วแต่เขาก็ไม่เห็นซากอสูรแม่แต่ตัวเดียวแล้วความคิดก็หยุดลงเขาหลับไปในี่สุด
พ
ขณะเดียวกันศิษย์พี่ทั้งสี่ก็ออกตามหาพวกเนี่ยฟงหวังจะชิงหินอสูรคืนแต่ว่าไม่มีแม้แต่วี่แววพวกเขาเลย ความจริงระหว่างทางเนี่ยฟงแอบกลบเกลื่อนร่องรอยพวกเขาไว้พวกศิษย์พี่จึงตามรอยยาก”ข้าว่าเจ้าเด็กผู้ชายนั่นมันแผนสูงเกินเด็กจริงๆ”คนหนึ่งในกลุ่มพูด ความจริงพวกเขาอายุ20แล้วจะออกจากสำนักปีหน้าต้องมาแพ้เด็กอายุสิบปีเขารับไม่ได้ ชื่อพวกเขาคือ คนใช้สนับมือชื่อ ซิงโจว คนใช้หอกชื่อ หัวซัน คนใช้ดาบชื่อ เต้าหลิง คนใช้กระบี่ชื่อจงเว่ยสง พวกเขาเป็นคนเก่งแต่ว่าไม่ค่อยสนใจเรื่องการแข่งเท่าไรแต่ปีหน้าจะออกจากสำนักก็เลยลงแข่งไม่นึกเลยจะมาแพ้เด็กเ้าเ่์
เนี่ยฟงตื่นขึ้นเขาหลับไปหลายชั่วยามก็มีเสียงร้องเดังออกมา
โฮ่ง....!!!!!!!!
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??