เรื่อง เทพกระบี่เงาอสูร

บท๭ี่28  ความซวยของเนี่ยฟง

เสียงอสูรดังไปทั่วป่ามันรับรู้ได้ว่ามีผู้บุกรุก”ความซวยข้านี่มันระดับไหนกันเนี่ยอีกนิดเดียวก็จะครบกำหนดเวลาการแข่งขันแล้ว”เนี่ยฟงบ่นพึมพำ ทุกคนตื่นทันที เมื่อเนี่ยฟงแอบดูจากในถ้ำ ก็ตะลึงตัวแข็ง ระดับห้า ทุกคนต่างตะลึงเช่นกันเมื่อมองผ่านจากกิ่งไม้๭ี่ปิดอยู่”มันจะเห็นเราไหมเราจบแน่ถ้ามันเห็นเรา”ฟานเยว่วิตก เนี่ยฟงพูดไม่ออกเช่นกันเขาเคยเจอมาแล้วเกือบตายดี๭ี่เหม่ยตู้ซามาทัน “พวกเราต้องยื้อเวลาจนกว่าจะจบการแข่งพวกเราจะถูกพากลับสำนักโดยทันที”เนื่ยฟงพูด

เนี่ยฟงหวังไว้ว่าเขาจะสามารถรอกไปได้ด้วยการรอเวลาครบกำหนด แต่ว่าสิ่ง๭ี่คิดมันจบลงเมื่อมีแสงสีทองพุ่งใส่พวกเขา

ตู้ม!!!!

พวกเขาหนี้ทันถ้ำถูกขยายลึกเข้าไปหลายเมตรพวกเขาโดดออกมาทันแต่ว่าแรงกระแทกทำให้ได้รับบาดเจ็บ เมื่อพวกเขาเงยหน้ามองอสูรเต็มตาปรากฎร่างของมันเป็น สีดำ เขาของมันยาวขึ้นด้านบน ตัวมันสูงสี่เมตรยาวหกเมตร หน้าของมันเหมือนกระทิงแต่ตัวมีลายสีแดงสลับดำ มันคือกระทิงอสูรลายแดง มันปล่อยแสงสีทองทำลายล้างได้

เมื่อมันเห็นคนทั้งสี่ก็วิ่งเข้าหาทันที ความแข็งแกร่งของมันทำให้ทุกอย่าง๭ี่มันชนพังเป็นทางก่อนจะมาถึงตัวพวกเขาเนี่ยฟงสังเกตเห็นอะไรบางอย่างติดอยู่๭ี่ขนของมันเมื่อมันวิ่งมาเนี่ยฟงก็หายไปจากสายตาแล้วคว้าสิ่งนั้นไว้ “หนี่เร็วทุกคน”ซานหนิงตะโกน ทุกคนหันหลังแล้ววิ่งสุดกำลัง มันไล่ตามอย่างไม่ลดละ แสงสีทองถูกปล่อยออกมาเป็นระยะทุกคนหลบอย่างฉิวเฉียด ไม่มีใครคิดสู้ 

ตู้ม!!!!!

เนี่ยฟงลอยไปในอากาศเนื่องจากเข้าไปใกล้มัน แสงถูกปบ่อยไป๭ี่เนี่ยฟงทันที กระบี่เนี่ยฟงยกมากันไว้ได้ทันแต่แรงกระแทกทำให้เขากระเด็นนำหน้า พวกนางไปไกล พรวด...เนี่ยฟงกระอักเลือด”ไม่ต้องวิ่งเองเลยนะเรา”เนี่ยฟงลุกอย่างยากลำบาก”เจ้าเป็นอะไรไหมเนี่ยฟง”ทั้งสามคนถาม”ข้าไม่เป็นไร” พรวด...เขากระอักเลือดอีกครั้ง “เจ้าบ้าอย่ามาโกหก”ซานหนิงตะโกนแล้วพวกนางวิงไปดูเนี่ยฟง กระทิงกระโดดสูง มีแสงรวบรามเป็นก้อนใหญ่ขนานเส้นผ่าศูนย์กลางสี่เมตร พุ่งไปหาพวกเขาทันที ทุกคนทำใจยอมรับไม่มีทางรอดร่ายกายเนี่ยฟงใช้ลำหายใจอสูรไม่ได้แล้วเขาบาดเจ็บเกินไป

คน๭ี่ดูอยู่ตกตะลึงพวกเขาตายแน่ไปไม่สามารถทำอะไรได้แล้วเนื่องจากป่าทั้งหมดเขาออกได้แค่ประตูมิติ๭ี่ใช้แข่งเท่านั้นมันจะเปิดตอนแข่งจบอย่างเดียว

เหม่นตู้ซาถึงกับน้ำตาคลอ

เวลาเดียวกันแสงสีขาวก็สว่างจ้าไปทั่วป่าผู้แข่งขันทุกคนถูกพากลับมารอบประตูมิติ เนี่ยฟง เย่หวิ๋น ซานหนิง ฟานเยว่ตกมาอยู่ตรงหน้าบรรดาอาจารย์ ข้างก็เป็นสี่ปีศาจสีแดง เหม่ยตู้ซาถอนใจ “พี่เหม่ยท่านร้องไห้ทำไมรึ”เนี่ยฟงถามด้วยยิ้มขันๆ พรวด...เขากระอักเลือดอีกครัง”ปากดีนักเอาตัวให้รอดก่อนเถอะ หึ”ทุกคนขำแล้วหมอจากห้องสมุนไพรก็มาดูแลผู้บาทเจ็บทุกคน

!

เวลาผ่านไปสองชั่วยามตอนนี้เป็นเวลาประกาศผลแล้ว 

ทีมของ  หลิวเหม่ยชิงส่งกระเป๋าให้อาจารย์พู้ตรวจนับ  มีทั้งหมด 768 มีระดับสี่1ก้อนระดับสาม 10 ก้อนระดับสอง 307 ก้อนระดับหนึ่ง 450 ก้อน พวกอาจารย์ต่างยินดี๭ี่ศิษย์เก่งขนาดนี้ ปีหน้าพวกเจ้า ก็ออกจากสำนักแล้วข้าหวังว่าจะสร้างชื่อเสียงของตัวเองได้นะ เหม่ยตู้ซานั่งอยู่ด้านบนพูดอย่างพอใจ “ศิษย์รับทราบ”พวกนางป้องมือ

ต่อไปเป็นทีมของเจียงเฉิน กลุ่มของเขาส่งกระเป๋าให้ตรวจ ทั้งหมด 489 ก้อน มีหินระดับสาม 9 ก้อนระดับสอง 180 ก้อนระดับหนึ่ง 300 ก้อน อาจารย์ทุกคนพอใจต่อไปเขาต้องเก่งขึ้นอีกแน่ๆ

หลังจากนั้นก็ตรวจไปหลายทีมจนมาถึง สี่ปีศาจสี่แดง”หึ...พวกเจ้าเดิมทีแข็งแกร่งกันอยู่แล้วหาหินเองก็ชนะได้แต่ดันไปแย่งศิษย์น้องทำเขาบาดเจ็บหลายสิบคนสุดท้ายเจอดีเป็นไงล่ะไม่เหลือหินเลยสินะ..หึ”ทุกคนพากันขำ”ศิษย์ผิดไปแล้ว”พวกเขาป้องมือ”ทีหลังคิดให้รอบคอบต่อไปต้องไปสร้างซื่อเสียงของตัวเองอย่าทำให้สำนักต้องอับอายพวกเจ้าจัดได้ว่าอยู่อันดับต้นๆของสำนักของเราจงก้าวต่อไปให้สมกับเป็นศิษย์ป่าไผ่ดำ”พวกเขาซาบซึ้งคำสอนของเหม่ยตู้ซาพวกเข้าป้องมือ

มาถึงกลุ่มเนี่ยฟงฟานเยว่ส่งกระเป๋ามิติให้อาจารย์ผู้ตรวจ เมื่อเทหินออกทุกคนตะลึง หินทั้งหมด 2904ก้อนแล้วยังมีระดับสี่ถึงหกก้อนจำนวนเพียงอย่างเดียวก็ไม่ต้องแยกระดับพวกเขาก็ชนะแล้ว สายตาทุกคนมองไป๭ี่พวกเขาทั้งสี่เป็นไปได้อย่างไรในทีมนั้นมีศิษย์ใหม่ถึงสองคนเหตุใดจึงได้หินมากมายเช่นนี้ เหม่ยตู้ซายิ้ม "พวกเจ้าเก่งกันมากต่อไปจงตั้งใจฝึกให้มากๆ" นางหันไม่มองเนี่ยฟงเขาเอามือเขี่ยจมุก “เจ้านี่ทำให้ข้าตกใจตลอดเลยนะ”เนี่ยฟงยิ้มแต่ไม่พูดอะไรพวกเขาได้รับป้ายประจำตัวว่าเป็นศิษย์๭ี่ได้แชมป์จากการแข่งขันใช้ป้ายนี้จะสามารถเขาไปยังหอหนังสือชั้น8ได้สองวันและยังเข้าเขตหวงห้ามได้อีกด้วย

งานเลี้ยงถูกจัดขึ้นหลังการมอบรางวัลเนี่ยฟงเขายืนอยู่คนเดียวมองออกไปบนท้องฟ้าอย่างเงียบๆ”เจ้าไม่ไปร่วมสนุกรึไงเนี่ยฟง”เหม่ยตู้ซามายืนอยู่ข้างๆ”พี่เหม่ยวันนี้ข้าได้เรียนรู้อะไรบางอย่างในตอน๭ี่ข้ากำลังจะตายข้ามองไป๭ี่ใบหน้าของพวกนางเต็มไปด้วยความสิ้นหวังมันทำให้ข้าเจ็บปวดยิ่งนักข้าอยากปกป้องใครสักคนได้และใครก็ตาม๭ี่มาทำร้ายคน๭ี่ข้ารักข้าจะไม่ยอมเด็จขาด”นางมองเนี่ยฟง”ถ้างั้นเจ้าจงแข็งแกร่งขึ้น”เนี่ยฟงก้มหน้ารับ”พี่เหม่ยข้ามีของมอบให้ท่าน”นางแปลกใจเนี่ยฟงหยิบ ดอกไม้๭ี่มีกลีบสีชมพูมีแสงเป็นประกายรอบดอก”นี่มันดอกไม้เทพบุพผาแห่งความอ่อนเยาว์”เหม่ยตู้ซางง”เจ้าได้มันมายังไง”มันติดอยู่๭ี่กระทิงตัวนั้นข้าเลยหยิบมันมาทีแรกข้าไม่แน่ใจว่าคืออะไร”เหม่ยตู้ซาไม่เข้าใจว่าให้นางทำไมกัน”เจ้าให้ข้าทำไมรึ”พี่เหม่ยท่านสามสิบแล้วข้ายังไม่อยากให้ท่านแก่ไปมากกว่านี้ฮ่าๆๆๆๆ”เหม่ยตู้ซาหน้าเขียว”เจ้าเด็กบ้า”นางโกรธแต่ก็สงบลง”เนี่ยฟงพิษของเจ้าร้ายแรงเพียงไหนทำให้อสูรถึงตายได้หรือไม่  ”เหม่ยตู้ซาเอ่ยถาม”พี่เหม่ยพิษข้ามีลำดับขั้นดังนี้ เมื่อได้รับพิษเข้าไปร่างกายจะขยับไม่ได้หลังจากนั้นพลังวิญญาณจะใช้ไม่ได้ขั้นต่อมาก็จะตายทันทีท่าหากพวกพืชโดนใบจะแห้งเหี่ยวตาย หรือก็คือพิษข้านั้นหากได้รับเข้าไปไม่ว่าจะมากหรือน้อยผลก็ไม่ต่างกันคือตายไม่มียารักษานอกจากเลือดข้าเท่านั้น”เนี่ยฟงตอบนาง”แล้ววิธีใช้มันซับซ้อนหรือไม่”เนี่ยฟงยิ้ม”ข้าสามารถปล่อยออกมาจากร่างกายได้ทางรูขุมขนเป็นจำนวนมหาศาลแต่ว่าต้องระวังคนรอบข้างจะถูกด้วยข้าจึงไม่ค่อยได้ใช้ และสามารถเคลือบไว้๭ี่อาวุธวิญญาณ ให้ข้าและผู้อื่นได้มันยังเป็นเกราะป้องกันได้อีกด้วย ในตัวข้ามีพิษสองชนิดคืพิษสีม่วงใช้ในการฆ่าและพิษสีเขียวใช้ป้องกัน”

เหม่ยตู้ซามองเนี่ยฟง”เจ้าเด็กนี่เพียงสิบปีได้รับของดีมากมายขนาดนี้เห็นทีต่อไปเขาจะต้องยิ่งใหญ่เหนือเทพนักรบในตำนาน โม่ซือหมิง ก็เป็นได้”นางคิดในใจ”พี่เหม่ยพรุ่งนี้ข้าจะเข้าหอหนังสือชั้นแปดท่านมีอะไรแนะนำข้าหรือไม่”นางยิ้ม”ชั้นแปนนั้นไม่ใช่อะไร๭ี่ข้าแนะนำได้บางคนขึ้นไปแล้วก็มิอาจได้อะไรออกมาเพราะทักษะนั้นยากเกินเจ้าใจถ้าหากมีทักษะใด๭ี่เหมาะสมกับเจ้านั้นมันจะเรียกหาเจ้าเองข้าบอกได้เพียงเท่านี้เพลงกระบี่พันทิวาของข้านั้น๭ี่ชั้นแปดก็มีแต่ว่าตอน๭ี่ข้าเข้าไปกับเพื่อนข้านั้นเขาอ่านเท่าไรแม้ข้าจะอธิบายให้เขาฟังก็ไม่อาจฝึกสำเร็จมันจึงเป็นชั้น๭ี่พิเศษมาก”เนี่ยฟงรู้สึกผิดหวังเล็กน้อยหากไม่อาจเข้าใจได้จะมีประโยชน์อะไรกัน แล้วพวกนางทั้งสามจะได้อะไรกลับมาหรือไม่ เขาถอนใจ แล้วมองพระจันทร์

สายๆของวันต่อมา ก็มีเสียงสาวน้อยสามคนมาเรียกเนี่ยฟง๭ี่ห้อง”เจ้าบ้าจะนอนไปถึงเมื่อไร”เนี่ยฟงตกใจตื่นขึ้นทันทีรีบแต่งตัวแล้วออกมา “พวกท่านมาทำอะไรกันข้าปวดไปทั่งร่างอยู่เลย”ซานหนิงหน้าเขียว”วันนี้เจ้านัดเราเองนะว่าจะไปหอหนังสือชั้นแปดอะ”เนี่ยฟงทำตาโตเขาลืมไปสนิท”จริงด้วยข้าขออภัยศิษย์พี่”เนี่ยฟงป้องมือ”งั้นเรารับไปกันเถอะ”

เมื่อมาถึงทางขึ้นชั้นแปดทุกคนรับรู้ถึงแรงกดทันแต่ว่าป้าย๭ี่ได้รับมาจากการแข่งก็มีแสงขึ้นมันช่วยพวกเขาต้านแรงกดดันได้ เมื่อมาถึง ทั้งชั้นเป็นสีแดงมีทักษะว่าอยู่บนชั้นหลายร้อยทักษะแล้วม่วนแผน๭ี่เกือบร้อยแผ่นและประวัติอีกหลายร้อยเล่ม ทุกคนเดินแยกกันไปตามความรู้สึก

เย่หวิ๋นเดินไปตามทางลึกขึ้นธนูนางก็ปรากฎแล้วพุ่งไป๭ี่ชั้นหนังสือด้านใน ชั้นหนังสือนี้เป็นสีทองมีกล่องสีเงินวางอยู่หน้ากล่องเขียนว่า ศรแห่งความกลหน นางเปิดออกอย่างง่ายดายจนน่าตกใจ ด้านในเป็นทักษะ๭ี่มีเพียงไม่กี่แผ่น นางตกตะลึง นี่มันทักษะผู้ใช้ธนู นางเปิดอ่านอย่างตั้งใจ พลังนี่มันอะไรกันถึงขั้นทำลายอาณาจักรด้วยศรดอกเดียว นางตัวชา เดิมทีทักษะธนูบนทวีปเทียนหยวนนั้นหายากมากแล้ว แต่นี่ยังเป็นทักษะชั้นฟ้าอีกทำให้นางตกใจยิ่งนัก นางเริ่มอ่านไปทีละหน้า

ซานหนิงเดินไปทางบล็อก๭ี่สองอย่างเรื่อยเปื่อยนางไม่ได้คาดหวังอะไรมากทักษะมีดสั่นนางรู้ว่า๭ี่ชั้นอื่นๆมีอยู่เยอะนางจึงไม่เดือดร้อนอะไรถ้าไม่เจอ แต่แต่แล้วนางก็มาหยุด๭ี่ทักษะเก่าๆสีแดงเล่นหนึ่งเขียนไว้ว่า มีดคู่วายุ เป็นทักษะมีด๭ี่ทรงพลังเหลือเกิน นางอุทานออกมาเพราะรับรู้ถึงแรงกดดัน นางเปิดอ่านด้วยความตั้งใจ

ไม่ต่างกันกับฟานเยว่ เดินๆหยุดๆ ไปทางนั้นทีนางโน้นที ไม่มีอะไร๭ี่นางสนใจ เคียวไม่ใช่จะมีทักษะ๭ี่เข้ากับมันง่ายๆนางเดินมาก็พบหนังสือเล่มหนึ่งตกอยู่ นางหันไปมาเตียมจะบ่นว่าทำไมอ่านแล้วไม่เก็บ๭ี่สงสัยเป็นซานหนิง แต่ก็ไม่พบผู้ใด นางหยิบขึ้นมา นางรู้ทันทีว่าเจ้าสิ่งนี้เรียกหานาง เมื่อพลิกหน้าปกขึ้นมา  เคียวเกี่ยวนภา “โอ้....เป็นไปไม่ได้”พ

เนี่ยฟงเดินจนทั่วแต่ก็ไม่พบสิ่ง๭ี่ต้องการเลยแต่อยู่ๆ”ท่านพี่ ไปทางซ้าย”หว่านเอ๋อพูดกับเขา เขาทำตามทันที “เล่มนี่ท่านพี่”เนี่ยฟงมองดูหนังสือสีเขียวเขียนว่า เข็มไรใจ สำหรับศิษย์ข้ากายาพิษ ๣๹๨ื่๬ เตียเ๦ี๺๹จือ