เรื่อง เทพกระบี่เงาอสูร
บทที่30 าเดินทาง
ีไ่าาประลองสามำัใหญ่็จะาึ สามปีี่แ้เนี่ยฟงไม่ได้ร่วมาประลอง พวกเขาทั้งสี่ถูกเหม่ยตู้ซาส่งไปอยู่ป่าอสูรเพื่อฝึกเอาตัวรอดเป็นเวลาสองปีที่พวกเขาเอาชีวิตรอดท่ามกลางอสูรหลายพันตัว ผลสามปีี่แ้ ำัซุยซานชนะเป็นอันดับหนึ่งหารอี๋เฟย นำทีมำัซุยซาน เอาชนะ ผ่าสวรรค์ หลี่หมิงคง พลาดท่าอี๋เฟยไปนิดเดียว ปี่ี่แ้จัดาประลองที่ผ่าสวรรค์ ปีนี้จัดที่ซุยซาน
เนี่ยฟงยังคงหมกมุ่นกับาเรียนปรุงยา เขาพัฒนาเป็นนักปรุงยาระดับกลางแล้ว จิวจื่อหยา สอนเข้าด้วยทุกอย่างที่มี“เจ้าเด็กนี่มีพรสวรรค์มากจริงๆไม่กี่ปี็ถึงระดับกลางแล้วแต่ที่โดดเด่นคือเขาจำสมุนไพรได้ทุกชนิดแถมแยกชนิดสมุนไพรได้เพียงแค่ได้กลิ่นเท่านั้น”เนี่ยฟงกำลังทดลองอะไรบางอย่างเขานำสมุนไพรเจ็ดชนิดผสมกับเขี้ยวอสูรหมาป่าขนดำและเขี้ยวอสูรอีกเจ็ดชนิด เพื่อทำยาเพิ่มพลังวิญญาณและสามารถทะลวงข้ามขั้นได้อีกด้วย
เขาใช้ไฟอสูรหลอมอยู่หลายชั่วยาม จิวจื่อหยา คอยมองดูเขาอยู่ว่ากำลังจะทำอะไร เนี่ยฟงกำลังทำยาสูตรหนึ่งในสามที่ได้มาจากห้องลับ เตียเมียงจือโดยวัตถุที่หามายากยากลำบากนั้นเนี่ยฟงขอให้เหม่ยตู้ซาช่วย ตลอดหกปีผ่านมาตอนนี้ได้มาครบแล้วจึงขอคำแนะนำจากจิวจื่อหยา เขาหลอมนานถึงหกชั่วยาม
แสงจ้าปรากฎขึ้นอยู่ตรงหน้าเขาไฟอสูรหมุนมีเม็ดยาสีทองลอยออกมาจากหม้อปรุงยาสามเม็ด สำเร็จแล้ว
จิวจื่อหยาเห็น็รู้ทันทีนี่ไม่ใช่ยาธรรมดา “เนี่ยฟงนี่เจ้า...ได้สูตรยานี้มาจากไหนแล้วเจ้าเป็นนักปรุงยาชั้นสูงตั้งแต่เมืาอไร”นางตะลึงเด็กอายุสิบหกเป็นนักปรุงยาขั้นสูง คนที่เป็นนักปรุงยาขั้นสูงเร็วสุดตั้งแต่มีาปรับปรุงยามาคืออายุ29แต่เจ้าเด็กคนนี้มันเป็นไปได้อย่างไร
“ท่านอาจารย์ข้าได้สูตรยามาจากผู้ไม่ออกนาม ส่วนที่ข้าเป็นนักปรุงยาขั้นสูงนั้นเพราะอามีอาจารย์ที่เก่งสอนข้า”เนี่ยฟงมองนางยิ้มๆ “เจ้าเด็กนี่พูดจาชมคนแก่ เจ้าไม่บอก็ไม่เป็นไร”นางยิ้มๆ แล้วแอบชื่นชมเนี่ยฟงอย่างยิ่ง
เนี่ยฟงออกจากห้องปรุงยา เดินเขาไปเขตหวงห้ามทันที เขตหวงห้ามเป็หอคอยเก้าชั้นสีทอง รอบนอกมีพลังกดดันวิญญาณไม่สามารถเข้าออกได้เว้นแต่ได้รับอนุญาต เนี่ยฟงได้ป้ายผ่าน ตอนแข่งเมื่อหกปีี่แ้
หอคอยทั้งเก้าชั้นแต่ละชั้นมันมีแรงกดดันเพิ่มขึ้นเรื่อยๆตลอดหลายปีมานี่ไม่มีผู้ใดได้เห็นชั้นเก้ามาก่อนกล่าวกันว่ามันไม่มีอยู่จริง แต่ว่าเด็กอายุสิบหกปีกลับเดินขึ้นไปอย่างสบายๆ ในหอคอยเก้าชั้นมีพลังวิญญาณที่สามารถใช้ดูดซึมเพิ่มพลังให้ตัวเองได้ไม่จำกันแต่็ขึ้นอยู่กับว่าคนๆจะสามารถดูดซับได้มากเพียงใด!
ตลอดหกปีเนี่ยฟงเขาหอคอยทุกวันจนสามารถต้านทานแรงกดดันหอคอยได้ และวันนี้เขาจะขึ้นไปชั้นเก้า เมื่อเดินขั้นมาพบว่า แรงกดดันมหาศาลกำลังกดร่างเขาอยู่ เนี่ยฟงใช้กายาพิษและกายหนังทองแดงกระดูกเหล็กท้านทานไว้ที่ชั้นเก้า เป็นห้องกว้างมีแสงไม่มากนักตรงกลางมีฐานสูงขึ้นมาหนึ่งเมตร มีแอ่งน้ำเล็กอยู่และมีน้ำหยุดลงมานานๆครั้งในแอ่งน้ำมีเหลวที่เรียกว่าเหลวชั้นฟ้าในนั้นมีไม่กี่หยอดเนี่ยฟงตักใส่ขวดได้ห้าขวด็หมดลง
เขาดื่มเหลว็พบว่สพลังเขากำลังทะลุผ่านเขานั่งสมาธิ แล้วกินยาไปหนึ่งเม็ดเขาผ่อนบมหายใจออก็ปรากฏควันสี่ฟ้าจากจมูกเขาพลังกำลังบ้อนออกมาจากตัว แสงสีฟ้าปรากฎขั้นรอบตัวเขาทันที ผ่านไปสักพักพลัง็ทะลักออกมาไม่หยุดแสงสีม่วง็ปรากฏขึ้นรอบแสงสี่ฟ้าร่างเนี่ยฟงสั่นไม่หยุดแล้วแสงสีดำและสีแดง็ล้อมรอบตัวเนี่ยฟง อักขระบังเกิดออกมาจากร่างเขาพริบตาเดียว กระบี่เนี่ยฟง็ปรากฏขึ้นตรงหน้า มันสั่นสะเทือนเสียงดัง พลังเพิ่มระดับขึ้นเรื่อยๆ เนี่ยฟงกินยาเม็ดที่สอง แสงทั้งหมดหมุนทวนกันเป็นคลื่นร่างเนี่ยฟงร้อนราวกับไฟเผาผมเขาลอยขึ้นตามกระแสพลังแล้วยาเม็ดที่สาม็ถูกกินไปสายฟ้า เกินขึ้นรอบตัวเนี่ยฟงพลังวิญญาณในหอคอยถูกเนี่ยหงดูดเข้ามาไม่หยุด
ตู้ม!!!!
เสื้อผ้าเนี่ยฟงขาดหลุดลุ่ยแสงที่ตาปรากฎเขาทะลวงทีเดียวเก้าขั้นโดยไม่ผ่านมิติแปรผัน หากใครรู้ทุกคนคงจะตะลึงกับสิ่งที่เนี่ยฟงทำ ที่แท้ยาที่เขาทำมันคือทางรัดาตัดผ่าน ยาเซียนสามมังกร เขาเดินออกจากหออย่างเงียบๆ
“เจ้าไปไหนไม่เคยบอกพวกเราเลยนะเนี่ยฟงเสื้อผ้าเจาไปไหนหมด”ฟานเยว่ ซานหนิง เย่หวิ๋น ็ออกมาจากหอค่อยเช่นเดียวกัน”บางทีเสี่ยงที่เกิดขึ้นเมื่อครู่คงมาจากเต้าแน่ๆเลยเนี่ยฟง”เย่หวิ๋นเขาใจได้ทันที “หึ...เจ้าคนอวดดีชอบเสียงดัง”ซานหนิงไม่พอใจที่เขาแอบมาคนเดียว เนี่ยฟงเกาจมูกแล้วยิ้ม”ข้าไม่เจอพวกท่านเลยไม่ได้ชวน
ทั้งสี่คนกำลังจะเกินไปพักแต่็เจอเหม่ยตู้ซาและจิงจื่อหยายืนอยู่นอางมองเนี่ยฟงที่สภาพดูไม่ได้แล้วยิ้มๆ “พวกเจ้าไปเ็บเตรียมตัวออกเดินทางพรุ่งนี้”เหม่ยตู้ซาพูด”ท่านอาจารย์ใหญ่เราจะไปไหนกัน”เราจะเดินทางไปำัซุยซานเพื่อประลองในวันที่15เดือนหน้า”ทั้งสี่คนงงในำัมีคนเก่งๆมากมายเหตุใดถึงเลือกพวกเรา”ท่านอาจารย์ทำไมเป็นพวกเราศิษย์พี่เก่งๆกว่าเรามีมาก”ซานหนิงยังคงถามด้วยความสงสัย จิวจื่อหยาเริ่มโมโห”อาจารย์ใหญ่เป็นคนตัดสินใจเหตุใดจึงถามมากความ”ซานหนิงทำหน้าสลด “เราจะไปแวะเมืองหลวงกันก่อนอาจได้จากคลังสมบัติดีๆมาใช้ในาตัดผ่าน”เมื่อพวกนางได้ยิน็ดีใจหกปีผ่านมาอยู่แต่ำัเบื่อจะตายปีนี้ได้ออกไปเที่ยวตั้งเดือนหนึ่งพวกเขาต่างพากันหน้าบาน”พวกเจ้าเอาหินไปขายแล้ว็อยากได้อะไร็ไปเดินหากันเองแต่ว่าห้ามขัดคำสั่งข้าเด็จขาด”เหม่ยตู้ซาทำหน้าจิงจัง”พวกเจ้าไปได้แล้วเราจะเดินทางด้วยรถม้าคงถึงประมาณสามวัน”
เนี่ยฟงนอนอยู่บนหลังคาที่พักมองดูดาวด้วยอารมณ์หลากหลายเขาคิดว่าตัวเขานั้นช่างโชคดีที่ได้เข้าำัป่าไผ่ดำเขาคิดย้อนไปถึงตอนที่พลังต่ำต้อย ตระกูลโดนดูถูก เขาขมขื่นยิ่งนั้ก แต่ว่าเหม่ยตู้ซาไม่ดูถูกเขาและยังรับเป็นศิษย์ส่วนตัว ได้พบสหายที่ดีเขา็ยิ่มออกม่ หากข้าไมาพบราชาอสูรบรรพกาล็คงไม่มีวันนี้ คำพูดราชาเต่ายังคงก้องอยู่ในหูเขานิมิตรที่เขาเห็นมันคืออะไรนะ“ท่านพี่กำลังเหงาหรือข้ารู้สึกถึงความโดดเดี่ยว”หว่านอ๋อถามขึ้นมา”เนี่ยฟงถอนใจ”ข้าไม่ได้เหงาแค่คิดถึงอดีตที่ผ่านมาเท่านั้น”นายท่านไม่ต้องกังวลตอนนี้พลังท่านแข็งแกร่งมาก”จิตวิญญาณอสูรพูด เนี่ยฟงไม่ค่อยได้คุยกับทั้งสองเท่าไรวันนี้เขาจึงคุยกันอยู่นาน
พ
แล้วเช้าวันใหม่็าึ ขบวนรถมาำัมาเตียมพร้อมแล้วพวกเขาทั้งสี่นั่งอยู่ในรถขันใหญ่ ส่วนอาจารย์ทั้งสองนั่งไปอีกคับ เหม่ยตู้ซาไม่อยากให้เป็นเป้าสายตาจึงมีรถสามคันอีกคันไว้ขน
แล้วาเดินทางสู่โลกถายนอก็เริ่มขั้นหลังผ่านมาหกปี...
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??