เรื่อง เทพกระบี่เงาอสูร
บที่107 ตระกูลหมาง.
“ไม่ทราบว่าแม่นางมีนามว่าอะไร”นางยิ้มน้อยๆ
“ขาชื่อว่าจวี๋ซวงเหยียน”เนี่ยฟงพยักหน้า
“เป็นชื่อี่ไพเราะมาก”นางเผยยิ้มออกมา
“นายน้อยเนี่ยท่านกำลังจะไปไหนรึ”จวี๋อี้เสียวเอ่ยถาม
“ข้ากำลังจะไปตระกูลหมางท่านจวี๋”วจี๋อี้เสียวยิ้ม
“ให้หลานข้าพาไปดีหรือไม่นางรู้ทางเป็นอย่างดี”เนี่ยฟงกำลังจะเอ่ยแต่ว่า
“นายน้อยเนี่ยโปรดวางใจข้าจะนำทางท่านเอง”เนี่ยฟงพูดไม่ออกหากเขาตอบว่าไม่ แน่นอนผลของมันย่อมออกมาไม่ดีแน่แผนทั้งหมดเขาจะสูญเปล่า
“ข้าละอายยิ่งนักี่ต้องให้สาวงามมาคอยนำทางข้า”นางยิ้มออกมา
“นายน้อยอย่าคิดมากข้าเต็มใจ”เนี่งฟงมองไปี่ใบหน้านางผู้หญิงคนนี้มีการวางตัวดียิ่งแถมมีความฉลาดรอบคอบมากหากให้มาร่วมงานคงมีประโยชน์ไม่น้อย
“งั้นรบกวนแม่นางแล้ว”ทั้งสามเดินออกไปพร้อมกันเหลือเพียงซุยเซ่อหลัวและจวี๋อี้เสียวนั่งคุยกันต่อไม่นานมู่หลานก็เดินมา`
“ท่านพ่อเจ้านั่นไปไหนแล้ว”``
“เขาออกไปี่ตระกูลหมางแล้วเจ้าไปไหนมา”
“ข้าบ่มเพาะอยู่สาวใช้ไปบอกว่าเข้าออกมาจากบ้านแล้วข้าจึงรีบมาแล้วเขารู้ทางรึ”
“ซวงหยียนนำทางเขาไปแล้ว”
“ร้ายนักนะซวงเหยียน”นางคิดแล้วนางก็หันหลังกลับไปบ่มเพาะต่อด้วยความไม่พอใจนางเป็นคนฉลาดี่ไม่ตามเนี่ยฟงไป
“ท่านไปี่ตระกูลหมางทำไมรึนายน้อยเนี่ย”เนี่ยฟงยิ้ม
“เดี๋ยวเจ้าก็รู้เอง”เนี่ยฟงหัวเราะนางเผยยิ้มออกมาเนืองจากตระกูลซุนและตระกูลหมางอยู่ไม่ไกลกันมากไม่นานพวกเขาก็ถึงด้านหน้าตระกูลหมาง
“คุณหนูจวี๋มีเรื่องอันใดถึงมาด้วยตัวเอง”
“ไม่ใช่ข้าแต่เป็นนายน้อยเนี่ยต่างหากี่มีธุระกับตระกูลหมาง”
“ข้ามาทวงสัญญากับกั่วเฉิน”ยามคิดสักพัก
“หรือเจ้าเป็นคนทำร้ายนายน้อยเรา”
“เจ้าบ้ารึเปล่าเราประลองกันแล้วเขาแพ้ให้กับข้าและข้ามารับของตอบแทนในการพนันของเรา”ยามี่เฝ้าประตูหน้าบิดเบี้ยว
“งั้นตามข้ามา”ทั้งสามถูกนำตัวไปด้านในเมื่อมาถึงจวนยอดฝีมือมากมายเดินเขามาล้อมเขาจากทุกทิศทางแต่เนี่ยฟงยังคงนิ่งสงบไม่ไหวติงแต่สาวงามทั้งสองี่เดินตามเขามาเกิดความไม่สบายใจ
“เจ้ามาจริงๆนี่จะไม่โง่ไปหน่อยรึี่มาแค่สามคน”
“เจ้าคิดกลับคำพูดรึกั้วเฉิน”มันแสยะยิ้ม
“ข้าไม่มีอะไรต้องพูด”ไม่นานชายร่างใหญ่ก็เดินมาข้างหลังกั่วเฉินเขามีหนวดเครายาวเขาคือหมางฉีพ่อของกั้วเฉิน
“เจ้าคงเป็นลูกคนเดียวสินะ”เนี่ยฟงถาม
“ใช่แล้วข้าคือทายาทเพียงคนเดียวของตระกูล”เนี่ยฟงถอนใจี่ตระกูลหมางไม่มีลูกสาวแค่นี้เขาก็ลำบากใจมากแล้ว
“เจ้าหนุ่มเจ้ามาี่นี่ต้องการอะไร”
“ลูกชายท่านผิดสัญญาเขาบอกว่าถ้าเขาแพ้การประลองจะยอมรับฟังคำขอข้าหนึ่งอย่างในเมื่อเขาแพ้ข้าจึงมาทวงสัญญา”มันยิ้มออกมา
“เป็นเช่นนั้นรึ”
“ใช้แล้วท่านพ่อแต่ในเมื่อมันมาหาี่ตายข้าจะฆ่ามัน”ในใจหมางกั่วเฉินนั้นต้องการให้เนี่ยฟงตายไปสัญญาหมั้นจะได้ยุติลงสีหน้าของหมางฉีจริงจังขึ้นมา
“เจ้าทำข้าขายหน้านักเจ้าแพ้แล้วยังลอบกัดคนอื่นอีกงั้นรึ”
“แต่ท่านพ่อมันแย่งคนรักข้า”
“เจ้าลูกโง่หากนางรักเจ้านางคงแต่งกับเจ้าไปนานแล้ว”กั่วเฉินสีหน้ามืดมน
“เจ้าหนุ่มเจ้าจะขออะไรเรา”
“ข้าอยากให้สอนวิธีสร้างระเบิดวิญญาณให้กับข้าสักหนึ่งรูปแบบ หน้าของหมางฉีมืดมนทันที
“นี่คือความรับของตระกูลเรา”
“ท่านจะผิดคำพูดงั้นรึ”สีหน้าของหวังฉีมืดมนทันที
“ก็ได้เจ้าอยากได้รูปแบบได้”
“ข้าอยากได้พลังทำลายสูงๆ”หมางฉีตาโต
“เจ้าจะเอาไปทำอะไร”
“ข้ามีเรื่องนิดหน่อยี่ทวีปข้าจึงต้องการวิธีสร้างระเบิดวิญญาณ”
“ก็ได้เจ้าเข้ามาด้านในก่อน”เมื่อนั่งี่โต๊ะด้านในเนี่ยฟงโยนขวดยาให้หมางฉีหนึ่งขวด
“นี่คือยาปราณโลหิตหิมะสิบเม็ด”ตาของหมางฉีแถบจะหลุดออกมา มันคือยาี่มีผลทำให้คนี่ยังไม่ก้าวข้ามนิพพานสามารถข้าไปขั้นเหนื่อธรรมชาติได้ง่ายขึ้น
“ข้าเห็นแก่ี่วิธีการทำระเบิดของท่านเป็นความลับข้าจึงมอบมันให้เป็นของตอบแทน”
“นายน้อยรู้หรือไม่ยานี่มีค่าเพียงใดเหตุใดจิงมอบมันง่ายๆ”ซวงหยียนยิ้มออกมาเมื่อเห็นท่าทีี่เปลี่ยนไป
“แน่นอนข้าเป็นคนปรุงมันข้าย่อมรู้”ตามันโตขึ้นมา
“ท่านคือนักปรุงยารึ”
“ข้าเป็นทุกอย่างนั่นแหละ”
“ได้ๆข้าจะส่งมอบวิธีสร้างให้หนึ่งรูปแบบนั้นคือระเบิดวิญญาณกัมปนาท หนึ่งลูกมีรัศมีทำลายหกเมตรความรุนแรงสามารถฆ่าอสูรห้าเขาได้สบายๆ”เนี่ยฟงยิ้มอย่างพอใจ
“ข้าอยากขอซื้อมันด้วยท่านพอมีเหลือเท่าไร”!
“ตอนนี้ข้ามีทั้งหมดเพียง5000ลูกเท่านั้น”
“ท่านเสนอราคามาได้เลย”
“ลูกละ70หินก่อเกิน5000เท่ากับสามแสนห้าหมื่นหินก่อเกิด”
“ตกลง”เนี่ยฟงสบัดมือหินก่อเกิดกองอยู่บนโต๊ะตามจะนวนทันที จากนั้นก็มีคนเอาระเบิดมาให้เนี่ยฟงเขาเก็บเข้าไปอย่างระมัดระวัง จากนั้นหมางฉีก็สอนวิธีใช้ระเบิดวิญญาณให้เขา
“ส่วนขั้นตอนการสร้างข้าจะให้หลานสาวข้าเป็นคนสอนและจดวิธีการสร้างให้
“ขอบคุณท่านหมางมาก”จากนั้นเนี่ยฟงก็นั่งรอ
“เอ...ไม่ใช้ว่าท่านมีลูกชายคนเดียวรึทำไมถึงมีหลานได้”
“อ่อนางเป็นลูกพี่ชายข้าน่ะ”เนี่ยฟงเริ่มอึดอัดขึ้นมา
“แม่นางซวงเหยียนตระกูลจวี๋นั้นขายสมุนไพรใช่หรือไม่”
“ท่านเข้าใจถูกแล้ว”เนี่ยฟงยิ้ม
“ไม่ทราบว่ามีต้อนี่ยังมีชีวิตอยู่บ้างหรือไม่”
“ท่านต้องการปลูกมันรึ”เนี่ยฟงยิ้ม
“ใช่แล้วข้าอยากปลูกมัน”นางยิ้ม
“ก็พอมีอยู่บ้างแต่ราคาค่อนข้างสูง”
“เรื่องเงินไม่ใช้ปัญหาไว้ข้าจะไปบ้านแม่นางซวงเยียนหวังว่าจะไม่รังเกลียดข้า”
“ข้ายินดี”ไม่นานสาวงามอายุยี่สิบปีก็เดินมาเมื่อนางเห็นเนี่ยฟงก็ประหลาดใจหน่มคนนี้หล่อมากเกินไปนางไม่เคยเห็นใครหล่อเพียงนี้มาก่อน
“ท่านคงเป็นนายน้อยเนี่ยข้าจือซีขอคารวะ”
“แม่นางลุกขึ้นเถอะอย่าได้นอบน้อมเช่นนี้ข้ามิได้มีตำแหน่งใหญ่โตอะไร”นางยิ้ม
“งั้นเชิญนายน้อยเขาไปในห้องสร้างอาวุธ”เมื่อเข้าประตูเหล็กมาข้างในเป็นห้องกว้างใหญ่มีเตาหลอมประมาณยี่สิบเตามีคนงานอยู่ร้อยคนี่กำลังสร้างอาวุธอยู่จากนั้นนางก็เริ่มสอนเนี่ยฟงถึงวิธีการสร้าง การทำนั้นจะต้องเรียนรู้การสร้างผังวิญญาณด้วยแล้วสลักผังวิญญาณลงไปในระเบิดทำให้มันเชื่อมต่อกับวัตถุต่างๆในการสร้างระเบิดวิญญาณไม่นานเนี่ยไงก็สามารถสร้างผัววิญญาณได้สำเร็จ
“คนผู้นี้เกินคำว่าอัจฉริยะไปแล้วของี่ใช้เวลาเรียนถึงหนึงปีเขากับทำได้ในหนึ่งวัน”นางคิดนางเริ่มสนใจเนี่ยฟงทันทีเขาไม่ใช่เด็กหนุ่มี่มั่วเอาแต่เล่นเหมือนลูกพี่ลูกน้องของนางอย่างหมางกั่วเฉินแต่ทุกอย่างเขาทำด้วยความจริงจังและเต็มไปด้วยความสุข
“ท่านเก่งมากจริงๆเพียงวันเดียวก็เรียนรู้ได้จนแตกฉานแล้ว”
“แม่นางจือซีกล่าวเกินไปแล้ว”เนี่ยฟงเดินออกมาพร้อมกล่าวอำลากลับ
“ข้าไปหาท่านได้หรือไม่”เนี่ยฟงตกใจ
“ข้าหมายถึงไปพูดคุยเกียวกับการสร้างระเบิดน่ะ”เนี่ยฟงยิ้ม
“แน่นอนแล้วพบกันแม่นางจือซี”นางยิ้มออกมาอย่างดีใจ
“ดูเหมือนหลานผู้เย็นชาของข้าจะมีความรักนะ”หมางฉีหัวเราะ
“ท่านน้า”เนี่ยฟงหันมายิ้มและมอบยาให้นางหนึ่งขวด
“ขอบคุณแม่นางี่สละเวลาให้ข้า”
“นี่มันมากเกินไปยาปราณวารี”เนี่ยฟงยิ้มแล้วเดินออกมาจากตระกูล
“คนผู้นี้ไม่ธรรมดาเลยจือซีแม้ข้าไม่อยากเห็นคนในตระกูลต้องไปเป็นเมียน้อยใครแต่ข้าคิดว่าหากเป็นเขามันคุ้มค่ายิ่งนัก”นางยิ้มอย่างเขินอาย
เนี่ยฟงเดินออกมาก็พบกลุมคนี่ดูทรงอำนาจเดินผ่านพวกมันล้วนไม่เห็นใครในสายตาแต่เมื่อพวกมันเห็นจวี๋ซวงเหยียนจึงอดไม่ได้ี่จะเอาเปรียบนาง
“แม่นางซวงเหยียนไปดืมช้าเป็นเพื่อนพวกเราหน่อยได้หรือไม่”มันไม่เห็นเนี่ยฟงในสายตา ซวงเหยี่ยนกำหมัดตัวสั่นนางถูกหยามต่อหน้าเนี่ยฟง เนี่ยฟงสังเกตเห็นความอดกลั้นนาง
“ดูเหมือนว่าแม่นางซวงเหยียนจะไม่อยากไปกับพวกเจ้าข้าว่าพวกเจ้าไปเสียเถิด”
“เจ้าเป็นใครถึงมายุ่งกับตระกูลอัน”ซวงเหยียนพยามส่ายหน้าว่าอย่าทำอะไรทันอาจนำมาซึ่งความเดือดร้อนไม่รู้จบ
“ตระกูลอันงั้นรึ”เนี่ยหงหัวเราะ
“เจ้าขำอะไร”
“หากเจ้ายังล่วงเกินแม่นางซวงเหยียนอีกอย่าหาว่าข้าใจดำ”พวกมันขำออกมา
“แล้วเจ้าจะทำอะไรพวกเรา”มันคว้าแขนซวงเหยียนทันทีไม่ทันไรมือของมันก็หายไปเสียงกรีดร้องก็ดังขึ้นเนี่ยฟงจับมือซวงเหยียนมาอยู่ข้างหลังเขา
“แม่นางซวงเหยียนดูถ้าวันนี้ข้าไม่สังสอนตระกูลอันเกรงว่าข้าคงมิใช่เนี่ยฟงอีกต่อไป”กลุมคนสิบคนมองเนี่ยฟงด้วยสายตาอาฆาต
“คุณชายเนี่ยพวกมันมีอำนาจสูงสุดในอูไทเกรงว่าท่านคงจะลำบากหามีเรื่องกับพวกมัน”เนี่ยฟงหัวเราะ
“อย่าได้กังวลเกินไปนักเพียงตระกูลกาฝากี่ไม่ทำมาหากินเอาแต่อาสัยกำลังี่มากกว่าค่อยเก็บผลประโยชน์ผู้อื่นแต่กลับหยิ่งผยองเช่นนี้ข้าจะลบตระกูลอันออกจากอูไทมันเสีย”
“โอหังแค่ขั้นชำระยังกล้าอวดดี”เนี่ยฟงหัวเราะ
“งั้นเจ้าจงดูให้เต็มตาว่าข้าจะทำได้หรอไม่”ซวงเหยียนสีหน้ากังวลแค่พวกพวกปลายแถวของตระกูลอันก็อยู่ขั้นสำนึกแล้วทำไมเนี่ยฟงถึงยังกล้าต่อต้านอีกดูจากี่เขาพูดมาเนี่ยฟงน่าจะรู้ความสามารถของตระกูลอันไม่น้อย ไม่นานพวกมันก็พุ่งเขาโจมตีเนี่ยฟง
“แม่นางล่วงเกินแล้ว”เนี่ยฟงดึงนางสองคนมากอดไว้จากนั้น คนทั้งเก้าก็กลายเป็นละอองเลือดทันี่ซวงเหยียนตกใจนี่มันบ้าอะไรกันพวกนั้นตายได้ยังไงเพียงไม่ถึงอึดใจ
“แม่นางเป็นอะไรหรือไม่”นางส่ายหน้าช้าๆ
“ส่วนเจ้าไปบอกตระกูลอันให้นำเด็กและคนแกของตระกูลเจ้าออกไปจากเมืองซะไม่งั้นพวกเจ้าต้องสญสิ้นเชื้อสายเป็นแน่ข้าจะไปหาพวกเจ้าอีกห้าวัน”ชายี่มือขาดลดลานรีบกลับไปทันทีมันรู้ตัวทันี่ว่าเป็นคนเหตุทำตระกูลมาสู่หายนะแล้ว
“เราไปกันเถอะ”ซวงเหยียนไม่เขาใจว่าเนี่ยฟงทำได้อย่างไร
“สำหรับท่านพี่แล้วระดับพลังไม่มีความหมายแต่อย่างใดแม่นางซวงอย่าได้กังวล”จูซวี่ตันอธิบายนาง
“นี่ออกจะนอกแผนไปหน่อยแต่ยังไงี่อูไทจะมีหรือไม่มีตระกูลอันก็ไม่มีความหมายนี่จริงไหมแม่นางซวงเหยียน”
“อันี่จริงเขาก็พูดถูกทีเดียวหากไม่มีตระกูลอันสี่ตระกูลี่เหลือก็สามารถลืมตาอ้าปากได้มากขึ้นแต่ว่าหากขาดกำลังี่แข็งแกร่งของตระกูลอันแล้วเผ่าหลีอังอาจจะมาบุกได้ทุกเมื่อ”นางคิด
“ไม่ต้องห่วงเรื่องกำลังทหารไปหลอกพวกเขาไม่ยอมสูญเสียตระกูลไปหลอกเขาจะยอมจำนนข้าจะลดอำนาจพวกมันให้เท่ากับสี่ตระกูลและให้พวกมันทำมาหากินเหมือนคนอื่นๆซะข้าไม่ทำอะไรโดยไม่คิด”
“นี่เขาอ่านใจข้างั้นรึคนๆนี้หน้ากลัวเกินไป”นางคิดไม่นานนางก็ยิ้ม
“มู่หลานข้าคงต้องผิดใจกับเจ้าเสียแล้ว”นางคิดในใจ ทั้งสามกลับไปี่ตระซุนจากนั้นซวงเหยียนก็ขอตัวกลับไปเนี่ยฟงกลับเข้าบ้านแล้วส่งผ่านจิตใจถึงมิโฮให้เดินทางมาี่นี่เร็วี่สุดทั้งสองจิตใจเชื่อมถึวกันอยู่แล้วจากนั้นเนี่ยฟงก็เข้าไปมนหินร้อยอสูรเพื่อบ่มเพาะ
“ท่านเสี่ยวเอินท่านพี่ให้เราไปหาด่วนี่สุด”เสี่ยเอินหัวเราะ
“ดีเลยข้าอยู่ระดับสิบห้าแล้วอยากลองพลังข้ามมิติพอดี”
“ข้าขอทิ้งข้อความบอกพี่เสี่ยจิงเสวียนก่อนว่าเกิดเรื่องอะไรกับท่านพี่บ้าง”
“ได้”ไม่นานนางก็กลับเข้ามาเสี่ยวเอินบินไปในอากาศจากนั้นอ้าปากคำรามหลุมดำก็บังเกิดขึ้นเมื่อพวกเขาผ่านเข้ามาก็อยู่ี่หน้าบ้านเล็กของเนี่ยฟง
“ี่นี่แหละท่านเสียวเอินถูกต้องแล้ว”เนี่ยฟงลืมตาด้วยความแปลกใจ
“ทำไมมาเร็วกันนัก”เขาออกมาจากหินร้อยอสูรเมื่อเห็นมิโฮก็ตกใจตอนนี้นางเป็นสาววัยยี่สิบแล้ว
“เจ้าโตเร็วจริงๆ”นางหัวเราะ
“ทำไมมากันเร็วนัก”
“ข้าระดับสิบห้าแล้วมีความสามารถใหม่คือพลังข้ามมิติ”เนี่ยฟงยิ้ม
“เจ้ามาก่อนข้ามีอะไรให้ดู”เนี่ยฟงพาทุกคนเข้ามาในหินร้อยอสูรทั้งสองตกใจมาก
“เจ้าวาสนาดีอะไรเช่นนี้”เสี่ยวเอินพูด
“ท่านพี่คนผมแดงใครกัน”เนี่ยฟงเล่าให้มิโฮฟังพ
“ท่านพี่ท่านโดนองค์หญิงทุบตีเป็นแน่”มิโฮโกรธจัด
“ข้าไม่อยู่ไม่ท่าไรท่านก็มีสาวงามอยู่ข้างกายเช่นนี้ต้อไปข้าต้องจับตาดูไม่ให้หางสายตา”
“ไห่ถางใช้เจ้ามาล่ะสิ”นางยิ้ม
“ข้าคันมือเต็มทีแล้วเราจะไปล้างตระกูลอันวันไหนดี”เสี่ยสเอินถาม
“อีกห้าวันหลังจากเรื่องี่นี้จบลงเราจะกลับไปตระกูลเนี่ยกัน”มิโฮน้ำตาไหลทันทีนางดีใจมาก
“เสี่ยวเอินติดต่อไปหาอาจารย์ข้าว่าอีกไม่นานข้าจะกลับไปบ้านให้เตรียมตัวให้พร้อม”
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??