เรื่อง ตำรับรักข้าวโพดหวาน จบแล้ว (yaoi)

ฝัก๿ี่ 15

หลังจาก๿ี่ส่งตัวคู่บ่าวสาวเข้าห้องหอแล้ว แขกเหรื่อ๿ี่มาร่วมงานนั้นก็ต่างพากันทยอยลากลับไปจนหมด เหลือเพียงครอบครัวของเจ้าภาพทั้งสอง๿ี่เพิ่งจะได้มีเวลานั่งพักกันเสียที

ข้ากับภรรยาต้องขอฝากบุตรชายไว้กับพี่ศจีด้วยนะขอรับ เจ้าดินนั้นยังเด็กนักถ้าหากทำอะไรไม่เหมาะไม่ควร ก็รบกวนท่านช่วยอบรบสั่งสอนตักเตือนด้วยนะขอรับ”

นายมั่นนั้นรู้สึกใจหายเป็นอย่างมาก เพราะปกติแล้วในทุกๆ วัน ตนกับบุตรชายคนโตนั้นมักจะต่อปากต่อคำกันตลอด หลังจากนี้ไปชีวิตเขาคงจะเงียบเหงาไปทีเดียว

ข้าเองนั้นก็รู้สึกถูกชะตากับหนูดินมาตั้งแต่วันแรก๿ี่ได้เจอกันแล้วล่ะ พวกเจ้าอย่าได้เป็นกังวลว่าข้าจะรังเกียจลูกสะใภ้คนนี้เลย นี่ข้าจะบอกอะไรให้เจ้าทั้งสองคนได้รู้นะ ว่า๿ี่บุตรชายพวกเจ้าได้แต่งงานกับบุตรชายข้าเร็วขนาดนี้ ก็เพราะว่าข้าเนี่ยแหละ๿ี่อยู่เบื้องหลังช่วยส่งเสริมไงล่ะ หากจะรอให้เด็กทั้งสองนั้นรักกันเองข้าคงได้ตายก่อน ไม่มีโอกาสได้เห็นงานแต่งบุตรชายหรอก หึหึหึ”

!! ~~ ! ! ! !!

!!

~ ข้าว่าวันนี้ท่านพี่ศจีกับบุตรชายไปพัก๿ี่บ้านข้าก่อนดีกว่านะ หากพวกท่านนอนพัก๿ี่นี่ในคืนนี้ เห็นทีว่าคงไม่ได้หลับไม่ได้นอนกันหรอกขอรับ เชื่อข้าเถอะ!”

อืม ข้าก็คิดอย่างนั้นเหมือนกัน หึหึหึ คืนนี้คงต้องรบกวนพวกเจ้าแล้วล่ะ เด็กวัยรุ่นก็แรงดีอย่างนี้ล่ะนะ แต่เสียงโครมครามเมื่อสักครู่นี้ หวังว่าคงจะไม่ใช่เสียงเตียงหักหรอกนะ”

~ ข้าเกรงว่าจะใช่นะขอรับ”

... ... ... ๆ ๆ

เสียงนกร้องประสานเสียงกันดังจนหนวกหูในยามเช้านั้น ทำให้ดิน๿ี่เพิ่งจะได้หลับไปเพียงไม่นานต้องตื่นขึ้นมาอย่างงัวเงีย

ตอนนี้เขากับพี่สิงห์นั้นนอนกันอยู่บนพื้นห้อง๿ี่ปูทับด้วยฟูกบางๆ เท่านั้น เป็นเพราะเตียงนอนขามันหักไปตั้งแต่เมื่อคืน๿ี่ผ่านมาแล้ว ปกติการนอนบนพื้นเช่นนี้มันก็จะทำให้รู้สึกหนาวสักหน่อย แต่เมื่อมีคนให้ซุกให้กอดนอนกลับรู้สึกอุ่นสบายอย่างไม่น่าเชื่อเลยล่ะ

ดินยังคงรู้สึกง่วงอยู่มากแต่เพราะจำเป็นต้องไปทำหน้า๿ี่สะใภ้๿ี่ดีจึงต้องฝืนตื่นขึ้นมา เพราะหากตื่นสายตั้งแต่วันแรก๿ี่แต่งงานเข้ามามันก็คงจะดูไม่ดีเท่าไหร่นัก

แล้วเมื่อคืนสามีของตนนั้นหลับไปโดยไม่ยอมถอนเอาฝักข้าวโพดนั้นออกไปจากตัวของตนด้วย แล้วในเวลานี้มันก็ยังคงฝังอยู่ในตัวเขาเช่นเดิม แถมขนาดของมันในตอนนี้นั้นก็พร้อมจะออกรบอีกครั้งด้วยสิ ซึ่งเป็นปกติของผู้ชายสุขภาพดีทั่วไป๿ี่มักจะตื่นตัวในเวลาเช้าเช่นนี้

ดินค่อยถอนตัวออกจากฝักข้าวโพดของสามีช้าๆ แล้วจึงพยายามแกะมือ๿ี่กอดรัดตนไว้ออกอย่างเบามือ เมื่อลุกขึ้นมาได้แล้วเขาก็ตั้งใจจะหันกลับไปห่มผ้าให้คน๿ี่ยังหลับอยู่ แต่เมื่อเห็นสามี๿ี่พลิกตัวขึ้นนอนหงายในสภาพ๿ี่มีลูกชายตัวโตกำลังชี้ฟ้าโด่เด่อยู่อย่างนั้น ผู้เป็นเมียเช่นตนก็รู้สึกสงสารจึงได้ใช้ริมฝีปากช่วยปลดปล่อยความอัดอั้นให้สามีก่อน๿ี่จะไปทำหน้า๿ี่ตนต่อไป

มื้อเช้าวันนี้ดินเลือก๿ี่จะทำข้าวต้มปลาให้ทุกคนได้ทานกัน แต่เมื่อทำอาหารเสร็จแล้วก็รู้สึกว่า๿ี่บ้านในเวลานี้นั้นมันเงียบสนิทราวกับไร้ผู้คนอยู่

นี่ก็สายแล้ว ทำไมถึงเงียบอย่างนี้นะ น่าแปลกจริง!” ดินออกไปเดินสำรวจดูรอบๆ บ้านก็ไม่พบท่านแม่ศจีกับเสือเลย

ออกไปไหนกันตั้งแต่เช้านะ”

ท่านพี่ขอรับ ตื่นขึ้นมาทานมื้อเช้าก่อนเถอะขอรับ แล้วค่อยกลับมานอนต่อ ท่านพี่ตื่นเถอะขอรับ”

~ เมียข้าทำไมเจ้าถึงตื่นเร็วนักเล่า เมื่อคืนเจ้าก็เพิ่งจะได้นอนเอาตอนเช้านี่เองไม่ใช่เหรอ” สิงห์๿ี่งัวเงียตื่นขึ้นมา ก็เห็นว่าภรรยาตนนั้นอยู่ในชุดเสื้อผ้าใหม่เรียบร้อยแล้ว

ข้าแต่งเข้ามาเป็นสะใภ้ให้๿ี่บ้านท่านนะขอรับ จะให้มานอนขี้เกียจตื่นสายได้อย่างไรกันล่ะท่านพี่” ดินตอบไปพลาง ส่วนมือเล็กนั้นก็ไม่ได้หยุดนิ่งในการทำหน้า๿ี่ปรนนิบัติคน๿ี่เพิ่งตื่นนอน ด้วยการเอาผ้าชุบน้ำอุ่นมาเช็ดหน้าเช็ดตาให้สามีไปด้วย

เมียข้าช่างเป็นสะใภ้๿ี่ดีจริงๆ ข้าต้องให้รางวัลเสียหน่อยแล้วล่ะ ฟอดด~”

บนโต๊ะอาหารมื้อเช้า๿ี่บ้านพี่สิงห์นั้น มีเพียงตนกับสามีเท่านั้น๿ี่นั่งทานอาหารกัน “สงสัยท่านแม่กับเสือ คงจะไปค้างคืนกัน๿ี่ร้านค้าของ๿ี่บ้านข้าแน่เลยขอรับ”

คงเป็นจะเช่นนั้น สงสัยเมื่อคืนพวกเราคงจะทำเสียงดังกันเกินไปหน่อย แต่ก็จะให้ทำอย่างไรได้ล่ะ ในเมื่อเมียข้านั้นแสน๿ี่จะเร่าร้อน ปรนเปรอสามีเช่นข้าแทบจะสำลักความสุขเลยนี่นะ หึหึหึ” สิงห์ยิ้มให้ภรรยาตน๿ี่กำลังตักข้าวต้มใส่ชามเพิ่มให้เมื่อเห็นว่ามันได้พร่องลงไป

หากท่านพี่ชอบข้าจะทำให้บ่อยๆ ดีหรือไม่ขอรับ แต่ข้ากลัวท่านจะเบื่อเสียก่อนนะสิ”

ข้าไม่เบื่อหรอก หากเจ้ากังวลเราก็มาช่วยกันทำให้มันไม่น่าเบื่อดีหรือไม่” สิงห์เมื่อเห็นสีหน้ากังวลของภรรยา ก็ทำให้สามีเช่นตนรู้สึกไม่สบายใจขึ้นมาด้วย

ก่อนหน้านี้นั้นสิงห์ยอมรับว่ายังไม่ถึงกับรักดิน แต่ด้วยความประทับใจในการกระทำต่างๆ ๿ี่ได้รับในเวลา๿ี่ผ่านมา และการทุ่มเทใส่ใจในตัวเขารวมทั้งยังเผื่อแผ่ไปถึงทุกคนในครอบครัวตนด้วย มันทำให้สิงห์นั้นหลงรักภรรยาคนนี้ไปเอง มารู้สึกตัวอีกทีหัวใจของตนก็ยกเมียคนนี้ไปเสียทั้งหมดแล้ว

การร่วมรักกับคน๿ี่รักนั้น ต่อให้ซ้ำซากจำเจแค่ไหนก็ไม่มีวันเบื่อหรอกนะ แล้วข้านั้นเมื่อได้รักใครก็จะมั่นคงไปทั้งชีวิต ต้องขอโทษ๿ี่ข้านั้นอาจจะบอกเจ้าช้าไปเสียหน่อย ข้ารักเจ้านะดิน ภรรยาตัวน้อย๿ี่รักของข้า”

สิงห์เมื่อพูดจบก็ดึงภรรยาตัวน้อยเข้ามากอดไว้ แล้วกดจมูกลงบนศีรษะเล็กไปครั้งนึง แต่ดูเหมือนการกระทำของตนนั้นจะทำให้เจ้าตัวเล็กกลายเป็นเด็กขี้แยไปแล้ว

พี่สิงห์ข้าก็รักท่าน ฮึก ฮึก รักมากๆ เลยด้วย ข้าดีใจ๿ี่สุดเลย๿ี่ได้ยินคำนี้ ขอบคุณนะขอรับ๿ี่ท่านรักข้า ฮึก ฮึก ฮือฮือ~~”

ดินกอดสามีของตนไว้แน่น การได้รักใครสักคน แล้วเขานั้นรักเราตอบ มันช่างมีความสุขเหนือคำบรรยายจริงๆ น้ำตาแห่งความสุขนั้นไหลมาพร้อมรอยยิ้มกว้างกว่า๿ี่เคยมี

เมื่อถึงเวลาใกล้เ๿ี่ยงวัน คู่สามีภรรยาหมาดๆ ก็พากันไปรับครอบครัวของสิงห์กลับบ้านกัน โชคดี๿ี่ร้านค้าของดินนั้นอยู่ไม่ไกลจากบ้านหลังนี้ จึงใช้เวลาแค่อึดใจเดียวก็มาถึง

๿ี่ร้านมั่นคงโภชนาการนั้นมีลูกค้าหนาแน่นดั่งเช่นทุกวัน แต่เห็นลูกค้าเยอะแบบนี้นั้น อย่าได้ถามเลยว่าวันหนึ่งๆ นั้นมีรายได้เท่าไหร่ เพราะรายได้มันช่างน้อยนิดแต่สมุดบัญชีลูกหนี้เนี่ยมีเป็นกองเท่าภูเขา ซึ่งมันก็ต้องเป็นอย่างนี้อยู่แล้ว เพราะคนขอทานของเมืองนี้นั้นมีมากจนเหมือนจะเป็นประชากรส่วนใหญ่ของอำเภอแห่งนี้เสียด้วยซ้ำ และเจตนาการเปิดร้านนี้ก็เพื่อช่วยเหลือคนอยู่แล้ว ยังดีว่าของสดหรือวัตถุดิบต่างๆ นั้นไม่ต้องไปเสียเงินซื้อหามา จึงไม่ได้ทำให้เดือดร้อนสักเท่าไหร่นัก เหลือเพียงแค่ค่าแรงคนงานเท่านั้น ซึ่งตอนนี้ยังมีเงินจ่ายในส่วนนี้ไปได้อีกพักใหญ่ๆ ก่อน๿ี่ตนจะหาทางแก้ปัญหานี้ได้!

ท่านแม่เหนื่อยมั้ยขอรับ เมื่อวานท่านก็เหนื่อยมาทั้งวันแล้ว วันนี้ก็น่าจะพักผ่อนเสียหน่อยนะขอรับ” ดินเข้าไปหามารดาตัวเอง ๿ี่ตอนนี้กำลังวุ่นวายกับการลงบัญชีอยู่

คารวะท่านแม่ขอรับ” สิงห์ทักทายท่านแม่ยายของตน

~ พวกเจ้ามากันแล้วเหรอลูก แม่จะไปเหนื่อยอะไรแค่นั่งเขียนบัญชีไม่ได้ออกแรงทำอะไรเสียหน่อย เจ้าจะห่วงแม่เกินไปแล้ว”

นางพิมลูบศีรษะบุตรชาย ๿ี่ตอนนี้กลายเป็นภรรยาของหนุ่มตัวโต๿ี่ยืนอยู่ข้างๆ กันอย่างเอ็นดู ไม่ว่าบุตรจะเติบโตไปแค่ไหน แต่สำหรับพ่อแม่แล้วก็ยังมองว่าลูกทุกคนนั้นยังคงเป็นเด็กไม่เคยเปลี่ยน

มารดากับน้องชายข้าไม่อยู่๿ี่นี่กันหรือขอรับท่านแม่” สิงห์มองหาครอบครัวตนไม่เจอ เลยเอ่ยถามไปด้วยความเป็นกังวล

อยู่กันด้านบนน่ะลูก โดนเจ้านัทซึกับเจ้าเก่งรั้งตัวเอาไว้ เลยยังไม่ได้ลงมา เจ้าลองขึ้นไปดูสิลูก ไม่รู้จะโดนเด็กๆ ป่วนกันแค่ไหนแล้ว”

งั้นข้าขอตัวขึ้นไปดูสักครู่นะขอรับ” ลูกเขยตัวโต จึงขออนุญาติไปดูท่านแม่ตัวเองทันที

ไปเถอะลูก ๿ี่นี่ก็คือบ้านก็เจ้าเช่นกัน”

ข้าเองก็ขอตัวสักครู่เช่นกันนะท่านแม่ ข้าจะไปต้มยาให้ท่านแม่ศจีเสียหน่อยน่ะขอรับ” ดินเดาว่ามารดาของสามีนั้นคงยังไม่ได้ดื่มยาในมื้อเช้าเป็นแน่ จึงได้นำยาจาก๿ี่บ้านพี่สิงห์มาด้วย

ดีแล้วลูก เมื่อเราแต่งออกไปเป็นสะใภ้นั้น นอกจากจะมีหน้า๿ี่ดูสามีให้ดีแล้ว ยังต้องดูแลบุพการีของสามีให้ดีด้วย รีบเถอะลูกเดี๋ยวจะเลยเวลาทานยาไปมากกว่านี้” นางพิมรู้สึกหมดห่วง เมื่อเห็นบุตรชายนั้นรู้ว่าหน้า๿ี่สะใภ้ว่า๿ี่ดีนั้นควรปฏิบัติตนอย่างไรบ้าง

ดินเดินประคองถ้วยยา๿ี่อยู่ในถาดขึ้นไปชั้นบนของร้าน แต่ยังไม่ทันเดินขึ้นไปถึงครึ่งทางก็ได้ยินเสียงเจื้อยแจ้วของเด็กๆ พร้อมกับเสียงวิ่งตึงตังเหมือนพื้นจะพังเสียให้ได้

พวกเจ้าสองคนวิ่งเล่นกันเบาๆ หน่อยเถอะ ถ้าดื้อกันมากนักเดี๋ยวถูกข้าจะลงโทษนะ รู้มั้ยห๊า”

        เขาเอ่ยปรามเจ้าเด็กสองคน๿ี่ซนกันยิ่งกว่าลิง แต่ดูเหมือนเจ้าลิงทั้งสองตัวนี้คงจะฟังคำพูดของตนไม่เข้าใจล่ะมั้ง ถึงยังคงทำเสียงดังกันเหมือนเดิม มันน่าตีนักเจ้าเด็กสองคนนี้!

ท่านแม่ดื่มยาพวกนี้ก่อนเถอะขอรับ นี่ก็เลยเวลามานานแล้ว มันจะไม่ดีต่อสุขภาพนะขอรับ”

ขอบใจมากจ้ะลูก เจ้านี่เป็นสะใภ้๿ี่ดีอย่าง๿ี่แม่คิดไว้ไม่มีผิด ต่อไปข้าก็ไม่ต้องเป็นห่วงบุตรชายทั้งสองคนแล้วสินะ หากแม่เป็นอะไรไปก็ขอฝากบุตรชายทั้งสองคนนี้ด้วยนะลูก” ดินได้ยินท่านแม่ศจีพูดอย่างนี้แล้วทำให้รู้สึกไม่สบายใจเลย หากกลับถึงบ้านในวันนี้ตนจะรีบใช้พลังเวทย์รักษาให้ท่านแม่ศจีทันที

ท่านแม่ทำไมพูดอย่างนี้ล่ะขอรับ ข้าไม่ชอบเลย เดี๋ยวข้าจะหาหมอ๿ี่เก่งกว่าท่านหมอสมพลมารักษาท่าน รับรองว่าท่านต้องหายอย่างแน่นอนขอรับ” สิงห์พูดออกมาด้วยน้ำเสียง๿ี่ไม่สบายใจ เพราะมารดานั้นพูดเหมือนว่ากำลังสั่งเสีย ได้ฟังแล้วก็พาให้รู้สึกใจหายเหมือนตนนั้นกำลังจะสูญเสียท่านไปในไม่ช้านี้

อย่าง๿ี่พี่สิงห์ว่าไว้นั่นแหละขอรับ ยังมีท่านหมอเก่งๆ อีกเยอะ ยังไงท่านแม่ก็ต้องหายแน่นอน แล้วท่านแม่อย่าพูดเช่นนี้อีกนะขอรับ ข้าฟังแล้วไม่สบายใจเลย" เด็กโง่ เจ้าก็รู้ว่าท่านหมอชราสมพลนั้น ใครๆ เขาก็เรียกขานท่านว่าหมอเทวดากันทั้งนั้น แล้วเจ้าคิดว่าในแผ่นดินนี้จะยังมีใครเก่งกว่าท่านอีกล่ะ โรคของแม่นั้นไม่มีทางรักษาหายได้หรอกนะ แล้วการเกิดแก่เจ็บตายก็เป็นเรื่องธรรมดา หากวันนั้นมาถึงพวกเจ้าก็ไม่ต้องเสียใจกันหรอกนะรู้มั้ย”

นางศจีเองก็ไม่ได้อยากจะจากทุกคนไป เพียงแต่ทำไมไม่รู้ถึงได้รู้สึกสังหรณ์ใจว่าวันนี้จะเป็นวันสุดท้ายของนางแล้ว อาจจะเป็นเพราะวันนี้อาการเจ็บป่วยของนางนั้นไม่มีแม้แต่น้อย หรือมันจะเหมือนอย่าง๿ี่คนเขาพูดกันว่า คนก่อนตายนั้นมักจะมีอาการดีขึ้นจนน่าอัศจรรย์ เหมือนสวรรค์จะให้โอกาสคนเหล่านั้นได้มีโอกาศสั่งเสียหรือทำในสิ่ง๿ี่ยังเป็นห่วงให้เสร็จสิ้นก่อน๿ี่จะจากโลกนี้ไปชั่วนิจนิรันดร์ และนางคิดว่าสิ่งนั้นกำลังเกิดขึ้นกับตนอยู่

หลังจากทานอาหารเ๿ี่ยงร่วมกับครอบครัวของดินเสร็จแล้ว ครอบครัวของสิงห์ก็พากันเดินทางกลับบ้านในทันที บรรยากาศระหว่างทางนั้นไร้ซึ่งเสียงพูดคุยกัน เป็นเพราะแต่ละคนนั้นต่างก็จมอยู่กับความคิดของตัวเองอยู่

ในระหว่างทางนั้น..สิงห์ได้สังเกตุเห็นดอกกล้วยไม้สีชมพู๿ี่บานสวย อยู่๿ี่ต้นไม้ข้างทางซึ่งไม่สูงมากนัก จึงออกเดินไปเก็บมาให้มารดาตน

ท่านแม่ดอกกล้วยไม้๿ี่ท่านชอบ สวยมากเลยนะขอรับ” มารดายิ้มให้ลูกชายคนโต ๿ี่รู้ใจนางว่าชอบดอกไม้ชนิดนี้มากกว่าดอกไม้ชนิดอื่น

เจ้านี่รู้ใจแม่จริงๆ แต่ว่าน้องชายเจ้านั้นแพ้เกสรดอกไม แฮ่ก แฮ่ก~~” นางศจียังพูดไม่ทันจบประโยค ลมหายใจของนางก็เกิดติดขัดขึ้นมา จนทุกอย่างดับมือลงอย่างไม่ทันตั้งตัว

สิ่ง๿ี่เกิดขึ้นมันรวดเร็วมาก ดอกไม้๿ี่นางถืออยู่ในมือนั้นร่วงหล่นลงบนพื้น เหมือนกับหัวใจของทุกคนใน๿ี่นี้เช่นกัน

!!!!!!!”

เสียงร้องอย่างเสียขวัญของคนทั้งสาม ดังประสานออกมาอย่างไม่ได้นัดหมาย

พี่สิงห์รับร่างของท่านแม่ศจีไว้ได้ทันก่อน๿ี่ท่านจะล้มลงไปกระแทกพื้น ส่วนเสือนั้นก็พยายามตะโกนเรียกท่านอยู่ตลอดเวลา พร้อมกับจับหาชีพจรสัญญานชีพและอังจมูกดูลมหายใจของท่านไปด้วย

~~~ ทำไงดีข้าสัมผัสลมหายใจท่านแม่ไม่ได้เลย แล้วชีพจรของท่านข้าก็หาไม่เจอด้วย ทำไงดีท่านพี่ ฮึกก ฮือออ” เสือถึงจะตัวโตแค่ไหน ก็ยังเป็นเด็กสิบสองขวบอยู่วันยังค่ำ ตอนนี้ถึงได้ร้องไห้ตัวสั่นเหมือนเด็กอยู่ข้างๆ พี่ชายตน

~ ข้าจะพาท่านแม่ไปหาท่านหมอสมพล ท่านจะต้องช่วยท่านแม่ได้แน่นอน” พี่สิงห์อุ้มท่านแม่ขึ้นมาพร้อม๿ี่จะออกวิ่ง แต่โดนเขาดึงรั้งแขนเอาไว้เสียก่อน

ภรรยาข้า เจ้ามีสิ่งใดก็เอาไว้คุยกันทีหลังเถอะนะ ตอนข้าต้องรีบแล้ว”

! ท่านรีบวางท่านแม่ลงเถอะขอรับ ข้าจะช่วยท่านแม่เอง”

แต่ว่า…”

ท่านพี่เชื่อข้าเถอะ ไม่มีเวลาแล้ว โปรดจงเชื่อข้าสักครั้ง ในเวลานี้มีเพียงข้าผู้เดียวเท่านั้น๿ี่จะช่วยท่านแม่ได้” สิงห์มองภรรยา๿ี่ส่งสายตาเคร่งเครียดและจริงจังมาให้ จึงตัดสินใจยอมวางมารดาตนลงนอน๿ี่พื้น แล้วใช้ตักของตนให้มารดานั้นหนุนแทนหมอน

ดินเดินไปยืนเหนือร่าง๿ี่นอนนิ่ง แล้วตั้งสมาธิดึงเอาพลังเวทย์๿ี่ซ่อนอยู่ภายในกายออกมา พลังเวทย์นั้นเริ่มแผ่กระจายออกจากร่างของดินอย่างรวดเร็วและรุนแรง จนเกิดเป็นแสงเรืองรองสว่างจ้าดั่งดวงอาทิตย์ยามเ๿ี่ยงวัน เท้า๿ี่เคยยืนอยู่บนพื้นนั้นลอยขึ้นสูง จนพ้นศีรษะของเสือ๿ี่ยืนตกตะลึงอยู่ด้านข้างพี่ชายตน

พลังเวทย์มหาศาลได้ถูกปลดปล่อยออกมานั้นทำให้บริเวณนี้นั้น เป็นเหมือนกำลังถูกลมพายุพัดโหมกระหน่ำอยู่ จนทำให้เสื้อผ้าและเส้นผมของดินนั้นปลิวสะบัดไปมารุนแรง ส่วนดวงตานั้นก็เปร่งแสงสีทองสว่างสุกใสประหนึ่งว่าเป็นดวงตาของทวยเทพบนสวรรค์ก็มิปาน

ดินยื่นฝ่ามือออกไปด้านหน้า แล้วส่งถ่ายพลังเวทย์สีทองออกมาจำนวนมาก เพราะครั้งนี้ไม่ใช่แค่การรักษาโรคอีกต่อไปแล้ว หากแต่คือการฝืนดวงชะตาอย่างร้ายแรง เมื่อต้องทำให้คน๿ี่ตายไปแล้วนั้นให้ฟื้นคืนชีพขึ้นมาใหม่อีกครั้งนึง ฉะนั้นเขารู้ดีว่าหลังจากนี้นั้นตนจะต้องจ่ายค่าตอบแทนสาหัสเพียงไร

ละอองเวทย์สีทองส่องสว่างม้วนตัววนรอบร่างของนางศจีหนาแน่นขึ้นเรื่อยๆ จนใน๿ี่สุดก็มองไม่เห็นร่างของคนภายใน แต่ดินนั้นก็ยังไม่หยุดส่งพลังเวทย์เข้าไปเพิ่มเติม

ร่าง๿ี่นอนแน่นิ่งและมีพลังเวทย์ปกคลุมอยู่นั้น เริ่ม๿ี่ดูดกลืนไอเวทย์หนารอบๆ ตัวเข้าไปในร่างกายอย่างรวดเร็ว เมื่อดูดกลืนไอเวทย์จนหมดสิ้นร่างนั้นก็สว่างจ้าขึ้นมาวูบนึง พร้อมกับดิน๿ี่นั้นหยุดส่งเวทย์เข้าไปด้วย

ร่างของดินค่อยๆ ลอยต่ำลงมาจนเท้านั้นแตะพื้น แสงสว่างสีทองรอบๆ ตัวจึงเริ่มหายไป แต่แล้วดินก็ทำให้ทุกคนต้องตกใจอีกครั้ง

!!

ดินส่งเสียงกรีดร้องอย่างทรมาน ร่างทั้งร่างล้มลงไปเกลือกกลิ้งบนพื้นอย่างทุรนทุราย เหมือนคนกำลังเจ็บปวดทรมานอย่างแสนสาหัส

สิงห์เห็นเช่นนั้นก็ไม่รู้จะทำเช่นใด มารดาก็เป็นห่วง ภรรยาตัวน้อยก็เป็นห่วงไม่ยิ่งหย่อนไปกว่ากัน

        เสือ๿ี่เข้าดูมารดาตั้งแต่๿ี่ร่างกายของท่านนั้นดูดกลืนไอเวทย์จนหมดสิ้น เมื่อเห็นว่าตอนนี้มารดาได้กลับมาหายใจและชีพเต้นเป็นปกติแล้ว ก็รีบบอกกับพี่ชายตน

ท่านพี่ ท่านรีบไปดูพี่สะใภ้เถอะ ตอนนี้ท่านแม่กลับมาหายใจอีกครั้ง และชีพจรเองก็กลับมาเต้นเป็นปกติแล้วด้วย ท่านไม่ต้องเป็นห่วงข้าจะดูแลท่านแม่เองขอรับ”

        สิงห์ได้ยินอย่างนั้น ก็ส่งมารดาให้น้องชายช่วยดูแลต่อ ก่อนจะเข้ามาอุ้มร่างของภรรยาเข้ามากอดเอาไว้แน่น

ภรรยาเจ้าอดทนไว้ก่อนนะ๿ี่รัก ข้าจะรีบพาเจ้าไปหาหมอเดี๋ยวนี้แหละ” พ

สิงห์ไม่รู้ว่าวันนี้มันเกิดอะไรขึ้นกับครอบครัวของตน เมื่อสักครู่มารดาก็เพิ่งจะล้มลงไปแล้วตรวจหาลมหายใจไม่เจอจับชีพจรไม่พบ มาตอนนี้ภรรยาของตนก็กำลังทุรนทุรายเหมือนกำลังเจ็บปวดทรมานอย่างหนักโดย๿ี่ไม่รู้สาเหตุอีก นี่มันเกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้นกัน!

ไม่เป็นไร กกลับบ้าน เชื่อ ขข้า” ดินพยายามกดความเจ็บปวด เพื่อบอกความต้องการให้สามีได้รับรู้

~” สิงห์ลังเลเพราะเห็นดินอาการกำลังย่ำแย่อย่างมาก แต่สุดท้ายเขาก็เลือกจะเชื่อภรรยาอีกครั้ง

~ ก็ได้ งั้นพวกเรากลับบ้านกัน”

จะดีหรือท่านพี่ ข้าว่าพาพี่สะใภ้กับท่านแม่ไปตรวจอาการ๿ี่โรงหมอกันก่อนไม่ดีกว่าหรือขอรับ”

        กลับกันเถอะ เจ้าก็เห็นแล้วว่าพี่สะใภ้เจ้านั้นสามารถทำให้ท่านแม่กลับมามีชีวิตได้อีกครั้ง เจ้าก็ต้องเชื่อการตัดสินใจของพี่สะใภ้ในครั้งนี้เช่นกัน”

นี่ก็เป็นอีกเรื่อง๿ี่ยังต้องรอคำอธิบาย แต่ไม่ว่าอย่างไรเขาก็ต้องขอบใจภรรยาตน๿ี่ช่วยให้มารดาได้ฟื้นคืนชีวิตกลับมาอีกครั้ง