เรื่อง โซ่สายใยดวงใจซาตาน
"ขอบคุณฮับ.."
เด็กชายตัวกลมยกมือป้อมพนมมือขอบคุณคนเป็นพ่อแ้รีบรับขวดนมมากอดไว้ในอกยื่นมือไปที่ใบหน้าของคนตรงหน้าเาะอยากสำรวจ
"หน้าฉันมีอะไรติดหรอ"
ฟรานซิสไ่ได้ว่าอะไรที่ลูกชายของเขาเอามือมาแตะที่หน้าแต่แค่อยากรู้ว่าหน้าเขามีอะไรผิดปกติจึงหันไปถามหญิงสาว
"อยู่เฉยๆ่ะต้นหนาว็แค่อยากสำรวจ"
ปลายฝนส่งยิ้มใ้ชายหนุ่มพร้อมบอกกับเขาใ้อยู่เฉยๆเาะว่านี่คือการสำรวจในสิ่งคิดว่าแปลกใหม่ของลูกชายเธอ
"ฟอดดดด.."
สายตาที่ไร้เดียงสาของลูกชายของเขาทำใ้เขาตกอยู่ในภวังค์ดั่งต้องมนต์ในความน่ารักของลูกชายตัวกลมในตอนี้ยิ่งงยิ่งรู้สึกว่าเหมือนเห็นตัวเองในตอนเด็กใบหน้าทุกอย่างี้เหมือนกับเขาอย่างกับแกะแต่มีบางอย่างที่เขาไ่มีเช่นกันคือรอยยิ้มหวานๆของลูกชายเขานั่นเองที่ท่าะเหมือนปลายฝนเสียมากกว่าชายหนุ่ดใจไ่ได้ที่ะกดจมูกไปที่แก้มย้วยๆของลูกชายของเขาฟอดใหญ่ด้วยความหมั่นเขี้ยวก่อนที่ะลุกขึ้นแ้ตัดใจรีบไปทำงานเาะว่าวันี้เขามีประชุม
"อืม..อื้ออ..."
ต้นหนาวบุ้ยน่าขยี้หัวขยี้ตานิดหน่อยพอรู้สึกว่าอะไรหนวดของคนเป็นพ่อนั้นมันช่างจั้กกะจี้เสียเหลือเกิน
"แดดดี๊ค่อยกลับมาใ้สำรวจนะครับตอนี้แดดดี๊ต้องไปประชุมแ้"
ชายหนุ่มลุกขึ้นพร้อมหันหลังเดินตรงไปที่รถตู้ที่จอดรอเขาทันที
"บายฮับแดดดี๊"
ต้นหนาวยกมือโบกไปมาใ้คนเป็นพ่อ
"อ๋อ...บายครับลูก"
ฟรานซิสหันหลังกลับมางลูกชายของเขาด้วยท่าทีปลื้มใจทั้งอมยิ้มเล็กน้อยเขาไ่เคยมีภาพบรรยากาศแบบี้มาก่อนเมื่อลูกของเขายกมือโบกไม้โบกมือใ้เขาจึงรีบยกมือบ๊ายบายลูกเขากลับแ้จึงหันกลับไปด้วยรอยยิ้มเดินขึ้นไปนั่งบนรถตู้อย่างสุขในหัวใจก่อนไปทำงาน
"อีธานนายอยู่เฝ้าปลายฝนเอาใ้ดีถ้าเธออยากะได้อะไร็ลองหาใ้เธอหน่อยละกัน"
ก่อนะไปฟรานซิสได้สั่งกับอีธานีรอบว่าวันี้เขามีหน้าที่ทำอะไร
"ครับนาย"
หลังจากที่รับปากเ้าาของเขาแ้อีธานเดินไปคุยกับแกนที่กำลังะขึ้นรถครู่หนึ่งด้วยความสงสัย
"แกนนายว่านายเราแปลกๆป่าวะ"
"นั่นดิดูตอนแรกเหมือนะคุมคุณปลายได้แต่นี่เหมือนะยอมเธอทุกอย่างอัตโนมัติ"
แกนเอง็คิดเช่นเดียวกับเพื่อนเขาเหมือนกันสองหนุ่มกระซิบกระซาบกันอย่างเบาๆเ้าาะได้ยิน
"คงเาะยอมใ้เธออยู่เาะลูกมั้งถ้าแยกคุณปลายออกกะทันหันกับลูกคงไ่ดีเท่าไร"
" ั้หรอะ"
13.40น.
"ของที่คุณปลายสั่งมาถึงแ้ครับ"
อีธานเ้าาบอกปลายฝนที่กำลังไกวเปลลูกน้อยของเธออยู่
"หรอใ้คนส่งเ้าาด้านในเลยคุณ่ไกวเปลต้นหนาวหน่อยนะคะเดี๋ยวฉันะไปบอกใ้คนส่งของเอาของมาจัด"!
ปลายฝนวานใ้อีธานไกวเปลลูกน้อยของเธอครู่หนึ่งเาะตอนี้เธอะต้องบอกใ้คนจัดการของของเธอว่าะเอาไว้ตรงไหนก่อน
"ก...ไกวเปล..เอ่อ.."
อีธานน่าเจื่อนเล็กน้อยที่อยู่ๆบอดี้การ์ดหนุ่มยังเขา็โดนใช้ใ้ไปไกวเปลซะอย่างนั้นแต่็เป็นหน้าที่ยังไงเขา็ต้องทำแอบสงสัยเล็กน้อยว่าหญิงสาวสั่งอะไรมาเยอะแยะ
" เ้าาทางี้เลย่ะพวกาของเล่น็ปูตรงี้ได้เลย"
"โอเคครับ.."
เมื่อคนส่งของขนของเ้าาที่ห้องโถงใหญ่หญิงสาว็จัดแจงใ้พนักงานจัดการปูพื้นแผ่นยางทำเป็นโซนของเล่นไว้ใ้ลูกน้อยเธอ
"ส่วนพวกเฟอร์นิเจอร์เดี๋ยวเอาขึ้นมาไว้ข้างบนตามฉันมาเลย่ะ"
" ครับ"
พนักงานส่งของีเจ้าที่เ้าาหญิงสาวใ้เขาทั้งหมดขนของขึ้นไปที่ห้องของฟรานซิสเาะว่าเธอต้องการเปลี่ยนเฟอร์นิเจอร์บางอย่างใ้เข้ากับเธอมากขึ้น
" เอาแ้ล่ะิรับเ้าา.. ึ่ๆ.."
ทุกสิ่งทุกอย่างอยู่ในสายตาของอีธานทั้งหมดเขาสบถขำเล็กน้อยเชื่อว่าหากนายของเขากลับมาะต้องมีอาการปวดหัวีเป็นแน่
บริษัทxxx
17.00น.
"ท่านประธานคะนี่ตารางงานอาทิตย์หน้าทั้งอาทิตย์่ะ"
ภัทรินทร์เลขาสาวพราวเสน่ห์ส่วนสูงราวกับนางแบบหน้าคมทรวดทรงองเอวสวยสมส่วนไ่ได้แพ้นางแบบเธอมีความสามารถมากจนได้เลื่อนตำแหน่งมาเป็นเลขาหน้าห้องของฟรานซิสในเวลาอันรวดเร็วสิ่งที่เธอดั้นด้นพยายามทำมาทั้งหมด็เาะเธอต้องการที่ะมาทำงานใกล้ๆกับชายหนุ่มคนที่เธอหมายตาเอาไว้แม้ะต้องเหยียบหัวใครเพื่อเลื่อนตำแหน่ง็ตามในบริษัที้น้อยคนนักที่ะชอบเธอแต่ที่ยังต้องคุยดีด้วยเาะสถานะในที่ทำงานเท่านั้น
หญิงสาววางแฟ้มตารางงานใ้ชายหนุ่มด้วยถ้าทีอ้อยอิ่งเธอแอบงเขาด้วยสายตาที่หยาดเยิ้ยู่แทบทุกวันด้วยความหวังที่ว่าวันหนึ่งเธอะไปนั่งอยู่ในดวงใจของเขาที่มีความหวังแบบี้็เาะว่าเธอยังไ่เห็นเขามีใคร
"ขอบใจ"
"ท่านประธานะรับกาแฟหรืออะไรเพิ่มมั้ยคะภัทระได้จัดการใ้่ะ"
" ไ่ผมะกลับเลย่ตามแกนใ้ผมด้วย"
"่ะ"
หญิงสาวมีสีหน้าผิดหวังเล็กน้อยที่รู้ว่าวันี้ชายหนุ่มรีบกลับ
"นายะกลับเลยใช่มั้ยครับ"
แกนได้รับคำบอกจากภัทรินทร์เขา็รีบเ้าาหาเ้าาของเขาในห้องทันที
"นายโทรถาีธานใ้หน่อยว่าปลายฝนต้องการอะไรไว้ใ้ลูกมั้ยฉันะได้ซื้อกลับไปทีเดียว"
ฟรานซิสรู้สึกเป็นห่วงที่บ้านแปลกๆกังวลใจพิกลเมื่อนึกขึ้นได้ว่าเมื่อคืนหญิงสาวอยากได้อะไรีหลายๆอย่างที่ยังขาดเขาเลยอยากะซื้อเข้าไปทีเดียวจึงใ้แกนโทรไปถาีธานใ้อีธานถามหญิงสาวว่าเธอต้องการอะไรบ้างเขาะได้จัดการใ้
"ครับ"
ครู่ต่อมา
"อีธานบอกว่าคุณปลายไ่ได้ต้องการอะไรครับแค่ต้องการใ้นายกลับไปเร็วๆเท่านั้นเป็นพอ"
"ั้หรอ"
ฟรานซิสทำหน้าแปลกใจกับคำตอบของแกนในเมื่อเมื่อคืนหญิงสาวยังบอกว่าขาดของีหลายอย่างที่จำเป็นแต่ทำไมตอนี้เธอบอกว่าไ่ต้องการแ้แถมยังอยากใ้เขากลับไปเร็วๆีต่างหาก
คฤหาสน์ฮันส์
"นี่อะไร"
ฟรานซิสหันไปถาีทานเรื่อยของเล่นที่กองอยู่เต็มห้องโถงว่ามันคืออะไรและมาได้อย่างไร
"คุณปลายเธอสั่งมาไว้ใ้คุณหนูเล่นครับ"
"....."พ
ฟรานซิสเดินขึ้นห้องด้วยสีหน้าที่เรียบเฉยเขาคิดว่าเรื่องของเล่นลูกเขาถ้าะเยอะขนาดี้คงะต้องคุยกับหญิงสาวเรื่องการทำห้องใหม่ใ้ลูกเสียแ้
"ขนาดี้เลยหรอ"
แกนหันไปถาีธานด้วยสีหน้าที่ตะลึงกับกองของเล่นนิดหน่อย
"ข้างบนมีีเยอะ"
อีธานบอกกับเพื่อนของเขาด้วยท่าทีอมยิ้มเล็กน้อย
..............................................................
เฮีะปวดหัวเาะน้องีเยอะ
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??