เรื่อง เทพยุทธ์อักษรสวรรค์

บท๡ี่3  กำไลมิติของหลินอี

เมื่อมาถึงป่าหวนกลับหลินอีเดินเข้าไปคนเดียว ป่าหวนกลับเป็นป่า๡ี่มีหมอกหนามากพลังเขาตอนนี้สัตว์ระดับหนึ่งขั้นต่ำพอจะสู้ได้แต่ถ้าจอละดับกลางหนีเท่านั้นเขาเอาแผน๡ี่ออกมาดูมันลึกพอสมควรหลินอีเดินอย่างระวังพยายามกลบกลิ่นไอตัวเองด้วยพลังปราณ หูของเขาสัมผัสได้ถึงเสียงฝีเท้าร่างกายเขามีอะไรบางอย่างวิ่งรอบตัวเขา

“คิดจะเล่นงานข้าไม่ง่าย”พริบตาเงาดำกระโดดใส่เขาทันที

เปรี้ยง

หลินอีแตะมันกระเด็นอัดไปกับหินมันรีบลุกขึ้นทันที

“แมวป่าขนแดงสัตว์ระดับหนึ่งขั้นต่ำพลังข้ายังน้อยเกินกว่าจะฆ่ามันต้องเล่นงานจุดอ่อน”มันพุ่งใส่เขาอีกครัง หลินอีตั้งท่า

หมัดเจ็ดนักล่าหมัดกลหน

เปรี้ยง

หัวแมวป่าขนแดงแตกเลือดออกนอนนิ่งไปเขาตัดชีพจรของมัน๡ี่หัวทำให้มันตายทันที หากเป็นคนธรรมดาคงไม่อาจจัดการมันได้ไวขนาดนี้แต่หลินอีเคยฆ่ามันมานับครั้งไม่ถ้วนแล้วเมื่อชีวิต๡ี่แล้ว

เมื่อมาถึงส่วน๡ี่เหมือนกับหินก้อนใหญ่เป็นแนวตั้ง๡ี่มีอักษรคำว่าอีอยู่มันมีตะไคร่น้ำขึ้นจนแทบมองไม่เห็นตัวอักษรหลินอีเอามือปัดออกก็ปรากฎตัวอักษรชัดเจนขึ้น

“ผ่านมาพันปียังอยู่ได้ยังไงเป็นโชคดีของข้าจริงๆ”

เขาใช้นิ้วชี้ไป๡ี่หินเหนือคำว่าอีแสงสีแดงก็พุ่งออกจากนิ้วแล้วเขาก็เขียนคำว่าหลินลงไป เกิดแสงสีแดงผ่ากลางหินออกมาหินแยกออกเผยให้เห็นกล่องเหล็กสีดำด้านในเขาเปิดออกก็พบกำไลในนั้นเขาหยิบมันขั้นมา

“ยังอยู่ดี”เขาสวมมันแล้วเดินพลังเขากำไลก็พบช่องว่ามิติ๡ี่มีขนาดใหญ่มากถ้าขายก็คงราคาแปดแสนเหรียญทองข้างในมีเงินอยู่หนึ่งล้านเหรียญทองและมีดสั่นหนึ่งเล่ม๡ี่เป็นระดับเก้าสีเงินมีตัวอักษรอยู่สี่ตัวบนมีดโชคดี๡ี่เหรียญเงินยังไม่เปลี่ยนไปใช้แบบอื่นไม่งั้นพวกนี้คงไร้ค่าเขาเอากำไลใส่มือแล้วเอากระบี่คาดไป๡ี่เอวด้านหลัง

โฮงงงงง

เสี่ยงสัตว์ป่าดังออกมามันอยู่ใกล้ๆ วัวเขาเหล็กพุ่งออกมาตัวมันสูงสองเมตรสัตว์ระดับหนึ่งขั้นกลาง

“ซวยแล้ว”เขาวิ่งหนีทันที ความเร็วของมันมากกว่าหลินอีเขาของมันข้างหนึ่งตรงมาด้านหลังเขา หลินอีหยิบมีดสั่นขึ้นมา

เคร้งงงง

มีดปะทะกับเขามันทันทีด้วยพลังของวัวมีมากกว่าเขาส่งผลใด้เขาถลาไปข้างหน้าล้มกลิ้งไปไปไกลหลายเมตรเขารีบลุกขึ้นทันทีมันตามมาไม่หยุด มันกระโดดมาขวามหน้าเขาหลินอีวิ่งสวนไปตรงๆแล้วตีลังกาข้ามหัวมันแต่ว่ามันยกขาขึ้น หลินอีรีบเอามีดกันไว้วิธีจับมีดของเขาคือการเอาด้านแหลมลงด้านล้าง 

เคร้งงงง

เขาม้วนตัวไปด้านหลังของมันแล้ววี่งหนีต่อ

“บ้าจริงเกือบไปแล้ว”ด้วยกำลังของเขาอาวุธวิญญาณยังไม่สามารถทำให้มันแสดงพลังออกมาได้

เสียงฝีเท้าของวัวยังตามมาติดๆ 

ตู้ม!

ต้นไม้หักล้มไปตามทาง๡ี่มันวิ่งตามเขาหลินอีมุดโพรงไม้ออกมาอีกด้าน 

ตู้มมม

โพรงไม้กระจายเมื่อเขามันกระแทกตามหลังเขามา

“พี่ซิหลิงออกรถเร็ว”นางนั่งรออยู่แล้วก็กระตุ้นสัตว์คล้ายม้าแต่มีขนาดใหญ่กว่า(เรียกว่าม้านั้นแหละครับ)

แล้วเขาก็กระโดดขึ้นรถไปด้วยความไวม้าสี่ตัวมันไม่อาจตามทันได้

“องค์ชายสิบท่านเข้าไปทำอะไรกันแน่ตัวท่านจึงเป็นเช่นนี้ถ้าสนมเยี่ยนรู้ว่าข้าพาท่านมาข้าตายแน่”

ซิหลิงอายุนางเพียงยี่สิบปีมีใบหน้า๡ี่สวยแบบปกติเอวเล็กแต่ดูแข็งแรง

หลินอียิ้มแต่ไม่ตอบ

“เท่านี้บ้านเราก็ไม่จนและคงต้องซื้อของสำหรับฝึกสักหน่อย”หลินอีคิดในใจ

เมื่อกลับมาถึงหลินอีทำการฝึกอีกครั้งตอนนี้เขาต้องการเลือดอสูรระดับกลางและอาจต้องใช้ผลึกอสูรด้วย

ผลึกอสูรไม่ได้ว่าจะมีทุกตัวในสิบตัวจะมีสักหนึ่งอันมันจึงมีราคาแพงมากระดับต่ำอยู่๡ี่ห้าพันเหรียญเงินแล้ว

และต้องใช้น้ำศักดิ์สิทธิ์ด้วยเพื่อขยายบ่อปราณ

เช้าวันรุ่งขึ้นหลินอีจะเข้าเมืองไปซื้อของแต่ว่าองค์หญิงเจ็ดมาหาเขาพอดี

“น้องสิบมากับข้าหน่อย”หลินอียังไม่ทันตอบนางก็มากอดแขนกลิ่นหอมจากตัวนางทำให้หลินอีใจอ่อนตามนางไป

นางพามา๡ี่สนามฝึกยุทธ์กลาง๡ี่คนตระกูลใหญ่เท่านั้นถึงเข้ามาได้โดยทางราชสำนักได้ให้ครูฝึกเขามาสอนทุกวัน

“พี่หญิงพาข้ามาทำไม๡ี่นี่”

“ก็ให้เจาดูวิธีการฝึกหากสงสัยก็ถามอาจารย์ได้ทุกท่านเลย”หลินอีเข้าใจความหวังดีของนางแต่ว่าเขาผ่านของพวกนี้มาหมดแล้วไม่จำเป็นต้องมา๡ี่นี่เลย

“องค์ชายสิบก็มาอย่างนั้นหรือเสียเวลาเปล่าหน้า”เสียงเย็นชาของเตียซือหลิงก็ดังขึ้นมาพร้อมกลิ่นหอม๡ี่ชวนหลงใหล หลินอีทำไม่สนใจแล้วนั่งดูการฝึก

“เจ้าไม่ชอบน้องข้าแล้วจะมาหาเรื่องเขาทำไม”องค์หญิงเจ็ดของขึ้นสาวงามสองคนมาอยู่๡ี่นี่มีหรือชายหนุ่มจะอยู่เฉยพวกเขายืนเชยชมทั้งสองอยู่ห่างๆ

“ข้าก็แค่หวังดีแค่เปิดเนตรได้อย่าทำเป็นได้มจนักหากลงแข่งก็คงไม่ติดหนึ่งในยี่สิบหลอก”นางพูดอย่างเย็นชา  

“แม่นางเตียเราไม่จำเป็นต้องทักทายกันก็ได้หากท่านไม่ชอบข้า แต่ขออย่ามาหาเรื่องข้าเลยขาอยากอยู่เงียบๆ”นางกัดริมฝีปากหน้าแดงจัด

“เป็นไงน้องข้าพูดชัดเจนแล้วนะตอนนี้เขาไม่สนเจ้าแล้ว”

“ผู้หญิงนี่เขาใจยากจริงไม่ชอบหน้าข้าใยต้องเขามาหาเรื่อง”หลินอีคิด

“น้องสิบเจ้าเสียใจหรือไม่พี่ขอโทษเจ้าด้วยไม่คิดว่านางจะมาทั้ง๡ี่บ้านนาง๡ี่ฝึกใหญ่กว่า๡ี่นี่สะอีกก็ยังจะมา”

“พี่หญิงคิดมากไปแล้วข้าไม่ได้รู้สึกอะไร”องค์หญิงเจ็ดมองเขาด้วยสายตาสับสนแต่ก่อนหลินอีรักนางมากมีอะไรก็เอาไปให้นางคอยตามนางตลอดแม้ว่าตัวเองจะป่วยแต่ก่อนนางเองก็ดูเหมือนจะชอบเขาแต่พอเขาเปิดเนตรไม่ได้ก็ทำตัวห่างเหินไป

หลินอีมองเห็นหญิงสาวคนหนึ่ง๡ี่กำลังรำกระบี่นางงดงามมากจนเขาต้องมองตามนางหมุนตัวเขาก็เห็นใบหน้าของนาง๡ี่เหมือนกับเทพธิดาแก้มนาแดงราวกับดอกไม้๡ี่เพิ่งผลิบานยามเช้าเอวนางเล็กอกสวยงามตามตำราปากของนางสีชมพูผมสีดำสยายราวกับระอองน้ำตก และเพลงกระบี่๡ี่นางร่ายรำคือกระบี่สิบบุปผาร่วงโรย เพลงกระบี่ชุดเป้าระดับธรรมดาขั้นกลางมีทั้งหมดสิบท่า แบ่งเป็นขั้นเริ่มต้น ขั้นต้น ขั้นกลาง ขั้นสูง ขั้นสำเร็จ มีความร้ายกาจมากหากฝึกถึงขั้นเร็จสามารถสู้คนยี่สิบคน๡ี่ระดับเดียวกันได้สบาย

“น้องสิบชอบนางรึนางเป็นลูกสาวเจ้าสำนักอักษร๡ี่สร้างอาวุธชื่อดังหลายอย่างเลยนางคือหันชิวหลาง”

“ท่านพี่หญิงข้าแค่ชื่นชมเพลงกระบี่นางเท่านั้นเกือบจะสมบูรณ์แล้ว”เหมือนนางจะได้ยินนางเดินตรงมา๡ี่เขา

“เจ้าว่าเพลงกระบี่ข้าไม่สมบูรณ์ไหนเจ้าว่ามาสิว่าตรงไหน”หลินอียิ้ม

“แน่นอนเพลงกระบี่แม่นางงดงามจนข้ามิอาจหยุดมองได้แต่ว่าแม่นางเพลงกระพี่ชุกนี้ไม่ได้เน้นความเร็วแต่เน้นความแม่นยำและหนักแน่นแม่นางก้าวเท้าไวไปหนึ่งจังหวะในท่า๡ี่สามและท่า๡ี่แปดไม่เชื่อแม่นางลองทำตามข้าบอก”นางเอาลิ้นดุนแก้มแล้วมองหลินอี

“เจ้ารู้จักเพลงกระบี่ข้าด้วยรึ”

“ไม่ผิดเพลงกระบี่สิบบุปผาร่วงโรย”นางเอาลิ้นเลียปากแล้วยิ้ม

“งั้นข้าจะลองดูถ้าไม่จริงดังว่าเจ้าต้องทำตาม๡ี่ข้าขอหนึ่งอย่าง”หลินอีทำหน้าเหมือนจะสำลักน้ำ แล้วนางก็ร่ายรำตามคำแนะน้ำของเขา เกิดเป็นปราณกระบี่รอบตัวนางมองเห็นเป็นกระบี่พุ่งออกไปแล้วแตกออมมาหลายสิบเล่มพลังรุนแรงมาก

“นางคงอยู่ในระดับมนุษย์ขั้นกลางและใกล้ขั้นปลายเต็มที”

นางยิ้มอย่างพอใจทุกคนมองด้วยความตะลึงถึงอนุภาพของพลังกระบี่พ

“ไม่น่าเชื่อเป็นอย่าง๡ี่เจ้าบอกจริงๆ”นางกระโดดกอดแขนเขาทันทีกลิ่นหอมจากตัวนางก็ออกมามันหอมราวกับดอกไม้

“ในเมื่อเจ้าช่วยข้าสำเร็จไปขั้นหนึ่งข้าจะตอบแทนเจ้า”ชายหนุ่ม๡ี่อยู่ในสนามต่างอิจฉาเขา

“แม่นางท่านจะทำอะไรข้ามากับพี่หญิงคงทำตามใจท่านไม่ได้”นางเอาลิ้นดันแก้มแล้วทำตาโต องค์หญิงเจ็ดกอดอกยืนตัวตรงเผยให้เห็นสัดส่วนนางกำลังงอน

“องค์หญิงเจ็ดหรือว่าเจ้าคือ”

“ใช่นั่นน้องข้าองค์ชายสิบ”

“ไม่คิดเลยว่าองค์ชายสิบจะมีความสามารถขนาดนี้๡ี่ลือกันคงไม่เป็นความจริงเพียงมองไกลๆก็รู้ว่าขาผิดพลาดตรงไหนเห็น๡ี่ข้าต้องสนิทเขามากๆสะแล้ว”หันชิวหลางคิด แล้วองค์หญิงเจ็ดก็กอดแขนเขาอีกข้างหนึ่ง

หลินอีทำหน้าอึดอัดเพราะอกของนางทั้งสองมันดันแขนเขา

“งั้นพวกท่านพาข้าไปซื้อของหน่อยจะได้ไหมจะได้ไม่กวนคนอื่นเขา”พวกนางพาตัวเขาออกไปทันที สายตาของเตียซือหลิงโกรธจัดนางกัดริมฝีปากจนแดง...