เรื่อง บ่วงร้ายสายใยรัก

18.00 ๞.

"ธุระที่ฉันต้องการก็เสร็จแล้วยังไงฉันขอกลับก่อนนะคะ".

วันนี้เฌอริตามาคุยกับภากรถือว่าเป็นอันผ่านพ้นไปด้วยดีภากรตกปากรับคำที่จะช่วยเหลือเธออย่างเต็มที่แลกกับราคาที่แสนงาม

"ครับ..ผมจะจัดการทุกอย่างให้เร็วที่สุดครับ"

"ขอบคุณนะคะที่ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี"

เมื่อคุยธุระกับภากรเสร็จเฌอริตาก็ไปทำธุระที่อยากจะทำอีกที่ต่อโดยที่ยังไม่กลับบ้านเลย

ครึ่งชั่วโมงต่อมา

ชุมชนxxx

เฌอริตาจอดรถไว้ที่ที่ห่างไกลกับชุมชนพอสมควรและเธอก็เดินทำตัวกลมกลืนกับคนในชุมชนเพื่อดูลาดราวทุกอย่างเก็บรายละเอียดเอาไว้จนมาถึงที่ที่ลับตาคนท้ายชุมชน

"......"

ตอนนี้เฌอริตากำลังซุ่มดูกลุ่มชายฉกรรจ์ที่กำลังสุมหัวกันทำเรื่องไม่ดีอยู่กันในเขตชุมชนที่ลับตาคนตรงกลุ่มกองซากไม้ปรักหักพังหญิงสาวยกมือถือมาถ่ายการกระทำของคนพวกนั้นทั้งหมดเอาไว้เพื่อเป็นหลักฐานในการเอาผิดคนทำชั่ว

"พวกมึงจัดการให้เรียบร้อยเอาให้ยิ่งกว่าครั้งที่แล้วเผามันให้หมดพูดยากพูดเย็นกันนัก"

"ครับลูกพี่"

"หนอยไอ้พวกคนสารเลวขอให้แกไม่มีที่อยู่แบบนี้บ้างละกันนะ"`

แกร๊กกกก

"เฮ้ยย...ใครวะ"``

เฌอริตามัวแต่อยากจะเก็บภาพและเสียงให้คมชัดที่สุดเธอจึงเดินเข้าไปใกล้กับกลุ่มคนพวกนั้นให้มากขึ้นแต่ก็ดันไม่ทันระวังตัวทำให้เธอเหยียบกับกิ่งไม้และมีเสียงเกิดขึ้นทำให้ชายฉกรรจ์คนหนึ่งหันมาหาเสียงนั้นอย่างรวดเร็ว

"อื้มมมมมม.."

จู่ๆหญิงสาวก็ถูกมือของใครบางคนปิดปากและรั้งตัวของเธอออกไปจากที่เกิดเหตุก่อนที่กลุ่มคนพวกนั้นจะเดินมาเห็นเธอ

ครู่ต่อมา

"คุณมาทำอะไรที่นี่"

ชาวีรวบตัวหญิงสาวมาคุยกันบนรถของเขาเขาเห็นตั้งแต่เธอเดินมาแต่แรกแล้วแต่ไม่ได้คิดที่จะเข้าไปทักเมื่อเห็นเธอกำลังตกอยู่ในอันตรายจึงต้องรีบเข้าไปช่วยแล้วไม่เข้าใจว่าเธอมาที่นี่ด้วยสาเหตุอะไร

"ท่านประธานล่ะคะมาทำอะไรที่นี่หรือว่าท่านประธานจะสั่งคนให้มาเผาชุมชนที่นี่เหมือนที่คนในชุมชนกล่าวหาจริง"

หญิงสาวจ้องหน้าชายหนุ่มเขม็งในเมื่อเขาอยู่ที่นี่ในขณะที่คนพวกนั้นกำลังจะทำร้ายชุมชนมันไม่แปลกที่เธอจะคิดว่าเขาเป็นคนบงการ

"ผมไม่ได้สั่งคนพวกนั้น"

ชาวีตอบเสียงแข็ง

"ไม่ได้สั่งแล้วทำไมมาอยู่ที่นี่ได้ล่ะคะ"

"ผมแค่แวะมาดูที่นี่เฉยๆว่ามีคนของผมข่มขู่อะไรชาวบ้านอีกหรือป่าวก็เท่านั้๞...แต่คุณเถอะผมถามยังไม่ตอบเลยว่ามาทำอะไร"

"ฉันก็จะมาดูเหมือนกันว่ามีคนร้ายทำลายที่นี่แล้วใส่ความบริษัทเราว่าเป็นคนทำหรือป่าวฉันจะได้แจ้งตำรวจ"

อันที่จริงหญิงสาวมาที่นี่เพื่อที่จะหาหลักฐานทำลายชนะพลต่างหากและเธอก็ได้เก็บภาพคนพวกนั้นไว้ครบถ้วนอีกด้วยเหลือแค่แจ้งความกับรอให้ตำรวจสาวถึงตัวคนบงการเท่านั้นซึ่งเธอก็คิดว่าจะต้องเป็นชนะพลแน่นอนร้อยเปอร์เซ็น

"ทำตัวเป็นนักสืบว่างั้น"

"....."

หญิงสาวยังทำลอยหน้าลอยตาไม่ตอบอะไร

"ผมขอเตือนคุณไว้ก่อนนะว่าอย่ามาเล่นซนแถวนี้อีก"

พี่ชาวีเตือนหญิงสาวก็เพราะว่าเขาหวังดีและรู้ว่าหากพ่อเขารู้ว่าหญิงสาวเป็นคนแจ้งความพ่อเขาคงไม่ปล่อยเธอไว้แน่

"ฉันไม่ได้เล่นซนซะหน่อยอุตส่าห์ทำตัวเป็นพลเมืองดีนะคะ"

เฌอริตายังคงดื้อดึงไม่ฟังคำเตือนของชายหนุ่ม

"..เอ่อ..."!

ชาวีรู้สึกปวดหัวขึ้นมากะทันหันสองมือหนาตอนนี้กุมขมับแน่นด้วยสีหน้าเหยเก

"ท่านประธานเป็นอะไรคะ"

หญิงสาวรู้สึกตกใจกับอาการของประธานหนุ่มอย่างมาก

"อึก...อื้ออ..."

"ท่านประธานคะ....ท่านประธานนน"

"อื้อ...ปวดหัว..."

"เดี๋ยวฉันจะพาคุณไปโรงพยาบาลนะคะ..กุญแจรถล่ะ"

"ไม่...โทรหาหมอแดนเดี๋ยวนี้..อื้อออ.."

"ค่ะๆ..."

เฌอริตาทำตามคำสั่งของประธานหนุ่มโดยการโทรหาแดนเทพเพื่อให้มาหาเขาที่นี่

ชั่วโมงต่อมา

บ้านxxx

"เฮ้อ...คุณวีนะคุณวี"

แดนเทพรีบหยิบกระเป๋ายาของเขามุ่งตรงมาหาชาวีทันทีในตอนที่หญิงสาวโทรบอกและรีบพาเขามาที่บ้านอย่างรวดเร็ว

"ท่านประธานเป็นแบบนี้บ่อยหรอคะ"

เฌอริตามองประธานหนุ่มที่กำลังหลับเพราะฤทธิ์ยาอยู่บนเตียงนุ่มด้วยสีหน้าที่ยังตกใจกับอาการของเขาไม่หาย

"เอ่อ..ก็ถ้าคุณวีเครียดๆก็จะปวดหัวหนักแบบนี้แหละครับ"

แดนเทพอธิบายเรื่องราวอะไรให้กับคนอื่นฟังไม่ได้ความลับก็ยังคงต้องเป็นความลับต่อไป

"อ๋อ..ค่ะยังไงฉันขอตัวก่อนนะคะ"

เฌอริตาพยักหน้าเข้าใจและขอตัวกลับทันทีเพราะเธอเห็นว่ามันดึกแล้ว

ชั่วโมงต่อมา

"ริตา..!!!!."

ชาวีสะดุ้งตื่นขึ้นมาหลังจากที่หลับไปได้พักใหญ่และเผลอเรียกชื่อใครบางคนออกมาจนแดนเทพที่กำลังผสมตัวยาอยู่ใจจนเกือบทำหลอดผสมยาหลุดมือ

"คุณวี!!"

"......"

ชาวีหายใจเหนื่อยหอบทั้งยังดูมึนงงอย่างมากอีกด้วย

"ใครหรอครับริตา"

แดนเทพรีบเข้าไปจับบ่าของชายหนุ่มถามด้วยความเป็นห่วง

"ไม่รู้..."

ชาวีนิ่งอึ้งไปพักใหญ่ตอนนี้ในหัวของเขาว่างเปล่าลืมว่าชื่อที่เขาเรียกออกมานั้นคือใครไปหมดแล้ว

"เอ่อ...แล้วตอนนี้ยังปวดหัวอยู่มั้ยครับ"

แดนเทพพยักหน้าเข้าใจทั้งถามถึงอาการปวดหัวของเขาว่ายังมีอาการอยู่อีกหรือไม่

"โอเคแล้วแค่ยังมึนๆนิดหน่อยเท่านั้น"

สามวันต่อมา

บ้านxxx

"เห็นคุณวีบ้างมั้ย"

วันนี้เป็นวันหยุดงานแต่แดนเทพไม่ยักรู้ว่าชาวีหายไปไหนแต่เช้าจึงเดินออกมาถามบอดี้การ์ดที่เฝ้ากันอยู่หน้าบ้านว่าชาวีออกไปไหน

"คุณวีออกไปข้างนอกเมื่อสักครู่เองครับหมอแดน"

"หืม...ไปไหนของเค้ากันนะ"

แดนเทพขมวดคิ้วเล็กน้อยที่ชายหนุ่มไปไหนไม่บอกเขาอีกแล้วหากเกิดเหตุการณ์อย่างวันนั้นอีกที่ชายหนุ่มปวดหัวกะทันหันจะทำอย่างไร

สวนสนุก

วันนี้เป็นวันหยุดของเฌอริตาเธอเลยพาลูกสาวของเธอมาเที่ยวที่สวนสนุกที่เมื่อก่อนเธอก็มาที่นี่เป็นประจำและมีความทรงจำดีๆกับใครบางคนที่นี่ด้วย

"หนูอยากกินไอติมค่ะคุณแม่"

เฌอริมาเด็กหญิงแก้มป่องดึงมือคุณแม่ของเธอและชี้ไปทางร้านที่ขายไอติมภายในสวนสนุก

"งั้นไปซื้อกันเลยค่ะ"

"เอาอันนี้ค่ะ"

เด็กหญิงชี้ไปที่รูปไอติมแท่งรสช็อกโกแล็ตของโปรดเมื่อคนขายหยิบให้หญิงสาวจึงรีบจ่ายตังและแกะให้ลูกสาวของเธอกินตรงหน้าร้านพ

"ของโปรดเลยสินะ"

เฌอริตามองลูกสาวเธอกินพรางอมยิ้มเพราะดูท่าว่าไอติมทั้งแท่งนี้ลูกสาวเธอจะกัดกินเพียงช็อกโกแล็ตที่อยู่ด้านนอกเท่านั้น

"ซื้อไอติมแท่งนึงครับเอาแบบนี้"

"ท่านประธาน"

เฌอริตาเงยหน้าไปมองชายหนุ่มที่มีเสียงคุ้นๆจึงเห็นว่าเป็นประธานหนุ่มที่มาซื้อไอติมเหมือนกันแถมยังบอกคนขายว่าเอาแบบที่ลูกเธอกินอีกด้วย

.....................................................

อิพี่มานี่ได้ไง

...ว่าแต่จิ้นหมอกับพี่วีได้มั้ยห่วงใยกันเหลือเกิน5555..