เรื่อง บ่วงร้ายสายใยรัก

ครู่๺่๬๸า

ชาวีขับรถออกมาจากบ้านในช่วงเช้าเขาก็ไม่รู้ตัวเองเหมือนกันว่าทำไมสมองของเขามันสั่งให้อยากมาที่นี่นักแต่เมื่อมาถึงเขาก็ไม่ได้เลือกที่จะเล่นอะไรได้แต่เพียงนั่งดูบรรยากาศที่นี่ไปเพลินๆเท่านั้น.

"ลูกสาวคุณน่ารักมากเลยนะ"

ชาวีนั่งคุยกับเฌ๬ริตาที่โต๊ะนั่งใกล้ๆกับร้านขายไอติมเขารู้สึกถูกชะตากับเด็กหญิงอย่างบอกไม่ถูกแถมเด็กหญิงยังไม่กลัวที่จะเข้าใกล้คนแปลกหน้าอย่างเขาด้วย

"ค่ะ"

เฌ๬ริตาตอบพร้อมเช็ดปากให้ลูกสาวของเธอ

"สามีคุณล่ะ"

ชาวีเห็นว่าหญิงสาวอยู่กันสองคนกับลูกไม่ยักจะเห็นสามีเธอตามมาจึงถามหาด้วยสีหน้าสงสัย

"....."

เฌ๬ริตาได้ยินคำถามจากชายหนุ่มเช่นนั้นเธอจึงมีสีหน้าเจื่อนลงและไม่ได้ตอบอะไรชายหนุ่มออกไป

ชาวีเห็นท่าทีของหญิงสาวเป็นเช่นนั้นจึงเข้าใจได้ในทันทีว่าเธอคงเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวเป็นแน่จึงไม่ได้เค้นคำตอบอะไรจากเธออีก

"คุณลุงอร่อยมั้ยคะ"`

เด็กหญิงหันมายิ้มปากบานให้กับชายหนุ่มที่กำลังกัดำอติมรสเดียวกับเธอกินอยู่``

"อร่อยมากๆเลยค่ะ..น้องเฌ๬อยากกินอีกมั้ยคะเดี๋ยวคุณลุงซื้อให้อีก"

ชาวีใช้เสียงสองคุยกับเฌ๬ริมาทั้งยังใช้มือหนาลูบหัวเด็กหญิงเล่นอย่างเอ็นดู

"...."

ภาพ๺๫๲๩๦้าของเฌ๬ริตาทำให้เธอชะงักงันเล็กน้อยใบหน้าของชายหนุ่มกับลูกสาวของเธอช่างเหมือนราวกับเคาะกันออกมาโดยเฉพาะดวงตาที่หวานกลมโตขนตางอนแบบเดียวกันเป๊ะไม่มีผิดในหัวตีกันสับสนและเต็มไปด้วยคำถามที่เธออยากจะถามออกไปแต่ใจของเธอก็สั่งให้นิ่งไว้จะดีกว่า

"ไม่ค่ะน้องเฌ๬อิ่มแล้ว"

เด็กหญิงส่ายหัวหงึกหงัก

"อย่างนั้นหรอ..อืม..แล้วน้องเฌ๬จะไปเล่นอะไรต่อคุณลุงขอไปเล่นด้วยได้มั้ย"

ชาวีถือโอกาสนี้ขอเที่ยวเล่นกับสองแม่ลูกเสียเลยไหนๆก็มาเจอกันที่นี่แล้ว

"ได้ค่ะ.."

"ไม่มีเพื่อนมาด้วยหรือไงคะท่านประธานถึงได้มาขอตามลูกฉันแบบนี้"

เฌ๬ริตาไม่ค่อยอยากให้เขาอยู่ใกล้เธอกับลูกในเวลาแบบนี้เท่าไรเพราะกลัวใจตัวเองจะเตลิดคิดเรื่องราวเก่าๆอีกทั้งที่เธอตัดเรื่องภัสกรออกจากหัวไปนานแล้ว

"ไม่มีหรอกผมมาคนเดียว"

ชาวีส่ายหัวเล็กน้อยท่าทางเดียวกับเฌ๬ริมาเมื่อครู่ไม่มีผิด

"มาคนเดียว"

เฌ๬ริตาแปลกใจเอามากน้อยคนนักที่จะมาที่สวนสนุกเพียงคนเดียว

"อืม..ไม่รู้ว่าทำไมถึงอยากมาแต่ขับรถมาเรื่อยๆก็มาถึงที่นี่แล้วนั่งๆอยู่ก็เห็นคุณกับลูกเดินมาซื้อไอติมนี่แหละยังไงวันนี้ผมขอตามคุณกับลูกด้วยก็แล้วกันนะ"

"ก็ได้ค่ะ.."

เฌ๬ริตาตอบตกลงอย่างแบ่งรับแบ่งสู้หากเธอจะไม่อนุญาตให้เขาไปกับเธอก็คงจะดูใจดำน่าดู

"ขอบคุณนะ"

"คุณแม่ขาหนูอยากดูอันนั้นแต่มองไม่เห็น"

เด็กหญิงชี้ไปที่ตัวการ์ตูนมาสคอตร่างสูงเธออยากจะมองเห็นเต็มๆตาแต่ก็มีเหล่าบรรดาผู้ปกครองที่อุ้มเด็กๆดูบังเธออยู่จึงหันหน้ามาอ้อนคนเป็นแม่ให้อุ้มเธอขึ้นดู!

"หรอคะ..อืมเดี๋ยวแม่อุ้มให้ดูนะคะ"

"มาขี่คอลุงดีกว่ารับรองเห็นชัดเลย"

"อ..เอ่อ.."

ยังไม่ทันที่เฌ๬ริตาจะอุ้มลูกสาวของเธอชาวีก็รวบตัวหนูน้อยขึ้นมาขี่คอและดูท่าเด็กหญิงจะชอบมากเสียด้วยเพราะความสูงของชาวีที่เกือบ190เซนทำให้เด็กหญิงสามารถเห็นสิ่งที่อยากเห็นได้เต็มตาท่าทีชอบใจของเด็กหญิงทำให้คนเป็นแม่ขัดอะไรชาวีไม่ได้จึงปล่อยเลยตามเลย

"โห...ชอบๆค่ะคุณลุงเดินไปตรงนั้น"

เฌ๬ริตามองสองคนอย่างหมั่นไส้ที่ดูตอนนี้จะเข้ากันดีเหลือเกิน

16.00 น.

"เดี๋ยวฉันต้องพาน้องเฌ๬เปลี่ยนผ้าอ้อมก่อนค่ะ"

เฌ๬ริตาพาลูกของเธอมาที่มุมเปลี่ยนผ้าอ้อมเด็กกับให้นมโดยให้ชายหนุ่มรอพวกเธออยู่ด้านนอก

"โอเคเอากระเป๋าพวกนี้ฝากผมไว้ก็ได้เดี๋ยวผมนั่งรอตรงนี้"

ชาวีรับอาสาดูแลกระเป๋าของหญิงสาวให้เธอจะได้จัดการธุระด้านในได้สะดวก

"ค่ะ"

ครึ่งชั่วโมง๺่๬๸า

"หลับแล้วหรอครับ"

ชาวีนั่งรอสองแม่ลูกที่หน้าโซนเปลี่ยนผ้าอ้อมร่วมครึ่งชั่วโมงก็เห็นหญิงสาวอุ้มลูกน้อยของเธอพาดบ่าออกมาจึงลุกยืนขึ้นหมายจะช่วยหญิงสาวอุ้มแต่เฌ๬ริตาก็เบี่ยงตัวปฏิเสธเพราะเธอต้องการจะกลับแล้ว

"ค่ะเปลี่ยนผ้าอ้อมเสร็จกินนมแล้วก็หลับเลยท่าจะเพลียงั้นฉันขอตัวกลับก่อนนะคะ"

"เดี๋ยวผมเดินไปส่งที่รถครับ"

ชาวีอาสาถือกระเป๋าของเธอกับเด็กหญิงเดินไปส่งทั้งสองที่รถเพราะเธอจะต้องอุ้มลูกน้อยหากถือเองคงจะทุลักทุเลน่าดู

ครู่๺่๬๸า

"ถึงแล้วค่ะ...ขอบคุณนะคะ"

"เอ่อ...ยางรถคุณไปเหยียบอะไรมาตอนไหนครับ"

ชาวีเห็นตั้งแต่มาถึงว่ายางรถยนต์ทั้งล้อหน้าและล้อหลังฝั่งซ้ายแบนราบจึงคิดว่าหญิงสาวน่าจะไปเหยียบอะไรมาเป็นแน่

"ว้ายย..ทำไมเป็นแบบนี้ล่ะถึงว่าทำไมตอนใกล้จะถึงมันแปลกๆ"

เฌ๬ริตามองยางรถยนต์ของเธอด้วยสีหน้าที่ไม่สบอารมณ์เล็กน้อยก่อนที่จะลงจากรถเธอก็ไม่ได้ตรวจทานดูตั้งแต่คราแรกด้วย

"ให้ผมไปส่งคุณที่บ้านดีมั้ยครับแล้วรถนี่ค่อยเรียกช่างมาลากไปเปลี่ยนยาง"

"เดี๋ยวฉันเรียกแท็กซี่กลับก็ได้ค่ะ"

เฌ๬ริตาไม่อยากให้ชายหนุ่มรู้ที่อยู่เธอสักเท่าไร

"ผมแค่ไปส่งถึงบ้านคุณแล้วผมก็กลับเท่านั้น"

ชาวีดูออกว่าหญิงสาวถ้าจะรักความเป็นส่วนตัวมากเขาจึงรับปากว่าจะไม่กวนอะไรเธอแค่ส่งถึงหน้าบ้านแล้วก็กลับแค่นั้น

"ก็ได้ค่ะ"

เมื่อได้รับคำยืนยันจากชายหนุ่มเช่นนั้นหญิงสาวจึงยอมให้เขาไปส่งโดยดี

"ลืมถามไปเลยน้องเฌ๬กี่ขวบแล้วล่ะครับ"

ในขณะที่ชายหนุ่มขับรถอยู่เขาก็นึกขึ้นได้ว่ามีบางเรื่องที่เขาอยากจะถามเธอแต่ก็ยังไม่ได้ถาม

"จะสามขวบแล้วค่ะ"

"แบบนี้ก็จะเข้าโรงเรียนแล้วสิครับ"

"ค่ะก็มีจองไว้แล้วรอแค่อายุถึงเกณฑ์ก็เข้าเรียนได้ค่ะ"

"ถ้าน้องเฌ๬เข้าโรงเรียนแล้วคุณมีปัญหาเรื่องเวลาการรับส่งลูกยังไงบอกผมได้นะผมเข้าใจว่าคุณต้องเลี้ยงลูกคนเดียว"

หากหญิงสาวมีปัญหาเรื่องเวลาในการรับส่งลูกหรือว่าไม่มีคนดูแลให้เขาก็พร้อมที่จะให้เวลาเธอได้ดูแลลูกโดยไม่มีปัญหากับที่บริษัทเพราะเข้าใจว่าคนที่เลี้ยงลูกคนเดียวต้องมีปัญหาเช่นไร

"ฉันมีคนดูให้อยู่ค่ะเรื่องนั้นท่านประธานไม่ต้องห่วง"

หญิงสาวตอบอย่างปฏิเสธชายหนุ่มเสียงชัดเธอจะไม่เอาปัญหาทางบ้านมาเป็นปัญหาเรื่องงานอยู่แล้ว

"หืมม..."

ชาวีเห็นว่ามีรถตู้ขับจี้เขาตั้งแต่ออกมาจากสวนสนุกแล้วและตอนนี้ยังมีปืนที่ยื่นออกมานอกรถจ่อมาทางรถของเขาอีกด้วยพ

"อะไรคะ.."

เฌ๬ริตาเห็นชายหนุ่มทำสีหน้าไม่ดีจึงต้องถามว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นและหันไปดูรถข้างหลังตามที่ชายหนุ่มกำลังมองทันที

เอี้ยยยยดดดดด

ปั้งงงงๆๆๆๆ

"อะไรกันคะ...ว้ายยย"

ไม่ทันที่หญิงสาวจะละสายตารถตู้คันนั้นก็ขับมาตัดหน้ารถของเธอกับชายหนุ่มจนต้องเบรคล้อตายและเสียงปืนก็ดังสนั่นขึ้นอย่างรวดเร็วๆจนเธอตกใจกอดลูกเอาไว้แน่น

.......................................................................