เรื่อง บ่วงร้ายสายใยรัก
"รถผมักระสุนครับคุณเพลินปรับเบาะนอนลงครับ"
"ค่ะๆ..."
หญิงสาวใจชื้นขึ้นมาหน่อยเมื่อรู้ว่ารถคันนี้ักระสุนได้ไ่อยากจะเชื่อว่าประธานหนุ่มจะมีศัตรูมากมายจนกระทั่งต้องขับรถที่ักระสุนัเลยทีเดียว
"หมอแบอกคนให้มาช่วยผมที่xxxทีผมอยู่ใกล้ๆกำลังโดนลอบยิง"
าีหยิบมือถือต่อสายหาแเทพทันทีเพราะดีที่ตอนนี้จุดที่เขาอยู่มันค่อนข้างใกล้กับบ้านของเขาจึงสั่งให้แเทพพาคนมาช่วยได้และเปิดสัญญาณที่สั่งทำพิเศษล็อคตัวรถอย่างแน่นหนา
ปั้งๆ..ๆๆๆ
"ลงมา...กูบอกให้ลงมา"
เราชายฉกรรจ์วิ่งลงมาล้มรถของชายหนุ่มเอาไว้และกระหน่ำยิงเพื่อที่จะให้คนในรถออกมา
"คุณเพลินไ่ต้องกลัวนะครับ"
หญิงสาวกอดลูกสาวของเธอแน่นมือเรียวปิดหูลูกของเธอเอาไว้แน่นโดยตัวเองก็ตัวสั่นเป็นลูกนกด้วยความกลัวจนาีต้องกอดเธอเอาไว้เพื่อคลายความกลัวและให้เธอมั่นใจได้ว่าเขาจะไ่มีทางปล่อยให้เธอเป็นอะไรเด็ดขาด
"พวกมันเป็นใครคะ"
เฌอริตาถามาีเสียงสั่นเครือเล็กน้อย
"ไ่รู้เหมือนัครับ"
ตอนนี้าีเองก็เดาไ่ออกว่าเป็นพวกไหนที่มาดักทำร้ายเขาัแน่เพราะนับจากศรัตรูของชนะพลพ่อบุญธรรมของเขาก็หลายคนอยู่เหมือนั
ปั้งๆๆๆๆๆ
"ว้ายย..อือ.."
เฌอริตายังตัวสั่นกับเสียงปืนด้านนอกอยู่ตลอดจนาีต้องกระชับกอดเธอใก้แน่นขึ้นกว่าเดิม
"ไ่ต้องกลัวครับตราบใดที่เรายังอยู่บนรถมันก็ทำอะไรเราไ่ได้และผมก็จะไ่ยอมให้คุณกับลูกเป็นอะไรเด็ดขาด"
"อือ.."
ปั้งงๆๆๆๆๆๆ
ตุ้บ..ปั้กก...พลั้กกกกก..ตุ้บตั้บบบ...ปั้งงงๆๆ
ไ่นานคนของาีก็มาช่วยพร้อมแเทพที่ส่งสัญญาณใก้เขาขับรถกลับเข้าบ้านไปก่อน
เหตุการณ์ครั้งนี้เกิดในที่สาธารณะและเป็นเขตที่มีผู้คนพลุกพล่านาีคิดว่าไ่วันนี้ก็พรุ่งนี้ก็ต้องมีข่าวนี้ออกไปอย่างแน่นอนหากเขารีบเข้าไปในบ้านก่อนผู้คนจะเห็นว่าคนในรถนี้เป็นใครจะดีกว่า
ครึ่งชั่วโมงต่อมา
"รู้รึยังว่ามันเป็นคนของใคร"
าีนั่งคุยกับแเทพและเหล่าบอดี้การ์ดที่ไปช่วยเขาจากเหตุการณ์ก่อนหน้าอยู่ในห้องโถงใหญ่ภายในบ้าน
"เอ่อ...มันบอกว่าคุณภพส่งมาครับ"
บอดี้การ์ดชุดดำพูดด้วยน้ำเสียงที่อึกอักเล็กน้อย
"อืม...ให้มันได้อย่างนี้สิ.."
าีใช้สิงมือกุมหัวลูบหน้าตัวเองอย่างเหนื่อยใจ
"....."
แเทพเ็ก็ู้ึกระอักกระอ่วนไ่ต่างไปจากาี
"เอายังไงต่อครับคุณวี"
"ปล่อยพวกมันไป"
"ครับ"!
าีจะทำอะไรได้เพราะชนะภพเป็นลูกของชนะพลหากเขาจะเอาเรื่องก็คงต้องหมางใจกับคนเป็นพ่ออยู่ดี
"นี่เล่นัถึงตายเลยหรอครับเรื่องนี้คุณวีจะบอกให้คุณพลรู้มั้ยครับ"
แเทพเห็นว่าาีไ่เอาเรื่องชนะภพก็จริงแต่เขาอยากรู้ว่าเรื่องนี้าีจะบอกให้ชนะพลรู้หรือไ่
"บอกไปก็เท่านั้นจากนี้ผมก็คงต้องดูแลตัวเองเพิ่มขึ้นอีกเท่าตัวแล้วเพลินเป็นยังไงบ้าง"
าีเห็นว่าเรื่องนี้บอกหรือไ่บอกผลลัพธ์มันก็ออกมาไ่ต่างัดังนั้นเขาก็ควรจะระวังตัวเองให้มากขึ้นกว่าเดิมที่ทำได้ก็เพียงเท่านี้ทั้งเปลี่ยนเรื่องคุยไปถามถึงอาการของหญิงสาวจากแเทพว่าเธอเป็นอย่างไรบ้าง
"ถึงเธอจะไ่ออกอาการกลัวเท่าไรแต่ผมว่ายังขวัญเสียอยู่มากเลยครับมือไม้และเสียงของเธอยังสั่นอยู่อย่างเห็นได้ชัด"
แเทพนับถือหัวใจหญิงสาวพอตัวเพราะเธอพูดคุยได้เป็นปกติและไ่แสดงสีหน้าตื่นกลัวอะไรเลยแต่คนอย่างเขาก็รับรู้ได้ว่าเธอยังมีความกลัวอยู่มากแต่ไ่ยอมเผยออกมาเท่านั้น
"อืม...เดี๋ยวผมขอไปดูเธอสักหน่อย"
าีรู้ดังนั้นจึงขอตัวจากแเทพไปดูอาการเธอสักหน่อย
ก๊อกๆๆ
"คืนนี้คุณนอนอยู่ที่นี่ก่อนก็แล้วัผมไ่รู้ว่าข้างนอกจะมีอันตรายอะไรอีกหรือป่าว"
าีเคาะประตูและเปิดเข้ามาในห้องที่มีหญิงสาวและเด็กหญิงอยู่ัด้านในโดยในตอนนี้คนเป็นลูกยังหลับปุ๋ยอย่างสบายใจอยู่แต่ดูท่าคนเป็นแม่จะนั่งทำหน้ากังวลอยู่ไ่หาย
"ค่ะ"
"ยังกลัวมากเลยใช่มั้ย...ผมขอโทษที่ทำให้คุณต้องมาเสี่ยงตายกับผม"
าีนั่งลงข้างๆหญิงสาวที่ขอบเตียงนุ่มทั้งจับบ่าของเธอเบาๆู้ึผิดที่เป็นต้นเหตุทำให้เธอต้องมาเจอเรื่องร้ายๆกับเขาด้วย
"ตัวฉันเองฉันไ่ห่วงสักนิดห่วงก็แค่ลูกเท่านั้น"
เฌอริตาพูดออกมาด้วยน้ำเสียงสั่นเครือเล็กๆ
"แต่ดูคนที่ถูกห่วงสิหลับปุ๋ยเหมือนไ่มีิอะไรเกิดขึ้นเลย"
าีพยายามพูดให้บรรยากาศความกลัวในใจของหญิงสาวเปลี่ยนไปและให้เธอรู้ว่าเธอได้ผ่านเหตุการณ์นั้นอย่างปลอดภัยมาแล้วและไ่ควรคิดอะไรถึงมันอีก
"ค่ะ...ถ้าวันไหนเล่นจนเหนื่อยก็จะหลับลึกแบบนี้แหละค่ะ"
"คุณหิวมั้ยผมจะให้คนทำอาหารมาให้"
"ไ่ค่ะ..."
หญิงสาวส่ายหัวเบาๆตอนนี้เธอไ่นึกอยากกินอะไรทั้งนั้น
"งั้นผมไ่กวนคุณแล้วขอตัวนะ"
"ค่ะ"
เฌอริตามองตามหลังาีด้วยสายตาหดหู่นึกถึงตอนที่เขากอดเธอเพื่อปลอบโยนมันทำให้เธอคิดถึงภัสกรขึ้นมาจับใจนี่เป็นเหตุผลที่ทำไมเธอถึงไ่อยากจะใกล้กับเขาเพราะเมื่อใกล้แล้วมันทำให้หัวใจของเธอว้าวุ่นอย่างที่เป็นอยู่ในตอนนี้แถมประดังประเดผสมกับความกลัวจึงทำให้ใจเธอหม่นหมองยากที่จะขจัดความู้ึนี้ออกไปได้
หลายวันต่อมา
หลังจากเหตุการณ์วันนั้นทุกอย่างก็เป็นข่าวจริงแต่เรื่องก็เงียบไปด้วยอิทธิพลของใคราีและเฌอริตาเดาได้ไ่ยากคนเป็นพ่อก็ต้องเข้าข้างลูกเสมอ
บริษัทxxx
ลานจอดรถ
"ขอบคุณสำกรับข้อมูลนะคะคุณภากรส่วนเรื่องเงินฉันจะรีบจัดงานส่วนที่เหลือให้ค่ะ"
"โอเคครับ"
เฌอริตาและภากรนัดเจอัที่ลานจอดรถในที่ลับตาคนเพื่อยื่นซองเอกสารอะไรับางอย่าง
และครั้งนี้เฌอริตาก็ได้สิ่งสำคัญที่จะทำลายบริษัทของชนะพลได้แล้ว
14.00น.
"คนในชุมชนให้ข่าวกับนักข่าวว่าสงสัยพวกเรามากที่สุดในการวางเพลิงครับ"
ชายแเปิดข่าวในipadให้าีดูหลายวันที่ผ่านมานี้ที่ชุมชนเกิดเรื่องมากมายจนนักข่าวไปทำข่าวสอบถามาบ้านว่าเกิดเหตุขึ้นเพราะอะไราบ้านในชุมชนต่างตอบเป็นเสียงเดียวัว่าคนของบริษัทxxxเป็นคนทำัเสียงเดียว
"อืม.."
าีมองข่าวนั้นอย่างไ่ได้ใส่ใจเพราะเขารู้ว่าที่คนในชุมชนพูดมันก็ไ่ผิดและเขาก็จะไ่แก้ตัวออกหน้าให้ชนะพลอีกแล้วด้วย
"จากนี้จะเอาไงต่อครับ"
"ผมจะไ่แก้ข่าวอะไรทั้งนั้น"
"....." พ
แเทพไ่่เข้าใจาาของาีเท่าไรเพราะพักหลังๆมานี้ดูชายหนุ่มจะไ่่สนใจที่จะแก้ต่างออกหน้าแทนชนะพลเท่าไร
เย็นของวัน
"คุณจะกลับแล้วหรอ"
าีเดินออกมาหาเฌอริตาในตอนเลิกงาน
"ค่ะ"
"ผมขอไปหาน้องเฌอได้มั้ย"
..................................................................
เล่นัถึงตายเีนะ
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??