เรื่อง บ่วงร้ายสายใยรัก
"ท..ทำไมคะ?"
ิดาวเริ่มขยับหนีชายหนุ่มเล็กน้อย
"ก็เพราะฉันชอบเธอตั้งแต่วันแรกที่เจอไง"
ลีโอนาโดโน้มัเอียงลงกระซิบข้างหูหญิงสาว
"เอ่อ...คุณสิงห์แกล้งอำดาวเล่นอีกแล้วนะคะ"
ิดาวแสร้งพูดติดตลกเพราะไม่รู้ว่าเขาจะทีเล่นทีจริงกับเธอกันแน่
"ฉันพูดจริง"
ลีโอนาโดจ้องหน้าหญิงส่าวด้วยสายคาที่บ่งบอกว่าทุกสิ่งที่เขาพูดเมื่อครู่เป็นความจริง
"เอ่อ...ดาวขอัเข้าห้องก่อนนะคะ"
ิดาวถึงกับเขินหน้าแดงทำัไม่ถูกรีบวิ่งกลับเข้าห้องของเธออย่างรวดเร็ว
"หึ่..."
ลีโอนาโดยิ้มอย่างมีเลศนัยเมื่อเห็นท่าทีของหญิงส่วที่เป็นที่น่าพึงใจของเขาไม่น้อย
วันต่อมา
ก๊อกๆๆ
"คุณสิงห์ตื่นเช้าจังเลยนะคะ"
ิดาวเปิดประตูมาเจอชายหนุ่มก็ต้องทักด้วยความแปลกใจเล็กน้อยเพราะตอนนี้ยังไม่เจ็ดโมงเช้าเลยด้วนซ้ำแต่เขากลับตื่นแต่งัเรียบร้อยแล้วในขณะที่เธอยังอยู่ในชุดนอนอยู่เลย
"อยากชวนเธอไปดูพระอาทิตย์ขึ้น"
"ก็ได้ค่ะ"
ิดาวพยักหน้ารับถึงเธอจะรู้สึกเขินกับเรื่องเมื่อคืนยังไงเขาก็คือลูกค้าที่เธอจะต้องดูแลหากเขาต้องการให้เธอบริการเรื่องอะไรเธอก็ต้องทำให้เต็มที่อยู่แล้ว
"อรุณสวัสดิ์เช้าที่สดใส"
ลีโอนาโดวาดมือที่ถือกุหลาบช่อโตจากด้านหลังยื่นให้หญิงสาว
"ขอบคุณนะคะ"
ิดาวรับช่อดอกไม้นั้นอย่างเคอะเขินเธอพึ่งจะเคยถูกผู้ชายทำแบบนี้ให้จึงเก็บอาการเขินไม่ค่อยอยู่เท่าไร
อาทิตย์ต่อมา
ระหว่างที่ิดาวอยู่ที่โรงแรมกับลีโอนาโดเป็นอาทิตย์ชายหนุ่มก็หยอดจีบหญิงสาวอยู่ไม่ขาดจนิดาวเริ่มหวั่นไหวในเวลาอันรวดเร็วแต่ก็ยังสงวนท่าทีของเธอเอาไว้อยู่เหมือนกันเพื่อไม่ให้อีกฝ่ายได้ใจว่าเธอได้ปันใจให้เขาส่วนหนึ่งในเวลาอันรวดเร็วไปแล้ว
บริษัทxxx
"คุณทำงานดีมากเลยิดาวนี่ผมไม่คิดเลยว่าคุณสิงห์จะยอมซื้อโรงแรมในเวลาอันรวดเร็วขนาดนี้"
เอกภพหน้าบานเพราะได้เงินก้อนใหญ่มาอย่างง่ายดายด้วยฝีมือของิดาวเมื่อเธอกลับมาทำงานเขาก็ชมเธอยกใหญ่
"คุณสิงห์ติดต่อมาแล้วหรอคะ"
ิดาวถามเจ้านายของเธอด้วยสีหน้าสงสัยเพราะลีโอนาโดไม่ได้บอกเธอว่าเขาตัดสินใจอย่างไร
"ก็ตั้งแต่วันแรกที่ไปถึงคุณสิงห์ก็ติดต่อมาเลยนี่คุณไม่รู้เรื่องหรอ"
"ป่าวนี่คะ....คุณสิงห์ไม่ได้บอกอะไร"
ิดาวส่ายหัวเบาๆ
"งั้นช่างมันเถอะแต่โบนัสที่ผมจะให้คุณผมโอนให้คุณแล้วนะ"
"ทำไมไวจังล่ะคะ"!
"ก็ผมพอใจในผลงานของคุณมากน่ะสิ"
"ขอบคุณมากเลยนะคะท่านประธาน"
ิดาวหัวใจพองโตกับเม็ดเงินก้อนใหญ่ที่พึ่งเข้าบัญชีเธอมาหมาดๆ
"หลังจากนี้สักสามเดือนผมจะเลื่อนตำแหน่งให้คุณนะถ้าเลื่อนเร็วไปเดี๋ยวคนอื่นจะต่อว่าผมได้แต่เงินเดือนสามเท่าผมให้คุณตั้งแต่สิ้นเดือนนี้เลย"
"ตกลงค่ะท่านประธานขอบคุณมากๆเลยนะคะ"
ิดาวยกมือไหว้ขอบคุณแล้วขอบคุณอีกที่นับว่าเจ้านายของเธอก็ใจดีกับเธออยู่เหมือนกัน
เย็นของวัน
ปรี๊นนนน
"......"
ิดาวชะงักการเดินเล็กน้อยในระหว่างที่รอรถประจำทางกลับคอนโดเพราะจู่ๆก็มีรถขับมาเทียบัเธอแล้วบีบแตรใส่
"ขึ้นรถเลยครับ"
ลีโอนาโดเปิดกระจกรถหรูคันใหท่ของเขาออกมาเรียกหญิงสาวให้ขึ้นรถ
"คุณสิงห์..."
ครึ่งชั่วโมงต่อมา
คอนโดxxxx
"ฉันซื้อของสดมาเยอะเลยเย็นนี้เธอทำอาหารให้ฉันกินนะ"
ลีโอนาโดจอดรถได้ก็รีบวิ่งไปหยิบของหลังรถพะลุงพะลังเตรียมที่จะขึ้นไปบนคอนโด
"ทำไมดาวต้องทำให้คุณกินด้วยล่ะคะที่บ้านคุณไม่มีแม่บ้านหรอ"
ิดาวเดินเข้าลิฟท์ทั้งมองคนที่กำลังหิ้วของเดินตามด้วยสีหน้าสงสัย
"ก็ฉันอยากกินฝีมือแฟน"
ลีโอนาโดแอบกระซิบข้างหูหญิงสาวเบาๆ
"ใครแฟนคุณคะ?"
"เธอไง"
"มั่วแล้วค่ะ"
ิดาวัชาวาบหน้าแดงก่ำพยายามสะกดกั้นอมยิ้มเขินอายของเธอเอาไว้สายตากลมโตมองยังเลขที่กำลังขึ้นอยู่บนจอเล็กๆของลิฟท์เพื่อที่จะได้มีจุดสนใจจุดอื่นให้ลดความเขินลง
"เอาน่าฉันอุตส่าห์เป็นลูกค้าวีไอพีบริษัทเธอบริการฉันเพิ่มนิดหน่อยคงไม่ใช่ปัญหามั้ง"
ลีโอนาโดเดินตามหญิงสาวเข้าห้องพรางทำน้ำเสียงออดอ้อนอย่างที่เขานั้นไม่เคยทำกับใครมาก่อนแต่เพราะเธอเขาจึงต้องทำมารยาร้อยเล่มเกวียนสารพัด
"คุณสิงห์จะให้ดาวทำอะไรคะ"
ิดาวยกถุงอาหารจากชายหนุ่มมาวางที่เคาร์เตอร์เขาหิ้วของมาถึงที่นี่แล้วหากเธอไม่ทำอาหารให้ก็คงจะใจดำเกินไปแล้ว
"อะไรก็ได้ที่เธออยากทำ"
ลีโอนาโดสวมกอดด้านหลังร่างบางโดยที่อีกฝ่ายไม่ทันตั้งั
"คุณสิงห์!!"
"ขอกอดหน่อยนะฉันคิดถึงเธอนี่นา"
"จะมากอดดาวได้ไงคะเราไม่ได้เป็นอะไรกัน...ปล่อยค่ะ"
ิดาวพยายามแกะมือหนาออกจากัเธอแต่ดูจะยากลำบากเหลือเกินเพราะคนัโตไม่ยอมปล่อยเธอง่ายๆ
"แต่ฉันอยากคบกับเธอจริงๆนะ"
ลีโอนาโดยังคงทำน้ำเสียงออดอ้อนทั้งยังไม่ยอมปล่อยหญิงสาวให้หลุดจากวงแขนของเขา
"คุณกับดาวต่างกันเกินไปค่ะคงจะคบกันไม่ได้หรอก"
ิดาวยอมรับเลยว่าเธอครุ่นคิดเรื่องนี้มาอยู่หลายวันเหมือนกันไม่ใช่เพราะเธอใจแข็งไม่หวั่นไหวให้ชายหนุ่มแต่เป็นเพราะสถานะเธอกับเขามันแตกต่างกันเกินไปการที่จะคบกันมันไม่ใช่แค่คนสองคนเท่านั้นมันรวมถึงสภาพสังคมของเขาด้วยซึ่งเธอเห็นว่ามันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่เธอกับเขาจะคบกัน
"ฉันไม่เคยถือเรื่องนี้สักนิด...ให้โอกาสฉันได้คบหาดูใจกับเธอนะ"
"......."
ิดาวยังคงเงียบไม่ได้ให้คำตอบอะไรพ
"ถ้าเธอยังไม่ให้คำตอบฉันก็จะกวนใจเธอทุกวันกวนเช้ากวนเย็นแบบนี้แหละ"
คำพูดและสายตาของลีโอนาโดเป็นการบ่งบอกให้หญิงสาวรู้ว่านี่ไม่ใช่แค่คำขู่แต่เขาจะทำจริง
"ดาวแค่พนักงานกินเงินเดือนไม่ใช่คุณหนูไฮโซอะไรแถมชีวิตยังธรรมดามากคุณจะมาสนใจอะไรดาวคะ"
ิดาวอยากจะรู้เหลือเกินว่าคนเพอเฟคอย่างเขาจะมาสนใจอะไรเธอนักหนา
"ฉันชอบที่เธอเป็นเธอ...เรายังไม่ได้ลองศึกษากันยาวๆเลยจะรู้ได้ไงว่าไปกันไม่รอด...นะดาวฉันขอร้องล่ะ"
"ก...ก็ได้ค่ะ.."
และแล้วหญิงสาวก็ต้องใจอ่อนให้กับความหวั่นไหวของัเองจนได้
.................................................................................
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??