เรื่อง ตราบาปร้ายคล้องใจรัก
"เอ่อ..บอสเป็นอะไรหรือป่าวคะ".
นฤี่รับหน้าี่ดูแลความเรียบร้อยรีบวิ่งเข้ามาดูอาการเอิทันทีเมื่อเห็นว่าเขาเหมือนะยืนไม่อยู่
"ป่าวผมโอเค"
เอิยกมือเป็นสัญญาณใ้นฤได้รู้ว่าเขาไม่ได้เป็นอะไร
"นี่ครับคุณเอส"
บรูครีบยื่นซองบ๊วยใ้เอิทันทีตอนนี้เขาไม่รู้ว่าคนในห้องะมองัไแล้วขอแค่เจ้านายเขาไม่อาเจียนในตอนนี้เป็นพอ
"อืม..อีกไม่นานโครงการใหม่ี่ผมต้องการะใ้พวกคุณทำก็คือการใช้พื้นี่นี้ก่อสร้างเป็นโรงแรมี่เป็นส่วนตัวี่สุดผมใ้เวลาออกแบบ6เดือนะแบบไหนก็ได้ขอแค่เป็นส่วนตัวแล้วก็เข้ากับสถานี่ได้กี่แบบผมะมาเลือกอีกทีเรื่องนี้คุณสินทรตัดสินใจแบ่งงานได้เลยนะครับ"
เอิหยิบบ๊วยี่บรูคส่งใ้เข้าปากและยืนนิ่งครู่หนึ่งสูดหายใจเข้าและพูดต่อหากไม่ได้ของเปรี้ยวพวกนี้คงพูดไม่ทันจบกันเป็นแน่
"ครับบอส"
"และเรื่องสุดท้ายทุกคนช่วยกันำาจนบริษัทเป็นี่หนึ่งในตอนนี้โบนัสจากสิบเดือนี่ะได้ผมเพิ่มใ้อีกเท่าตัว"
"เย่.. / กรี้ดดดด../..วู่ววว..."
"ขอบคุณครับบอส/ขอบคุณค่ะบอส"
เมื่อจบข้อสุดท้ายี่เอิพูดขึ้นทุกคนในห้องก็พากันเฮยกใหญ่ี่ได้ผลตอบแทนี่ชื่นใจกันถ้วนหน้า`
"เชิญรับประทานาากันตามสบายนะครับ"``
"บอสไม่ไปฉลองด้วยกันหรอครับเลขาผมเธอสั่งาาจากร้านี่ทุกคนพูดเป็นเสียงเดียวกันว่าอร่อยเลยนะครับ"
หลังจากี่การประชุมจบแล้วังานต่างก็กรูกันไปี่ห้องจัดเลี้ยงอีกห้องสินทรและนฤเห็นว่าเอิและบรูคยังคงนั่งอยู่ในห้องนี้เขาจึงต้องรีบชวนใ้บอสใหญ่ไปร่วมวงด้วย
"เอ่อ.."
บรูคเห็นท่าไม่ดีเท่าไรเพราะกลัวว่าเจ้านายตนะทำเสียบรรยากาศไปอาเจียนพาเสียบรรยากาศการทานาาของคนอื่นหมด
"เดี๋ยวมนใส่จานมาใ้บอสกับคุณบรูคนะคะ"
นฤพอะดูออกว่าเอิอาการไม่ค่อยะดีเธอจึงอาสาะเอาาามาใ้ี่ห้องำาะดีกว่า
"ขอบคุณครับ"
เอิพยักหน้ารับดีแล้วทีาทั้งสองไม่คะยั้นคะยอใ้เขาไปในห้องนั้น
10 นาที่า
"าามาแล้วค่ะ"
"คุณมนวางไว้ตรงนั้นก็ได้ครับเดี๋ยวผมจัดการเองครับ"
บรูครีบปรามใ้นฤตั้งรถเข็นาาไว้ตรงหน้าประตูเพราะเดี๋ยวเขาะจัดการยกมาเอง
"อ๋อ..ได้ค่ะอยากได้อะไรเพิ่มเติมเรียกมนได้เลยนะคะ"
"ครับ"
"บรูคแกเอาาามาใกล้ๆฉันอีกหน่อยสิ"
เมื่อนฤออกไปแล้วเอิก็ีสีหน้าแปใตัวเองี่ ไม่รู้ึเหม็นาาพวกนี้เลยสักนิดกลับรู้ึหอมและอยากะทานมันขึ้นมาทันที
"คุณเอสะไม่เหม็นหรอครับ"
บรูคทำฟน้าสงสัย
"บอกใ้เอามาก็เอามาสิ"
"ครับ"
"...อืม...รสชาติดีนะ"
เมื่อเอิม้วนสปาเก็ตตี้เข้าปากเขาก็พยักหน้าเบาๆรู้ึชอบรสชาติแบบนี้มากเป็นพิเศษ
"คุณเอสทานได้"
"อืม..ฉันก็แปใเหมือนกันว่าทำไมฉันรู้ึหอมาาพวกนี้"
"หอม?"
"นายก็ทานสิยังไม่ได้ทานอะไรมาไม่ใช่หรือไง"
"ครับๆ"
บรูคจำต้องทานาาไปดูอาการของเอิไปด้วยดีี่เมื่อเจ้านายของเขาอิ่มแล้วไม่ีอาการคลื่นไส้ออกมาอีกจึงโล่งใจไปเปราะใหญ่
ชั่วโมง่า!
"บอสเรียกมนมาพบีอะไรหรอคะ"
นฤเข้ามาในห้องเอิหน้าตาตื่นเมื่อได้รับสายจากเอิใ้เข้ามาพบี่นี่
"ผมอยากจ้างเชฟี่ร้านนี้มาเป็นคนทำาาส่วนตัวในระหว่างี่ผมพักี่นี่"
เอิต้องการคนี่ทำาาในงานเลี้ยงวันนี้มาเป็นคนทำาาส่วนตัวเพราะคงะหาคนทำาาและเขาทานได้และไม่อาเจียนออกมาได้ยากเมื่อเจอแล้วก็ต้องรีบติดต่อทันที
"คะ?"
นฤถึงกับหน้าเหวอกับเรื่องี่พึ่งได้ยินเพราะไม่แน่ใจเลยว่านิชาะยอมทำหรือป่าว
"อืม...ติดต่อใ้ผมด้วยและผมต้องการคำตอบเย็นนี้"
เอิสั่งเสียงเรียบ
"ด..ได้ค่ะแล้วมนะรีบติดต่อใ้นะคะ"
นฤรับปากด้วยสีหน้าเจื่อนๆเธอต้องจำยอมออกไปต่อสายหานิชาทันทีด้วยความคิดในใจว่าัไก็คงไม่สำเร็จเพราะไม่ได้บอกล่วงหน้าก่อน
"ะจ้างจริงๆหรอครับ"
บรูคหันมาถามคนเป็นนายหลังจากี่นฤออกไปแล้วเพราะเขาไม่แน่ใจว่าเจ้านายเขาอยากเอาคนนอกมาอยู่ใกล้ตัวทำาาใ้
"อยากใ้วันๆฉันนั่งเคี้ยวแต่บ๊วยรึไง"
เอิรักความเป็นส่วนตัวก็จริงแต่เขาก็ไม่อยากนั่งทานแต่ของเปรี้ยวทั้งวันแบบนี้หรอก
"ครับ"
บรูคพยักหน้ารับเล็กน้อยี่ถูกเจ้านายตนตอกหน้ากลับมาจนได้
ทางด้านนฤ
(คะ...จ้างนิใ้เป็นเชฟส่วนตัวหรอคะ)
"ค่ะบอสพี่อยากจ้างในระหว่างี่อยู่ี่นี่น่ะค่ะน้องนิ"
(ถ้านิต้องไปทำาาใ้บอสพี่มนนิก็ไม่ีเวลาทำของขายน่ะสิคะ)
"บอสพี่จ่ายไม่อั้นนะคะ"
(ถ้ากะทันหันแบบนี้นิขอปฏิเสธดีกว่าค่ะเพราะวันนี้ีออเดอร์สั่งเข้ามาเยอะด้วย)
"งั้นเดี๋ยวพี่ะบอกบอสพี่ใ้แล้วกันนะคะ"
นฤเดาไม่ผิดี่นิชานั้นปฏิเสธมาจริงๆ
5นาที่า
"เธอปฏิเสธค่ะบอส"
"ปฏิเสธงั้นหรอ"
เอิหมุนเก้าอี้กลับมามองหน้านฤอย่างไ่ใี่เขาเเงินใ้คนี่เขาต้อวการจ้างตั้งมากมายกลับปฏิเสธเขา
"ค่ะเธอบอกว่าีออเดอร์เข้ามาเยอะหากต้องมาเป็นเชฟใ้บอสกะทันหันคงทำไม่ได้"
นฤก้มหน้างุดเธอไม่อยากมองความน่ากลัวของบอสใหญ่สักเท่าไร
"งานเยอะจนล้นมือขนาดนั้นเลยหรือไง"
สายตาเอิตอนนี้หากเป็นคมีดคงเฉือนเนื้อคนได้เป็นชิ้นๆแล้ว
"แค่ออเดอร์ในออฟฟิศเรานี่ก็ปาไปหลายสิบกล่องแล้วล่ะค่ะบอส"
"ังานี่นี่สั่งาาร้านเธอหรอ"
"ค่ะก็ุัี่มาำาแหละค่ะังานี่นี่รวมถึงดิฉันเองก็สั่งกันุัค่ะ"
"โอเค...ผมเข้าใจแล้วคุณไปำาเถอะ"
"ค่ะบอส"
นฤรีบออกไปทันทีหลังจากี่ได้รับอนุญาต
เอิเองก็คิดอะไรดีๆออกหากอีกฝ่ายไม่ยอมรับข้อเของเขาดีๆก็ต้องีแผนบังคับกันบ้าง
เพนท์เฮ้าส์
"บ๊วยครับคุณเอส...แล้วนี่ก็ผลไม้รสเปรี้ยวี่ผมไปหาซื้อในซุปเปอร์มาครับ"
"อืม..ขอบใจ"
หลังจากกลับมาจากบริษัทเอิก็สั่งใ้บรูคไปหาของเปรี้ยวมาใ้เขาทานเพราะรู้ึเปรี้ยวปากอยากทานผลไม้อย่างอื่นบ้างนอกจากบ๊วยซอง
ไม่รู้ว่าตนเองะเป็นอย่างนี้ไปถึงเมื่อไรัไเขาก็ะต้องทำใ้คนี่เขาต้องการจ้างยอมเขาใ้ได้ยิ่งนึกก็ยิ่งหมั่นไส้ี่กล้าปฏิเสธเงินของเขาตอนนี้อยากะเห็นหน้าคนๆนั้นใจะขาดอยากะรู้ว่าถ้าคุยกับเขาโดยตรงะกล้าปฏิเสธเงินเขาอีกไหม
วัน่า
บริษัทxxx
"ดาวไปโรงเรียนก่อนนะจ้ะพี่นิ"
ปาริดาช่วยนิชาขนาามาส่งเมื่อถึงหน้าบริษัทแล้วเธอก็รีบขอตัวนิชาไปโรงเรียนทันทีเพราะเดี๋ยวะเดินเข้าโรงเรียนสาย
"จ้า...ตั้งใจเรียนล่ะ"
"น้องนิเข้ามาเลย...มาพี่ช่วยนับวันๆออเดอร์เยอะขึ้นุัเลยนะเนี่ย"
นฤลงมารับของจากนิชาเธอดีใจแทนหญิงสาวี่นับวันๆออเดอร์ก็เยอะขึ้นเรื่อยๆจนวันนี้ีเกินสามสิบกล่องแน่นอน
"ต้องขอบคุณพี่มนเลยนะคะี่ช่วยโปรโมทใ้นิค่ะ.."พ
นิชาต้องขอบคุณนฤี่เป็นคนช่วยโปรโมทความอน่อยของาาเธอใ้จนได้ลูกค้ากลุ่มใหญ่จากี่นี่
"พี่เห็นบอกหน้าเพจว่าหยุดส่งน้องนิีธุระหรอคะ"
"นิค่อนข้างเพลียๆบอกไม่ถูกเหมือนกันว่าะหยุดไปหาหมอเสียหน่อยค่ะ"
"ดีแล้วล่ะ...ำาหามรุ่งหามค่ำตลอดเลยนี่เนอะไปหาหมอตรวจบ้างดีแล้ว"
"ค่ะ"
"อ้าวบอสมาพอดีเลย...สวัสดีค่ะบอสคุณบรูค"
นฤละสายตาจากนิชาหันไปสวัสดีเอิี่เดินเข้ามาพร้อมกับบรูค
....................................................
ะเจอกันแล้ววววววะเป็นัไน้าาาาาา
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??