เรื่อง มหาเทพเซียนกลับมาเกิดใหม่ในมหานคร
บที่1 เฉินหนาน.
เด็กหนุ่มอายุสิบหกปีได้รับอุบัติเหตุจนทำให้วิญญาณเขาได้ไปอยู่ในดินแดนแห่งเซียนผ่านไปแปดหมื่นปีเขาได้กลายเป็นผู้อยู่เหนือทุกทุกสรรพสิ่ง ทว่าเขากับถูกโดนรุมฆ่าจากศัตรูของเขาจนวิญญาณเขากลับมายังร่างกายเดิมของเขาทว่าเวลาผ่านไปเพียงหนึ่งปีเท่านั้นก่อนหน้านี้เขาเหมือนคนไร้สติหลังจาได้รับอุบัติเหตุี่ช่วยครูและเพื่อนของเขาไปจากอุบัติเหตุรถยนต์
“ไม่”!!!!!! ทุกคนในชั้นต่างตกใจกับเสี่ยงี่เฉินหนานตะโกนออกมา
“นายเป็นบ้าอะไรเฉินหนานอยู่ดีๆก็ตะโกนออกมา”ทุกคนมองเป็นตาเดียวกันี่เขา เฉินนานมองตัวเองด้วยความประหลาดใจก็พบว่าเขากลับมาในร่างเดิม น้ำตาเขาไหลออกมาพร้อมขอโทษเพื่อนๆเขาจากไปี่แสนไกลใช้ชีวิตคนเดียวกว่าแปดหมื่นปีได้รับทักษะโบราณจึงทำให้เขาได้เป็นถึงสุดยอดในตำนานมหาเทพเซียนเมื่อมีอายุมากขึ้นจึงศึกษาตำราโบราณหลายแขนงจนเข้าถึงทุกศาสตร์ทว่าเขายังคงคิดถึงแม่และพ่อของเขาตลอดเวลา
“เฉินหนานเลิกเรียนมาพบครูหน่อยนะ”
“ได้ครับ”เฉินหนานไม่พูดอะไรแล้วสำรวจตัวเองว่าวิชาบ่มเพาะของเขามีระดับเท่าไรเขาหลับตาสักพักก็พบว่าตอนนี้ระดับของเขาอยู่ในขั้นเริ่มต้นโชคดีี่ทรัพยากรในโลกไม่ต่างจากดินแดนเซียนมากนักทว่าตอนนี้เขาไม่มีเงินจำเป็นต้องหาเงินเสียก่อน กริ๊งงงงๆเสียงออดเลิกเรียนดังขึ้นเขาเดินตามอาจารย์เมิ่งชิงอู๋นางเป็นสาวงามอายุเพียงยี่สิบสองเท่านั้นก็เป็นอาจารย์แล้วเธอถือว่าเป็นอัจฉริยะเช่นกัน
“วันนี้เธอเป็นอะไรหรือไม่เฉินหนานเธอมีอาการป่วยหรือเปล่า”เธอถามด้วยความเป็นห่วงเธอมีความรู้สึกี่ดีกับเฉินหนานเมื่อปีก่อนเฉินหนานได้ช่วยเธอกับนักเรียนหญิงจากรถหกล้อพุ่งเข้ามาชนจนได้รับบาดเจ็บสาหัสทำให้เขานอนเป็นผักหลายเดือนหลังจากนั้นสมองเขาก็เลื่อนลอยตลอดเวลาจนตอนนี้เขากลับมายังร่างเดิมอีกครั้ง
“ผมไม่เป็นอะไรครับครูช่วยไปส่งผมี่บ้านได้หรือไม่ครับ”เมิ่งชิงอู๋แปลกใจวันนี้เขาพูดจาเหมือนคนปกติได้แล้วเธอยิ้มน้อยๆเมิ้งชิงอู๋เป็นสาวงามชั้นยอดรูปร่างหน้าตาแม้แต่ดารายังอายอีกตระกูลยังสูงมากด้วยทำให้ใครหลายคนหมายปองเธอ
“ได้สิ”รถบีเอ็มดับเบิลยูสีแดงเคลื่อนตัวออกไปจากโรงเรียนเมืองวันเดอร์เล่ล์รถหรูมาจอดอยู่หน้าร้านกาแฟสีฟ้ากลางสี่แยกคนเดินชั้นบนเป็นบ้านของเฉินหนานเมิ่งชิงอู๋เข้ามาทักทายแม่ของเฉินหนานเธอมีชื่อว่าลั่วอันอันเธอมีอายุเพียงสามสิบปีเท่านั้นใบหน้างดงามแม้จะดูซีดขาวไปบ้างด้วยการทำงานหนักพ่อของเฉินหนานคือเฉินปาเป็นทหารหน่วยลับไม่ค่อยได้กลับมาบ้านบ้างครั้งหลายสิบปีโชคดีี่เงินถูกโอนมาให้จากรัฐบาลไม่เคยขาด
“ขอบคุณอาจารย์เมิ่งมากครับี่มาส่งผม”
“ฉันก็มาี่ร้านเธอเป็นประจำอยู่แล้วไม่ถือว่ารบกวนอะไรนิ”`
“อาจารย์เมิ่งทั้งสวยและใจดีแบบนี้ผมว่าต้องมีสามีรวยๆแน่ครับ”เมิ่งชิงอู๋หน้าแดงมองไปี่เฉินหนานแล้วถลึงตาใส่เขา``
“เธอว่าอะไรนะดูเหมือนพรุ่งนี้เธออยากอยู่ทำเวรนะ”เฉินหนานทำหน้าป่วยๆฝืนยิ้มออกมา
“วันนี้เธอดูแปลกๆไปนะ”
“ความจริงผมก็ว่าอย่างนั้นเพียงแต่ผมรู้สึกว่าหน้าตาผมดีขึ้นแค่นั้นเอง”แค่กๆเมิ่งชิงฮู๋สำลักกาฟาทันที
“เอาล่ะฉันไปดีกว่า”เธอหน้าแดงแล้วรีบออกไปจากร้านเฉินหนานเป็นชายหนุ่มรูปงามในสายตาสาวๆเขาคือคนี่โดดเด่นมากทว่าต่อมาเมื่อเขาเอ๋อไปจึงทำให้เขาไม่ได้รับความชื่นชอบแถมยังโดนคนี่อิจฉาแกล้งบ่อยๆแฟนี่คบกันมาก็บอกเลิกไป เฉินหนานออกจากบ้านไปตลาดสมุนไพรแม่ของเขาได้ให้เงินเขาทุกเดือนดังนั้นเขาจึงมีเงินอยู่บ้าง เฉินหนานขั้นรถเมล์มาทางเหนือของวันเดอร์เลล์ก็พบตลาดสมุนไพรขนาดใหญ่มันถูกแบ่งเป็นล็อกๆมีทั้งหมดสิบแปดล็อกทุกล็อกเต็มไปด้วยร้านสมุนไพรขนาดแตกต่างตั้งแต่พ่อค้าเร่ไปจนถึงร้านระดับสูง เมื่อเฉินหนานมาถึงก็พบกับคนี่ยืนกันเป็นกลุ่มหน้าทางเข้า
“ว่าไงหมอรักษาแม่ผมได้หรือไม่”!!!!ชายวัยกลางคนทำสีหน้าลำบากใจฝืนยิ้มออกมา
“ผมจนใจจริงๆนายน้อยฟู่”
“อะไรนะี่คุณจะบอกว่าแม่ฉันกำลังจะตายงั้นหรือ”หญิงสาวแผดเสียงดังลั่นเธอคือลูกสาวคนโตชื่อฟู่รินกับน้องชายี่ประคองแม่ี่นอนหลับอยู่ชื่อฟู่หลง
“คุณหนูผมจนปัญญาจริงๆ”เขาพูดด้วยน้ำเสียงขอโทษ เวลาเดียวกันเฉินหนานก็แหวกฝูงชนเขามาเขามองไปยังหญิงอายุประมาณสี่สิบปีแต่รูปร่างยังคงสาวเหมือนสามสิบห้าอยู่ เขามองก็รู้ทันทีว่าเธอได้กินของล่ำค่ามากมายเพื่อชะรอความชราจึงได้ยังดูสาวขนาดนี้เขาเห็นว่าเธอมาพลังงานแปลกๆขวางทางชีพจรของเธออยู่
“ใครก็ได้ถ้ารักษาแม่ฉันได้ฉันให้ร้อยล้านหยวน”เงินจำนวนนี้หากเป็นคนอื่นพูดคงหาว่าโกหกทว่าไม่ใช่กลับคนตระกูลฟู่ทรัพย์สินทั้งหมดของเขามีมูลค่าหลายพันล้าน หลายคนไม่กล้าเขาไปเพราะไม่มันใจขนาดหมอี่เก่งี่สุดในเมืองยังรักษาไม่ได้
“พี่สาวให้ผมลองรักษาดูได้หรือไม่”ฟู่รินหันมาี่เฉินหนานแล้วมองอย่างสำรวจแม้เธอจะเป็นลูกคนโตแต่อายุยี่สิบสี่เท่านั้นเธอมองแล้วก็เกิดความรูดสึกดีี่เด็กคนนี้มีน้ำใจมาก
“น้องชายของใจมากแต่ว่าขนาดหมอี่เก้งยังรักษาไม่ได้เลยนะ”
“พี่สาวผมเองก็ศึกษาตำราแพทย์มาพอสมควรหากรักษาได้ก็เป็นเรื่องหน้ายินดีหากว่าไม่ได้ก็ไม่เสียหายนี่ครับ”ทั้งสองมองหน้ากันจากนั้นก็ตกลง เฉินหนานจับชีพจรของเธอแล้วยิ้มออกมา
“ผมขอเข็มเงินหน่อยครับใครมีบ้าง”
“ร้านใครมีเข็มขายบ้างเอาดีี่สุกมาให้น้องชายคนนี้หน่อย”ร้านขายเข็มก็นำกล่องเข็มอย่างดีมาให้เขา เฉินเหนานกางมันออกจากนั้น เขาวาดมือราวกับร่ายลำเข็มก็พุ่งปักไปี่กลางหน้าผากและจุดต่างๆ
“นี่มันการฝักเข็มแบบไหนกันช่างรวดเร็วและแม่นยำขนาดนี้”พี่น้องฟู้ถึงกับตะลึงกับภาพนี่
“อย่าบอกนาว่าเด็กคนนี้เป็นปรมาจารย์การแพทย์จีน”
“เขาเก่งเกินไปแล้ว”
“สุดยอดมากๆ”สองพี่น้องคิดในใจว่าแม้จะรักษาไม่ได้ก็จะไม่ว่าอะไรน้องชายคนนี้และจะมอบเงินให้ครึ่งหนึ่งอีกด้วยหลังจากี่ถอนเข็มออกมาเฉินหนานก็นวนไปตามร่างกายของไป๊หยุนซวง ไม่นานควันสีขาวก็ออกมาจาร่างกายของเธอตามรูขุมขนกลิ่นเหม็นๆก็ออกมาพร้อมกับควันด้วยหลายคนปิดจมูกไว้ จากนั้นเฉินหนานก็นั่งหมดแรงเขาใช้พลังวิญญาณไปมากใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยเหงื่อ ไม่นานเธอก็ได้สติขึ้นมาทั้งสองโห่ร้องทว่าคนรอบข้างต่างเงียบสนิท
“งั้นผมไปก่อนนะครับผมมีของต้องซื้อ”เฉินหนานกำลังเดินจากไป
“หนุ่มน้อยรอก่อนเธอช่วยฉันไว้เธอชื่ออะไร”ไป๊หยุนซวงเอ่ยถาม
“ผมชื่อเฉินหนานครับจริงสิ”เฉินหนานเขียนสูตรยาให้เธอ
“ต้มยาตามนี้กินทุกเช้าสามวันก็จะหายแล้วครับ”เฉินหนานยิ้มอย่างอ่อนแรง
“จริงสิอย่าลืมไปอุดหนุนร้านกาแฟแม่ผมด้วยแล้วกันร้านอยู่สี่แยกใกล้โรงเรียนวันเดอร์เลล์ครับผมไปล่ะ”เฉินหนานเข้าไปตลาดสมุนไพรและทำหาซื้อสมุนไพรจำนวนมากเขาตกใจมากี่สมุนไพรบางอย่างนั้นมีในโลกแห่งเซียนี่เขาจากมาด้วยแถมราคามันถูกอย่างเหลือเชื่อ รากมังกร ี่โลกเซียนมันไม่อาจประเมินราคาได้ี่นี่กลับมีราคาสองร้อยหยวนมันทำให้เขาแทบกระอักเลือด หลังจากได้สมุนไพรจนครบเขากลับมาี่บ้านและหลอมยาด้วยพลังวิญญาณเหงื่อเขาผุดออกมาเต็มตัวจนเสื้อผ้าเปียกไปหมด เนื่องจากเขาไม่มีเตาหลอมยาเขาจึงใช้เปลวไฟวิญญาณแทน พลังวิญญาณควบแน่นไปี่สมุนไพรทั้งหมดจากนั้นมันก็กลายเป็นเม็ดยาสีเขียวเขารีบกินทันทีแล้วบ่มเพาะพลังแสงสีฟ้าโอบอุ้มร่างกายเขาเอาไว้ ตูม!!! พลังของเขาจากเริ่มต้นไปอยู่ระดับก่อตั้งรากฐานทันที
“นี่มันจะเร็วไปแล้ว”ระดับพลังแบ่งได้สิบเอ็ดขั้น เริ่มต้น ก่อเกิด หล่อกายา ก่อตั้งรากฐาน วิญญาณยุทธ์ !
เซียนขั้นต้น เซียนขั้นกลาง เซียนขั้นสูง เทพเจ้า เทพเจ้าเทวะ มหาเทพเซียน เฉินหนานพอใจมากในตอนนี้เขาสามารถใช้พลังพิเศษได้แล้ว
เช้าวันต่อมาเฉินหนานเดินทางไปโรงเรียนด้วยการเดินเพื่อฝึกร่างกายเขาตื่นแต่เช้าเพื่อจะได้ใช้เวลาไปกับการอ่านหนังสือสอบไม่งั้นแม่เขาเอาตายแน่ๆ
“ช่วยด้วย ช่วยฉันด้วย”เฉินหนานมองไปตามเสียงพบรถสีดำจอดขวางทางรถราคาแพงมีชายสวมชุดสูทสีดำกำลังพยามทำร้ายหญิงสาวหน้าตางดงามหน้าอกของเธาใหญ่จนเฉินหนานถึงกับหน้าแดงด้านหลังมีชายอายุสี่สิบกว่าๆล้มลงมีเลือดออกี่หัว
“คุณพ่อคะเป็นอะไรไหม พวกแกต้องชดใช้ี่ทำร้ายพ่อฉัน”ชายชุดดำทั้งสี่หัวเราะ
“คิดว่าพวกฉันกลัวหรือไงมากับเราเสียดีๆ”เฉินหนานเดิมทีไม่อยากยุ่งแต่พอเห็นคนทำร้ายคนี่ไม่มีทางสู้ก็อดไม่ได้ี่ต้องสอดมือ
“คุณลุงช่วยปล่อยพี่สาวกับพ่อของเธอได้หรือไม่”ทั้งสี่มองมาี่เฉินหนานแล้วหัวเราะ
“ถ้าเราไม่ปล่อยแกจะทำไม”เมื่อหญิงสาวเห็นเธอก็ตกใจกลัวว่าหนุ่มคนนี้จะได้รับอันตราย
“น้องชายหนีไปพวกมันอันตรายมาก”เฉินหนานรู้สึกดีกับเธอในขณะี่ตัวเองยังเอาตัวไม่รอดจึงไม่อยากให้เขาได้รับอันตรายไปด้วย
“งั้นผมขอโทษด้วยคุณลุงทั้งสี่ด้วย”เฉินหนานพุ่งไปหาชายทั้งสี่เขาต่อยไปี่หน้าชายี่ยืนคุยกับเขาร่างชายกำยำปลิวไปดุจใบไม้กระแทกกับรถของพวกมันจนประตูยุบลงไปอีกสามคนชะตาก็ไม่ต่างดันด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียวพวกมันสาหัสทันทีในโลกนี้มีกฎหมายอยู่เขาจึงไม่สามารถฆ่าใครได้จึงพอเท่านี้
“ลุงเป็นอย่างไรบ้างให้ผมดูอาการหน่อย”ทั้งสองยังตะลึงไม่หายแต่เมื่อได้ยินเฉินหนานพูดจึงคืนสติ
“น้องชายขอบใจมากงั้นรบกวนช่วยดูให้หน่อยแล้วกัน”เฉินหนานจับชีพจรแล้วถอนใจ
“คุณลุงมีปัญหาเกี่ยวกับการนอนไม่หลับมานานแล้วใช่หรือไม่และมีอาการปวดี่หลังอยู่ใช่ไหมครับ”ทั้งสองตาโต
“หลานชายรู้ได้ยังไง”
“ผมเป็นหมอแผนจีนน่ะครับ”ทั้งสองตาโตนั่นเพราะอายุของเขาเด็กน้อยมากแต่กลับเป็นหมอ
“ถ้าคุณเชื่อใจผมสามารถรักษาคุณได้นะ”ดวงตาหญิงสาวเป็นประกาย
“งั้นน้องชายตามเรามาี่บ้านได้หรือไม่”
“แต่ผมต้องไปเรียนก่อนตอนเย็นคุณมารับผมแล้วกันผมเฉินหนานเรียนอยู่ี่วันเดอร์เล่ล์”ทั้งสองส่งนามบัตรให้
“ตระกูลเหยาเจ้าของธุรกิจงานศิลป์ี่ใหญ่ี่สุดในประเทศจีน”ดวงตาเฉินหนานเป็นประกาย
“ทำไมไม่เคยคิดเรื่องนี้เลยเราเป็นก็มีฝีมือด้านศิลปะอยู่บ้างนี่อาจทำเงินได้บ้าง”เขาคิดอยู่ในใจ
“งั้นเย็นนี้พวกเราจะมารับนะเฉินหนาน”
“งั้นผมฝากเรื่องคนพวกนี้ด้วยนะครับแต่ทำไมเขาต้องทำร้ายพวกคุนด้วย”
“มันเพราะว่าเขาอยากแต่งงานกับฉันเพื่อความมั่นคงในธุรกิจแต่เขาเลวเกินไปฉันไม่ชอบเขา”
“เขาเป็นใครหรือครับอ่อผมขอโทษี่ถามมากไปยังไงไม่เกี่ยวกับผมอยู่ดีผมไปก่อนดีกว่า”เหยาหลันก็แปลกใจกับท่าทีของเฉินหนานแต่ก็ไม่คิดอะไรมาก
เฉินหนานมาี่ห้องสมุดเพื่ออ่านหนังสือเตรียมสอบเขาอ่านจนครับทุกวิชาี่เขาหายไปหนึ่งปีและยังอ่านร่วงหน้าจนถึงการเตรียมสอบเข้ามหาวิทยาลัยเป็นเรื่องง่ายสำหรับเขาี่จะอ่านหนังสือี่รวดเร็วเพราะเขามีพลังสมาธิขั้นสูงสุด
“นั่นเขานี่”หญิงสาวคนหนึ่งเอ่ยขึ้นมาข้างๆเธอคือหญิงหน้าตางดงามชื่อว่าหวังซีเธอคือแฟนี่เคยบอกเลิกเขาไป
“ใช่แล้วทำไม”
“เธอไม่คิดจะไปทักเขาหน่อยรึ”
“ไม่จำเป็นหลอกฉันทิ้งเขาไปแล้ว”เฉินหนานได้ยินแต่ก็ไม่ได้สนใจอะไรเขากลับมามาี่นี่เขาตั้งใจไว้ว่าจะไม่ใช้ชีวิตโดดเดี่ยวอีกเขาจะมีเมียให้เยอะี่สุดเท่าทีจะมีได้แล้วผู้หญิงนั้นต้องเป็หญิงชั้นยอดเท่านั้นแค่หวังซีเขาไม่แม้แต่มองด้วยหางตาเขาเดินผ่านเธอไปอย่างไม่แยแส
“จองหองนักแค่คนเอ๋อๆคนหนึ่งทำเป็นยะโส”เฉินหนานไม่ได้สนใจอะไรทว่ามีเสียงหนึ่งทำให้เขาหยุดเดิน
“เธอกล้าดียังไงมาว่าเพื่อฉัน”เสียงของหญิงสาวแผดดังไปทั่วมองหวังซีอย่างไม่พอใจ
“แล้วเกี่ยวอะไรกับเธอฉางเย่”
“เขาแค่เป็นแฟนเธอไม่เพียงเธอเลิกกับเขาในช่วงี่เขาแย่ี่สุดแต่เธอยังมาว่าเขาอีกฉันไม่พอใจ”เฉินหนานรีบเดินมาดึงมือฉางเย่ออกมาทันที
“ฉันกับหวังซีไม่มีอะไรต้องพูดกันอีกแล้วเธออย่าไปอยู่กับเขาเลยเราไปเรียนกันดีกว่า”ฉางเย่มีท่าทีประหลาด
“นาย”เขายิ้มให้เธอ
“ไม่ต้องพูดแล้วเดี๋ยวอาจารย์เมิ่งก็ให้ฉันทำเวรอีกถ้าไปสาย”
“นี่นายหายแล้วหรอฉันดีใจมากๆเลยนะถ้านายไม่ช่วยฉันตอนนั้นนายคงไม่บาดเจ็บหลอก”
“ถ้ามันเกิดขึ้นอีกฉันก็จะทำมันอีกเธอเป็นเพื่อฉันนี่”ฉางเย่ยิ้มกว้างความจริงแล้วเธอก็ถือว่าเป็นดาวโรงเรียนคนหนึ่งหนุ่มๆตามจีบเธอทุกวันแต่เธอใช้เวลาส่วนมาดดูเฉินหนานี่เม่อลอยตลอดมันทำให้เธอเจ็บปวดมากเธอได้แต่โทษตัวเองเป็นต้นเหตุ
“นี่เธอเป็นสิวหรือ”ฉางเย่แลบลิ้นอย่างหน้ารัก
“ช่วงนี้ใกล้สอบฉันอ่านหนังสือหนักไปหน่อย”ดวงตาเฉินหนานเป็นประกายเขาตบหน้าผากทำไมเขาไม่เคยคิดเขามีสูตรยามากมายในหัวยาี่สามารถบำรุงผิวหน้าหรือลบรอยแผลเป็นนั้นไม่ยากสำหรับเขาเลย
“รวย รวยแล้วทีนี้”เขากอดเธอด้วยความดีใจแล้ววิ่งไปี่ห้องเรียนทิ้งไว้ให้ฉางเย่ตัวร้อนด้วยความเขินอาย เวลาผ่านไปรวดเร็วรถหรูจอดหน้าโรงเรียนทำให้นักเรียนทั้งหมดมองกันตาเป็นมันี่ยืนพิงรถอยู่คือสาวงามอันดับต้นของเมืองเธอมีใบหน้าเรียบเฉยสวมแว่นกันแดดสีดำหน้าหลงใหล เมื่อเห็นเฉินหนานเดินออกมาเธอก็ยิ้มออกมาทันทีพร้อมถอดแว่น
“ให้ต่ายนั่นคือเหยาหลันไม่ใช่หรือ”
“ตัวจริงสวยกว่าในทีวีอีก”
“เธอมารอใครกัน”พ
“อย่าบอกนะว่าเธอมีแฟนี่นี่”
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??