0.00 
0.00 
เรื่อง มหาเทพเซียนกลับมาเกิดใหม่ในมหานคร
- ปรับสีและขนาดตัวอักษร
-
-
-
-
บที่6 าออกแบบเฉินาน.
เื่อุปกรณ์้เฉินานก็ออกแบบบริษัทเาในรูปแบบี่ทันสมัยล้ำยุคและสวยงามแต่ยังไม่ลืมถึงเอกลักษณ์ความเป็จีนเามันสวยงามเอาาๆเายังออกแบบี่พักพนักงานี่สวยงามอีกด้วยรูปทรงมันเป็แบบทะรสมัยคุมโทนเป็แนวหิมะมีห้องพักหนึ่งพันห้องทั้งยังมีสิ่งอำนวยความสะดวกและกิจกรรมบันเทิงเาไ้อย่างครบครันเนื่องจากบริษัทอยู่ในี่ห่างไกลจากตัวเมืองึจำเป็ต้องคำนึงถึงความสะดวกพนักงาน รวมไปถึงโรงงานและห้องแลปเาด้วยมันเป็เหมือนกล่องสี่เหลี่ยม ทุกคนต่างตกอยู่ในอาาอ้าปากค้างก็ไม่แปลกเาได้ศึกษามาทุกแขนงในแดนเียนแ้และนำความรู้จากเทคโนโลยีจากยุคนี้มาใช้มันก็ง่ายนิดเดียว
“นายหาช่างให้ฉันได้ไหมแ้กำหนดงบาก่อ้ามาได้เลย”
“ได้เลยฉันจดาเอง”ฟู่หลงตบอกรับปาก ดวงตาไป๊หยุนซวงเป็ประกายทันทีต่อให้ตาบอดก็ยังดูออกว่านี้เป็ผลงานี่ไม่สามารถให้คนบนโลกนี้ออกแบบได้
“หลานรักป้ารบกวนอะไรหน่อยได้หรือไม่”เฉินานรู้ทันทีว่าเจะพูดอะไร
“ป้าเรียกวาหลานรักขนาดนี้จะปฏิเสธได้ยังไงครับ”
“งั้น”ไป๊หยุนซวงกำลังจะพูดต่อแต่เฉินานก็ตอบขึ้นา่อน
“ถ้าได้สิทธิ์มาจะออกแบบเมืองใหม่ให้ครับแต่มีข้อแม้”
“ว่ามา”
“เนื่องจากา้าบริษัทกำลังก่อ้าหลังจากเข้ามหาวิทยาลัยแ้มีวิธีี่ไม่ต้องไปเรียนแต่เาสอบอย่างเดียวไหมครับ”`
“เรื่องแค่นี้เองงั้นเข้ามหาวิทยาลัยเี่ยงไฮ้ป้ามีหุ่นส่วนหกสิบเปอร์เซ็นต์”เฉินานถึงกับหมดคำพูดนั่นไม่ได้แปลว่าเเป็เจ้าไม่ใช่หรือไง``
“ป้าจะรวยไปแ้นะครับ”ฟู่รินได้สติทันที
“นายมีเงินเท่าไรตอนนี้ดูจากแบบี่นานเขียนน่าจะใช้ไม่ต่ำกว่าสองร้อยล้านหยวนเลยนะ
“ประมาณ130ล้านหยวน”ฟู่รินถึงกับพูดไม่ออกนี่เาอายุสิบเจ็ดแต่มีเงินขนาดนี้แ้
“นายนี่สุดยอดไปเลยเฉินาน”ฟู่หลงยกนิ้วโป้งให้
“โดดเด่นจริงๆป้าชักอยากได้หลานเป็ลูกเขยเสียแ้สิ”เฉินานำาปริบๆ
หลังาั้เฉินานก็กัมาี่ห้องในคอนโดเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นเาพบว่าเหยาหลันโทรมาหาเา
“นี่ฉันเองเฉินาน”
“นายหายไปไหนมาหลายวันถึงไม่ติดต่อฉัน”เฉินานเล่าเรื่องี่ร้านให้ฟังเหยาหลันโกรธา
“แ้เโทร มาหาฉันมีเรื่องอะไร”
“ฉันต้องมีเรื่องถึงโทรมาได้หรือไง”เฉินานทำหน้าป่วยๆ
“ไม่หรอกฉันอยากเจอเอยู่พอดี”
“นายพูดจริงหรือเปล่า”
“แน่นอน”
“ดีเลยวันศุกร์นี้มีงานเลี้ยงเกี่ยวกับงานศิลป์ี่โรงแรมเดอะสตาร์ฉันจะไปรับหลังเิเี”
“ตกลง”เ้าวัน่าเฉินานไปเรียนตามปกติเาเจอกับจงจินเปาหน้าโรงเรียนพอดี
“ลูกพี่จะเรียนต่อี่ไหน”เนื่องจากตอนนี้ทุกคนต่างเลือกี่จะมองหามหาวิทยาลัยกันแ้ดังนั้นทุกคนึอยากรู้แนวโน้มเพื่อนในห้องก่อนตัดสินใจ
“ฉันว่าจะเข้ามหาวิทยาลัยเี่ยงไฮ้่ะ”
“ลูกพี่เป็คนฉลาดฉันคงตามไปไม่ไหวแน่”
“นายก็ตั้งใจอ่านหนังสือสิ”จินเปายิ้มแห้งๆ
“คะแนนเืี่สุดท้ายอย่างนายไปเี่ยงไฮ้เนี่ยนะ”จิงเปาหันไปมองก็เห็นหวังีทำให้เาโกรธาี่ทิ้งเฉินานไม่พอยังเอาแฟนใหม่มาแกล้งเฉินานอีก
“ยัยปีศาจนมโตไปไกลๆเลยอย่างเไม่คู่ควรลูกพี่หลอก”หวังีหน้าแดงด้วยความโกรธ
“ไอ้บ้าจิงเปาฉันจะฆ่านาย”
“หวังีเไม่จำเป็ไม่ต้องทักฉันก็ได้นะ”พูดจบเฉินานก็จากไปทันที ฉางเย่เดิน่ามาจากด้านหลังแ้เอ่ย
“ชัดเจนนะ”เหัวเราะ่า แต่ใ้าหวังีเต็มไปด้วยาแ้
เวลา่าไปรวดเร็วนักเรียนก็เก็บกับ้านกันเฉินานออกมาจากห้องสมุดเาหาความรู้เพื่มเติมเกี่ยวกับา้าคอมและาเขียนโปรแกรมและาก่อ้า เสียงดังมาจากด้านหลังเฉินานทำลายความคิดเาทันที
“เฉินานไปทานข้าวกันหน่อยไหมครูมีเรื่องจะคุยด้วย”เฉินานยิ้ม
“ได้ครับ”ทั้งสองไปกินข้าวร้านใกล้โรงเรียน
“ได้ยินว่าอีกสองวันเจะลา”เฉินานคิดสักพักอาหลงทำเนินาได้ไวจริงๆ!
“อ่อ ต้อง่งานุ่ี่คุณแม่่ะครับ”
“เพูดจริงหรือ”
“ใช่ครับอาจารย์”
“ไม่ใช่ว่าอาจารย์คิดถึงี่ไม่มาหรอกนะครับ”เมิ่งชิงอู๋ถลึงตา
“อย่ามาพูดบ้าๆนะ”หน้าเแดงน้อยๆ
“ได้ยินมาจากจินเปาเจะเ้าไปเรียนเี่ยงไฮ้หรอ”นี่คือเหตุผลี่เชวนเามาทานข้าวเพื่อยืนยันข้อมูลนี้
“ใช่ครับครับว่าี่นั่นก็ไม่เลว”
“ถ้างั้นก็ตั้งใจอ่านหนังสือจะได้สอบติด”
“ไม่ต้องห่วงเลยครับเาห้องสมุดทุกวันอาจารย์ก็เห็น”
“แน่นอนครูเห็นและยังเห็นเไปกับสาวๆทุกวันด้วย”เฉินานยิ้มป่วยๆแต่เาไม่รู้จะตอบเยังไงครูคนนี้้ากาจเกินไปแ้
“เอาล่ะงั้นครูกัก่อน”
“ได้ครับ”
หลังจากเฉินานกัมาี่ห้อง ก็พบว่าี่เาสั่งก็มาถึงแ้นั่นทำให้เาต้องรีบออกเดินทางเพราะกลัวจะค่ำเสียก่อนเาเอาี่สั่งมาใส่เป้ไ้แ้ขั้นรถไปี่เาเหม่ยทันที เื่ถึงเาเหม่ยเาเดินทางเข้าป่าไปทันทีประสาทสัมผัสเาคมกริบรับรู้ได้ถึงทุกาเคลื่อนไหวมีดทั้งสี่้ใช้งานเาเดินไปยังพื้นี่ในป่าลึงพลังวิญญาณาแน่นาระหว่างทางเาจับสัตวไ้หลายชนิดเช่นกระต่ายป่ารวมไปถึงงูบางชนิดเื่เดินไปลึกขึ้นเาพบกับพืชี่คุ้นเคยในเดินเียนจำนวนา
“นี่มันกล้วยไม้แห่งชีวิต”อย่างไรก็ตามมันไม่ใช่ไม้ประดับแต่เป็ต้นไม้ยืนต้นมีลำต้นคล้ายทานตะวันแต่ดอกมันเหมือนกับกล้วยไม้มีสีสันแตกต่างกันผลมันก็สวยงามราวกับหยกสามารถนำไปทำเป็น้ำแห่งชีวิตได้และใบยังเอาไปทำยารักษาแผลได้อีกด้วยส่วนดอกมันนำไปทำยาเสริม่างกายและนำไปหมักเหล้าได้อีกด้วยเหล้าี่หมักจากดอกกล้วยไม้วิญญาณนี้ถือเป็ราชาสุราในแดนเียนนั้นหากินได้ยากยิ่งเฉินานเก็บเมล็ดใส่กระเป๋าเป้พันกว่าเมล็ดเารู้สึกโชคดีา
หลังจากเาเข้ามาในพื้นี่เหมาะกับาล่อเหยื่อแ้เานำเลือดกระต่ายลาดไปี่พื้นเพื่อล่อสัตว้าหลังาั้เาก็นั่งดูดซับเอาพลังวิญญาณเพื่อเพิ่มพลังให้่างกายเา สองชั่วโมง่าไปตอนนี้เป็เวลาสองทุ่มแ้เาก็รับรู้ถึงามาสัตว์้าทันทีมุมปากยกโค้งขึ้นสัตว์สี่ขาขนดำตัวขนาดแรดกำลังกินกระต่ายหลายสิบตัว เฉินานพุ่งเ้าไปด้วยความเร็ว ปัง!!!!ปลายมีดหมายแทงี่ลำคอมันทว่ากรงเล็บมันก็ฟาดสวนกัมาเฉินานหลบไปทางซ้ายแ้ม้วนตัวไปข้างลำตัวมันึเห็นภาพมันได้ชัดเจน
“หมาป่างั้นหรือทำไมตัวใหญ่ขนาดนี้”เฉินานหยิบมีดออกจากด้านหลังแ้ฟันไปี่สีข้างมัน ปัง!!!! เกิดบาดแผลเล็กขึ้นนั่นทำกับายั่วยุมันเสียคำรามดังก้องไปทั่งป่า
“เหนียวอะไรขนาดนี้”เฉินานใช้พลังวิญญาณมาเคลือบอาวุธทั้งสองแ้พุ่งเข้าใส่มัน ฉัวะ!!!ขามันถูกเฉินานฟันจนเกิดแผลลึกทว่าเวลาเดียวกันไหร่เฉินานก็ถูกมันกัดเช่นกัน มันถึงกับตื่นตระหนกฟันมันกัดเฉินานเข้าเพียงเล็กน้อยเท่านั้น
“ไอ้บ้าถึงไม่เข้าแต่มันเจ็บนะ”เฉินานเตะไปี่ท้องมัน โฮก!!!!มันถอยออกไปเฉินานจับไปี่ไหร่เา าั้มันพุ่งเ้าไปหาเฉินานแ้เอากรงเล็บข่วนไปี่หน้าอกเฉินาน แขวก !!เสื้อเฉินานี่อกขาดเป็ทางยาวเฉินานสับไปี่ขามันอักครั้ง ฉัวะ!!! ตุบ!!!ขามันร่วงลงพื้นทันทีเฉินานึใช้วิชาหมัดต่อยลงไปี่ท้องมันอย่างรุนแรงจนมันเกิดอาาหายใจไม่ออกทำให้าป้องกันมันลดลง
“หนังเหนียวใช้ไหม” สวบ!!!!มีดยาวแทงเ้าไปี่หูมันลึกจนทำให้สมองมันโดนตัดขาดทันที่างมันกระตุกสองสามครั้งก็นิ่งไปเฉินานทำาแยกชิ้นส่วนมันอย่างระวัง
“โชคดีจริงๆี่ตัวมันใหญ่คงใช้ได้อีกนาน”หลังาั้เฉินานข้อให้ฟู่หลงส่งคนมา่ขนหมาป่าและเช่าโกดังแช่แข็งเาไ้
ตอนเ้าเ้าไปเรียนานิดหน่อยเาก็กัไปอ่านหนังสือเหมือนเดิมเื่เิเีเารีบไปี่คอนโดแ้เริมยาปัาทันที เาาทุกอย่างไ้รอบตัวาั้ก็จากไฟวิญญาณี่เา้าขึ้นาระดูกสัตว์้าหลายส่วนลอยมาในไฟาั้พลังก็หมุนวันรอบเปลวไฟสีฟ้าในฝ่ามือเฉินาน ตูม!!!!ยาเม็ดสีแดงก็ปรากฎขึ้นในฝ่ามือเาแน่นอนเฉินานไม่รอช้ากินมันลงไปทันทีกระดูกใน่างและเนื้อหนังเาเกิดาเปลี่ยนแปลงใหม่เสียงกระดูกดัง ไปทั่ว่างมันพยายาม้ากระดูกให้เข็งากว่าเดิมส่งผลให้ตอนนี้เาสามารถดูดซับพลังได้ง่ายดายขึ้น
มุมปากเายกโค้งขึ้นทันที
“สุดยอดเกินไปแ้”เฉินานยิ้มอย่างพอใจหลังจากเฉินานปัา่างาเรียบร้อยเาก็เขียนแบบให้กัโครงาเมืองใหม่ให้ทั้งสามเฟสแน่นอนมันสวยงามาเฉินานมองดูาฬิามันเืตีสองแ้เาึนอน
เ้าวัน่าฟู่ารับเาี่คอนโดเพื่อไปสนามประลองี่สนามมวยไฟท์เตอร์มีคนจากสำนักต่างๆมาดูกันจำนวนาเฉินานมองไปรอบๆฟู่หลงพาเามานั่งบริเวณี่จัดเตรียมเาไ้ให้สำหรับคนสองะูี่นั่งมีแม้แต่ฟูเทียนก็มาในวันนี้
“ต้องรบกวนหลานชายแ้”ฟู่เทียนกล่าวแน่นอนว่าไป๊หยุนซวงบอกถึงความสามารถเฉินานแ้เาึตื่นเต้นา
“อย่าคิดาครับคุณลุงเองก็อยากรู้เหมือนกันว่าฝีมือถึงขึ้นไหนแ้”
“แต่ฝั่งน้นเป็ถึงเจ้าสำนักมังกรรุ่งโรจน์หลานจะไหวหรือ”
“อย่าห่วงจัดาเอง”
“คุณป้าครับ่เล่นละครนิดหน่อยได้หรือไม่”เฉินานบอกแผนาไป
“ตกลง”ตรงกลางมีผู้ว่านั่งอยู่และหนังสือสัญญาาอยู่ข้างๆ เฉินานมองไปี่ฟู่หลง
“ตอนนั้นราคาพนันอยู่ี่เท่าไรแ้”
“ตอนนี้ข้างนายแทงหนึ่งจ่ายสิบ”ตาเฉินานเป็ประกาย
“แทงสูงสุดได้เท่าไร”
“ยี่สิบล้าน”
“นาย่เอาเงินฉันไปแทงข้างฉันให้หน่อยยี่สิบล้าน”
“ตกลง”หลังจากี่มีาแสดงบนเวทีนิดหน่อยผู้ว่าก็ขึ้นเวทีรอบๆก็มีผยานจากหลายฝ่ายมาชมกันผู้ว่ากล่าวถึงงานวันนี้สำคัญเพียงใดและพูดชัดเจนว่าหากใครชนะจะได้ี่ดินเาเหม่ยไปพัฒนา
เฉินานขึ้นเวทีอย่างสงบไม่นานช่าย่างกำยำแม้จะมีสีขาวแต่เาดูไม่ได้แก่เลยแม้แต่น้อยเามีพลังกระจายออกาดดันคนรอบสนาม หลายคนเห็นภาพนี้ก็อดไม่ได้ี่จะขนลุกต้องรู้ว่าชื่อเสียงเจ้าสำนักเว่ยนั้นโด่งดังาเาไร้พ่ายมาหลายสิบปีแ้เพียงหมัดเดียวก็ฆ่าเสือได้แ้ หน้าจูนเฉิงเจ๋อและจูเป่ยเต็มไปด้วยความมั่นใจราวกับว่าเาได้สิทธิ์ไ้ในมือแ้
“เจ้าหนูนั่นตายแน่”
“หวังว่าเาจะไม่พิานะ”
“รู้ไหมว่าเจ้าหนูนั่นเป็ใคระูฟู่ก็ชั่งใจ้าเอาเ็มาสู้”
“ได้ยินว่าเาอาสาเองนะ”หลายคนเริ่มส่งเสียงไปต่างๆนาๆ
“หนุ่มน้อยยอมแพ้นอนนี้ข้าจะไม่ทำให้เจ้าเจ็บตัว”เจ้าสำนักเว่ยกล่าวอย่างเห็นใจ
“โอ้อาวุโสดูเหมือนว่าท่านจะมั่นใจนะ”เฉินานต้องายั่งยุเล็กน้อย
“เหอะ…แน่นอนให้ข้ามาสู้กับคนรุ่นหลังข้าละอายนัก”
“หากท่านมั่นใจงั้นเรามาพนันกันไหม”เฉินานพูดเช่นนี้นั้นไม่ต้องาให้เาปฏิเสธหากเจ้าสำนักเว่ยทำอย่างนั้นชื่อเสียงสำนักจะเอาไปไ้ไหนแม้แต่ความกล้าี่จะพนันก็ยังไม่มีนั่นแปลว่าเาไม่มั่นใจี่จะชนะเ็ี่เาดูถูกได้
“พนันยังไง”
“หากข้าชนะท่านจ่ายข้าสองร้อยล้านหยวนหากข้าแพ้ข้าจ่ายสี่ร้อยล้านหยวนเป็ไง”
“จริงสิะูจูกล้ามาพนันหรือไม่ล่ะ”เฉินานตระโกนเสียงดังพ
“เหอะไอ้หนูถ้านายชนะได้เอาไปเลยสามร้อยล้านแต่นายแพ้คุกเข่าเดินออกจากวันเดอร์เลล์ห้ามกัมาเหยียบี่นี้อีก”เฉินานแกล้งทำเป็วิตกแ้ตกลงอย่างไม่เต็มใจ
“ตกลง”เฉินานหันมามองเจ้าสำนัก
“แ้ท่านล่ะ”
“หึ…ข้าจะรู้ได้ไงว่าเจ้ามีเงินจ่าย”
“ท่านดูถูกะูฟู่งั้นหรือคุณป้าให้ยืมสักสี่ร้อยล้านได้ไหมครับ”ไป๊หยุนซวงแกล้งทำเป็หน้าขาวีดพูดอย่างไม่เต็มใจนัก
“ก็ได้”เื่เจ้าสำนักเว่ยเห็นก็ตอบทันที
“ตกลง”
“งั้นทุกคนเป็พยานให้ด้วยนะครับหวังว่าท่านผู้ว่าจะรับรอง”
“ได้ฉันรับรองหากใครผิดคำพูดฉันไม่ปล่อยไ้แน่”
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
Review/Comment
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??