เรื่อง มหาเทพเซียนกลับมาเกิดใหม่ในมหานคร

บท๡ี่17 กลุ่มนักล่า

เช้าวันต่อมาทั้งสามเตรียมตัวเสร็จเฉินหนานพกมีดสองเล่มไว้๡ี่ด้านหลังและ๡ี่เอวด้านหลังเขาสวมชุดลุยป่าแบบรัดรูปเหมาะกับการคลื่นไหวสวมเสื้อเชิ้ตแขนสั่นและมีเสื้อ๡ี่ใช้พกพาและอุปกรณ์ทับอีกทีเมื่อเขาออกมาก็พบคนทั้งสามกำลังเอาของขึ้นรถอยู่ทั้งสามสวมชุดเหมือนพวกหน่วยจู่โจมเฉินหนานหยิบกระเป๋าขึ้นไปบนรถก็เห็นกล่องไม้โบราณสามใบวางอยู่กับกระเป๋าพวกเขาทั้งสามจากนั้นพวกเขาก็ขับรถไป๡ี่ทางเข้าของภูเขาซานชิง๡ี่นั่นมีกลุ่มคนอยู่หลายกลุ่มต่างก็มาล่างูเกล็ดทองเช่นกันแต่เฉินหนานคิดว่ามันอาจไม่ได้มีแค่งู เฉินหนานเอาของลงจากรถจากนั้นเขาเห็นเหลียนเฟ่ยเปิดกลองออกเป็นดาบสี่เขียวโบราณมีรวดลายของมังกร(รูปร่างเหมือนดาบของเนี่ยฟงในเรื่องฟงอวิ๋นนะครับ)เธอหยิบมาสะพายไว้๡ี่หลังจากนั้นก็สวมเป้เดินป่าทับไปหมิงกวงเองก็หยิบกล่องไม้ขึ้นมาเช่นกันจากนั้นก็หยิบกระบี่ออกมาสะพายหลังเช่นกันโดยกระบี่นี่เป็นสีดำโบราณส่วนเตียวกังก็เปิดกล่องหยิบขวานสีทองออกมา(รูปร่าเหมือนขวานเครโทสในกอดออฟวอร์ภาคสี่นะครับ)จากนั้นพวกเขาก็เอาปืนพกติดไปคนละกระบอกไม่ใช่เอาไว้ล่าสัตว์แต่เป็นป้องกันตัวจากมนุษย์ จากนั้นพวกเขาทั้งสี่ก็เดินเขาไป๡ี่ทางเข้า เมื่อเดินเข้ามาเป็นค่ายชั่วคราว๡ี่สร้างไว้ด้านในมีกลุ่มคนแปลกๆหลายกลุ่ม

“พวกนี่คือกลุ่มนักล่ามีทั้งชนเผ่าลึกลับต่างๆรวมถึงนิกายจากอดีต๡ี่อยู่มาถึงปัจจุบัน”หมิงกวงอธิบายอย่างใจเย็น

“คนพวกนี้มีพลังยุทธแปลกประหลาดรวมถึงพวกใช้พิษด้วย”เหลียนเฟ่ยพูด

“ผมจะจำไว้ครับ”

“ตรงนั้นมีเป็นชนเผ่า อี้จิง มันเป็นชนเผ่า๡ี่มีพลังคำทำนาย๡ี่แม่นยำสูงมาก”เตียวกังกล่าว กลุ่มของอี้จิงมีคนอยู่ประมาณสิบคนหนึ่งในนั้นมีเด็กสาวอายุราวยี่สิบปีเธอมัดผมยาวใช้ผ้าลายทหารปิดปากเอาไว้เฉินหนานมองก็รู้ว่าเธอต้องเป็นสาวงามแน่นอนเธอสวมชุดทหารดูแข็งแกร่งแต่รูปร่าง๡ี่สมบูรณ์แบบของเธอแม้จะอยู่ในชุดทหารก็ดูหน้าหลงใหลคน๡ี่อยู่ข้างเธอเป็นชายอายุราวๆสี่สิบปลายๆหน้ามีหน้าตาคมคายและมีหญิงชราถือไม้เท้าจ้องมองมาทางเฉินหนาน เฉินหนานรู้สึกได้ว่าเธอพยามเข้ามาทดสอบเขาโดยใช้พลังแทรกซึมเข้ามาในความทรงจำเขา เฉินหนานแสยะยิ้มให้เธอ พรวด…เลือดออกจากมุมปากของเธอ หญิงชราถึงกับตกใจรีบป้องมือให้เฉินหนาน

“อย่าได้ทำแบบนี้อีกไม่งั้นครั้งหน้าผมอาจจะไม่ใจดีอย่างนี้”จากนั้นเฉินหนานก็เดินจากไป

“คุณยายคะยายเป็นอะไรหรือคะ”

“แม่เกิดอะไรขึ้น”ชายหน้าตาคมคายกล่าว

“ไม่เป็นไรเขรแค่สั่งสอนยายเท่านั้นเด็กคนนั้นจิตของเขาแข็งแกร่งเหลือเกิน”

“ใครกันคะ”

“เด็ก๡ี่มัดผมคนนั้น”เธอชี้ไป๡ี่เฉินหนาน เมื่อหญิงสาวเธอมองออกไปก็เห็นเฉินหนานกำลังนั่งพักกินอาหารกับพวกหมิงกวงอยู่

“เขาเก่งถึงขนาดทำให้คุณยายกระอักเลือดเลยหรือคะ”

“ยายพยายามอ่านชะตาเขาแต่มีแต่ความว่างเปล่าจึงจะลองสืบจิตจากความทรงจำของเขาไม่คิดเลยว่าเขาจะกระแทกพลังจิตใส่กลับมาโชคดี๡ี่เขาไม่ได้หมายเอาชีวิตยาย”ชายวัยกลางคนขมวดคิ้ว

“ถ้าเป็นบรรพบุรุษเราน่าจะทำได้เราจะลองสืบดูไหมครับว่าเขาเป็นใคร”หญิงชราคิดอยู่สักพัก

“อ่อแต่ผมรู้จักคน๡ี่เด็กคนนั้นนั่งคุยด้วยนะ”น้องชายของชายวัยกลางคนกล่าวขึ้น พวกเขาคือตระกูลติแห่งชนเผ่าอี้จิงพวกเขามีประเพณีโบราณ๡ี่สืบทอดกันมาบางอย่างแต่ไม่มีใครรู้ว่าคืออะไร

“ติเชิงนายรู้จักเขางั้นหรือ”

“ครับพี่ผมรู้จักเขาคือหมิงกวงเขาคือผู้ฝึกปราณเขาค่อนข้างแข็งแกร่งอยู่และเขาทำธุรกิจการบินด้วยครับพี่”ติซวนมองไป๡ี่น้องชาย

“แล้วเด็กคนนั้นเป็นใคร”

“ผมก็ไม่ทราบเหมือนกันผมจำได้ว่าหมิงกวงมีเพื่อนแค่สองคนอาจจะเป็นลูกหลานพวกเขาคนใดคนหนึ่งก็ได้”

“งั้นก็ดีติเฉินหลานก็ยังโสดอยู่ไม่ใช่หรือเด็กคนนี้อายุเท่านี้พลังจิตกลับแข็งแกร่งกว่ายายเสียอีกในอนาคตยายไม่กล้าคิดเลยว่าเขาจะไปถึงขึ้นไหนหลายไม่สนใจเขาหรือนอกจากนี้เขาหล่อมากด้วยนะ”ติซวนและติเชิงมองตากันด้วยความงุนงง ติเฉินสายตาเย็นชาเมื่อมองไปยังเฉินหนาน

“ส่งคนไปสืบมาว่าเขาเป็นใคร”

“แม่แต่เขาทำร้ายแม่นะ”

“ไปจัดการตาม๡ี่สั่ง”

“ครับแม่”

เฉินหนานกินนมกับขนมปังเหมือนเดิมจนเหลียนเฟ่ยมองไป๡ี่เขาอย่างสนใจเฉินหนานมองไป๡ี่เธอแล้วยิ้ม

“มีอะไรหรือพี่สาวเฟ่ย”

“เธอกินแค่นี้จะลุยป่าไหวหรือ”

“สบายมากครับ”เฉินหนานทำท่าสบายๆ

“งั้นเราออกเดินทางตอนแปดโมแล้วกันฉันได้แผน๡ี่มาแล้ว”

“ขอผมดูหน่อย”ทุกคนดูแผน๡ี่พร้อมกันและระบุเส้นทาง๡ี่พวกเขาจะเข้าไปในส่วน๡ี่พบงูนั้นอยู่ลึกมากๆแล้วยังเป็นป่าทึบด้วยไม่รู้ว่าพวกเขาจะสามารถไปถึงหรือไม่เฉินหนานจดจำภาพแผน๡ี่ในสมอง

“อ่าวนั่นมันหมิงกวงไม่ใช่หรือ”ชายร่างใหญ่ย้อมผมสีทองมีบาดแผล๡ี่แก้มขวาเป็นทางยาวถือปืนเอ็มสิบหกเดินเข้ามาหาหมิงกวง

“ฉันเองแกมีอะไร”

“หึๆถ้าฉันเจอแกในป่า”มันทำท่าปาดคอใส่หมิงกวง

“ดูเหมือนว่าแผล๡ี่แก้มขวาไม่พอใช่ไหมครั้งนี้อาจจะเป็นแผล๡ี่คอก็ได้นะ ฮ่าๆๆ”เฉินหนานมองไป๡ี่ชายผมทองเขามีพลังฝึกฝนพอๆกับหมิงกวงเฉินหนานฟังจากบทสนทนาก็รู้ทันทีว่าทั้งสองเป็นศัตรูกัน

“ถานหยางนายออกไปเสียเถอะอย่ามาก่อเรื่อง”

“แม่สาวนักดาบถ้าฉันเจอเธอข้างในล่ะก็ฉันจะเล่นสนุกกับเธอแล้วจะทรมานเธอช้าๆ”

“นายเก็บปากไว้ดูดนมแม่นายไม่ดีกว่าหรือถานหยาง”

“นังนี่”เสียงเฉินหนานก็หัวเราะขึ้นมา

“อ่อผมว่าพ่อของลุงคนนี้แทน๡ี่จะยิงในถ้ำน่าจะยิงใส่กำแพงมากกว่าแม่เขาจะได้ไม่ต้องลำบากให้นมดูดให้เสียเวลา”เมื่อหมิงกวงและเหลียนเฟ่ยรวมถึงเตียวกังได้ยินก็หัวลั่น

“เฉินหนานนายพูดถูก”เหลียนเฟ่ยกอดคอเฉินหนานแล้วหัวเราะ

“ไอ้เด็กนี่แก”ถานหยางกำลังจะลงมือแต่ถูกเรียกจากชายชุดดำผมยาว

“ถานหยางเราจะไปกันแล้ว”เสี่ยงชายผมยาวดังขึ้น

“ครับหัวหน้า”ถานหยางมองไป๡ี่เฉินหนาน

“ฝากไว้ก่อนไอ้เด็กบ้าฉันจะสับแกเป็นชิ้นๆในป่า” จากนั้นพวกถานหยางก็เข้าไปในป่า นอกจากพวกมันแล้วหลายกลุ่มก็มองมา๡ี่พวกเขา คนพวกนี้เป็นนิกายโบราณต้องการอาวุธงวิญญาณของพวกเขา

“ไอ้พวกนี้ตาเป็นมันเลยอยากได้ทำไมไม่สั่งจากฉันล่ะ”เตียวกังพูดติดตลก

“เหอะ…อาวุธบริษัทนายราคาเป็นร้อยล้านใครจะอยากซื้อ”

“เหลียนเฟ่ยร้านฉันอาวุธโบราณนะไม่ใช่ของไก่กา”ทั้งสามหัวเราะ

จากนั้นพวกเขาก็กำลังเตรียมพร้อมเขาไปข้างในก็มีกลุ่มคน๡ี่มีชุดคลุมเดินเขามาหาพวกเขาเฉินหนานระวังตัวตลอดอยู่แล้วสะบัดฝ่ามือโดยไม่ให้ใครเห็นเกิดลมพัดเปลี่ยนทิศทางลมทำให้ผงพิษไม่โดนพวกเขา

“เป็นไปได้ยังไงกัน”ชายชุดคลุมร้องเบาๆ เฉินหนานหันกลับไป เมื่อหมิงกวงรู้สึกผิดปกติก็หันไปเช่นกัน

“กลุ่มนิกายพันโอสถพิษ”

“ไม่เจอกันนานนะหมิงกวง”เสียง๡ี่แหบแห้งพูดอย่างแผ่วเบา เฉินหนานมองไป๡ี่ชายปิดบังใบหน้าไว้แล้วจดจำดวงตาเอาไว้

“ปิงตงถ้าไม่ใช่เสียงของแกฉันคงจะจำไม่ได้หลอก”

“หึๆ”มันหัวเราะเบาๆ

“เสียใจด้วยนะ๡ี่แกวางยาฉันพลาด”ปิงตงรู้ทันว่าหมิงกวงขุดหลุมพลางเอาไว้

“นายพูดเรื่องอะไร”

“ชั่งเถอะเราไปกัน”ทั้งสี่เดินเข้าไปในป่าจากนั้นกลุ่มต่างๆก็ตามเข้าไปเช่นกัน พวกของเฉินหนานเดินเขาไปตามแนวเส้นทาง๡ี่พวกเขากำหนดเองเพื่อหลีกเลี่ยงอันตรายให้มาก๡ี่สุดพวกเขาตัดสินใจเดินอ้อมเส้นทางหลังเพื่อความปลอดภัยจากสัตว์ร้ายและกลุ่มนักล่าอื่นๆเฉินหนานมีสัมผัส๡ี่เฉียบคมอยู่แล้วเขาจึงรู้ว่ามีกลุ่มคนกำลังตามพวกเขามาห่างราวๆยี่สิบเมตร

“อ่อดูเหมือนว่าเราโดนตามเสียแล้วพี่ชายพี่สาว”ทั้งสามมองหน้ากัน เฉินหนานทำสัญลักษณ์ชี้ไปตามจุด๡ี่มีคนตามมาพวกเขาเข้ามุมอับสายตาแล้วเขาใช้กล้องส่องทางไกลมองไปยังจุด๡ี่เฉินหนานบอก

“กลุ่มนักล่าอาหาร และกลุ่มโจรนักล่า”กลุ่มนักล่าอาหารคือองค์กรใต้ดิน๡ี่ล่าสัตว์๡ี่แปลกประหลาดนำไปขายให้กับร้านอาหารดังๆทั้งในและต่างประเทศให้พวกคนร่ำรวยพวกเขาเชื่อว่าจะทำให้อายุยืนยาวเนื้อพวกนี้เต็มไปด้วยพลังวิญญาณดังนั้นมันสามารถทำให้อวัยวะภายในนั้นเสื่อมตัวช้าลงกลุ่มนักล่าอาหารโดยมากจะกำจัดคน๡ี่ฆ่าสัตว์ได้แล้วชิงซากสัตว์ไป ส่วนกลุ่มโจรไม่ต่างกันมันฆ่าคนเพื่อเอาทรัพย์สินของนักล่าอีกอย่างถ้าโชคดีก็จะได้ซากสัตว์มาด้วยกลุ่มคนพวกนี้มีองค์กรใต้ดินหนุนหลังอยู่

“เราจะหนีจากพวกมันยังไงดีหากเราปะทะตอนนี้กลุ่มอื่นๆจะรู้๡ี่อยู่ของเราทันที”เตียวกังพูด

“งั้นทุกคนเดินตามผมแล้วกันผมมีวิธี”เฉินหนานยิ้ม ทั้งสามยอมลับและให้เฉินหนานนำทางเขาเก็บหินขึ้นมาห้าหกก้อนแล้วสลักค่ายกลพรางตาลงไปจากนั้นก็ก้าวเดินไปแล้วเขาดีดหินไปตามจุด๡ี่เขากำหนดจากนั้นก็กระตุ้นพลังวิญญาณขึ้นจากนั้น ทั้งสองกลุ่มก็ไม่เห็นพวกเขาอีก อย่างไรก็ตามเนื่องจากมันเป็นหินไม่ใช่หยกผลของค่ายกลอยู่ได้แค่ชั่วโมงเดียว หลังจาก๡ี่ทั้งสามเดินตามเฉินหนานไปได้สักพักพวกเขาหันกลับไปมองก็พบว่าพวกมันหายไปแล้ว

“สุดยอดนาย๡ี่มันไม่ธรรมดาเลยฉินหนาน”

“ไม่เท่าไรหลอกครับเราไปต่อเถอะ” 

“ไอ้บ้าเอ้ยพวกมันไปไหนแล้วอาวุธโบราณพวกมันราคาหลักร้อยล้านเลยนะ”หัวหน้ากลุ่มโจรนักล่าโกรธจัด

“ใจเย็นๆเราปล้นพวกนักล่าอาหารก็ได้นี่ลูกพี่”ชายหน้าบากแสยะยิ้ม

“จริงของแกพวกเราเปลี่ยนเป้าหมาย”แล้วจากนั้นพวกมันก็ล่ากันเอง กลุ่มนักล่าอาหารอารมณ์เสียมากต่อจากนี้พวกมันต้องล่างูเองแถมต้องระวังไอ้พวกระยำกลุ่มโจรอีกด้วย มีองค์กรใต้ดินให้ราคาเนื้องูกิโลกรัมละสามแสนแสนหยวนแล้วงูตัวนั้นมันยาวประมาณสิบเมตรได้จากภาพถ่ายจะขายได้สักเท่าไรกันหากจับได้ทั้งตัว ส่วนผู้บ่มเพราะทุ้งหลายรู้ดีว่างูตัวนี้มีพลังวิญญาณในตัวหากนำร่างมันมาดูดซับพลังก็จะก้าวหน้าได้ไวจึงตั้งราคาของดีงูสูงถึงห้าร้อยล้านเลือดร้อยล้านเขี้ยวสามร้อยล้านกระดูกสามร้อยล้านสมองสามร้อยล้านกลุ่มนักล่าครั้งนี้จึงมีมากส่วนหนังของงูมันนั้นเหนียวมากแม้แต่กระสุนปืนอาก้ายังยิงไม่ทะลุครึ่งเมตรก็สิบล้านแล้ว

พวกเขาเดินเข้ามาพบกับพื้น๡ี่มีกอหญ้าสูงถึงสองเมตรทั้งสี่จึงต้องระวังจากนั้นหมิงกวงแจกอุปกรณ์สื่อสารกันเพื่อเวลาหลงทางจะได้ช่วยเหลือกันได้ทว่าเฉินหนานพบว่า๡ี่กอหญ้าหลายกอมีเมือกสีเขียวๆกระจายตามโคนหญ้า

“เดี๋ยวก่อนมีสิ่งผิดปกติ”เฉินหนานให้ทุกคนหยุด

“มีอะไรเฉินหนาน”เหลียนเฟ่ยถามด้วยความสงสัย

“ดูเหมือนว่าไม่ได้มีแค่งูเสียแล้ว”ทั้งสามตาเบิกกว้างเฉินหนานสงสัยว่า๡ี่นี่คงเกิดรอยแยกมิติมาชั่วขณะหนึ่งทำให้สัตว์ในแดนเซียนหลุดออกมาหนึ่งหรือสองตัว

“เธอจะบอกว่ามีสัตว์ร้ายอีกงั้นหรือ”

“ผมว่าน่าจะใช่นะครับแล้วมันมีพิษร้ายแรงยิ่งกว่างู๡ี่เราตามหาด้วย”

“อะไรนะเธอรู้ไหมว่ามันเป็นตัวอะไร”เฉินหนานขมวดคิ้วแล้วเอาไม้เขี่ย๡ี่เมือกนั้นแล้วจับกระต่ายมาหนึ่งตัวแล้วเอามีดกรีด๡ี่ผิวกระต่ายจากนั้นเอาเมือกไปเขี่ย๡ี่บาดแผลฉับพลันกรต่ายกระตุกสองครั้งตายทันที ทุกคนตาโต

“ตายเลยรึ”เหลียนเฟ่ยถาม

“ไม่ต้องกลัวหากไม่มีบาดแผลพิษมันก็ทำอะไรเราไม่ได้”ทุกคนโล่งใจขึ้นมา

“แล้วมันคือตัวอะไรกัน”เตียวกังและหมิงกวงถามพร้อมกัน

“กิ่งก่าลิ้นเขียว”…