เรื่อง มหาเทพเซียนกลับมาเกิดใหม่ในมหานคร
บที่21 ่แ่
เิหาเามือจับไปี่ท้องี่ยังมีเลือดออกมามองไปยังจี่หันซาและกลุ่มคมมีดสังหารี่กำลังสังหารคนของจีหันซาอยู่จีหันซาโกรธมากแต่เขาไม่สามารถทำอะไรได้เนื่องจากถูกล้อมอยู่ในขณะนี้
“เหอะๆคิดจะรุ่มข้างั้นรึ”เิหาหัวเราะ
“ก็ไม่มีเหตุผลี่จะไม่ทำอย่างนั่ี่”
“แกไอ้เด็กเวร”กลุ่มคมมีสังหารก้าวเขาไปหาจีหันซาพร้อมกับกลุ่มของเิหา
“พวกแกสมคบคิดกันงั้นหรือ”
“เปล่าหรอกเพียงแค่จัดการแกได้ได้ก่อนแล้วค่อยตกลงกันทีหลัง
“พวกแก”เิหาเดินไปทางกลุ่มคมมีสังหารพวกทันมองอย่างระวังแต่หญิงาี่ดูเหมือนหัวหน้าี่พวกมันเรียกคุณหนูบอกว่าไม่เป็นไรเิหาคุยกับเธอด้วยเสียงี่ได้ยิันสองคนเธอใช้สัญญาณมือแล้วกลุ่มค็หายไปครึ่งหนึ่งถึงอย่างไรพวกญี่ปุ่็มีเชื้อสายจากกลุ่มชิโนบิและซามูไรดังนั้นพวกเขาจึงมีการเคลื่อนไหวและการซ่อนตัวในเงาได้อย่างสมบูรณ์เิหาสนใจเกี่ยวกับวิธีการต่อสู้พวกเขามาก
“พวกเรามีทางเลือกใ้แกสองทางคือตายหรอไปจากี่นี่”หมิงกวงพูดเขารู้ดีว่าจีหันซาเก่งมากการต่อสู้นี้พวกเขาาจจะชนะแต่ว่าพวกเขาต้องจบไม่สวยแน่แล้วยังมีคมมีดสังหารอีกไม่รู้ว่าพวกมันจะทำอะไรต่อไป จีหันซาใช้ความคิด
“ได้ข้าจะจากไปและจำพวกแกไ้ในใจและจะต้องแก้แค้นแก”เิหาแสยะยิ้มแล้วตีตราประทับบนร่างมันโดยี่มันไม่รู้ตัวตรานี้จะทำใ้ไม่ว่าจีหันซาอยู่ี่ไหนเขาก็จะรู้ทันทีภายในสองปี
“จะแก้แค้นงั้นรึไม่ง่ายหรอก”เิหาคิดในใจ
“อ่อก่อนไปทิ้งหอกนั่นไ้ก่อน”จีหันซาหน้าเปลี่ยนไปทันที
“ไม่ทีทาง”เิหาขมวดคิ้ว แล้วพุ่งไปฟาดมีดลงี่หัวมันจีหันซาใช้หอกกันไ้เิหายิ้มแล้วจับไปี่ส่วนท้ายของหอกาั้เขาใช้พลังวิญญาณบิดออกแล้วดึงส่วนท้ายออกมามันเป็ระบี่โบราณี่มีพลังวิญญาณหนาแน่นมากาั้เิหนา็ถอยออกมาหอกของจีหันซาพลังอ่อนลงทันที
“ไอ้โง่มีของดีกับตัวแต่ไม่รู้”จีหันซาหน้าซีดลงเขาไม่เรู้เลยว่าหอกเขามีกลไกเช่ี้
“ฝากไ้ก่อนไอ้เด็กเวร”จีหันซากระโดนหนีไปทันทีเขาไม่ใช่คนโง่หากสู้ตายจะมีประโยชน์อะไรเล่าใครจะมาสรรเสริญความกล้าใ้เขากันสู้หนีไปแล้วหาโอกาสแก้แค้นไม่ดีกว่างั้นหรือ ทุกคนถอนใจเิหารู้สึกไม่ดีี่ทิ้งปัญหาไปทว่าร่างกายเขาก็เสียหายหนักแล้วยิ่งการโจมตีใส่จีหันซาเมื่อกี้ทำใ้เขารู้ทันทีว่าเขาต่อสู้แทบไม่ไหวแล้ว
“เห้อในเมื่อปัญหาจบลงแล้วเรามาแบ่งของกัน”ทุกคนมองไปี่เิหายายเฒ่าเดินเข้ามา
เพื่อจะคุยกับเิหาแต่ก็ถูกขัดจังหวะเสียก่อน
“ในเมื่อเิหาเป็นคนสังหารงูดังนั้นงูนี้ถือว่าเป็นของเขาจริงหรือไม่”หมิงกวงพูดออกมาราวกับว่าเขากล่าวความชอบธรรมทั้งๆี่เิหาแค่มาตอนี่งูบาดเจ็บมากแล้วเขาก็เป็นคนฆ่างูจริงๆแต่น่าแปลกทุกคนต่างเห็นด้วย
“เาล่ะในเมื่อเป็นเช่ี้ในเมื่องูตัวนี้ยาวมากๆข้าจะแบ่งใ้ทุกกลุ่มเิหาได้ส่วนหัวและตัวยาวเจ็ดเมตรและส่วนอื่นๆทุกค็แบ่งกันไปตามสมควรดีงูตกไปอยู่ส่วนของเหลียนเฟ่ยนางกระโดดกอดเิหาทันทีไม่าคนของคมมีดสังการก็กลับมาพวกเขาสังหารกลุ่มโอสถพิษี่อยู่รอบๆคอยแยงชิงของพวกเขาไป มีเพียงปิงตงี่หนีไปได้ และกลุ่มของอี้จิงกำลังจะพูดอะไรเิหนา็ไม่ใ้โอการพวกเขาได้ใ้แบ่งยายเฒ่าเช่ันแผลงูส่วนใหญ่มาจากพวกเขาหมิงกวงเรียก ฮอ มารับหลายลำเพื่อขนซากงูของพวกเขากลับ และเิหาได้เาเลือดใส่ขวดแก้วไ้สองหลอดก่อนี่พวกเขาจะออกจากป่าหญิงชาวญี่ปุ่็มอบนามบัตรสีดำของเธอใ้แล้วบอกว่าสามารถเรียกใช้องค์กรของเธอได้หนึ่งครั้งเนื่องจากเขาเช่วยชีวิตเธอาั้พวกของหมิวกวงขึ้นฮอจากไปส่วนพวกของอี้จิงตกอยู่ในความสับสนเมื่อเิหาจากไปพวกเขาต้องการพูดอะไนบางอย่างแต่ไม่มีโอกาส เิหามองไปทางหมิงกวงแล้วพูดว่า
“เพื่อนหมิงฉันขอลบกวนเรื่องหนึ่งได้ไหม”หมิงกวงประหลาดใจ
“พอดีฉันต้องกลับไปี่โรงเรีย่ะนายพอจะมีเส้นสายใารใช้เครื่องบินแบบด่วนๆไหม”เิหาพูดติดตลก หมิงกวงกลอกตา
“นายกำลังคุยกับเจ้าของสายการบินอยู่นะเิหา”เหลียนเฟ่ยอดหัวเราะไม่ได้เมื่อได้ยิน
“นายตลกเิไปหน่อยแล้วฉันมีเส้นสายงั้นหรือเดี๋ยวนายจะได้รู้ว่าเส้นสายฉันคืออะไร”
“นายแน่ใจนะว่าจะไม่อยู่ี่นี่อีกสองสามวัน”เิหายิ้ม
“ฉันไม่ว่างจริงๆาทิตย์นี้ฉันต้องไปมาเก๊าอีก”
“นายไปทำอะไรี่นั่ัน”เิหาตอบไปตรงๆแบบติดตลก
“าาไปเี่ยว”ทุกคนหัวเราะ
“ก็ได้งั้นไ้เราค่อยร่วมงาันอีก”าั้เตียวกังก็ทำหน้าจริงจังขึ้นมา
“เทคนิคี่นายสอนเราสามารถเผยแพร่ใ้ใครได้บ้าง”อย่างไรก็ตามแม้เิหาถ่ายทอดใ้พวกเขาแล้วแต่การจะเผยแพร่ใ้คนอื่นต่อจะต้องได้รับอนุญาตจากเขาเสียก่อน เิหาขมวดคิ้ว
“แน่นอนว่าได้พวกนายจะเาใ้ตระกูลพวกนายสืบทอดได้หากเป็นลูกศิษย์พวกนายก็ดูนิสัยของเขาก่อนแล้วกัน”พวกเขาต่างของคุณเิหา
“อย่างลืมเาซากงูของไปส่งตามี่อยู่นี่ล่ะนี่เบอร์ของฉันเมื่อถึงแล้วโทรมา”เมื่อเิหาพูดถึงโทรศัพท์เขาก็นึกขึ้นได้ว่าเขาปิดเครื่องเาไ้เขารีบหยิบแล้วเป็นดู เบอร์ี่โทรมามีเพียงสามเบอร์ ครูเมิ่ง ชิงเยว่ เหลียนชิง เาสบายใจขึ้นี่ไม่ใช่คนในครอบครัว เมื่อมาถึงี่พักของพวกเขาทั้งสามทำความสะาดร่างกายตอี้มันเกือบสิบโมงแล้ว พวกเขาจึงิาาจากนั้็ไปส่งเิหาี่สนามบินเมื่อเิหาเห็นเครื่องบิ็ตกใจมันเป็นเครื่องบินส่วนตัวของหมิงกวงี่มีเครื่องมืออำนวยความสะดวกครบครัน
“ขอบใจนายมากนี้จะไม่ทำใ้นายลำบากงั้นหรือเล่นใหญ่ขนาดนี้”หมิงกวงยิ้มอย่างภูมิใจ
“แน่นอี่ถ้าพวกเราไม่ติดธุระคงตามไปส่งนายแล้ว”
“ฮ่าๆอย่าลำบากเลยฉันแค่กลับบ้านไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร”แล้วเิหนา็ออกจากซานชิงเขานำสมุนไพรออกมาแล้วทำการหลอมมันใ้เป็นผงาั้เามาปิดแผลเาไ้จากนั้็นำยาี่เขาเหลอมไ้มาิแล้วูัยาั้
ห้าั่โต่อมาเิหนา็มาถึงี่คอนโดแล้วดูแผลปรากฎว่ามันดีขั้นมากเรียกว่าแทบจะหายดีเลยเขายิ้มออกมาแล้วโทรหาชองเยว่ทันทีเขากังวลนิดหน่อยเกี่ยวกับโรงงาน
“นี่ฉันเองเธอมีอะไรงั้นหรือ”
“บอสคะคุณจะมาสัมภาษณ์งานหน่อยไหม”
“สัมภาษณ์งาน”เิหางง
“ใช่ค่ะวัี้ห้าโมงเย็นจะมีงานจัดหางานี่ห้างฟูมูลคุณจะมาไหม”เิหาดูเวลานี่เพียงสามโมงกว่าน่าจะไปทัน
“ตกลงเดียวฉันไป”เิหาแต่งตัวด้วยชุดธรรมดาแล้วออกจากห้องของเขาไปี่ห้างทันทีเมื่อมาถึงประตูห้างเขาพบหญิงาี่ทำตัวตกประหม่าคนหนึ่งไม่ค่อยกล้าเขาไปข้าในเท่าไรเธอถือเอกสารเาไ้แน่นหน้าตาของเธอธรรมดาายุราวๆยี่สิบเจ็ดถึงสามสิบเธอสวมแว่นตาหนาๆสวมชุดเก่าๆแต่สะาดและเรียบร้อยเิหาเห็็รู้สึกอยากช่วยเธออย่างบอกไม่ถูก
“พี่าใ้ผมช่วยอะไรไหม”
“น้องชายพี่อยากไปงานจัดหางานแต่พี่เห็นคนี่เข้าไปแต่งตัวหรูหราทุกคนพี่เลยไม่กล้าเขาไป”เิหายิ้มใ้เธอ
“พี่มาสมัครตำแหน่งอะไรงั้นหรือ”
“พี่ทำบัญชีมาก่อนหน้านี้พี่ทำอยู่บริษัทใหญ่แห่งหนึ่งแต่ถูกกดดันมากเิไปจึงรับไม่ไหวและลาออกมา”เิหารู้สึกตกใจเล็กน้อยการแข่งขั้นในตำแหน่งของบริษัทนี่มันมากาขนาดนี้เชียวหรือ ความจริงแล้วเธอโดนหัวหน้าของเธอเาเปรียบอยากได้เธอเป็นเมียน้อยจึงข่มขู่เธอแต่เธอปฏิเสธเพราะเธอแต่งงานแล้วมีลูกายุสามควบหนึ่งคนเป็นผู้ชายเธอจึงลาออกมา
“ผมเองก็มางานจัดหางานเช่ันเราเข้าไปกันเถอะครับ”เิหาสำรวจเธอว่าบุคลิกของเธอดูดีมากๆดูน่าเชื่อถือ
“ขอบใจน้องชายมากๆ”เธอยิ้มใ้เขาทั้งสองเดินเข้าไปยามหน้าประตูเห็นเิหาจึงรีบมาต้อนรับเขาทันที
“เชิญครับคุณเิ”เิหาโบกมือใ้ยามบอกไม่เป็นไรหญิงาแว่นหนาประหลาดใจเมื่อเห็นท่าทีของยาม าั้ทั้งคู่ก็เดินขึ้นไปบนห้างชั้นี่สามโซนจัดงานมีบริษัทจำนวนมากกำลังสัมภาษณ์คนี่มาสมัครหลายร้อยคน เมื่อเข้างานมาทั้งสองก็แยกกันเมื่อเขาเดินมาถึงบริษัทของเขาก็พบกับชิงเยว่ี่นั่งสัมภาษณ์งานอยู่
“เป็นไงบ้าง”
“บอสคะเรายังไม่ได้เลย”
“เราขาดตำแหน่งไหนบ้าง”
“หัวหน้าบัญชีและหัวหน้าฝ่ายบุคคล”เิหายิ้มงั้นหรือนี่สัมภาษณ์ไปกี่คนแล้ว”เธอยื่นแฟ้มได้เขาดู
“สิบคนแล้วคะบอส”เิหาเปิดดูเอกสารี่ละคนเขาส่ายหน้า าั้มาาสวยลูกครึ่งเกาหลีและอเมริกาถือน้ำมาเสิร์ฟเขาเธอมีหน้าตาสวยผมเธอเป็นสีทองสลับดำมีรูปร่างเซ็กซี่หน้าอกของเธอตูมมาก
“นี่ลิซ่าค่ะบอสเลขาและผู้ช่วยฉันเอง”เิหายิ้มใ้แล้วอ่านเองสารต่อผ่านไปไม่าเิหนา็เงยหน้าขึ้น
“ั้นี้ไม่เหมาะกับบริษัทของเรา”ไม่นา็มีชายายุราวๆสามสิบเจ็ดปีเข้ามานั่งสัมภาษณ์เิหานั่งข้างๆชิงเยว่คอยดูการสัมภาษณ์เขามองมาี่เิหาแวบหนึ่ง
“คุณชื่ออะไร”
“ผมชื่อจิวเจ๋อครับ”จากนั้็ถามประวัติการทำงานชายคี้มีความสามารถมากเขามากอยู่กับลูกาายุสิบสี่สองภรรยาเขาทิ้งไปหาชายี่มีหน้ามีตาและทิ้งเขาและลูกเาไ้หลังจากเกิดเรื่องเขาเสียใจและลาออกจากงานเขากับภรรยาทำงานบริษัทเดียวกันเขาจึงทนไม่ไหวเลยออกมาหางานไหม เิหายิ้มแล้วถามคำถาม
“งั้นคุณช่วยบอกผมไหมไหมว่าทำไมคุณถึงลาออกจากบริษัทเก่าทั้งๆี่ผมอ่านจากประวัติการทำงานแล้วเงินเดือนคุณมันดีมากๆเลย”เขาเล่าใ้ฟังแบบอ้อมๆแต่เิหนา็เข้าใจทันที
“งั้นคำถามต่อไปหากว่าแม่และลูกาคุณกำลังจมน้ำคุณจะช่วยใครก่อนล่ะ”เขาตอบอย่างไม่ลังเล
“ผมจะช่วยคนี่อยู่ใกล้ผมี่สุดและเป็นไปได้มากี่สุดี่เธอจะสามารถรอดไปได้แม้ผมจะต้องเสียใจี่หลังกับสิ่งี่ผมทำไป”เิหายิ้มอย่างพอใจ
“คำถามสุดท้ายหากคุณย้อนเวลากลับไปได้ครั้งหนึ่งคุณจะย้อยกลับไปตอนไหน”
“ไม่ครับไม่จะไม่ย้อยเวลากลับไป”
“ทำไมล่ะคุณจะได้ไม่ต้องเจอเหตุการณ์แบบนี้นะ”
“ใช่ครับแต่ผมก็จะไม่ได้เจอลูกาผมเช่ันดังนั้นผมจึงจะไม่ย้อนเวลากลับไป”เิหายิ้ม
“ยินดีี่ได้ร่วมงาันครับรายละเอียดั้คุยกับผู้จัดการของผมได้เลย”จิวเจ๋อประหลาดใจมากชิงเยว่เองก็ประหลาดใจเช่ันคำถามของเิหาบ่งบอกถึงพื้นฐาิสัยได้อย่างชัดเจนเธอแน่ใจว่าคนพวกนี้จะสามารถทำงานี่นี้โดยไม่บ่นแม้งานจะหนัก จากนั้็มีหลายคนเดินเข้ามาสมัครแต่ไม่มีใครผ่านจนมีหญิงาสวมแว่นหนาๆเขามานั่งสัมภาษณ์เิหายิ้มใ้เธอ
“น้องชายไม่สิคุณคือ”
“นี่คือประธานบริษัทของเราค่ะ”ชิงเยว่พูดเิหายิ้ม
“ประธาน”!!!เธอตกใจด้วยายุของเขาเท่านี้
“พี่าแนะน้ำตัวเลย”
“ฉันชื่อลู่เพ่ยค่ะ”าั้เธอก็เล่าประวัติแล้วเจอคำถามแบบเดียวกับจิวเจ๋อผลออกมาน่าพอใจเิหาจึงรับเธอไ้เธอยิ้มแย้มมากเงินเดือนของเธอเิหาเพิ่มใ้นิดหน่อยาั้เขาก็าทั้งสองาสุดสวยไปท่านาาี่ห้องาาวินเทอร์
เิหานั่งในห้องแขกผู้ทรงเกียรติและสั่งาาจำนวนมากมาเลี้ยงพวกเธอสองคนี่ทำงานหนักมาตลอด
“เรื่องงานมีปัญหาอะไรไหม”เิหาถามด้วยกลัวว่าพวกเธอจะเจอปัญหา
“ตอี้ยังไม่มีอะไรค่ะสินค้ากำลังผลิตอีกไม่เิสองเดือ่าจะได้ครบจำนวนแน่นอนค่ะ”
“งั้นหรือดีมาก”
“แต่ฉันคิดว่าเรามีสินค้าสองอย่างยังน้อยเิไป”
ไม่ต้องกังวลเมื่อเครื่องสำางออกสู่ตลาดาั้อีกสองเดือนเครื่องดื่มของเราก็พร้อมเช่ัน”ทั้งสามท่านาาและพูดคุยเกี่ยวกับบริษัท าั้เขาก็กลับคอนโดด้วยรถเมล์ ส่วนชิงเยว่ก็ไปส่งลิซ่า
“บอสคะทำไม่บอสเิของเราถึงนั่งรถเมล์ล่ะคะ”ชิงเยว่หัวเราะ
“ฉั็ไม่รู้เหมือันแต่เขาทำใ้ฉันประหลาดใจได้ตลอดนั่นแหละ”ลิซ่าหัวเราะ
“ฉันไม่อยากเชื่อเลยว่าบอสเราจะายุสิบเจ็ดปี”ลิซ่าพูด
“เธอค่อยดูต่อไปยังมีอีกหลายอย่างี่เธอต้องทำความเขาใจมัน”
ิหนาลับาังห้องของเขาแล้วก็นำเลือดของอสรพิษเกล็ดทองออกมาแล้วทำการหลอมเขาใช้พลังวิญญาณหลอมเลือดั้สองหลอดี่ฝ่ามือทั้งสอง ตูม!!!าั้มั็กลายเป็นหยดเล็กๆเข้าิมันเขาไปร่างกายเริ่มูัมันทันทีมัระจายไปตามร่างกายของเขาเส้นเลือดเส้นพลังกล้ามเนื้อของเขาเกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ ตูม!!!ร่างกายของเขาตอี้พิษไม่สามารถทำอะไรเขาได้อีกต่อไปเลือดงูได้หลอมกับร่างกายของเขาทำใ้ต้านทานพิษได้ทุกชนิดแน่นอนว่าเลือดของเขาก็ใช้ทำเป็นยาแก้พิษได้อีกด้วยและร่างกานี่แข็งแกร่งว่าเดิมหลายเท่าแผลของเขาหายทันทีด้วยการรักษาของเลือกของอสรพิษเกล็ดทองนี้ ทว่าด้วยระดับพลังี่ต่ำอยู่ทำใ้เขาอนาถใจนักแคสัตว์อสูรขั้นต่ำยังทำเขาเจ็บหนักขนาดนี้เมื่อก่อนเขาแค่หายใจมั็ตายแล้วแต่ดูตอี้เขาส่ายหน้าอย่างช่วยไม่ได้
“เห้อเหนื่อยเป็นบ้าเลย”…
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
0.00
0.00









userA???
???? ??? ? ???? ?? ??