เรื่อง มหาเทพเซียนกลับมาเกิดใหม่ในมหานคร
บที่24 ฮัวตี๋ฮัวฟางและฮัวเต๋อ
เฉินหนานรู้สึกยินดีี่มีคนมอบเงินให้แบบฟรีๆเขามีความสุขมากๆมาเี่ยวแต่กลับได้เงินถึงห้าร้อยล้าน
“มิน่าเล่าทำไมพวกรีดไถเงินถึงได้ไม่เลิกอาชีพนี้เสียทีมันสบายแบบนี้เอง”เฉินหนานคิดในใจ
“นายกำลังคิดอะไรอยู่ฉันรู้นะยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เลย”ฟู่รินพูดพร้อมหัวเราะ เฉินหนานหันมาทำตาปริบๆ
“เห้อผู้หญิงน่ากลัวเกินไปแล้วเธออ่านใจฉันได้หรือเปล่าเนี่ย”เฉินหนานรู้สึกว่ายิ่งรู้จักผู้หญิงยิ่งน่ากลัวเขาต้องระวังผู้หญิงให้มากๆโดยเฉพาะเหลียนชิง ตอนอยู่แดนเซียนเขาไม่เคยสนใจผู้หญิงเลยพอมาอยู่โลกนี้เขาเปิดใจและลองทำอะไรใหม่ๆในแง่มุมี่ต่างออกไปมันทำให้ชีวิตมีความหมายไปอีกแบบ
“พวกเราไปได้หรือยัง”เสียงี่ทำลายความคิดเขาก็เกิดขึ้น เขามองไปี่ตู้หมิง
“ยังก่อนพวกนายยังไปไม่ได้อยู่ดูอะไรสนุกๆก่อน”พวกมันขนหัวลุกทันทีน้ำเสียงี่เฉินหนานใช้น่ากลัวมากฟานถงมองไปยังฮัวเต๋อี่เลือดอาบหน้าตอนนี้มันอยู่ในอาการมึงงงปากมันเหมือนคนแก่มากในตอนนี้ แล้วหันไปมองเฉินหนานี่กำลังกินอาหารอย่างมีความสุข เฉินหนานเหลือบมองไปี่ฟานถงแล้วเอ่ย
“พวกนายทำแบบนี้บ่อยสินะ”มันลนลานรีบตอบ
“ไม่ๆ”เฉินหนานส่ายหน้า
“ในโลกนี้มีผู้หญิงมากมายและมีสถานี่แบบี่ว่าพวกแกแค่จ่ายเงินไปพวกเธอก็ยอมทำตามี่พวกนายสั่งแล้วแต่นายดันเลือกทางี่มันลำบากมากๆให้กับพวกเธอ”เฉินหนานมองไปี่พวกมันอย่างดุร้าย
“นายคิดว่าผู้หญิงทุกคนพอพวกนายทำเลวๆลงไปแล้วเอาเงินฟาดหัวพวกเธอแล้วเรื่องก็จบสินะพวกนายคิดง่ายไปคนทุกคนย่อมมีทางของตัวเองแต่พอพวกนายทำเรื่องเลวๆกับพวกเธอไปพวกเธอบางคนก็ไม่สามารถใช้ชีวิตตามปกติได้อีกต่อไปนายควรไปหาพวกมืออาชีพดีกว่าเห้อฉันพูดไปพวกแกคงไม่เข้าใจหรอกไว้ลองเกิดเรื่องแบบนี้กับคนในครอบครัวพวกแกดูฉันรับรองเลยว่าพวกแกต้องฆ่าพวกมันตายแน่จริงไหม”เมื่อพวกมันได้คิดก็ซึมไป แต่พอได้ยินขำหลังมันแทบกระอักเลือดรีบคุกเข่าทันที
“งั้นฉันทำไมไม่ฆ่าพวกแก่เลนล่ะเรื่องจะได้จบๆจะได้ไม่มึใครโดนแบบเพื่อนฉันอีก”ทั้งสองน้ำตาไหลทันที
“แต่นานเอาเงินไปแล้ว”สายตาเฉินหนานดุร้ายทันที
“ใครเอาเงินนายไปงั้นหรือ”
“ไม่ๆไม่มีใครเอาไปทั้งนั้น”ทั้งสองนั่งคุกเข่าร้องไห้ เฉินหนานหันไปี่ฮัวเต๋อแล้วเอามือตบหน้าให้มันได้สติ
“พ่อแม่นายจะมาไหมฉันรอนานแล้วนะ”มันพูดจาอู้อี้ฟังไม่รู้เรื่อง
อีกด้านหนึ่งฮั่วเต๋อและหัวฟางกำลังเดินเข้าคาสิโน รอยัล ในครือตระกูลเหลียนด้วยจำนวนผู้เชียวชาญจำนวนกว่าสามสิบคน เมื่อมีจำนวนคนมาจำนวนมากขนาดนี้ทำให้หลายคนสนใจและมองไปี่กลุ่มของฮัวตี๋ ยามเฝ้าประตูจึงรีบมาต้อนรับพวกเขาได้รับคำสั่งจากพ่อบ้านตระกูลเหลียนแล้วว่าให้พวกเขาเข้าไปได้ฮัวตี๋แปลกใจนิดหน่อยี่เขาสามารถผ่านเข้าไปได้ง่ายๆแบบนี้
“คุณฮัวไม่ทราบว่าจะมาเล่นหรือมาเี่ยวครับ”พนักงานยิ้มแย้มต้อนรับเขา
“ฉันมาหาลูกชายเขาอยู่ี่ไหน”พนักงานยิ้มแล้วตอบ
“ห้องวีไอพีด้านบนครับห้องแรก”
“ให้ผมเดินไปส่งไหมครับบอสฮัว”มันมองไปแบบเหยียดๆ
“ไม่ต้อง”ฮัวฟางมองด้วยความงงงวยกับกริยาพ่อของเธอี่พูดจาไม่ดีต่อพนักงานทั้งี่พวกเขาตอนรับอย่างดี ทว่าฮัวตี๋โกรธมากี่พวกเขาไม่ช่วยเหลือลูกชายของเขาและปล่อยให้ได้รับบาดเจ็บอยู่ในสถานี่ของพวกเขาแท้ๆพวกมันเดินขึ้นมาอย่างรวดเร็วไม่นานก็ถึงห้องของี่ลูกชานมันอยู่ ปัง!!!เสียงประตูดังขึ้นจากห้องี่เฉินหนานนั่งอยู่ภายในห้องวีไอพีกว้างมากคนสามสิบคนเขาไปได้สบาย เมื่อทุกคนเข้ามามันเห็นลูกชายี่ตกอยู่ในสภาพน่าอนาถก็โกรธมาก
“ใครเป็นคนทำ”!!!!เฉินหนานยิ้ม
“โอ้หรือว่านายคือพ่อของมัน”
“แกเป็นใคร”เฉินหนานขมวดคิ้ว เมื่อตู้หมิงและฟานถงทั้งเห็นก็ขนลุกทันที
“ฉันไม่เข้าใจว่าทำไมคนี่มาเก๊าถึงไม่เข้าใจภาษาจีนกันฉันถามคำถามง่ายๆแต่แกก็ตอบไม่ได้”หน้าฮัวตี๋กระตุกนี่เป็นครั้งแรกี่มีคนพูดกับเขาแบบนี้แถมยังเป็นเด็กปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมเสียอีก
“ไอ้เด็กเวรแกอยากตายหรือ”ฮัวฟางมองน้องชายอย่างสงสารเธอร้องให้ออกมาแต่ก็ไม่กล้าทำอะไร
“ไอ้แก่แกพูดอีกทีสิว่าใครจะตาย”เฉินหนานเริ่มโกรธมีคนเข้ามาขู่เขาทั้งๆี่ไม่ถามต้นสายปลายเหตุก่อนแบบนี้
“แกต้องเจอดี”ฮัวตี๋คำรามออกมาลั่น ตู้หมิงพยายามจะบอกให้ฮัวตี๋ใจเย็นๆก่อนเพราะมันรู้ว่าเฉินหนานน่ากลัวมากมันก็ไม่กล้าพูดออกไปมันกลัวโดนตบอีกเช่นเดียวกับฟานถงี่ปิดปากแม้ว่าพ่อฮัวเต๋อจาพาคนมาเยอะแต่มันไม้รู้สึกดีขึ้นเลย
“พวกแกรออะไรหักขามันซะ”
“พ่อคะใจเย็นๆก่อนเรายังไม่ทันรู้เรื่องอะไรเลย”
“หุบปาก”!!!!!
“พวกแกยังไม่ลงมืออีก”พวกมันพุ่งไปหาเฉินหนานทันที
“พวกแกกล้ามากนะี่ทำเพื่อนฉันตกใจ”เฉินหนานพุ่งออกไปแล้วต่อยไปี่หมัดคนของคนี่ต่อยมาี่เขา ปัง!!!กระดูกของมันหักและทะลุออกมาจากแขน อ๊ากก!!!มันร้องลั่น คนอื่นๆก็ไม่ต่างกันขาของพวกมันโดนหักขาบางคนเลือดอาบไปทั้งตัวใช้เพียงสิบนาทีคนกว่าสามสิบคนลงไปร้องโอดโอยด้วยความเจ็บปวด ฮัวตี๋และคนี่ดูอยู่ขนหัวลุก นี่คือผู้เชี่ยวชาญสามสิบคนเลยนะทำไมตกอยู่ในสภาพแบบนี้ภาพี่มันคิดไว้ในหัวคือเฉินหนานคุกเขาขอชีวิต รินมองด้วยความขบขันเอาไอ้พวกนี้มาอีกเท่าหนึ่งก็ไม่ต่างกันขนาดเจ้าสำนักเว่ยยังตกอยู่ในสภาพน่าอนาถแล้วไอ้พวกนี้มันจะนับเป็นอันใด
“ไอ้แกแก่ไม่ไว้หน้าฉันเลยนี่หว่าแม้แต่ชื่อฉันแก่ก็ไม่ถามสั่งคนลงมือเฉยเลยเห็นไหมฉันเจ็บมือไปหมดแล้วเลือดพวกมันก็กระเด็นโดนเสื้อฉันแล้วแบบนี้ฉันจะเี่ยวยังไง”
“นี่ แกเป็นใครกันแน่”
“ฉันจะสอนอะไรให้นะแกกับลูกนี่มันเหมือนกันจริงๆไม่ยอมสืบดูก่อนว่าฉันเป็นใครเสือกลงมือไม่คิดหรือว่าตระกูลแกอาจหายไปจากมาเก๊าน่ะ”
“นี่”มันพูดไม่ออกตอนนี้ฮัวฟางคุกเข่าร้องอย่างโง่งม
“ป…ปล่อยพวกเราไปเถอะค่ะอย่าลดตัวมาทะเลาะกับคนต่ำต้อยอย่างพวกเราเลย”เฉินหนานมองไปี่หญิงสาวี่ร้องไห้หน้าตาเธองดงามมากแต่ก็เทียบไม่ได้กับรินเลยแม้แต่น้อย
“โอ้ดูเหมือนแกพอมีโชคอยู่บ้างี่มีลูกี่ดีฉันว่าทั้งบ้านมีเธอคนนี่พอจะรักษาตระกูลเอาไว้ได้นะ”ฮัวตี๋หน้าชาเขาโกรธี่ลูกชายโดนทำร้ายจนขาดสติและทำอะไรโดยไม่คิด
“เธอเป็นพี่สินะเธอรู้ไหมว่าน้องเธอคิดจะทำอะไรเพื่อนฉัน”เธอสายหน้าอย่างเลื่อนลอย
“มันคิดจะข่มขืนเพื่อนฉันพอมันสมใจแล้วก็แบ่งให้ไอ้สองคนนั่นทำต่อเธอคิดว่าฉันควรฆ่ามันไหม”หัวใจเธอหล่นวูบลงไปทันทีรวมไปถึงฮัวเต๋อมันไม่คิดเลยว่าลูกชายมันจะเลวเพียงนี้
“พ่อผมขอ”เพี้ยะ!!!
“ไม่ต้องพูดยังไม่ถึงตานาย”เฉินหนานตบมันจนหน้าหันเลือดกระจาย
“เอาล่ะบอกมาฉันควรทำยังไง”
“คุณคะคุณชื่ออะไรหรือคะฉันไม่รู้จริงๆว่าน้องชายฉันจะเลวได้ถึงขนาดนี้ี่ผ่านมาฉันคิดว่าเขาแค่สนุกไปวันๆเท่านั้น”ต่อหน้าสองพ่อลูกฮัวเต๋อทำตัวเป็นเด็กดีมาตลอดเธอจึงไม่คิดว่าน้องชายเธอจะทำเรื่องแบบนี้กับผู้หญิง
“แล้วถ้าฉันไม่มีความสามารถเธอรู้ไหมว่าวันนี้เพื่อนฉันจะต้องจบยังไง”ฮัวฟางร้องไห้ไม่หยุดเฉินหนานเมินฮัวตี๋โดยสมบูรณ์เขาไม่อยากคุยกับคนโง่
“อ่อฉันชื่อเฉินหนาน”
“คุณเฉินพอจะปล่อยน้องชายและตระกูลเราไปได้ไหมคะฉันยอมทำทุกอย่าง”
“เธอหมายความว่ายังไง”
“ฉันยอมจ่ายค่าชดเชยให้กับเหตุการณ์นี้”เธอกัดฟันพูดออกไป
“ค่าชดเชยอะไรฉันมีเงินมากพอแล้ว”เมื่อสองคนนั้นได้ยินหน้ากระตุกทันทีแล้วยิ้มแห้งๆ ก็ใช่สินายได้เงินเราไปห้าร้อยล้านนี่พวกมันคงคิดแบบนั้น
“พันล้านตกลงไหม”เฉินหนานขมวดคิ้ว
“สองพันล้าน”นี่เป็นเงินทั้งหมกี่จายได้โดดไม่มีผลต่อธุรกิจแต่พวกเธอก็ต้องใช้เงินี่เหลืออย่างละวังเธอกัดฟันพูดออกไปเฉินหนานยิ้มพร้อมดึงเธอขึ้นมาแล้วเอาเธอไปนั่งบนโซฟารินเห็นแบบนี้ก็อดขำไม่ได้
“เธอไม่คิดว่าต้องถามพ่อเธอหรอ”
“ไม่ๆตกลง”ฮัวตี๋รีบพูดออกมา
“เอ้าไม่ฆ่าฉันแล้วหรือ”กริ๊งๆ…เสียงโทรศัพท์ของฮัวฟางดังขึ้นพอดีเธอมองไปี่เฉินหนานแล้วเขาพยักหน้าให้เธอจากนั้นเธอจึงรับสาย หน้าเธอซีดลงทันที
“น้อยชาย”โทรศัพท์ร่วงจากมือเธอฮัวตี๋เห็นก็รู้สึกว่าผิดปกติจึงเอ่ยถาม
“มีอะไรลูก”
“เขา เขา……เป็นน้องชายนายหญิงเฟ่ย”มันถึงกลับทรุดลงทันที
“ไอ้ลูกเวรหาเรื่องได้ไม่เว้นแต่ละวันฉันจะฆ่าแก่”ฮัวตี๋พุ่งไปกระชากหัวลูกชายมันมาตบซ้ำๆไปมาเฉินหนานสับสนนิดหน่อยแต่ได้ยินชื่อคุ้นๆ
“เธอรู้จักพี่สาวเหลียนเฟ่ยด้วยหรือ”เธอตาลอย
“จบแล้วตระกูลฮัว”เฉินหนานอยู่ในอาการสับสนเขาเข้าไปเขย่าตัวเธอจนได้สติ
“เธอเป็นอะไร”
“คุณเฉินละเว้นตระกูลเราด้วยได้โปรด”เฉินหนานถอนใจ
“เอาล่ะข้อตกลงเราเหมือนเดิมแต่พวกเธอต้องบริจาคเงินเข้าการกุศลทุกปีว่าแต่ใครโทรมาเมื่อกี้”
“ไม่มีอะไรค่ะฉันจะรีบทำตามี่คุณบอก”เฉินหนานยิ้ม
“ฉันขอเตือนนะเห็นแก่ี่เธอเป็นคนดีหากไม่อยากให้ตระกูลถูกลบเธอควรเป็นผู้นำไม่ใช่พ่อของเธอถ้าวันนี้เธอไม่มาตระกูลเธอหายไปแน่ๆเอาคนของพวกเธอไปซะ”
หลังจากนั้นเฉินหนานก็เปลี่ยนชุดใหม่แล้วไปเล่นพนันกับรินพวกเขาสนุกกับการเล่นเกมส์ใหม่ๆของโลกนี้เขาใช้พลังจับผิดพวกเขาแล้วพบว่าเขาเล่นปกติไม่ได้โกงเขาก็เลยไม่โกงเช่นกันเขาศึกษาวิธีเล่นหลายๆรูแบบเขาสนใจไพ่มากี่สุดเล่นง่ายเขาโดนกินไปเจ็ดสิบล้านเขาห่อเหี่ยวมากๆ แต่ว่ามันก็สนุกดีเฉินหนานซื้อไพ่กลับไปสำรับหนึ่งเพื่อหัดเล่นรินเองก็พอใจมากหลังจากเจอเรื่องน่าหงุดหงิดมา
“เธอมีความสุขไหมวันนี้”
“แน่นอนนายเป็นผู้ชายี่สุดยอดจริงๆ”
“ฮ่าๆอย่าเลยเธอโดนจีบไปสิบกว่าครั้งในคืนนนี้แล้วมาบอกว่าฉันสุดยอดเนี่ยนะ”รินยิ้ม
“นายหึงรึไง”เฉินหนานสำลักวายี่กำลังดื่ม
“ฉันจะไปหึงเธอทำไม”รินยิ้มอย่างน่ารัก
“จริงหรือ”
“เรากลับไปนอนกันดีกว่าพรุ่งนี้ต้องกลับแล้ว”เสียงโทรศัพท์เฉินหนานดังขึ้นเมื่อเขาดูเบอร์ก็กดรับ
“พี่สาวมีอะไรหรือเปล่าครับ”
“เรียบร้อยไหมนายให้ฉันช่วยอะไรไหม”เฉินหนานหัวเราะ
“ไม่ใช่ว่าพี่สาวจัดการให้แล้วหรอกหรือ”เธอหัวเราะ
“นายนี่หูตาไวจริงๆฉันยังไม่ได้ทำอะไรเลย”
“ฮัายังไงก็ขอบคุณมากครับอ่อพวกพี่กลับวันไหนงั้นหรือเราไปธิเบตวันจันทร์นะนายมีอะไรงั้นหรอ”เฉินหนานคิดสักพักพวกเขาต้องไปเจอองค์กรพวกนั้นแน่ๆหากพวกเขาเป็นอะไรขึ้นมาเขาเองอาจขาดพันธมิตรี่แข็งแกร่งไป
“ตอนเย็นๆว่างไหม”เธอหันไปถามสองคนี่เหลือ
“ได้เราว่าง”
“งั้นเจอี่ร้านเดิม”
ี่โรงพยาบาลฮัวเต๋อและเพื่อนๆรวมไปถึงผู้เชี่ยวชาญเข้ารับการรักษาฮัวฟางโกรธน้องชายตัวเองมากแทบอยากตัดพี่ตัดน้องกับเขาเมื่อคิดว่าเขาทำอะไรกับผู้หญิงเธอเองี่เป็นผู้หญิงเช่นกันมันช่วยไม่ได้ี่เธอจะคิดภาพตามเธอคงฆ่าตัวตายเป็นแน่และยังมีสายจากพ่อบ้านเหลียนอีกตระกูลเหลียนนั้นมีอำนาจควบคุมทั้งมาเก๊าเรียกว่าตัดสินให้เป็นหรือให้ตายได้เลยแล้วคนี่มีอำนาจสูงสุดในตระกูลคือเหลียนเฟ้ยเนื่องจากเธอเป็นผู้บ่มเพาะและยังฉลากมากใครจะต่อต้านเธอได้ตระกูลฮัวแค่เพียงฝุ่นี่คอยติดเท้าเธอเท่านั้น เมื่อผู้อาวุโสตระกูลฮัวได้ยินเรื่องทั้งหมดพวกเขาอยากฆ่าหลานชายเขามากต่อไปนี้พวกเขาจะต้องโดนเพ่งเล็งแน่นอนคำพูดสุดท้ายของเฉินหนานนั้นพวกเขาทบทวนแล้วจึงเปลี่ยนผู้สืบทอดเป็นฮัวฟางแทนเพียงวันเดียวตระกูลฮั้ววุ่นวายไปทั้งตระกูลส่วนฮัวเต๋อแน่นอนว่าเขาไม่สามารถใช้บัตรของตระกูลได้อีกเป็นเวลาสามปีเขาต้องทำงานมีเงินเดือนส่วนตู้หมิงและฟานถงเองี่ตระกูลก็ได้รับสายจากลกพอบ้านเช่นกันพวกมันสภาพไม่ต่างกันและสั่งห้ามไปพบกับฮัวเต๋ออีก
เฉินหนานออกจาโรงแรมพร้อมรินเขาแวะร้านหยกก่อนไปี่สนามบินแน่นอนว่าสายการบินของหมิงกวง เสียงข้อความดังขึ้นเงินเขามาสองพันล้านเข้าบัญชีเขา
“โอ้ให้ตายฉันหาเงินสองพันห้าร้อยร้อนในคืนเดียว”เฉินหนานยิ้มร่าเมื่อเครื่องขึ้นเฉินหนานหาี่ลับตาคนแล้วลงอาคมในจี้หยกสามชิ้นี่เขาซื้อมาจากันเขาก็นอนพักสี่โมงเย็นเขามาถึงบ้านเขาหลังจากนั้นรินก็กลับไป เฉินหนานออกไปห้องอาหารวินเทอร์ทันที…
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
0.00
0.00









userA???
???? ??? ? ???? ?? ??