เรื่อง มหาเทพเซียนกลับมาเกิดใหม่ในมหานคร

บท๭ี่25 เครื่องรางวิญญาณ.

เฉินหนานไปยังห้องอาหารวินเทอร์ทันทีเขามาถึงด้วยรถเมล์จากนั้นเขาก็เข้าไปข้างในห้องแล้วโทรบอกหมิงกวงว่าเขามาถึงแล้วทั้งสามขับรถหรูมาพร้อมกันทั้งสามคันแม้จะเป็นรถ๭ี่พวกเขาใช้ชั่วคราวแต่ราคามันก็สองล้านหยวนเลย

“นายมาเร็วจริงๆไหนว่าไปมาเก๊า”หมิงกวงถาม

“ใช่ฉันไปมาแต่ฉันกลัวว่าพวกนายจะออกไปก่อนฉันจึงต้องรีบมา”

“อ่อจริงสินายนัดเรามาทำไม”เตียวกังพูด (หมิงกวงมันคล้ายๆกวนอูส่วนเตียวกังก็แนวๆเตียวหุยนะครับส่วนใครจะจินตนาการว่าเหลียนเฟ่ยเหมือนเตียวเซี่ยนก็ได้โดยผมตั้งใจให้เธอเป็นสาวใหญ่อายุสามสิบเก้า๭ี่สวยมากๆและนิสัยเธอฉลาดมากๆ)

“ฉันมีของให้พวกนาย”ทั้งสามคาดหวังหลายอย่างต้องรู้นะวาเฉินหนานน่ะเป็นผู้บ่มเพาะ๭ี่มีความสามารถรอบด้านถึงขึ้นสามารถแก้ไขเทคนิคบ่มเพาะให้พวกเขาได้การ๭ี่บอกว่ามีของขวัญนั่นต้องไม่ใช่ของสามัญ

“น้องชายมีอะไรให้พี่สาวงั้นหรือ”เฉินหนานยิ้มออกมา

“โอ้ดูเหมือนพวกนายไปถึงระดับห้ากันแล้วนี่ฉันดีใจด้วย”

“ทั้งหมดนี้เพราะนายเลยต่อไปจีหันซาก็ไม่ใช่ปัญหาอีกต่อไป”ทั้งสามลำพองใจมากตอนนี้

“ถึงอย่างไรก็อย่าประมาณฉันรู้ว่าจีหันซาก็แค่ยอดของภูเขาน้ำแข็งเท่านั้นองค์กรมันย่อมไม่ใช่สามัญ”ทั้งสามเห็นด้วยกับเฉินหนาน

“อ่อนี่ของ๭ี่ฉันจะให้”เฉินหนานหยิบจี้หยกออกมาทั้งสามประหลาดในเฉินหนานยิ้มรู้ความคิดของพวกเขา`

“นี่ไม่ใช่เครื่องประดับอย่ามองอย่างนั้นฉันจะเอาของ๭ี่พวกนายซื้อเองได้ให้พวกนายทำไม”ทั้งสามยิ้มแห้ง``

“งั้นมันคืออะไร”เหลียนเฟ่ยเริ่มตื่นเต้น

“เครื่องรางวิญญาณ”ทั้งสามเคยอ่านเจอในตำราโบราณ๭ี่พวกเขาได้ไปขุดหลุมศพโบราณมามันเป็นของในตำนานความสามารถของมันหลากหลายมากมีทั้งเพิ่มความเร็ว ลดความเร็วศัตรู รวมไปถึงสามมารถป้องกันอันตรายได้ ทุกคนต่างขนลุกเมื่อได้ยินแค่คำว่าเครื่องรางวิญญาณราคาของมันก็พุ่งหลายร้อยล้านแล้วแน่นอนว่าในโลกนี้จะหามันได้งั้นหรือถ้ามีเงินร้อยล้านนั่นคือไม่ได้เพราะใครเล่าจะขายมัน

“นี่นายจะให้เรา”เตียวกังถามอย่างไม่อยากเชื่อเฉินหนานยิ้ม

“ทำไมละเราเพื่อนกันนี่”

“แต่มันมีค่ามากเกินไป”เหลียนเฟ่ยไม่กล้ารับ

“โอ้เดี๋ยวฉันสร้างมันใหม่ก็ได้นี่”ทั้งสามโงงมทันทีเมื่อได้ยินว่าเดี๋ยวฉันสร้างมันใหม่

“นายสร้างเองได้”เฉินหนานยิ้มแต่ไม่ตอบ

“เอาลาล่ะเครื่องรางนี้มันเป็นสายป้องกันพวกเมื่อพวกนายมีอันตรายถึงตายมันจะป้องกันนายไม่ว่าจะร้ายแรงแค่ไหนได้สามครั้ง”

“อะไรนะ”!!!!ทั้งสามถึงกับไร้คำพูดนี่เท่ากับว่าพวกเขามีสามชีวิตไม่ใช่หรือช่างเป็นอะไร๭ี่โกงขนาดนี้ พวกเขารู้ทัน๭ี่ว่าเฉินหนานจริงใจกับเขามากและไม่อยากให้พวกเขาได้รับอันตรายใดๆจึงให้ของล้ำค่านี้มา

“เอาล่ะ๭ี่พูดฉันก็พูดหมดแล้วฉันต้องไปทำงานอีกอ่อหวังว่าเรื่องนี้พวกนายคงไม่เอาไปบอกใครนะ”ทั้งสามรีบพยักหน้า

“ขอบใจนายมาก”

“อะไรเล่าพวกเรายังต้องขอบคุณกันอีกหรือไงฉันไปล่ะ”เมื่อเฉินหนานจากไปทั้งสามมองหน้ากัน

“เจ้าหนูนั่นคงเห็นเราสำคัญมากๆถึงกลัวพวกเราตาย”หมิงกวงพูดขึ้น

“เขาไม่หยุดทำให้ฉันประหลาดใจเลย”เหลียนเฟ่ยพูด

“ฮ่าๆเธออย่าบอกนะว่า๭ี่เก็บตัวโสดมานานเพราะว่ารอกินเด็กอย่างเขา”

“นายอยากโดนต่อยปากหรือหมิงกวงนั่นน้องชายฉันและหวังว่าหลานสาวฉันกับเขาจะได้เจอกันเร็วๆนี้”

“อ่อจริงด้วยเมียพวกนายรู้เรื่อง๭ี่พวกนายจะไปธิเบตหรือยังฉันไม่อยากรับโทรศัพท์เมียพวกนายอีก”ทั้งสองยิ้มแห้งๆ

เฉินหนานกลับมา๭ี่ห้องเขาสลักอักขระลงกำไลหยกอีกอันหนึ่งจากนั้นเขาก็อ่านหนังสือก่อนนอนเช้าวันต่อมาเฉินหนานไปถึงโรงเรียนก็มีสายลบตาอาฆาตรออยูหน้าโรงเรียนรอเขาอยู่ก่อนแล้ว

“ฉันคิดว่าเธอจะไม่มาโรงเรียนแล้ว”เฉินหนานยิ้มกว้าง

“ครูคนสวยครับผมลาแล้วนะครับผมไปทำธุระมาจริงๆครับ”

“เอาล่ะตามฉันมา๭ี่ห้องก่อน”เฉินหนานเกาหัวตอนนี้เขาหิวข้าวมากๆเมื่อคืนเขาใช้พลังสลักอักขระในกำไลตอนนี้เขาจึงหิวกว่าปกติ

“วันจันทร์หน้าถึงวันสอบแล้วเธอพร้อมไหม”เมิ่งชิงอู๋ถาม

“ผมพร้อมมากครับ”เธอหลี่ตาลง

“จริงรึ”!

“แน่นอนครับ”

“ดีแล้วเธอจะลาอีกไหม”

“ผมไม่แน่ใจครับ”ตาเธอเริ่มดุร้ายขึ้นเฉินหนานรีบหยิบกล่องสีเงินออกมาให้

“นี่ครับของขวัญ”ตาเธอเบิกกว้าง

“ไหนว่าไปทำธุระทำไมมีของขวัญ”

“อ่อเจอระหว่างทางครับ”

“งั้นหรอ”เธอยิ้มน้อยๆอย่างคนเจ้าเล่ห์

“ผมขอไปทานข้าวก่อนได้ไหมครับผมหิวมากๆครูท่านหรือยังผมเลี้ยงเอง”เฉินหนานรีบเปลี่ยนเรื่อง

“อื้มในเมื่อเธอเลี้ยงฉันคงต้องทานหน่อยแล้วหน่อยแล้ว”ทั้งสองไปโรงอาหารกินข้าวด้วยกันสายตาของพวกนักเรียนมองมาพร้อมกับด่าเฉินหนาน

“ไอ้บ้านั่นกำลังกินข้าวกับนางฟ้าของพวกเรา”

“ฉันจะฆ่ามัน”

“ครูเมิ่งไม่เคยมากอนข้าว๭ี่โรงอาหารเลยไม่ใช่หรือไง”

“ไอ้หมอนี่มันเป็นใครถึงมาทานข้าวกับครูได้วะ”

“อยากตายใช่ไหมไอ้หมอนั่น”เฉินหนานได้ยินทุกคำพูดหูของเขาได้ยินในระยะไกลแม้มันจะเบามากๆพลังผู้บ่มเพาะน่ะน่ากลัวมาก ทว่าแต่สิ่งนี้เขาเองก็ไม่อยากได้ยินใครจะรู้ล่ะว่าแค่ทานข้าวกับครูมันจะต้องเรื่องใหญ่อย่างนี้เลย หลังจากทานข้าวเสร็จเมิ่งชิงอู่กลับไป๭ี่ห้องของเธอแล้วเปิดกล่องของขวัญ๭ี่เฉินหนานให้เธอเอามือปิดปากมันเป็นกำไลหยก๭ี่สวยมากและมันเหมาะกับเธอมากจริงๆเธอหยิบมันมาสวมอย่างระวังแล้วชูมือส่องไปมาชื่นชมความสวยของมัน

“เจ้าเด็กนี่รู้จักเลือกเสียจริง”เธอยิ้มไม่หุบหลังจากคาบโฮมรูมเฉินหนานสังเกตเห็นเธอใส่กำไล๭ี่เขามอบให้เขาก็ยิ้มออกมาอย่างโล่งอก

“รอดตายไปเธอคงชอบมัน”เขาคิดในใจ

หลังเลิกเรียนเฉินหนานได้ไป๭ี่ร้านของแม่เขาขึ้นไปเล่นกันชิงถานอยู่นานและมอบของฝากให้เธอส่วนของแม่นั้นเขาให้เป็นเสื้อผ้าแล้วอ้างว่ารินฝากมาให้จากนั้นเฉินหนานโทรหาเหยาหลัน

“นายคิดถึงฉันหรือ”

“ใช่แล้วพรุ่งนี้เธอว่างไหมฉันอยากไปเทียวบ้านเธอ”

“นายพูดจริงหรอ”

“ใช่แล้วฉันว่าจะทำอาหารให้เธอกินด้วยนะ”

“นายมาไม้ไหนเนี่ย”

“ฮ่าๆเธอรู้ทันตลอดเลยนะ”เธอหัวเราะ

“ครั้งนี้ฉันแค่ไปเยี่ยมพ่อกับแม่ของเธอเท่านั้นและมีของไปฝากด้วยนะ”

“ก็ได้ๆพรุ่งนี้ฉันจะไปรับนาย๭ี่โรงเรียน”เฉินหนานหัวเราะ เฉินหนานขึ้นไปฉันบนเข้าห้องตัวเองไปแล้วเริ่มบ่มเพาะพลังของเขาเริ่มกระจายไปตามจุดต่างๆของร่างกายตอนนี้แผลของเขาหายสนิทแล้วแม้แต่รอยแผลเป็นก็ไม่มีเฉินหนานโคจรพลัง๭ี่จุดตุนเถียนไปทั่วร่างอย่างสมบูรณ์เขาสัมผัสได้ว่านี่อาจเป็นพลังรู้แบบไหมหลังจากได้ประสานกับเลือดของอสรพิษเกล็ดทองการเคลื่อนไหวของเขาพลิ้วไหวราวกับงูเฉินหนานพบว่าเขาอาจจะได้คุณสมบัติของงูมาพอสมควร

“นี่ฉันคงไม่ได้กลายเป็นงูหลอกนะ”เฉินหนานคิดแบบติดตลกอย่างไรก็ตามเขายินดี๭ี่ได้ความสามารถดีของงูมามันทำให้เขารวดเร็วขึ้น เขาคิดว่าคงต้องหาวิธีใช้เงินเสียหน่อยตอนนี้เงินเขามีเยอะเกินไปเฉินหนานล้มเลิกความคิดใน๭ี่สุด ก๊อกๆ เฉินหนานเดินไปเปิดประตูสาวตัวน้อยมาหาเขา๭ี่ห้องนั่นเพราะเขาหายไปหลายวันเธอคิดถึงเขามากจึงมาเล่นกับเขา

“น้องสาวตัวน้อยมาทำอะไรงั้นหรือ”

“พี่ชายหายไปหลายวันตอนชิงถานกลับมาจากเข้าค่ายพี่ก็ไม่มารับชิงถาน”

“พี่ซื้อของมาฝากน้องแล้วไง”เธอทำหน้าเชิดจมุกย่นไม่พอใจ

“แล้วให้พี่ทำไงดี”เธอเอานิ้วน้อยๆชี้ไป๭ี่แก้มเฉินหนานหัวเราะ แล้วหอมแก้มเธอทั้งสองข้างเธอหัวเราะร่า

“พี่ชายหนูขอดูทีวีได้ไหมคะ”

“ได้สิ”เมื่อเปิดทีวีขึ้นมาเฉินหนานก็มานั่งข้างๆชิงถานแล้วดูเป็นเพื่อนในทีวีฉายหนังเรื่องหนึ่งเป็นหนักเก่าเกี่ยวกับเซียนพนันเป็นหนังตลกเฉินหนานได้รู้ว่ามันมีกลโกงแบบนี้ด้วยหรือ มันมีการซ่อนไพ่เปลี่ยนไพ่และกลโกงรูปแบบต่างๆเขาดูอยู่นานก็ตระหนักได้ว่าการดูหนังก็ผ่อนคลายได้ดีเช่นกัน๭ี่แดนเซียนเขาเคยดูแต่นางรำแบบนี้มันก็สนุกดีเหมือนกันชิงถานหัวเราะไม่หยุดไม่นานเธอก็หลับไปเฉินหนานอุ้มน้องสาวตัวน้อยไปนอน๭ี่ห้อง แล้วเขาก็กลับมานอน

วันต่อมาเขาไปเรียนตามปกติเขาเห็นนักเรียนสาวๆกำลังรุมชายหนุ่มคนหนึ่งเขาดูดีมากๆในความจำของเขารับรู้ว่าชายคนนี้มีชื่อว่า จินอู เขาคือเด็กอัจฉริยะ๭ี่มีคะแนนท็อปในโรงเรียนนี่เป็นช่วงใกล้สอบดังนั้นจึงมีคนมาขอให้เขาติวให้เฉินหนานเดินผ่านไปอย่างไม่ใส่ใจยังไงก็ไม่เกี่ยวกับเขา แต่ว่าจินอูหลับไม่คิดแบบเดียวกันมันมองเฉินหนานอย่างดูถูก 

“แค่กีฬาดีก็ไม่ได้หมายความว่าจะฉลาด”มันรู้สึกว่าความนิยมมันลดลงหลังจาก๭ี่เฉินหนานได้เป็น๭ี่หนึ่งในกีฬาสานสัมพันธ์มันจึงไม่พอใจมากแน่นอนว่าเฉินหนานได้ยินแต่เขาไม่ใส่ใจ ทว่าฉางเย่ได้ยินพอดี

“แล้วนายจะมาพูดเพื่ออะไรจินอู”

“แล้วเธอมายุ่งอะไรกับเรื่องนี้ฉางเย่”เฉินหนานรู้สึกว่าเรื่องนี้มันจะไปกันใหญ่แล้วเขาจึงเอย

“เราไปเถอะฉางเย่อย่าไปยุ่งกับพวกเขาเลย”

“หึ…ต้องให้ผู้หญิงปกป้องสินะ”เฉินหนานขมวดคิ้วเขาเนี่ยนะต้องให้ผู้หญิงปกป้องเขาเคยโดนดูถูกมาก็มากแต่เรื่องนี้มันตลกเกินไปแล้วเขาโกรธนิดๆ

“เรามาพนันหันไหม”เฉินหนานเริ่มขุดหลุมใส่มัน

“พนันอะไร”มันถาม

“วันศุกร์มีการสอบย่อยพร้อมกันทุกห้องเรามาแข่งกันนายตกลงไหม”การสอบย่อยทางโรงเรียนจัดขึ้นมาวัดผลก่อนสอบจริงเพื่อวัดความรู้ก่อนสอบปลายภาค

“ได้ตกลง”มันมั่นใจมากเรื่องอื่นจินอูไม่รู้แต่เรื่องเรียนมันมั่นใจมากเฉินหนานยิ้มออกมา

“ถ้าฉันคะแนนดีกว่านายต้องแก้ผ้าวิ่งรอบโรงเรียนตกลงไหม”เฉินหนานยิ้ม

“ได้ถ้าชนะนายก็ต้องทำเหมือนกัน”พ

“โอ้แน่นอนฉันทำแน่รูปร่างฉันออกจะดีทำไมฉันถึงไม่อยากโชว์มันล่ะ”ฉางเย่หัวเราะ แล้วข่าวก็ดังไปทั้งโรงเรียนเกี่ยวกับการท้าทายของเฉินหนานและจินอูด้วยคะแนนสอบ…