เรื่อง มหาเทพเซียนกลับมาเกิดใหม่ในมหานคร
บที่30 การประลองแลกเปลี่ยน.
เฉินหนานไม่คิดเลยว่าจะมีคนใจแคบแบบนี้อยู่ในสำนักี่มีชื่อในซาน อย่างไร็ตามเขาได้แต่ถอนใจเขาในแดนเซียนเขาฆ่าคนแบบนี้ไปเป็พันๆคน หากไม่ทำอย่างนั้นคนเหล่านั้นอาจเ้าสู่ทางารในอนาคตแต่ในเมื่อโลกนี้มีกฎหายเขาคงทำได้เพียงสังสอน เฉินหนานไม่สนใจอีก แล้วเดินดูวิธีการจัดการของสำนักกิเลนขาวต่อไป
“ดูเหืนว่ามีการบริหารี่ดีากๆการจัดการของเขาเป็ระบบดี”เฉินหนานพึมพำในใจจากนั้นเขาเดินไปแถวๆนักข่าวมีสำนักข่าวหลายช่องากๆ บางคนเฉินหนานคุ้นหน้าเพราะเขาชอบดูข่าวาก และแล้ว็มีเสียงของหญิงสาวาทักทายเขา
“คุณนี่เองจำฉันได้ไหมคะ”เฉินหนานขมวดคิ้วเขาไม่คุ้นเลย
“คุณคือใครงั้นหรือครับ”เธอตกใจเล็กน้อยี่เฉินหนานไม่รู้จักเธอ ความดังของเธอนั่น็จัดได้ว่าเป็อันดับต้นๆของจีนแม้ไม่ใช่ี่หนึ่ง็ต้องอยู่ในสิบอันดับแน่ๆ
“เราเจอัี่าบินไงคะ”เธอเล่าถึงวันี่เธอเจอเขา
“สานมบิน”เฉินหนานคิดไม่ออกจริงๆ ี่จริงความจำของผู้บ่มเพราะนั้นแม่นากแต่เฉินหนานไม่ได้ใส่ใจทุกเรื่องไม่งั้นเขาคงปวดหัวตาย
“ฉันเซียะหลินค่ะวันี่คุณมีเรื่องกับบอดี้การ์ดของพวกเรา”สมองเฉินหนานวิ่งอย่างรวดเร็ว ไม่นานเขา็ยิ้มออกา
“อ่อคุณนี่เองผมไม่รู้จักดาราหรือนักร้องหรอกครับ”เธอแปลกใจเล็กน้อยเขายังวัยรุ่นอยู่เลยหรือเขาาจากยุคหิน
“อย่าเขาใจผิดผมแค่คิดว่ามันไร้สาราน่ะครับผมดูแต่ข่าวและอ่านหนังสือเท่านั้น”เซียะหลินถึงกับไร้คำพูดี่ว่าไรสาระเนี่ยเขาว่าฉันรึเปล่า เฉินหนานยิ้ม
“ผมไม่ได้ว่าคุณหรอกน่า ผมแค่คิดว่าสื่อบันเทิงไม่น่าสนใจสำหรับผมเท่านั้นเอง”เมื่อเธอได้ยิน็ใจชื้นาบ้าง เธอบอกไม่ถูกแค่คิดว่าชายตรงหน้าเธอไม่ง่าย เพราะเธอได้รู้าว่า เหยาหลันและฟู่รินอยู่รอบๆตัวเขา`
“งั้นผมขอตัวก่อนไว้มีโอกาสคงได้ร่วมงานั”เฉินหนานขอตัวจากไปทันที``
“นี่เขาเมินฉัน”เธอยิ้มออกาอย่างสนุก ตลอดเวลามีแต่คนคอยวิ่งตามเธอไม่ว่าลูกเด็กเล็กแดงผู้หญิงผู้ชาย แต่เฉินหนานกลับไม่หันกลับามองเลย
“พ่อคะใกล้ถึงเวลาแล้วะคะแล้วแม่ล่ะอยู่ไหน”เสียงเหลียนชิงเร่งให้พ่อเธอรีบออกไปไว้ๆ
“แม่ลูกออกไปก่อนแล้ว แล้วเพื่อนลูกไม่ารับแล้วหรือ”เหลียนชิงทำหน้าบึ้ง
“็พ่อชวนหนูไปด้วยหนู็บอกพวกเขาว่าจะไปกับคุณพ่อไงคะ”เหลียนซูวิ่งออกาจากห้องพร้อมฉีดน้ำหอม
“ไปๆเพื่อนลูกาัหรือยัง”เหลียนชิงยังคงหน้าบึ้ง
“ารอพ่อนานแล้วค่ะ”เหลียนซูฝืนยิ้มแล้วทั้งห้าคน็ึ้รถหรูออกไปยังสำนักมังกรขาว
“พ่อคะไม่คิดว่ามันแปลกหรือคะี่น้าให้เราไปงานนี้ทั้งครอบครัว”เหลียนชิงถามด้วยความสงสัย
“พ่อเอง็คิดแบบเดียวัแถมยังบอกด้วยว่าให้แอบถ่ายวิดีโอการประลองาด้วย”
“็จริงอยู่ี่คุณน้าชอบการต่อสู้แต่าบังคับพวกเราแบบนี้หนูไม่เขาใจเลย”ถึงแม้จะพูดแบบนั้นแต่เธอ็ไม่ได้โกรธแต่อย่างใดเธอพูดพร้อมรอยยิ้ม
“ลูก็รู้ว่าขัดใจเธอจะเกิดอะไรึ้ฮ่าๆ”
“นั่นสิคะ”เหลียนชิงหัวเราะ ไม่นานพวกเขา็าถึงสำนักกิเลนขาว พวกเขาเดินเ้าไปพร้อมกับดูรอบๆ
“ไม่คิดเลยว่าจะจัดใหญ่โตขนาดนี้”เหลียนซูพูดออกา ต้องบอกว่างานนี้มันใหญ่พอกับคอนเสิร์ตนักร้องดังเลย
“ได้ยินาว่ามีเด็กหนุ่มจากวันเดอร์เล่ล์าประลองด้วยะ”เหลียนชิงขมวดคิ้ว
“พ่อรู้ได้ไงคะ”
“น้องสาวพ่อบอกาเมื่อเช้า”เหลียนชิงเริ่มสนใจ เธองงว่าน้าเธอรู้เรื่องพวกนี้ได้ยังไง
“เราเ้าไปัเถอะค่ะ”ทั้งห้าคนเ้าไปด้านใน็มีคนารอพวกเขาอยู่แล้ว
“เธอานานหรือยัง”เหลียนซูถามออกไป
“ฉันาสักพักแล้วทำไมคุณาช้าจัง”เธอถาม
“ต้องโทษคุณพ่อค่ะ”
“เอาล่ะๆไปหาี่นั่งัก่อนใกล้ถึงเวลาแล้ว”
เฉินหนานเดินจนทั่วแล้วจึงกลับไปในห้องรับรอง ็เห็นศิษย์หลายคนกำลังซ้อมัอยู่ พวกเขาดูแข็งแกร่งัาเฉินหนานดูแล้วรู้สึกพอใจ
“เวลาจะเริ่มแล้วเราออกไปัเถอะ”เว่ยโมถงกล่าว ทุกคนเดินออกาจากห้องรับรอง เสียโ่้จากผู้ชม็ดังึ้ เวทีทั้งสองฟังมีการจัดี่นั่งให้อย่างสมเกียรติเป็ี่นั่งของทั้งสองสำนัก เฉินหนานนั่งอยู่บนชั้นบนกับเว่ยโม่ถงและหลิงไทซู เฉินหนานมองไปรอบๆเสียงเชียร์และเสียงดนตรีปลุกใจทำให้ฮึกเหิมาก จนเขาสนุกไปกับมัน
“เป็บรรยากาศี่ดีจริงๆ”เฉินหนานกล่าวออกาด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม จากนั้นเสียงประกาศ็ดังึ้
“การประลองแลกเปลี่ยนระหว่างจอมยุทธ์ซานและวันเดอร์เล่ล์ำัะเริ่มึ้แล้ว ะ บัดนี้”สิ้นเสียงประกาศเสียงโ่้็ดังึ้ รูปแบบของการต่อสู้นั้นคือผู้ชะจะได้สู้ต่อไปกล่าวง่ายๆคือคนี่ชะ็จะรับืคนต่อไปจนกว่าจะแพ้
“คู่แรกได้แก่หงส์ิจากสำนักกิเลนขาวปะทะม่อเาชงจากสำนักมังกรรุ่งโรจน์”ทั้งสองเ้าสู้า เสียงโ่้ดังั้ทันที่าเสียงเชียร์ะนั้นเป็ของซาน ทั้งสองิอาวุธึ้า หงส์ิิหอกึ้า่ม่อเาชงิาึ้าทั้งสองป้องืให้ัจากนั้น็ตั้งท่า เสียงัญญา็ดังึ้ หงส์ิพุ่งเ้าไปทันทีหอกพุ่งแทงอย่างรวดเร็ว ควับๆๆๆ ม่อเาชงใช้การเคลื่อนไหวี่รวดเร็วหลบการโจมตี จากนั้นเขา็วาดาด้วยเทคนิคมังการวารีคลั่ง าี่โจมตีหลายรูปแบบในการฟันครั้งเดียว หงส์ิตีลังกาหลบไปด้านหลัง วาบๆๆๆเสียงาฟันไล่เ้าา หงส์ิควงหอกี่เอวเป็วงกลมถอยหลัง เคร้งๆๆๆๆอาวุธทั้งสองปะทะัอย่างดุเดือด
“ไม่เบาเลยตาข้าบ้าง”หงส์ิพุ่งเขาไปเขาจับหอกี่ท้ายหอกด้วยแขนเดียว
“หอกวายุ”มันพุ่งไปด้วยความแรงและเร็ว ม่อเาชงหลบไม่ทันใช้ารับการโจมตี ปัง!!!!เขาลอยตกเวทีไปทันที เสียงโ่้ดังึ้ ผลแพ้ชะออการวดเร็วเกินคาด มีเลือดออกจากมุมปากของม่อเาชง กระบวนท่าี่หงส์ิชะนั้นมันโจมตีผ่านวัตถุเป็สื่อนำจากนั้นแรงทั้งหมดจะวิ่งผ่านจากาไปี่ร่างกายผู้รับโดยตรง ทั้งสองป้องือีกครั้งจางนั้นม่อเาชง็ลงเวทีไป สีหน้าของเว่ยโมถงถึงกับซีดลงหลาย่
“เป็การต่อสู้ี่ดี”เฉินหนานพูดออกา
“ยังไงหรือเราแพ้รวดเร็วขนาดนี้”หลิงไทซูถามด้วยความสงสัย
“ท่านไม่ต้องกังวลไปี่จริงแล้วม่อเาชงไม่ได้อ่อนแอกว่าหงส์ิเลยเพียงแต่เทคนิคแพ้ทางัเท่านั้น”เฉินหนานอธิบาย
“ในการโจมตีสุดท้ายหากเขาปัดออกคนี่แพ้คงเป็หงส์ิ แต่เขากลับไปรับการโจมตีจึงทำให้แพ้
“เป็อย่านี้เอง”เว่ยโมงถงและหลิงไทซู็ใจชื้นาบ้าง จากนั้นการประลอง็ทำเนินต่อไปผลออกาเท่าัแพ้สามชะสาม ทุกคนต่างโ่้ด้วยความสะใจ !
เฉินหนานยิ้มออกาเขาเริ่มรู้สึกอยากต่อสู้ึ้าแล้วบ้างแล้วต่อคนพวกนี้ไม่ยังไม่สาารถใช้พลังธรรมชาติได้ แล้วมันจะเป็คู่ืของเฉินหนานได้ยังไง ในตอนนี้คนของสำนักซานคนี่สี่แพ้ไปเรียบร้อยแล้ว และคนี่ึ้าเดิมทีจะเป็ของ ฉินต๋า แต่ว่า
“ไอ้พวกอ่อนหัดเอ้ยข้าจะจัดการพวกมันเอง”
“ใจเย็นก่อนชงอวิ๋นนี้็แค่การแลกเปลี่ยนเท่านั้น”
“ท่านเจ้าสำนักข้ายอมไม่ได้หรอกี่พวกเขาแพ้ติดัแบบนี้”จูเทียนกังยิ้มออกาอย่างสนุก
“งั้น็ไปสั่งสอนพวกมันเสียหน่อยคงไม่เป็ไร”จากนั้นจูเทียนกัง็ให้คนไปเปลี่ยนแปลงรายชื่อ
“คนต่อไปของซานคือชงอวิ๋นปะทะกับเกาเชียง”เกาเชียงถือว่ามีฝีืเช่นัเขาใช้หมัดสิงโตคำรามเอาชะสองคนติดแล้ว
“เหลียนชิงนั่นไงชงอวิ๋นเขาเท่ากเลย”เหลียนชิงมองไป็เห็นว่าเฉยๆ
“พวกเธอบ้าไปแล้วเขา็หน้าตาบ้านๆนั่นแหละ”จางเาหลงนั่งอยู่ข้างๆ็พูดออกา
“เหลียนชิงเธออย่าเพิ่งตัดสินเขาจะเท่ตอนต่อสู้”เหลียนชิงถอนใจ
“แล้วฉันจะรอดู”เวลาเดียวัแม่ของเหลียนชิง็ทำท่าทางแปลกๆ
“แม่คะทำอะไร”เธอหันา
“มีมีอะไรแม้คุ้นหน้าใครบางคนเท่านั้น”
“อ่อแม่รู้จักคนเยอะเป็เรื่องธรรมดาค่ะ”
ชงอวิ๋นกระโดดึ้เวทีแต่มันเหืนกับเขาลอยึ้า เสียงร้องจากผู้ชมดังออกาทันที
“นั่นเขาเหาะหรือเปล่า”
“อย่าบอกะว่าเขาบินได้”
“เขากระโดดะใครจะเหาะได้ั”
“เขาช่างทรงพลังจริงๆ”
“เขาเท่ากจริงๆ”ชงอวิ๋นเอาืไขว้หลังอย่างสง่าบนเวทีแล้วยิ้มออกาอย่างชั่วร้าย
“คืนนี้ชะตากรรมแกขาดแล้วเกาเชียง”เกาเชียงไม่ได้สนใจเขาป้องื
“เริ่มได้”!!! เกาเชียงพุ่งเขาไปด้วยการต่อยหมัดสิงโตคำราม ท่าี่หนึง ท่าี่สอง จนไปถึงสิบหมัด
ชงอวิ๋นแค่เบี่ยงตัวหลบง่ายๆหมัดสิงโตคำราม็ผ่านร่างเขาไปอย่างง่ายดาย
“รวดเร็วอะไรอย่างนี้”เกาเชียงโจมตีไปกว่าสามสิบกระบวนท่าแต่มันไม่สาารถแตะแม้แต่ชายเสื้อชงอวิ๋นเลย
“เขาช่างมีพรสวรรค์นัก”หลิงไทซูกล่าว
“การเคลื่อนไหวของเขารวดเร็วาก”เว่ยโม่ถงกล่าว
“ไม่หรอกเขา็แค่จับจังหวะเก่งเท่านั่น”เฉินหนานอธิบายออกาเป็ข้อๆ ปัง!!เกาเชียงกระทึบเท้าส่งพลังดีดตัวใช้ท้าไม้ตาย
“หมัดสิงโตเล่นน้ำ”เกิดพลังฉีวิ่งทั่วหมัดของเกาเชียงและส่งเสียงสิงโตออกา
“ไร้สาระ”ชงอวิ๋นกำหมัดแน่นพลังฉีวิ่งี่แขนซ้าย ทุกคนได้ยินเสียงกิเลนคำรามดังลั่น
“หมัดกิเลนทองคำท่าี่หนึ่งกิเลนทลายหินผา พลังทั้งสองปะทะั ปัง!!!!เกาเชียงลอยออกไปน้องเวทีแขนของเขาหักทันที อ๊าๆๆๆ เฉินหนานรีบดูอาการจากนั้นแขาของเกาเชียงจากนั้นอาการ็ดีึ้ เฉินหนานขมวดคิ้ว
“ใจแคบเสียจริง”เสียงเชียร์ดังึ้สนั่นหลังจากเงียบไปนาน
“เห็นไหมเหลียนขิงศิษย์พี่ของฉันเป็ยังไง”เหลียนชิงเท้าคางอย่างเบื่อหน่าย หลังจากนั้นคู่ต่อสู้ของชงอวิ๋นอีกห้าคน็แขนขาหัก าให้เฉินหนานรักษาหากวันนี้ไม่มีเฉินหนานคนพวกนี้คงจะเดินเส้นทางยุทธ์ไม่ได้อีกแล้ว เฉินหนานขมวดคิ้วเขากำลังโกรธากๆ
“นี่เขาำัะทำลายคนอื่นชัดๆ”แม้เฉินหนานจะไม่ใช่คนดีอะไรแต่การทำให้คนอื่นสูญเสียเส้นทางโดยี่ไม่มีความดชแค้นแบบนี้็เกินไปหน่อย
“ฉันคิดว่าการใจดีกับคนแบบนี้คงไม่มีประโยชน์สักเท่าไร ให้เขานอนคิดถึงการกระทำตัวเองสักสามเดือนน่าจะดีี่สุด”เฉินหนานพึมพำกับตัวเอง
“เขาโหดเหี้ยมกินไปเราถอนตัวดีหรือไม่”เว่ยโม่ถงกังวล
“แต่กำหนดการประลองคือยี่สิบคนะนี่ผ่านไปห้าคนเอง”หลิงไทซูพูดออกา
“อืมแบบนี้คนี่เสียค่าตั๋วต้องไม่พอใจแน่”
“แต่การี่เห็นพวกเขาแขนขาหักแบบนี้อาจารย์อย่างเราจะรับไหวได้ยังไง”
“ปราจารย์เฉินท่านคิดว่าอย่างไรดี”
“ไม่เป็ไรต่อไปถึงคิวฉันพอดี”เฉินหนานยิ้มอย่างชั่งร้าย เว่ยโมถงและหลิงไทซูถึงกับขนลุก
“คู่ต่อไปชงอวิ๋นและเฉินหนาน”เสียงประกาศดังึ้ เฉินหนานก้าวออกไปพร้อมกระบี่ไม้เขาลอยตัวึ้เวที อย่างสง่างาม ทุกคนเงียบ
“เขา เขาลอยได้”
“ใช่ดูไม่เหืนกระโดดเลย”
“เขาอายุเท่าไรั”
“ไอ้เด็กน้อยลงาก่อนโดนทุบเถอะฮ่าๆ”หลายคนตกใจหลายคนสงสานลรหลายคน็ชื่นชม เฉินหนานไม่ได้สนใจคนพวกนี้เขามองไปี่ชงอวิ๋น
เหลียนชิงยืนึ้ทันทีเธอคิดว่าตาฝาดเธอขยี่ตา เช่นเดียวกับจางเาหลงี่อ้าปากค้างไม่ต่างกับแม่ของเหลียนชิงมู่หวานเอง็ตกใจ
“แม่คะนั่นเขาี่หนูเล่าให้ฟัง”มู่หวานหันายิ้ม
“เขานี่เอง”
“แม่รู้จักเขาหรือคะ”
“เขาาซื้อหยกี่ร้านเราเมื่อเช้า”เหลียนชิงยิ้มออกา
“จริงหรือคะเขาเป็ยังไงบ้าง”มู่หวานคิดสักพัก
“เขาไม่เหืนใครจริงๆ เขาดูต่างจากเด็กอายุสิบเจ็ดเลย”เหลียนซูงงกับการสนทนาสองแม่ลูก
“หรือว่าลูกชอบเขา”มู่หวานถาม จ่างเาหลงถึงกำหน้าเสีย
“หนูไม่ชอบใครก่อนหรอกค่ะเขา็แค่กวนประสาทหนูเท่านั้น”่าในตาของเธอเป็ประกาย
เฉินหนานเอากระบี่ไม้ไขว้หลัง แล้วเอ่ยกับชงอวิ๋นอย่างเห็นใจ เนี่องจากชงอวิ๋นต่อสู้าห้ารอบรวดพลังฉีของเขาใกล้หมดแล้วพ
“ฉันว่านายพักก่อนแล้วให้คนอื่นาสู้แทนเถอะพลังนายใกล้หมดแล้ว”เฉินหนานยิ้ม
“อย่าอวดดีแค่เด็กน้อยฉันเอาชะได้สบายๆ”ถึงจะพูดแบบนั้นการี่เห็นเฉินหนานลอยึ้เวทีอย่างนุ่มนวลแบบนั้นมันไม่ใช่ธรรมดา วิชาตัวเขาของเขามันสุดยอดเกินไป
“ฉันเตือนนายดีๆหากแพ้อย่าาอ้างแล้วั”เฉินหนานแสยะยิ้ม
“อะแฮม ชงอวิ๋นเธอาพักก่อน”จูเทียนกังกล่าว ไม่มีทางเลือกชงอวิ๋นลงจากเวทีไป ฉินต๋าึ้เวทีาแทน ทั้งสองป้องืจากนั้นเฉินหนาน็หลับตาลงคนพวกนี้ไม่คู่ควรี่จะลืมตาสู้กับพวกเขา
“นั่นมันฆ่าตัวตายหรือไง”
“ไม่จริงใช่ไหมเขาหลับตา”
“สั่งสอนมันาดูถูกพวกเราได้ไง”
“จัดการมันเลย อาต๋า”เสียงเชียร์ฉินต๋าดังึ้ จนสั่นสะเทือนไปทั้งา มันถือค้อนเล็กพุ่งไปหาเฉินหนานด้วยความเร็วแล้วฟาดลงี่หัวเฉินหนานเปรี้ยง!!!!!
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??