เรื่อง มหาเทพเซียนกลับมาเกิดใหม่ในมหานคร
บที่31 ะี่ไม้
เิหาจำไ้ว่าฉินต๋าอยู่ในกลุ่มี่คุยกับชงอวิ๋นี่จะหักขาคนของำัมังกรรุ่งโรจน์ ดังนั้นเาไม่ีาปรานีกับคนี่จะทำลายเส้นาของคนอื่นแน่ๆ บนเรียนี่เาจะั่ำักิเลนขาววันนี้คือการั่ให้รู้ถึงโลกนี้้าใญ่เพียงไหน แค่ความสำเร็จเล็กน้อย็อย่าไ้หยิ่งผยอง
เปรี้ยง!!!! ฉินต๋าฟาดค้อนลงบนร่างของเิหาอย่างแรง เพียงแต่ว่าค้อนนั้นตุบลงี่พื้นก่อนจะถึงตัวเิหา ในขณะี่เายังยืนหลับตาอยู่เฉยๆไม่ขยับ เสียงคนโ่ร้องด้วยความไม่พอใจทันี
“ไอ้บ้าแกทำอะไรวะเายืนอยู่เฉยๆแต่แต่ทุบไม่โดนเนี่ยนะ”
“ไอ้บ้าเอ้ยแกีตาหรือเปล่าวะเนี่ย”
“นี่แกเล่นตลกหรือไงวะเนี่ยถึงโจมตีพลาดเป้าหมายเนี่ย”
“ไอ้ปัญญาอ่อนเอ้ยแกู่้เป็หรือเปล่าเนี่ย”เสียงด่าทอดังไปทั่วสนามทุกคนไม่เ้าใสิ่งี่เกิดึ้กับการกระทำของฉินต๋า
“แกทำบ้าอะไรของแกฉินต๋า”ชงอวิ๋นตะโกนออกมาลั่น อย่างไร็ตามตอนนี้ฉินต๋าไม่ไ้ยินเสียงใครเ จูเียนกังขมวดคิ้วฉินต๋านับเป็ศิษย์ี่ทรงพลังและีความสามารถคนหนึ่งในำัเาโดดเด่นในศิษย์รุ่นเดียวัมากการเกิดเหตุการณ์แบบนี้นับว่าผิดปกติมากๆ อย่างไร็ตามจูเียนกัง็ยังหาสาเหตุไม่พบ าด้านของเว่ยโม่ถงและหลิงไทู็ไม่ต่างัพวกเางุงงงเป็อย่างมาก
“เกิดอะไรึ้ั”เว่ยโม่ถูอุทานออกมา
“ฉันเอง็ไม่รู้เหมือนั”หลิงไทูกล่าวตอบ
“อาจเป็วิชาอะไรบ้างอย่าง็ไ้”เว่ยโมงถงครุ่นคิด
“หากเป็อย่างนั้นจริงเาจะไม่น่ากลัวไปหน่อยหรอ”หลิงไทูพูดติดตลก
“เอาน่าดูต่อไปดี่า”ทั้งสองมองไปี่เวี ทว่าสิ่งี่พวกเาเห็นกลับทำให้พวกเาถึงกับโง่งมทันี ฉินต๋าวิ่งไปมาเหวี่ยงค้อนไปมาอย่างไม่ีจุดหมาย มันทุบพื้นแตกไปหลายจุดและยังทำท่าเหมือนคนตาบอดี่ไม่รู้า คนี่ชมอยู่ต่างหัวเราะด้วยความขบขัน
“บ้าเอ้ยแกทำอะไรวะฉินต๋า”ศิษย์ำัเดียวัต่างบ่นด่ามัน ความจริงแ้ฉินต๋านั้นกำลังู่้กับเิหาอยู่เพียงแต่ว่ามันเป็เิหาในความคิดของฉินต๋า เิหาไ้ใช้จิตสังหารของทำให้การรับรู้ของฉินต๋าบิดเบือนไปจึงทำให้มันไม่สามารถี่นะควบคุมการรับรู้ตัวเองไ้ เมื่อมันเหนื่อยหอบเิหา็ไม่อยากเล่นอีกต่อไป เิหายกเท้าี่สวมรองเท้าบูทหุ้มข้อรุ่น OBERKAMPF ของ louis vuitton ี่ีพื้นอันนุ่มนวล็เิหาน่ะเป็คนใจดีมากๆเาเอามันนาบลงไปบนหน้าอันอ่อนล้าของฉินต๋าอย่างแผ่วเบา ทว่าเลือดกับกระจายออกมาหลังพื้นของลองเท้าสัมผัสใบหน้าของฉินตา ปัง!!!!!มันกลิ้งเหมือนลูกขนุนแ้พุ่งไปยังี่นั่งของำักิเลนขาว ฉินต๋าไม่ีโอกาสไ้ร้องสักแอะมันสลบไปทันี เิหาลืมตาออกมาข้างนึ่งเพื่อดูสภาพของมัน
“ไอ้หยา…สงสัยถีบแรงไปทำไมหน้าเป็งั้นวะน่ะ”เิหาหัวเราะแห่งๆ คนดูถึงกลับไร้ำพูดแค่การถีบแบบไร้ี่มาี่ไปเนี่ยนะทำให้ฉินต๋าแพ้ เิหาหันไปาู้ประกาศ
“คุณไม่ประกาศผลหรอ”ู้ประกาศสาวไ้สติ็ประกาศออกมา
“ู้ชนะไ้แก่เิหาค่ะ”าั้เสียงโร้อง็ดังึ้
เหลียนูรู้แ้ว่าน้องสาวเาต้องการจะทำอะไรเาส่ายหน้าอย่างช่วยไม่ไ้ มู่หวานเอง็เช่นัเธอมองไปี่ลูกสาวี่ส่งเสียงเชียร์ นี่เป็ครั้งแรกี่ลูกสาวเธอทำอะไรแบบนี้
“ไหนลูกบอกไม่ชอบเา”
“ไม่ค่ะหนูไม่ไ้ชอบเาจริงๆนี่คะ ถ้าคุณน้าไม่บังคับหนูคงไม่มา”เธอยิ้ม
“อาของลูกเกี่ยวอะไรด้วยหา”
“อาอะไรคะคุณแม่เรียกคุณน้าค่ะ”เธอรู้สึกปวดหัวทันีนั่นเป็เพราะตอนเ็ๆพวกเาไม่ไ้ขัดอะไรี่เธอเรียกอาว่าน้าตอนนี้จึงติดเป็นิสัยเสียแ้
“เอาเถอะลูกไม่ชอบ็แ้ไปแม่จะไ้ตัดเาออกจากรายชื่อ”เธอพูดอย่างเจ้าเล่ห์ จางเซาหลงไ้ยิน็ดีใจึ้มา ฐานะตระกูลเหลียนนั้นไม่ธรรมดาเหากเาสามารถแต่งงานกับเธอไ้ ู้สืบทอดตระกูลต้องตกเป็ของเาแน่นอน
“ว่าแต่เาเก่งเหมือนันะลูก”เหลียนูกล่าว
“หรอคะหนู็ว่างั้นๆแหละ”เพื่อนเหลียนชิงรีบหันไปคุยัแ้ถาม
“คนนี้น่ะหรือี่เธอเต้นลำด้วย”เหลียนชิงทำหน้าเชิด
“ใช่แ้เา็ดูพอใช้ใช่ไหมล่ะ”ทั้งสามมองหน้าั
“เาหลอมากๆต่างหากเธอไม่ไ้ชอบเาฉันขอนะ”ทั้งสามู้ติดตลก
“ตามใจพวกเธอสิ”ทั้งสามมองหน้าัแ้หัวเราะ จากเซาหลงพูดกับเพื่อนมันอย่างไม่สบอารมณ์
“มันทำไ้ยังไงวะเนี่ย”ศิษย์พี่ฉินต๋าแข็งแกร่งแค่ไหนมันรู้ดีทำไมมาแพ้อย่างอนาถแบบนี้มันรับไม่ไ้จริงๆ ไม่าเสียงประกาศ็ดังึ้
“คนต่อไปเย่หยวนปะทะเิหา”เมื่อทั้งสองป้องมือแ้าั้เย่หยวน็ระวังตัวเป็อย่างมัก มันไม่ต้องการตกอยู่ในสถานการณ์เดียวกับฉินต๋า เมื่อเิหาเห็นท่าาของมัน็อดขำไม่ไ้
“นายไม่ลงมือหรือ”มันไม่ตอบอะไร เิหาหัวเราะ
“งั้นฉันจะเริ่มก่อนนะ”เิหาก้าวเท้าไปข้างหน้าหนึ่งก้าว มันรีบกระโดดถอยทันีทว่าการเคลื่อนไหวเิหาราวกับอสรพิษมันรวดเร็วและพลิ้วไหวและเป็ธรรามชาติมากๆ พริบตาเิหา็มาปรากฏตัวตรงหน้ามัน เาดัดะี่ไม้เป็เส้นโค้าเหมือนจันทร์เสี้ยว แ้ปล่อยมันออกะี่ไมู้ดีดอัดลงไปี่หน้าของเย่หยวนอย่างนุ่มนวลู!!! เิหารู้สึ่าเาใจดีมากๆี่ไม่ไ้ใช้แรงของเาเต็มี่ แต่สิ่งี่เกิดึ้คือเย่หยวนหน้าหงายไปด้านหลังเลือดกำเดาพุ่งกระจายใบหน้าบวมเป็อย่างมากรอยแดงรูปะี่นาบบนหน้าของเาดูแ้ตลกนักคนดูอดขำไม่ไ้เิหายืนมองอยู่สักพัก ก่อนี่จะยิ้มออกมา
“โอ้ครั้งนี้ไม่แรงไปสินะค่อยยั่งชั่ว”ทว่าทันใดนั้นเย่หยวนกลับล้มตึงลงทันี ทุกคนี่กำลังดูอยู่ถึงกับพูดไม่ออกอยู่าาั้เสียบ่นด่า็ดังออกมา
“ไอ้บ้าแกแพ้เพราะโดนะี่ไม้ดีดหน้าเนี่ยนะ”
“ฉันซื้อตั๋วมาแพงนะโว้ยู่้จริงจังหน่อยดิวะ”
“นี่พวกแกเล่นอะไรวะแพ้ด้วยการโดนดีดหน้าฉันรับไม่ไ้”
“ถ้าไม่คิดสู้็ไม่ควรึ้เวีดิวะ”จูเียนกังถึงกับเดือดดาลทำไมลูกศิษย์เาถึงไม่โจมตีมันเ ยืนให้มันโจมตีง่ายๆเนี่ยนะ ในสายตาคนี่ีพลังฉีไม่ถึงระดับแปดมองไม่เห็นจิตสังหารของเิหาแน่นอน พวกเาไม่เห็นการเคลื่อนไหวี่ลึกล้ำนั้น พวกเาเห็นเพียงฉินหาเดินไปช้าๆเอาะี่ดีดหน้าของเย่หยวนง่ายๆเท่านั้น จิตสังหารเิหานั้นเาจงใจปล่อยไปแค่เขตเวีเท่านั้นดังนั้นคนภายนอกถึงไม่สามารถเ้าใว่าเิหาชนะไ้อย่างไร
“ู้ชนะคือเิหา และคูต่อไป”เิหาู่้อีกหลายรอบเาใช้ะี่ไม้ั่พวกมันอย่างน่าอนาถใจ เาใช้ะี่ไม้พลิ้วไหวราวกับมันเป็ส่วนหนึ่งของร่างเา แ้นำะี่ไปสัมผัสกับร่างกายของศิษย์ำักิเลนขาวอย่างนุ่มนวล อ๊าก!!!ย๊าก!!!อัก!!!เสียงร้องครวญครางของพวกมันดังั้เมื่อสัมผัสะี่ไม้ ปัง!!!เจ้าำักิเลนขาวทนไม่ไ้อีกต่อไปเาตบโต๊ะอย่างแรงโต๊ะพังทันี เาทนไม่ไหวี่ศิษย์ของเาโจมตีอย่างโง่งมเช่นนี้
“พวกแกเป็อะไรัทำไมถึงโจมตีไม่โดนสักคนทั้งๆีเายืนเฉยๆแบบนั้น”ศิษย์คนี่บาดเจ็บอยู่จากรอบี่แ้รีบพูดออกมาอย่างรวดเร็ว ถ้าสังเกตดีๆจะเห็นว่าตามร่างกายเาีรอยะี่ทั่วร่าง
“เรียนเจ้าำัทันีี่เริ่มการู่้ร่างของเา็เคลื่อนไหวรวดเร็วจนมองไม่ทันไม่ว่าเราจะโจมตียังไง็ไม่โนเแม้แต่นิดเดียวมันเหมือนเราสู้กับอากาศยังไงยังงั้นเ จูเียนกังขมวดคิ้ว
“ไม่คิดเว่าเ็อายุแค่นี่จะสามารถใช้เทคนิคในตำานั้นไ้ อาณาเขตจิตสังหาร เพียงแต่ว่าเาจะีจิตสังหารระดับนั้นไ้ยังไงอย่างน้อยๆเาต้องเคยฆ่าคนมาอย่างน้อยๆหมื่นคนเป็ข้นต่ำ”
“อะไรนะท่านเจ้านักจะบอ่าเาเคยฆ่าคนอย่างงั้นหรือครับ”ศิษย์หลายคนถาม
“นี่็แค่การคาดเดาแ้อายุเาแค่นี้จะไปสามารถฆ่าคนขนาดนั้นไ้ยังไง”
“แ้เราควรทำอย่างไรดีครับ”
“เรียกคนี่เหลือมาจะสกัดจุดให้”เมื่อทุกคนมาถึงจูเียนกังใช้นิ้วชี้จิ้มไปี่หว่างคิ้ว
“เอาล่ะพวกเจาอย่าทำให้ข้าผิดหวังล้มมันซะ”
เสียงเชียร์ดังึ้เรื่อยๆเมื่อเห็นว่าเิหาชนะมาสิบรอบติดเพียงห้ารอบ็จะจบแ้ เิหายิ้มออกมาอย่างชั่วร้ายอีกครั้ง
“พวกกบก้นบ่อทั้งหลายคิดหรือว่าสกัดจุดแ้จะรอดพ้นอาณาเขตฉันไ้ พวกแกรู้ไหมว่าฉันเคยฆ่าคนมาเท่าไร”การกระทำทุกอย่างของำักิเลนขาวอยู่ในการรับรู้ของเาทั้งหมดเิหาน่ะอายุเาแปดหมื่นปีนะไม่ใช่สิบเจ็ดปีลูกไม้แค่นี้ีหรือจะทำอะไรเาไ้
“คนต่อไปคือเจินเฟิงำักิเลนขาวปะทะเิหา”ทั้งสองป้องมือาั้เจินเฟิง็แสยะยิ้มออกมาอย่างมั่นใจ
“ฉันไม่เหมือนคนี่ผ่านๆมานะถึงเวลาี่แกต้องลงจากเวีแ้”เิหาหัวเราะ
“ให้ตายเหอะแกพูดมากทำไมวะนั่นเามาๆ”เิหากระดิกนิ้วมือเรียกเจินเฟิงเหมือนสุนัข
“ไอ้เ็เวรเอ้ย”มันพุ่งเข้าไปด้วยความเร็ว ู!!!จิตสังหารเิหาระเบิดออก พรวด…มันกระอักเลือดออกมาทันีจิตสังหารอันรุนแรงพุ่งออกมากระแทกิใของมันอย่างไม่อาจต้านทานไ้จึงทำให้อวัยวะภายในตีกลับจนกระอักเลือดออกมา าั้หมัดรุ่นๆไม่พลังวิญญาณ็ตรงไปี่หน้าของมันทันี ปัง!!!หน้ามันหงายไปด้านหลัง เิหาเคลื่อนไหวราวกับงูไปด้านหลังแ้เตะไปี่หลังของมันอัดกำแพงนอกเวีทันี ู!!!!สิ่งี่เกิดึ้มันรวดเร็วเกินไปไม่ีใครมองทัน
“เกินอะไรึ้ั”
“ให้ตายเาแพ้แ้”
“ฉันไม่ยากจะเชื่อนี่มันสุดยอดไปเ”เิหายังไม่ไ้ใช้วิชาอะไรเในวันนี้เนื่องจากเากลัวว่าชงอวิ๋นจะกลัวเาจนไม่กล้าึ้เวีเาจึงทำแค่หลบแ้โจมตีด้วยท่าธรรมดาๆเท่านั้น
“ให้ตายพวกนายมันอ่อนแอจริงๆทำไม่มาพร้อมๆัเล่ะ”เิหาพูดติดตลก ทว่าจูเียนกังโกรธมา เว่ยโม่ถงเอง็กลัวเป็ปัญหาจึงพยายามห้ามเิหา แต่เาโบกมือให้แ้พูดว่า
“ไม่เป็ไรเจ้าำัเว่ยฉันทำเพื่อำักิเลนขาวอยู่น่ะ”็เิหาน่ะเป็คนิใอารีเาอย่างั่ให้ำันี้ไปในาีู่เท่านั้นเอง
ั่าทุกคนิ์ขาวัอย่างรวดเร็วเ็อัจฉริยะคนใ่ในวงการู่้เกิดั้แ้ สายตาทุกคนั้ไปี่เิหาเาจัดการทุกคนไ้เพียงการโจมตีเดียว
“ให้ตายเถอะเาเก่งเกินไปไหมน่ะ”ู้จัดการของเซียะหลินพูด
“ใช่ค่ะเราเคยเจอเาแ้ตอนอยู่สนมบินไงคะ”เธอนึกสักพัก
“เานั้นเอง โชคดีี่วันนั้นเราไม่ไ้ไปตอแยเา”เซียะหลินหัวเราะ
“ใช่คะไม่งั้นเราต้องนอนโรงพยาบาลแ้ล่ะ”เธอพูดติดตลกแ้มองไปยังเิหา เมื่อเิหาไ้กล่าวว่ามาพร้อมัทั้งหมดจูเียนกัง็เฉยไม่ไ้อีก
“เจ้าหนุ่มอย่าอวดดีนักแค่ชนะนิดหน่อยอย่าไ้ใจไป”เิหาหัวเราะ
“ใช่แ้นี่มันนิดหน่อยจริงๆฉันยังไม่ไ้เอาจริงเนะ”ทุกคนเงียบทันี การี่พูดว่าไม่ไ้เอาจริงนี่มันหมายถึงหากเาเอาจริงมันจะเป็ยังไงนะ เิหาเพียงจะสั่งสอยตาแก่พวกนี้ี่ไม่รู้จั่าอะไรการสำเร็จ็เล็กน้อยนั้นอาจจะดูยิ่งใหญ่ในสายตาพวกเา แต่ในคนอีกกลุ่มี่มองมาจะเป็แค่เพียงความขบขันเท่านั้น การี่ไม่รู้จั่าโลกนี้้าใญ่เพียงไ้นั่นแปว่าพวกเาไม่ไ้เ้าใอะไรเว่าไม่ีู้ี่เก่งี่สุดตลอดกาล มันีแต่ำว่าจะีคนี่แข็งแกร่ง่าอยู่เสมอ
“แก”!!!จูเียนกังแค่นเสียง เาโกรธมากมองไปยังชายหนุ่มด้วยตาี่แดงก่ำ
“็ไ้งั้นขอดูหน่อยว่าเวลาแกเอาจริงจะเป็อย่างไง พวกเจ้าทั้งสี่คนลงไป”จูเียนกังกัดฟันพูด แู้้ประกาศ็ประกาศรายชื่อออกมาทุกคนถึงกับนะตะลึง
“อะไรนะสี่ต่อหนึ่ง”
“บ้าอะไรัเนี่ย”
“แบบนี้สิถึงจะตื่นเต้น”
“ฉันโชคดีเสียจริงี่ไ้ตั๋วมา”ทั้งสี่คนี่ึ้เวีไ้แก่ ขงเสวียน ตงปา ซาหมิงเจ๋อ และชงอวิ๋นแม้ว่าชงอวิ๋นจะไม่เต็มใจแต่เา็ต้องยอมรับมัน เาอยากสู้หนึ่งต่อหนึ่งมาก่า อย่างไร็ตามนี่คือำสั่งของเจ้าำัชงอวิ๋นไม่สามารถต่อต้านไ้ เมื่อทั้งสี่อยู่บนเวีแ้เิหายิ้มกว้างพร้อมกล่าวว่า
“เข้ามาพวกกบทั้งหลายปู่คนนี้จะั่พวกแกเอง หึๆ”…
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
0.00
0.00









userA???
???? ??? ? ???? ?? ??