เรื่อง มหาเทพเซียนกลับมาเกิดใหม่ในมหานคร
บที่34 ข้าไม่ใช่หมอผีแต่ถ้าเอ็งจะลองวิชาข้าก็ไม่กลัว
ในี่ประชุมของตระกูลเหลียนสีหน้าทุกคนต่างเคร่งเครียด เมื่อรู้จุดประสงค์ของคนี่จะทำ้าพวกเขา ตระกูลเหลียนในจงซานทำการข้าขายหยกมานานมีส่วนแบ่งการตลาดอยู่สามรายคือตระกูลอู๋ ตระกูลซางและตระกูลเหลียน เมื่อไม่นานพวกเขาได้สิทธิ์ในการรับซื้อหยกรายใหญ่จากเกาะจินเหมิน นั่นทำให้การค้าหยกของสองตระกูลมีผลกระทบมากเขาไม่สามารถได้หยกเนื้อดีเพื่อแปลรูปเป็เครื่องประดับได้เลย ทำให้การค้าของเขามีผลกระทบมาก แน่นอนว่าพวกเขาจึงจะกำจัดตระกูลเหลียนให้พ้นทางเสียความแข็งแกร่งของตระกูลเหลียนอ่อนลงตั้งแต่พ่อเหลียนซูตายไป ในห้องประชุมมีคนกว่ายี่สิบคนประชุมัอยู่ด้านใน
“ได้เรื่องหรือยังว่าใครเป็คนทำ”อาวุโสคนหนึ่งกล่าว
“ปู่สามผมให้คนไปสืบมาแล้วเป็ตระกูลซางครับ”ปัง!!!ปูสามตบโต๊ะดังลั่น
“บัดซบ”!!!ชายชรามีหนวดและเคราเป็สีขาว ตัวั่เทาด้วยความโกรธ
“มันถึงกับใ้หมอผีมาเล่นงานเราเลยงั้นหรือ”
“เลวเกินไปแล้ว”ทุกคนในตอนี้มีโทสะอย่างมาก
“ถึงกับจะล้างตระกูลัเลยระยำเอ้ย”ชายชราสวมชุดจีนสมัยเก่าพูดอย่างเดือดดาล
“เห็นีเราจะอยู่ร่วมกับมันไม่ได้แล้ว”
“ไอ้พวกตระกูลซาง”ทั้งยี่สิบคนอยู่ในอารมณ์โกรธ
“ซูน้อยน้องสาวเธอมาถึงเมื่อไร”เหลียนซูหันไปหาชายชราสวมชุดม่วง
“เช้าี้และครับ”
“ดีงั้นเรารอเธอมาก่อนแล้วค่อยว่าั”
“ตกลงครับ”หลังจากั้ทุกคนก็หาลือัว่าหากล้มล้างตระกูลซางแล้วผลประโยชน์อะไรี่พวกเขาจะได้มาไว้ในครอบครองบ้าง บริษัทหรือธุรกิจของตระกูลซางจะถูกแช่แข็งทันีเมื่อพวกเขาสามารถล้มล้างได้ แน่นอนว่าเนื้อชิ้นี้จะต้องถูกรุมแย่งจาหลายตระกูลในจงซานแน่นอน เหตุผลี่พวกมันยอมแลกครั้งี้เพราะมันมั่นใจว่าแผนของมันั้ถูกว่างมาเป็อย่างดีแล้ว พวกมันถึงกับหานิกายหมอผีี่เร้นกายมารันร้อยๆปีให้ออกมาช่วยเหลือมันได้ดูเหมือนว่าข้อตกลงพวกมันไม่น้อยเลย
เฉินหนานนำเลือดแต้มไปี่หว่างคิ้วเจียวเชิน จากั้เขานำน้ำี่แสงจันทร์สาดส่องต้มกับใบท้อมาให้เธอกิน ทันีี่ดื่มหมดร่างเจียวเชินั่ทันี กึกๆๆๆๆ!!!!ทุกคนตกอยู่ในอาการหวาดกลัวพร้อมกังวล จากั้การั่ก็แรงขึ้นเรื่อยๆปังๆๆ!!!เสียงดังมาจากร่างของเจียวเชิน ทุกคนตกใจกับเหตุการณ์ี้ เหลียนชิงก็มีสีหน้าบิดเบี้ยวมากเธอเป็ห่วงย่าของเธอมาก
“แม่คะคุณย่าจะเป็อะไรไหมคะ”มู่หวานไม่รู้จะตอบอย่างไรเธอทำได้แค่กอดลูกเอาไว้ ผ่านไปไม่นานควันสีดำก็ค่อยๆลอยออกมาจากร่างเจียวเชิน ตูม!!!พลังชั่ว้าพุ่งออกจากร่างของเจียวเชิงมารอบทิศทาง ปัง!!!ทว่ามันไม่สามารถผ่านค่ายกลของเฉินหนานไปได้ ปังๆ พลังชั่ว้าี่รุนแรงพุ่งชนค่ายกล และร่างของเฉินหนานด้วย ทว่าเฉินหนานใ้พลังวิญญาณห่อหุ้มร่างกายเอาไว้ วาบ!!!พลังชั่ว้าไม่สามารถทำอะไรเฉินหนานได้
“เห้อได้ผลจริงๆหรือเนี่ย ฉันสาบานว่าฉันไม่ใช่หมอผีะี้จะเป็ครั้งสุดท้าย”เฉินหนานรู้สึกตกต่ำมาก จากั้เฉินหนานนำผู้ัจุ่มลงไปในเลือดแล้วเขียนอักขระ บนร่างของเจียวเชิงทันี เขาเขียนี่แขน ขาและหน้าผาก วาบ!!!แสงีทองก็เกิดขึ้นตามลวดลายอักขระี่เนี่ยฟงเขียนไว้ ทุกคนต่างตกตะลึง
“นั่นมันอะไรน่ะมีแสงออกมาจากร่างเธอใช่ไหม”หลายคนตะโกนออกมาด้วยความตกใจ ตระกูลเหลียนแม้มีบรรพบุรุษเป็ปรมาจารย์ด้านค่ายกลแต่ปัจจุบันแทบไม่เหลือผู้สืบทอดเลยดังั้ไม่แปลกี่จะมีคนไม่เคยเห็นสิ่งเหนือธรรมชาติแบบี้
“ดูนั่นมีอะไรออกมาจากร่างคุณย่าด้วยค่ะคุณแม่”เหลียนชิงชี้ไปี่ดวงวิญญาณสีม่วงี่ลอกออกมาจากร่างของเจียวเชิง เฉินหนานแสยะยิ้ม
“ออกมาหนึ่งแล้ว”
ภายในห้องสีเหลืองี่มีเลือดสีแดงเขียนรวดลายโบราณแฝงไปด้วยความเลวทราม มีชายวัยกลางคนหน้าตาของมันชั่ว้าทั้งตัวของมันมีรวดลายคลุมเครือ กำลังนั่งตัวั่ด้วยความโกรธมันแสยะยิ้มออกมาอย่างชั่ว้า ด้านหน้ามันมีผ้าอยู่สามืกว้าง 40 ซม.ยาวเมตรครึ่ง มันมีรวดลายแปลกประหลาดเขียนเอาไว้ทั้งสามื ลวดลายี้เกิดจากการใ้เลือดของมนุษย์เขียน
“คิดลองดีกับข้างั้นรึ”มันวาดนิ้วมือในอากาศแล้วเกิดแสงสีแดงจากความว่างเปล่า วาบ!!!จากั้มันใ้กระบี่ไม้สีดำี่ทำมาจากกิ่งท้อี่ชี้ไปทางทิศตะวันตก แล้วหลอมด้วยไฟี่เกิดจากการเผาศพตายโหงสิบสามศพตัวกระบี่จึงเป็สีดำกระบี่มาร มันแกระบี่ไปี่ลำแสงั้ ตูม!!!รวดลายอักขระแยกเป็สามอันแล้วพุ่งเข้าไปในผ้าทั้งสามื ปัง!!!เกินลมแรงพัดในห้องทันี
วาว!!! ฉับพลันดวงวิญญาณสีม่วงมีการเปลี่ยนแปลงทันี มันกลายเป็เงาร่างของผี้าขึ้นมาทันี
“หึๆ ออกมาแล้วงั้นหรือได้”เฉินหนานเอาพู่ัจุ่มเลือดแล้วเขียนตัวอักษรแปลกลงไปในอากาศ ก็ปรากฏร่างของสัตว์้าด้านข้างเฉินหนานทันี
“หมาปางั้นหรือดูเหมือนว่าตระกูลเหลียนไม่ธรรมดาเลยเวลาั่ๆสามารถหาเขี้ยวหมาป่ามาได้”นี่คือหนึ่งในเขี้ยวสัตว์ี่เฉินหนานป่นลงไปในเลือดนั่นเอง โฮกกก!!!หมาปาคำรามใส่เงาสีดำั้ทันี!
“ไปกำจัดมัน”หมาป่าพุ่งเข้าใส่เงาดำนั่นทันี ปัง!!!เงาสีดำี่เหมือนผีก็พุ่งเข้าหาหมาป่าอย่างรุนแรง ปัง!!เฉินหนานต้องคอยควบคุมหมาป่า ทั้งสองสู้ัดุเดือดมาก กรงเล็บหมาป่าวาดผ่านไปยังหัวของเงาดำอย่างแรง ปัง!!!มันยกแขนัไวได้แต่ส่งผลให้ร่างมันชะงักไป
“เสร็จข้าล่ะไอ้ผี้า”เฉินหนานสะบัดปลายพู่ั หยดเลือดกระเด็นใส่วิญญาณผีทันี อย่างไรก็ตามมันไม่มีผลอะไรกับตัวของวิญญาณ้าเลย หมาป่าสีดำม้วนตัวไปอีทาง แล้ววิ่งสลับไปมาพุ่งเขาหาเงาดำอีกครั้ง
อีกท้านี่กำลังควบคุมวิญญาณอยู่ั้ก็กำลังเคร่งเคร่งเครียด มันไม่เคยเจอคู่ต่อสู้ี่ตรึงมือขนาดี้มาก่อนถึงกับรู้วิธีนำวิญญาณสัตว์้าออกมาได้
“ใครัมีวิชาแปลกประหลาดเสียจริง”มันแสยะปากออกพร้อมกับกระแทกพลังเขาไปในั์อีกครั้ง เงาสีดำก็พุ่งไปหาหมาป่าเช่นัแล้วแล้วเตะใส่หมาป่าอย่างรุนแรง วาบ!!!หมาป่ากระโดดหลบอย่างรวดเร็ว
“ดูเหมือนว่าความเร็วของมันจะเพิ่มขึ้นมาหลายส่วน”เฉินหนานประหลาดใจมาก มันถึงกับมีวิญญาณ้าขนาดี้ปกป้องวัตถุต้องสาป
“ใครกลัวั”เฉินหนานกระแทกพลังวิญญาณใส่หมาป่า โฮก!!!พลังมันเพิ่มขึ้นหลายเท่า จากมันมันพุ่งไปด้วยความเร็ว แล้วกัดไปี่คอของเงาดำั้ วาบ!!!มันเบี่ยงตัวหลบทว่าไม่ทันหมาป่ามันกัดโดนี่ไหร่ซ้ายของมันทันี เงาดำกรีดร้องออกมา
“อ๊ากกก”!!เลือดสดๆพุ่งออกจากไหล่ซ้ายของชายี่ควบคุมวิญญาณ้าั้เช่นั
“เป็ไปไม่ได้ทำไมความเจ็บปวดถึงส่งมายังข้า”นั่นเพราะเลือดี่เฉินหนานสะบัดใส่วิญญาณ้าตอนั้ั้เอง ในตอนี่เฉินหนานได้เข้าไปในห้วงความคิดเพื่ออ่านตำรามันมีอยู่บทหนึ่งของตำราี่ว่าไว้ด้วยการย้อนเกล็ดของคู่ต่อสู้
“หึ…ไม่ง่ายขนาดั้หรอกน่า”มันเขียนรวดลายออกมาอีกครั้งจากความว่างเปล่าผ้าืี่สองส่องแสงออกมา วาบ!!! ดวงวิญญาณอีกดวงออกมาจากร่างของเจียวเชิงทันี ตูม!!!จากั้มันก็มีเงาร่างของผีเหมือนกับตัวแรก
“โอ้ครั้งี้มาสองเลยงั้นหรือย่อมได้”เฉินหนานใ้พู่ัวาดอักษรแปลกๆอีกครั้งจากความว่างเปล่า ตูม!!!ร่างของเสือก็เกิดขึ้นมาข้างๆเฉินหนาน
“สองต่อสองแล้ว”ถ้าสังเกตดีๆจะเห็นว่าเฉินหนานมีสีหน้าซีดลงหลายส่วน
“กำจัดพวกมัน”เฉินหนานสั่งสัตว์ทั้งสองพุ่งเข้าโจมตีเงาทั้งสอง ปังๆๆๆๆๆๆ การต่อสู้ดุเดือดมาก ทั้งสองรวดเร็วพอๆั (ใครนึกภาพเงาผีไม่ออกก็ให้คิดถึงผีดิบจีนในหนังจีนสมัยก่อนดูะครับ)ผีทั้งสองมีเล็บี่แหลมคมมากมันวาดกรงเล็บมาีหัวของมาป่าทันี ปัง!!!หมาป่ากระเด็นถอยออกไป เฉินหนานมีเลือดออกี่มุมปากทันี เหลียนชิงและมู่หวานเห็นเฉินหนานบาดเจ็บก็มีสีหน้ากังวลทันี
เวลาเดียวัการประชุมก็สิ้นสุดลง ทุกคนมาี่ลานหน้าบ้าน เมื่อทุกคนมาถึงก็ต้องตกตะลึงกับภาพี่เห็นการต่อสู้ของเงาผีแล้วเงาของสัตว์้าี่กำลังดุเดือดอยู่ เหลียนซูเดินเข้าไปหามู่หวาน
“เกิดอะไรขึ้น”ทั้งสองคนเล่าเหตุการณ์ให้ฟังเหลียนซูก็เดือดดาลทันีแต่เขาจะทำอะไรได้เล่า แม้คำสั่งรวบรวมคนในตระกูลจะถูกสั่งออกไปแล้ว แต่ถึงอย่างไรมันขึ้นอยู่กับว่าจะสามารถนำวัตถุต้องสาปออกได้หรือไม่ อาวุโสในตระกูลถึงกับสูดหายใจเข้าลึกเมื่อเห็นภาบตรงหน้านี่ทันคือสิ่งเหนื่อยธรรมชาติี่พวกเขาไม่เคยเห็นมาก่อน
เฉินหนานี่ต้อนี้เหงื่อท่วมร่างในขณะี้ยังคงคอยควบคุมวิญญาณทั้งสองอย่างสงบ ทว่าสังเกตดีๆเฉินหนานอ่อนล้าเป็อย่างมาก ปังๆๆๆ ทั้งสองฝ่ายปะทะัครั้งแล้วครั้งเล่าตอนี้ร่างของวิญญาณแผลเต็มตัว ทั้งสองเงาได้รับหยดเลือดี่เป็วิชาย้อนเกล็ดไปแล้ว ในห้องสีเหลืองร่างชายวัยกลางคนมีเลือดท่วมรางแล้วต้อนี้
“ไอ้เวรนี่มันเป็ใครัฝีมือ้านัก”หากมันรู้ว่าเฉินหนานเพิ่งเรียนรู้วิชามาไม่กี่ชั่วโมงก่อนมันคงอยากเอาหัวโขกเต้าหู้ตายไปแล้ว มันนำเลือดของมันเขียนั์ี่ฝ่ามือแล้วกระแทกไปี่ผ้าสามืั้ ตูม!!พลังของวิญญาณ้าเพิ่มขึ้นอีกครั้ง
“ไอ้บ้านี่มันอึดจังวะ”หน้าของเฉินหนานซีดลงไปอีกส่วน
“งั้นก็มาวัดัเลยไอ้หมอผีปู่คนี้จะสั่งสอนเสียหน่อย”เฉินหนานกระทืบเท้าลง ตูม!!!เขี้ยวหมูป่าทั้งสิบแปดอันลอยขึ้นในอากาศ พลังงานอันมหาศาลพุ่งออกมาจากเขี้ยวหมูป้าทั้งสิบแปดอัน
“หายไปซะ”เขียวหมูปาเรียนร้อยเป็วงแหวน ล้อมรอบวิญญาณ้าทั้งสองั้ไว้
“ฆ่ามัน”หมาป่าและเสือกระโดดเข้าไปกัดหัวของวิญญาณทั้งสอง โฮกกกก!!!
พรวด…ชายในห้องสีเลืองกระอักเลือดออกมาคำใหญ่ และทรุดตัวลงทันีมันไม่เคยคิดเลยว่าจะมีศาสตร์มืดี่แข็งแกร่งกว่ามัน
“นี่มันเป็ไปไม่ได้”มันรีบท่องบทสวดบางอย่างี่ลึกล้ำและมีกลิ่นอายวิญญาณชั่ว้าออกมาจากร่างของมัน จากั้มันพ้นเลือดของมันในอากาศเกิดเป็อักขระพิสดารขึ้นมาก จากั้มันก็ใ้กระบี่แลงไปี่อักขระั้ เกิดการเปลี่ยนแปลงผ้าั์สามืรวมัเป็ึ่ มันั่ไหวทันี
“คิดจะสู้ข้ายังเร็วไป” เฉินหนานได้โอกาสจะไม่ยอมปล่อยให้หลุดมือ ฉับพลันร่างของวิญญาณก็กระตุกขึ้นมา
“ฝันไปเถอะ”เฉินหนานควบคุมเขี้ยวหมูป้าอีกครั้ง มันกลายเป็วิญญาณหมูป่าขนาดยักษ์ขึ้น วิญญาณ้าก็ขยายร่างขึ้น ทว่าหมูป่าก็กระทืบมันลงทันี ตูม!!!! ผ้าั์ระเบิดทันี พรวด…มันถึงกับล้มลงไป
“้านักะไอ้เวรี้ แกเป็ใครั”มันสัมผัสได้ว่าเฉินหนานกำลังหาี่อยู่มันอยู่
“ไอ้นี่มัน”มันรีบตัดการเชื่อมต่อกับวิญญาณทันี
“รู้ตัวเร็วจริงๆะไอ้หมอผี”เฉินหนานี่หลับตาอยู่ก็ยิ้มออกมาทว่าไม่ทันไร พรวด…เฉินหนานกระอักเลือดออกมาคำโตเฉินหนานเอามือจับหน้าอกี่เจ็บจากการกระอักเลือด เมื่อผ้าั์ระเบิดวิญญาณ้าทั้งสองก็สลายไปทันี
“เกือบไปถ้าช้าไปล่ะก็วันี้ฉันคงตายไปแล้ว”เฉินหนานสั่งให้หยกทั้งสิบแปดชิ้นลอยขึ้น มันลอยเหนือร่างเจียวเชิง จากั้มันก็ั่ไหวแล้วมีแสงสีทองออกมาจากหยกสิดำทั้งสอบแปดชิ้น จากั้วัตถุต้องสาปก็ค่อยถูกดึงออกมาจากร่างของเธออย่างช้าๆ ตูม!!!มันลอยออกมา มันเหมือนกับลูกประคำสีดำ เฉินหนานหนานสะบัดพู่ัออกไปหยดเลือดก็กระแทกเข้าไปี่ลูกประคำั้ ตูม!!!ลูกประคำแตกกระจายทันี วิญญาณชั่ว้ามันก็พยายามหนีกลับไปหานายของมันทันี
“หึๆฝันไปเถอะ กินมันซะ”หมูป่ากระโดดแล้วกินวิญญาณ้าเข้าไปทันี ตูม!!!!มันหายไปทันีพร้อมเสียงกรีดร้องจากั้สีหน้าของเจียวเชิงก็ดีขึ้นเธอเริ่มมีเลือดฝาดเหมือนคนปกติไม่เหมือนคนใกล้ตายก่อนน่าี้
อีกด้านหนึ่ง พรวด…หมอผีกระอักเลือดซ้ำอีกครั้ง
“ฉันจะต้องหาตัวแกให้พบแล้วแก้แค้นแกแน่ไม่ว่าแก้จะเป็ใคร”มันรีบเก็บของออกจาตระกูลซางทันี ในตระกูลซางถึงกับงงกับเหตุการณ์ครั้งี้พ
เฉินนานโบกมือทุกอย่างก็หายไป พรวด…เฉินหนานกระอักเลือดอีกครั้งร่างกายโงนเงนใกล้ล้มเต็มี เหลียนชิงและคนอื่นๆสิหน้าขาวซีดเมื่อเห็นว่าเฉินหนานกระอักเลือดถึงสองครั้ง
“แม่ไปดูเขาเร็ว”เหลียนชิงทำอะไรไม่ถูก เหลียนซูกำลังจะพุ่งไปช่วยเฉินหนาน ทว่ามาเงาร่างหนึ่งพุ่งมาจากด้านนอกมารับร่างเฉินหนานไว้ เฉินหนานใกล้หมดสติจึงรีบพูดออกไปอย่างรวดเร็ว
“วันจันทร์ฉันมีสอบพาฉันกลับ…”จากั้เสียงเขาก็ขาดหายไปแล้วหลับตาลง คนี่ปะครองร่างเขายิ้มออกมาอย่างโลงอก…
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??