เรื่อง ข้ามเวลานางพญาแพทย์พิษ
ัไม่ทันที่ิเมิ้งหยาจะได้รับคำตอบ าาในปอดของนางเิ่จะหมดไปแ้.
นางเก็บเรื่องี้เอาไว้ หากภายภาคหน้าัมีโอกาส นางจะกลับมาที่นี่อีกอย่างแน่
“เฮือก” ิเมิ้งหยางดงามดั่งนางเงือก นางว่าย้ำช้าๆ ขึ้นาฝั่
แม้ตอนี้จะอยู่ในช่กลางฤดูร้อน แต่เื่สายลมช่เวลากลางคืนพัดเข้าาระทบร่าง นางก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกหนาว
“ฮัดชิ้ว...” ิเมิ้งหยาอดไม่ได้ที่จะจามมา นางรีบวิ่งกลับไปทางเรือนหยาเตีย
เทียนอวี้นั่งัตรงอยู่บนเตียง เขาอยากใช้กำัภายในเข้ามาถอนยาพิษจากร่างา
แต่คิดไม่ึเลยว่ายาพิษัี้จะัคงไม่สลายไป
หากเทียบกับยาพิษทั่วไป ยาพิษชนิดี้ช่างถอนไปได้ยากเืเกิน
ซ่างกวนฉิง! ิเมิ้งหวู่! พวกเจ้าสมควรตาย!
ู่ๆ ปะตูเรือนก็ถูกเปิดอีกครั้ง
เทียนอวี้ลืมตาขึ้นโดยสัญชาตญาณ หรือว่าิเมิ้งหวู่จะัไม่ยอมแพ้แ้หวนกลับมาอีกครั้งกัน?`
นัยน์ตาฉายชัดให้เห็นึร่องรอยแห่งความเย็นชา แต่หัจากที่เขาได้เห็นร่างของคนตรงหน้าแ้ ความเย็นชาเหล่าั้กลับสูญสลายหายไปในบัดดล``
ร่างบางเปียกปอนไปด้วยหยด้ำ นางมิใช่ิเมิ้งหวู่ผู้่ารังเกียจ แต่เป็ิเมิ้งหยา!
เกิดอะไรขึ้น? ทำไมนางึตก้ำกันเล่า?
“ท่านอ๋องัตา่ หม่อมฉันจะเปลี่ยนเสื้อผ้า นี่...นี่เป็อุบัติเหตุ!”
แม้ิเมิ้งหยาจะมีร่างาบอบบาง แต่อันที่จริงเรือนร่างของนางก็นับว่าไม่เลวเลยทีเดียว
เรือนร่าง...มีส่วนเว้าส่วนโค้งดั่งหญิงสาวโตเต็มวัยเรียบร้อยแ้
ท่าทางกระสับกระส่ายระคนเขินอายภายใต้แสงไฟสลัว ล้วนเป็ดั่งเปลวไฟที่เข้ามาจุดชนวนอารมณ์ของเทียนอวี้ให้โหมกระหน่ำ
“ได้ยินหรือไม่ ัตาเดี๋ยวี้!”
ิเมิ้งหยารู้สึกว่าเสื้อผ้าเปียกๆ เหล่าี้ทำให้นางรู้สึกไม่สบายัเป็อย่างา
แม้จะมีม่านกั้น แต่ึอย่างั้นางก็ัรู้สึกไม่สะดวกใอยู่ดี
แต่ใครจะรู้เล่าว่าเสียงี้กลับทำให้ฟางเส้นสุดท้ายของเทียนอวี้ขาดสะบั้น
เขาัตาลงอย่างเชื่อฟัง แต่ในะเดียวกันปะสาทาได้ยินกลับว่องไวายิ่งขึ้น
ิเมิ้งหยาที่ไม่ได้คิดอะไรารีบร้อนเปลี่ยนเสื้อผ้าที่เปียกชื้นหัม่านกั้น
เทียนอวี้ได้ยินเพียงเสียงเนื้อผ้าเสียดสีกัน
สมองพลันหวนนึกึค่ำคืนวันส่งมอบัเจ้าสาวและใบหน้างดงามของิเมิ้งหยา
เสียงเสียดสีที่ดังขึ้นส่งความรู้สึกปะหนึ่งแมลงัเล็กที่ค่อยๆ แทะเล็มสติสัมปชัญญะของเขาช้าๆ จนกระทั่งพาเขาไปึจุดะเิ
ใี่สุดความทรมานอันแสนหวานก็จบลง เื่ิเมิ้งหยาเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จแ้ สติอารมณ์พลางหยุดลงชั่วคราว
ิเมิ้งหยาเดินมาจากม่านกั้น นางอยากเข้าไปเล่าปะสบาณ์ที่เพิ่งผ่านมาหมาดๆ ให้เขาได้ฟัง
ัไม่ทันที่เสียงจะถูกส่งไป ด้านหน้าต่างกลับมีเสียงฝีเ้าดังขึ้น
คุณพระ ที่บ้านสกุลิแห่งี้มีห้องแอบฟัง1ด้วยหรือ
ัไม่ทันจะได้คิดอะไร ิเมิ้งหยารีบเข้าไปจับมือเทียนอวี้
ลงบนเตียง จากั้ส่งสายตาให้เทียนอวี้แงฉากบนเตียงกับนางอีกครั้ง
ด้านหน้าต่าง แม่นมหลี่ที่เพิ่งจะกำจัดิเมิ้งหยาได้ยืนแอบฟังเสียงภายในอยู่ที่มุมกำแพง
นี่เป็คำสั่งของฮูหยิน หากคุณหนูรองสร้างความสัมพันธ์กับท่านอ๋องอวี้ในค่ำคืนี้ได้สำเร็จ เช่นั้วันพรุ่งี้ฮูหยินก็จะมีวิธีทำให้ท่านอ๋องต้องแต่งงานกับคุณหนูรองแ้!
“รีบเขย่าเตียงซิเพคะ!”
ิเมิ้งหยากระซิบกระซาบที่ข้างใบหูของเทียนอวี้เพื่อทำให้เขาได้สติ
ด้วยกลิ่นหอมอ่อนๆ อันเป็เอกลักษณ์ของหญิงสาวแรกรุ่น อีกั้ัร่างาเย็นเล็กน้อยเพราะเพิ่งขึ้นมาจาก้ำ ิ่เหล่าี้กลายเป็เวทมนตร์ที่ทำให้เกิดความคลั่งไคล้
“อืม...”
ิเมิ้งหยามิได้สังเกตเห็นเลยแม้แต่น้อย กลับกันนางยกมือขึ้นหยิกคอพร้อมั้ส่งเสียงกระเส่า
เทียนอวี้รู้สึกได้ึเลือดในาที่กำัพลุ่ง่า สมองของเขาถูกความร้อนที่หลั่งไหลเข้ามาไม่หยุดแผดเผา เขาใกล้จะควบคุมสติไม่ไหวอีกต่อไป!
“ท่านอ๋อง อย่าอยู่เฉยสิเพคะ...เร่งหน่อยเพคะ มิเช่นั้คนอื่นจะจับสังเกตได้”
ิเมิ้งหยาัคงไม่รับรู้ึความผิดปกติ นางรีบเขย่าข้อมือของเทียนอวี้ สัมผัสจากร่างานุ่มนิ่มเปรียบเสมือนยาถอนพิษให้กับร่างาที่รุ่มร้อนดั่งถูกไฟแผดเผาของเขา
ไม่พอ ัต้องาอีก ัต้องาากว่าี้!
ราวกับว่าไม่อาจหักห้ามได้อีกต่อไป ราวกับว่าต้องาระบายอะไรบางอย่าง เทียนอวี้เองก็เิ่ขยับมือตามิเมิ้งหยาและแเขย่าเสาเตียง
แม้เสียงจะไม่ดังเท่าวันส่งัเข้าหอ แต่ึอย่างั้ก็าพอที่จะทำให้ความคิดของคนแอบฟังเตลิดไปไกล
ิเมิ้งหยามิได้สังเกตเห็นเลยว่า ดตาซึ่งเคยเย็นชาของเทียนอวี้กำัร้อนรุ่มาขนาดไหน
ตอนี้ิ่ที่นางสนใมีเพียงเรื่องารับมือกับคนที่อยู่ภายเท่าั้
“คิดไม่ึเลยว่าคุณหนูรองจะจัดาอะไรได้อย่างง่ายดายเช่นี้ แม้แต่ท่านอ๋องอวี้ เื่ถูกวางยาก็กลับกลายเป็คนเชื่อฟังอย่างง่ายดาย”
ใบหน้าของแม่นมหลี่เบ่งบานไปด้วยรอยยิ้ม
นางเป็ผู้ผสมยาัั้ลงในชากุ้ยฮวาเองกับมือ
ในเื่ได้ผลดีขนาดี้ แม่นมหลี่จึงกลับไปด้วยความสบายใ
เื่สัมผัสได้ว่าไม่มีาเคลื่อนไหวอยู่ด้านหน้าต่างแ้ ใี่สุดิเมิ้งหยาก็ถอนหายใมา
นางคิดจะดันัเทียนอวี้เหมือน่ แู่่ๆ กลับสัมผัสได้ึไอร้อนและลมหายใที่หนักหน่ อีกั้...หัวใของเขาักระตุกระรัว!
ิเมิ้งหยาเืบสายตาขึ้นมองอย่างไม่เข้าใ ่ที่นางจะพบว่าร่างาของท่านอ๋องผิดแผกไปจากเดิม!
ดตาของเขาร้อนผ่าว ราวกับดตาของนักล่าที่กำัจ้องมองเหยื่อของตนเอง
“ท่านอ๋อง...เป็อะไรไปเพคะ?”
ิเมิ้งหยาอ้าปากเอ่ยถามด้วยความตื่นตระหนก ะเดียวกัน ลมหายใอุ่นๆ รินรดร่างของอีกฝ่าย
ริมฝีปากเปิด กลิ่นหอมโชยมา
เทียนอวี้ก้มหน้าลงอย่างไร้สติ ่จะพุ่งเข้าหาเจ้าของลมหายใที่ทำให้เขาใ
ิเมิ้งหยาที่สัมผัสได้ึความอันตา รีบยกมือขึ้นเพื่อดันร่างที่กำัยื่นใบหน้าเข้ามาใกล้นางาขึ้นทุกที!
ทว่ายิ่งได้สัมผัสร่างาของเทียนอวี้ นางกลับยิ่งรู้สึกได้ึอุณหภูมิทีู่จนผิดปกติ ู่ๆ นางก็ไม่รู้ว่าควรทำเช่นไร!
สัมผัสที่เย็นชื้น ระยะห่างที่เิ่ใกล้ขึ้น ใี่สุด...
สมองของเทียนอวี้ว่างเป่า มือยื่นเข้าไปจับใบหน้านวลเอาไว้่จะก้มศีรษะปะทับริมฝีปากลงไป!
“อุ๊บ...”
ิเมิ้งหยาที่ไม่เคยจูบกับผู้ใดมา่ รู้สึกเพียงว่าสมองของตนเองกำัว่างเป่า ร่างาของนางแข็งทื่อ!
อุณหภูมิยิ่งูขึ้น ร่างาและากระทำของชายตรงหน้ายิ่งร้อนแ
มือหนายื่นเข้ามาลูบไล้แผ่นหัของตนเองเบาๆ
ร่างาที่เคยแข็งทื่อเิ่อ่อนยวบลงไป
จูบของเขา...ร้อนแ...ดุดัน...
ร้อนเสียจนิเมิ้งหยาที่ไร้ซึ่งปะสบาณ์รู้สึกว่าท้องฟ้ากำัหมุนติ้ว
ั้ชาติภพ่และชาติภพี้ นี่เป็ครั้งแรกที่นางได้รับความรู้สึกเร่าร้อนจากผู้ชาย
ิเมิ้งหยารู้สึกราวกับตนเองกำัเต้นอย่างหนักหน่
จุมพิตของเทียนอวี้เปรียบเสมือนคู่เต้นรำที่ยอดเยี่ยมซึ่งกำันำพาตนเองเข้าสู่ทำนองเพลงอันแสนสนุก
และัเหมือนกับความรู้สึกที่กำัลอยคออยู่กลางทะเลลึกอันสุดเวิ้งว้าง สับสนและมึนงง ราวกับว่าไม่มีทางที่จะว่ายกลับฝั่งได้
คิดไม่ึเลยว่ารสสัมผัสจากิเมิ้งหยาจะหอมหวานเช่นี้
เทียนอวี้รู้สึกเหมือนกับว่าตนเองกำัมึนเมาพ
เขาเสมือนคนไล่ล่าตามหารสชาติอันแสนบริสุทธิ์ของเหล้าองุ่นชั้นเลิศ ั้ใหม่และ่าใ เพียงจิบเดียวก็สามารถทำให้สติล่องลอยเพราะความเมามาย
บางทีนี่อาจเป็ฤทธิ์ของยา แต่ก็เป็ครั้งแรกที่สมองของเทียนอวี้เลือนรางเช่นี้ เขาอยากปลดปล่อยัเองและมุ่งหน้าตามหาความสวยงามที่ใปรารถนา
“หญ้าเชียนหยาง...มีสรรพคุณทำให้มึนงง ก้านหยิ่นเยว่...มีสรรพคุณทำให้มึนงง ต้นเทียนฉีเสิ่นเป่ย...มีสรรพคุณทำให้มึนงง ผลมู่หยางจื่อ...มีสรรพคุณทำให้สมองโปร่ง ส่วนผสมของยาถอนพิษ ต้นหลิงเพี่ยนสามสิบมิลลิกรัม ้ำแข็งก้อนสามสิบมิลลิกรัม นำส่วนผสมั้หมดผสมเข้ากับ้ำเย็น หรือสามารถใช้วิธีใช้ปลายเข็มเจาะที่ปลายนิ้ว ติ่งหู จากั้ปล่อยให้เลือดไหลจากร่างาปะมาณสิบห้ามิลลิกรัมก็สามารถถอนพิษได้เช่นกัน”
เอ๋? นี่มันอะไรกัน?
************************
1 ห้องแอบฟังคือห้องที่คนของวังหลเช่นขันทีหรือนางในถูกส่งมาเพื่อแอบฟังาเข้าห้องหอของเชื้อพระศ์
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??