เรื่อง พลิกแค้นสนมคืนบัลลังก์
ตำัเฟิ่งจิ้น พื้นนองไปด้วยเลืสีแดงฉาน
กู้ชิงทรุดนั่งอยู่กับพื้น ืทั้งยังคงประคองท้องนูนไว้แน่น
นางเงยหน้าซ่งหลิงซิว พลางถามย้ำทีละคำ “ซ่งหลิงซิว ตำัเฟิ่งจิ้นของข้าทำผิดอันใด จึงต้องประสบเภทภัยเช่นนี้!?”
นางเป็ึฮองเฮา ัต้องาเ็ัตา คนใวังทุกคนถูกลงทัณฑ์่าทารุณ
คนเหล่าั้มีทั้งที่เคยและไม่เคยปรนนิบัตินางมา่ ไม่เว้นแม้แต่คนเก็บกวาดรดน้ำดอกไม้นอกพระตำั
ะทั่งเซียงเอ๋อร์นางกำนัลรับใช้ข้างา ก็ถูกชายฉกรรจ์ิ่าคนย่ำยีจนเลืทะลักเสียีิลงต่อหน้า
ภาพเซียงเอ๋อร์กรีดร้องทั้งดิ้นรนทุรนทุา ตาเหลือกค้างิ้ใจด้วยาแค้น ฉากนี้กลายเป็ฝันร้ายฉากึ่ที่ฝังอยู่ใจิตใจของนางมิรู้ลืม
แ้ยังขันทีน้อยที่ซื่อสัตย์ภักดี เพื่อปกป้องนาง เขาถูกดาบใหญ่ฟันขาดสะพายแล่ง ตับไตไส้พุงกับเลืคาวไหลนองเต็มพื้น ยังไม่ทันแม้แต่จะได้ต่อสู้ดิ้นรนเลยด้วยซ้ำ
เสียงกรีดร้องโหยหวนของดังก้องไปทั่วตำัใหญ่ ะตุกเส้นประสาทของนางให้ปวดหนึบอยู่รางๆ
“ทำผิดอะไรงั้นหรือ?” ซ่งหลิงซิวแค่นหัวเราะเสียงเย็นชา เขาก้าวเข้ามาใช้เท้าะทืบลงไปที่ท้องของนาง่าไม่ปรานี
ทันใดั้กู้ชิงรู้สึกได้ึพลังขุมึ่อัดะแทกที่ช่องท้อง่ารุนแรง าเจ็บปวดรวดร้าวปานฉีกหัวใจะชากปขาดั้แทบจะพรากีินางไป
นางดิ้นรนเพื่อให้หลุดพ้นจากเท้าของซ่งหลิงซิว แต่ที่ข้างหูัได้ยินเสียงเย้ายวนเสียงึ่ดังขึ้นมา “ฮองเฮาเพคะ หม่อมฉันขอเตือนว่าพระองค์อย่าทรงขัดขืนจะดี่า พระองค์ได้ทำร้ายคนทั้งตำัเฟิ่งจิ้นจนตายหมดแ้ หรือยังจะให้คนทั้งตระกูลกู้ถูกฝังร่วมไปเป็เพื่อนด้วยหรือเพคะ?”
ตระกูลกู้?!
กู้ชิงสะดุ้งวาบด้วยาตื่นตระหนก นางตะโกนไปทางต้นเสียง่าโกรธแค้น “ซูจิ้งโหยว เ้ากล้าเอาตระกูลกู้มาข่มขู่ข้า? เ้าฆ่าคนทั้งตำัเพื่อชิงตำแหน่งฮองเฮา จิตใจโหดเหี้ยมอำมหิตเช่นนี้ ไม่กลัวฟ้าดินลงทัณฑ์หรือไร!?”
“าตายมาเยือนึศีรษะแ้ยังปากเก่งอีก” แรงกดใต้ฝ่าเท้าของซ่งหลิงซิวเพิ่มขึ้นาส่วน กู้ชิงเจ็บปวดปางตายะทั่งแรงจะพูดก็ไม่มี
ทว่านางยังคงยึดชายเสื้อของซ่งหลิงซิวแน่น ดึงพลังจากทั้ง่าจนใที่สุดจึงเค้นคำพูดมาไม่กี่คำ “ละ... ู อย่าทำร้ายเขา”
“ูเหรอ? ใ่ิ เ้าหวังมาตลใหู้คนนี้ได้เกิดมา่าปลภัยไม่ใช่หรือ? งั้นก็ให้ข้าช่วยเ้าก็แ้กัน” พูด ซ่งหลิงซิวก็คว้าเมีดสั้นด้ามึ่จากข้างเอวแ้แทงท้องของกู้ชิง
กู้ชิงถือกำเิจากตระกูลแม่ทัพ นางพลิกตัวไปด้านข้าง่ารวดเร็วจนหลบพ้นคมมีด
นางเบิกตาคู่โตจ้องซ่งหลิงซิว่าเหลือเชื่อ “ขนาดพยักฆ์ร้ายยังไม่กินู ทว่าเ้าึกับจะฆ่าูตนเงั้นรึ? ซ่งหลิงซิวเ้ายังเป็คนหรือเปล่า?”
“เขาก็ไม่คู่ควรที่จะเป็ูของข้าแต่แ ตระกูลกู้ผลงานอำนาจล้นฟ้าสูงจนกลบนาย ตอนั้ข้ายังไม่มีอำนาจ จำต้องยอมให้พวกเขาหนุนเ้าขึ้นเป็ฮองเฮา แ้ตอนนี้ไม่คาดว่าพวกเ้ายังคิดใชู้คนนี้ผูกมัดข้าไว้ เพื่อหลอกครอบครองแผ่นดิน พวกเ้าคิดว่าข้าโง่นักหรือ?” ซ่งหลิงซิวกล่าวเสียงเยือกเย็น
กู้ชิงได้ยินวาจาก็รนทนไม่ไหวหัวเราะลั่น
พูดได้ดี! พูดดีมากจริงๆ
ที่แท้ซ่งหลิงซิวยังจำได้ว่าตอนั้ปีกเขายังไม่แข็งกล้า เป็ตระกูลกู้ของนางสนับสนุนเขา
ตระกูลกู้ของนางเต็มไปด้วยเลืแห่งาจงรักภักดี จากรุ่นสู่รุ่นล้วนเป็แม่ทัพ หากไม่ได้รับาสนับสนุนจากตระกูลกู้ ซ่งหลิงซิวจะมีบัลลังก์ใวันนี้ได้่าไร?
เมื่อนางอายุได้ิสามปีก็ติดตามซ่งหลิงซิวไปใสนามรบ ร่วมสู้ศึกเป็ตายเพื่อเขา เข่นฆ่าสังาผู้คนไปมากมาย
ซ่งหลิงซิวต้องาเป็ฮ่องเต้ นางทั้งสู้รบกับเหล่าศัตรู่ากล้าหาญเพื่อเขา ทั้งให้ร้ายองค์รัชทายาทก็เพื่อเขา!
วันเวลาใวัยดรุณีของนางทั้งหมดทุ่มเทให้เพื่อซ่งหลิงซิวเพียงผู้เดียว
ิปี! ิปีเต็มๆ
ฝ่าืหยาบกร้าน แผลเป็ทั่ว่า ัแลกมาซึ่งจุดเช่นนี้..
ินิ้วของกู้ชิงกำหมัดแน่นจนเล็บจิกกลางฝ่าื ารู้สึกคับแค้นเสียใจทั้งมวลใจิตใจุโชนแผ่ซ่าน่าบ้าั่งพร้อมกับาเจ็บปวดบาดลึกึะดูก
แต่นางัร้องไห้แสดงาอ่อนแอไม่ได้ ทั้งิ่ที่ควรูญเสียและไม่ควรูญเสียล้วนดับูญ ิ่เดียวที่นางทำได้ตอนนี้ก็คือปกป้องิ่ที่ยังไมู่ญเสียเอาไว้
“ซ่งหลิงซิว เ้าจะฆ่าข้า ยังต้องหาข้ออ้างอันใดอีก ตั้งแต่เด็กจนโต เป็ข้าที่เชื่อฟังเ้ามาตล เ้าให้ข้าตาย ข้าย่อมฆ่าตัวตายเก็ได้ แต่ต้องรอให้ข้าูเสีย่ ยามนี้หากผู้ใดกล้าแตะต้องูใครรภ์ ข้าจะทำให้มันต้องลงนรก!” กู้ชิงยันตัวุขึ้นยืนโงนเงน
่าของนางช่างบอบบาง ทว่าบั้นเอวัเหยียดตรงแน่วแน่
ยามนี้นางอยู่าใวังหลังเพียงลำพัง ต่างจากครั้งั้ที่มีทานับพันหมื่นคอยพิทักษ์ซ้ายขวา จึงไร้เรี่ยวแรงปกป้องคนใตำันี้ไว้ เป็เุให้พวกเขาต้องมาตาย่าน่าสังเวช แต่อาศัยกำลังของนาง หากต้องาปกป้องทารกใครรภ์นี้ไว้ นางยังมั่นใจว่าทำได้
ดูเหืนซูจิ้งโหยวจะคิดไม่ึว่าจนึตอนนี้กู้ชิงยังรักษากิริยาไว้ได้แบบนี้ นางสะดุ้งตกใจจนถอยหลังไปก้าวึ่่าไม่ได้
สีหน้าของซ่งหลิงซิบูดบึ้งขึ้งเคียดไม่ต่างกัน หากจะพูดึกู้ชิง ไม่มีใครเข้าใจนางดียิ่งไป่าเขาอีกแ้
ใตอนั้ที่เขาเลือกกู้ชิง ก็เพราะเห็นแก่วิทยาุ์ล้ำเลิศกับนิสัยทนเกินคนของนาง คิดไม่ึว่าจุดนี้ักลายเป็อุปสรรคของเขาที่จะกำจัดนางใวันนี้
“กู้ชิง นี่เ้าคิดจะบีบคั้นข้าหรือ?” ซ่งหลิงซิวกัดฟัน
กู้ชิงแสยะยิ้มเย็นยะเยือก “บีบคั้นเ้า? เ้าสังาคนของ้าั้ำั ตอนนี้ยังคิดฆ่าข้ากับทารกใท้องข้าอีก หากจะบอ่าข้าบีบคั้นเ้า มิสู้บอ่าเป็เ้าบีบคั้นข้า มิดี่าหรือ?”
“ดีๆ ๆ” ซ่งหลิงซิวเอ่ยคำว่าดีติดต่อกันสามคำ ัใบหน้าเผยยิ้มเย็นเยียบวูบึ่ “ด้วยวิทยาุ์ของเ้า หากคิดจะฝ่าจากพระราชวังเรียกได้ว่าง่ายราวกับปอกกล้วยเข้าปาก แต่น่าเสียดายที่คนตระกูลกู้ล้วนมีาจงรักภักดี คิดไม่ึว่าัมีฮองเฮาที่ไร้ซึ่งคุณธรรมแห่งสตรี ใาภาคหน้าผู้คนใต้หล้าจะคนตระกูลกู้ของเ้า่าไร? เกรงว่าประาทั้งตระกูลก็คงไม่มีค่าพอให้คนสงสาระมัง?”
ประโยคเดียวจี้ถูกจุดอ่อนของกู้ชิงโดยตรง
ไม่รอให้นางเอ่ยปาก ซ่งหลิงซิวก็โยนมีดสั้นไปหน้าจุดที่นางยืนิเดียว “ใเมื่อเ้าบอ่าใครกล้าแตะูใท้อง เ้าจะทำให้มันลงนรก ถ้าเช่นั้ข้าจะให้เ้าลงืเ เด็กคนนี้หรือคนทั้งตระกูลกู้ ใครสำคัญ่า เ้าเืเ”
ช่างเป็ชายใจอำมหิต ึกับจะให้นางผ่าท้องตนเเอาู เขาไม่เพียงคิดฆ่านาง ยังจะให้นางมีีิอยู่มิสู้ตายอีกด้วย!
ู... ูที่นางอุ้มท้องมาึิเดือน ูที่กำลังจะมา...
คนตระกูลกู้าร้อยีิ
ใครสำคัญ่า นางจะไม่รู้ได้่าไร?
กู้ชิงายริมฝีปากล่างที่กัดจนเลืตั้งาแ้ ฉีกเสื้อผ้า่าแรง ใช้มีดสั้นกรีดผนังท้องทีละิๆ
เป็าเจ็บปวดที่แทงลึกไปึจิตวิญญาณ ปวดลึกสุดขั้วหัวใจ ปวดร้าวจนแทบไม่อยากมีีิอยู่
าหวัง เกียรติศักดิ์ศรี หัวใจของนางแตกสลายไปชั่วพริบตา
ูเอ๋ย แม่ขอโทษ...
“ซ่งหลิงซิว เ้าได้ตามต้องาแ้ โปรดรักษาสัญญาของเ้าปล่อยคนตระกูลกู้ไปด้วย” กู้ชิงหยิบมีดสั้นขึ้นเตรียมฆ่าตัวตาย
คิดไม่ึว่าัถูกซ่งหลิงซิวคว้าไว้ด้วยืข้างึ่ ลากนางจากตำัเฟิ่งจิ้น่าทารุณ “คิดจะตายงั้นรึ? ไม่ง่าย่าั้หรอก เ้าคิดว่าทำเช่นนี้จะทำให้ข้าพอใจได้หรือ? ดูนั่นสิว่าเกิดอันใดขึ้น”
กู้ชิงสะดุ้งเฮือก่าตกใจ รีบหันตามทิศทางที่นิ้วของซ่งหลิงซิวชี้
นั่นเป็ทิศที่ตั้งของบ้านตระกูลกู้ ตอนนีุ้ไหม้เต็มไปด้วยประาไฟท่วมท้น
“บิดาข้าได้นำกำลังทาองครักษ์ไปทำลายตระกูลกู้ตั้งแต่แแ้ คิดว่าตอนนี้สภาพของบ้านตระกูลกู้คงไม่ดีไป่าตำัเฟิ่งจิ้นสักเท่าไร” ซูจิ้งโหยวกล่าว่าภาคภูมิใจ
“ฮ่าๆ ๆ” ที่แท้ทุก่าล้วนเป็เรื่องหลอกล ซ่งหลิงซิวคิดล้มล้างตระกูลนางตั้งแต่แ และยังหลอกให้นางเอาูด้วยืของตนเ
“ซ่งหลิงซิว ต่อให้ตระกูลกูู้ญิ้ เ้าก็อย่าหวังจะได้นั่งบนบัลลังก์่ามั่นคง อย่าลืมว่ายังมีท่านอ๋องเก้าพันปีแห่งตงฉ่างที่ทรงอำนาจยิ่ง่าตระกูลกู้อยู่อีกผู้ึ่ หากไร้ซึ่งตระกูลกู้แ้ ข้าจะรูว่าเ้าเอาอะไรไปสู้กับเขา”พ
สีหน้าของซ่งหลิงซิวบิดเบี้ยวด้วยาโกรธ ชี้หน้ากู้ชิงพลางตะโกนก้อง “เ้า! นังปีศาจร้าย! าตายย่างกามาึศีรษะยังกล้ามาสาปแช่งข้า! ทา! ฟาดมันให้ตายด้วยท่อนไม้!”
“ฮ่าๆ ๆ ตีให้ตายงั้นรึ? ไม่ต้องให้เ้าลงืหรอก ่าข้าจะให้เ้ามาทำแปดเปื้อนได้ยังไงกัน” กล่าว กู้ชิงก็อุ้มูะโดดลงจากตำัเฟิ่งจิ้นทันที
สายลมเย็นเฉียบพัดผ่านข้างหูนาง ดตานางไปราวกับเห็นีตใปีั้
ซ่งหลิงซิว หากชาติหน้ามีจริง... ข้าจะไม่เป็ขุนนางที่แสนภักดี แต่เป็ขุนนางผู้คิดคดทรยศ! แย่งชิงแผ่นดินเ้า! ฆ่าล้างตระกูลเ้า!!!
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??