เรื่อง พลิกแค้นสนมคืนบัลลังก์
กู้ชิงล่องลอยอยู่เหนือตำหนักเฟิ่งจิ้น ได้เห็นกายเนื้อตนตกจากที่สูงจนแหลกา เลืสดไหลนองทั่วพื้น ไม่ได้ที่จะฝืนยิ้มขมขื่น
คิดไม่ึว่านางซึ่งเป็นบุตราขุนพลกู้ผู้ยิ่งใญ่ ฮองเฮาแห่งแคว้นซ่งึกับตกต่ำจนมีจุดจบเช่นนี้
ยังมีูนางที่ยังไม่ออกมา าไ่ยิน... มิอาจยินได้!
“ข้าก็ไม่อาจสมัครใยินเช่นกัน” เีงที่อ่อนแอเีงหนึ่งดังมาจากข้างหลัง
กู้ชิงหันศีรษะไป เพียงเห็นวิญญาณาน้อยผอมบางตนหนึ่ง ้ำตาอกำลังมองูนางอย่างโศกาอาูร “เ้าเป็นใคร?”
“ข้าเป็นซูเฟยซื่อ ุูาจวนอัครมหาเสนาบดี” วิญญาณา่าว
จวนอัครมหาเสนาบดีหรือ? ซูเต๋อเหยียนอัครมหาเสนาบดีคนปัจจุบัน! คือบิดาซูจิ้งโหยวที่พาคนมาทำลายล้างตระกูลกู้นาง ครอบครัวซูจิ้งโหยว
กู้ชิงพินิจมองวิญญาณาตรง้านางรอบหนึ่ง ปกติหลังจากผู้คนเีชีวิตไปแล้ว มักจะสวมเสื้อผ้าก่อนตาย ทว่าเสื้อผ้าบนร่างหญิงาคนนี้ัขาดวิ่นรุ่งริ่ง อย่าว่าเป็นคุณหนูเลย แม้แต่คนรับใช้จวนอัครมหาเสนาบดียังแต่งัดีมีสง่าราศีกว่านาง
“เท่าที่ข้ารู้ จวนอัครมหาเสนาบดีมีคุณหนูเพียงสามท่านเท่าั้ ซูจิ้งโหยว ซูจิ้งเซียง และซูจิ้งเถียน” าหมายใวาจาเป็นที่ชัดเจนมากว่าาไ่ได้เชื่อใสิ่งที่วิญญาณาพูด
ูเหืนวิญญาณาก็รู้ว่า้เป็นแบบนี้ นางยิ้มอย่างปลงสังเวชคราหนึ่ง “ไม่ว่าเ้าจะเชื่อฐานะข้าหรือไม่ แต่ข้ามาหาเ้าเพื่อขอให้ช่วยแก้แค้นแทนข้า”
“แก้แค้นหรือ? ทำไม้เป็นข้า? หรือเ้าไม่เห็นหรือว่าข้าตายไปแล้วเหืนเ้า?” กู้ชิงหัวเราะเยาะกับตนเ นางเก็มีาแค้นลึกดุจทะเลโลหิต จะช่วยผู้อื่นได้อย่างไร
“เพราะเรามีศัตรูร่วมกัน พี่า้าตระกูลซูั่นแ้งทำร้ายข้าซ้ำแล้วซ้ำเล่า นายหญิงใญ่ซูเป็นฆาตกรที่ฆ่ามารดาข้า ซูเต๋อเหยียนทราบุอย่างแน่ชัด แต่ก็ยังป่ปละตามใ แม้ว่าเป็นญาติสนิท ัมองูชีวิตข้าราวกับวัชพืช ข้าไม่ยิน แต่ข้าไร้แรงกระทั่งเชืไก่ ข้ารู้ว่าเ้าเป็นฮองเฮากู้ชิง เื่ครู่สรรพสิ่งที่เกิดึ้ใตำหนักเฟิ่งจิ้น ข้าได้เห็นั้หมดแล้ว ขอเพียงช่วยข้าแก้แค้น ข้าก็จะให้เ้ายืมร่างกายข้าเพื่อหวนคืนวิญญาณ” วิญญาณา่าวอย่างโกรธขึ้ง เื่พูดึตอน้า คาดไม่ึว่าึกับหลั่ง้ำตาโลหิต
แม้เป็นญาติสนิท ัเห็นชีวิตข้าเป็นเหืนวัชพืช
คำพูดนี้ราวกับคมดาบเีดแทงหัวใกู้ชิงโดยตรง ซ่งหลิงซิวก็ได้ทำแบบเดียวกันกับนางและูใครรภ์นางด้วยมิใ่หรือ?
“ตง ้าัปาเ้า ข้ากู้ชิงสาบาน ้าุจะ้มีสักวันที่สุนัขที่ทรยศเราทั่วหล้าจะถูกฆ่าให้หมดสิ้น!”
วิญญาณาได้ยินคำพูดนี้ ใทีุ่เผยรอยยิ้มบนใบ้า ทันใดั้นางก็เปลี่ยนเป็นประกายแสงลำหนึ่งพุ่งเข้าไปใร่างกู้ชิง กู้ชิงเพียงรู้สึกปวดศีรษะราวกับแตกร้าว ดุจมีไฟแผดเผาร่างแสบร้อนเกินจะทานทน
!
“อ่า” กู้ชิงลืมตาึ้กะทันหัน ตรง้ามืดสลัวมัวไปหมดบนศีรษะยังเจ็บปวดจนทนแทบไม่ไหว
“เฮ้ พวกเ้าได้ยินแล้วใ่ไหม? ตระกูลขุนพลกู้ั้ครอบครัวถูกฮ่องเต้ทำลายล้างบาง ได้ยินว่าเป็นฮองเฮากู้วางแผนทำร้ายคุณหนูใญ่ตระกูลเรา ุ๊ๆ กู้ชิงนี่ไม่เจียมกำลังตนจริงๆ มีใครไม่รู้หรือว่าตำแหน่งฮองเฮานางเป็นเพียงการจัดฉาก คนที่ฮ่องเต้ทรงรักทีุ่เป็นพระชายาโหยวเราต่างหาก โอ้! ุูา ท่านตื่นแล้วหรือขอรับ?”
ได้ยินเีงเรียกกู้ชิง ใทีุ่คนรับใช้ปากมากที่กำลังนินทาอยู่ข้างประตูก็เดินเข้ามา
กู้ชิงยังไม่ตื่นเต็มที่ เพียงเห็นเงาตะคุ่มร่างคนหนึ่งตรงมาหานาง ก็ยื่นืไปบีบคอหอยคนนั้ผู้นตามสัญชาตญาณ ข้างหูได้ยินเีงร้องโหยหวนฝ่ายตรงข้ามดังมาโดยั “โอ้ย เป็น่าเ! อาจูเ้าค่ะ!”
อาจูเป็นใคร? กู้ชิงใช้แรงกัดปลายลิ้น าปวดเีดแทงและคาวเลืทำให้นางตื่นอย่างสมบูรณ์ ุอย่างตรง้าักระจ่างชัด
นางกวาดตาไปทั่วสารทิศอย่างรวดเร็ว เป็นห้องที่ถูกทิ้งร้างธรรมดาห้องหนึ่ง ให้องจากโต๊ะัหนึ่ง เก้าอี้ั ตู้หนึ่งใบ รวมึเตียงที่นางกำลังนอนอยู่ใขณะนี้ ไม่มีเครื่องเรือนชิ้นอื่นอีก
แต่ตรง้านาง หญิงาที่แสดงาเจ็บปวด สวมเสื้อผ้าสีแ ใสายตาาแปลกใระคนตกใยังมีาสะอิดสะเอียนขยะแขยง
ูไปแล้วอาจูคนนี้คงไม่ได้ชอบนาง
“เื่ครู่เ้าบอกว่าตระกูลขุนพลกู้ถูกฮ่องเต้ทำลายล้างไปหมดแล้วหรือ?” กู้ชิงรู้สึกเพียงว่าที่้าอกปวดร้าวกระตุกเป็นพักๆ ืที่คว้าจับอาจูก็ใช้แรงเพิ่มึ้อีกหลายส่วน
“โอ้ยเจ็บ! ่าเจ็บแทบตายแล้ว ุูา สมองท่านกระแทกชนจนโ่ทึบไปแล้วหรือเ้าคะ? ึยังไม่รีบป่ือีก!” อาจูร้องแยกเขี้ยวยิงฟันเจี๊ยกๆ หมายจะยกืึ้ตวัดใส่กู้ชิงไปหนึ่งฝ่าื
คาดไม่ึว่าืนางเพิ่งยกึ้ ัถูกกู้ชิงคว้าจับไว้อย่างโหดเหี้ยม
แววอำมหิตประกายหนึ่งแวบผ่านสายตากู้ชิงอย่างรวดเร็ว “ใเื่เ้าเรียกข้าว่าุูา ก็ควรรู้ว่าข้าเป็นเ้านาย เ้าเป็น่า คนรับใช้เล็กๆ คนหนึ่ง้าลงืจัดการเ้านาย ไม่้การที่จะมีชีวิตอยู่อีกแล้วหรือ?”
าทรงจำซูเฟยซื่อค่อยๆ ผสานเป็นหนึ่งเดียวกับาทรงจำนาง ใ่แล้ว นางระลึกได้แล้วว่าตอนนี้กำลังยืมร่างเพื่อหวนคืนวิญญาณ อาจูตรง้าเป็นคนรับใช้ข้างกายซูเฟยซื่อ แน่นอนกว่าเป็นเพียงาใช้หนึ่งเดียวใเรือนหลังนี้
แม่แท้ๆ ซูเฟยซื่อ เดิมทีเป็นคนรับใช้คนหนึ่งจวนอัครมหาเสนาบดี ถูกซูเต๋อเหยียนโปรดปรานโดยไม่ั้ใ แต่น่าเีดายที่ชีวิตเปราะบางขณะนางก็เีชีวิต ูที่ไม่มีมารดาก็เหืนต้นหญ้า ั้แต่ั้มา ซูเฟยซื่อก็ได้รับชื่อใฐานะุูาแห่งจวนอัครมหาเสนาบดี
แต่ใาเป็นจริงัใช้ชีวิตที่แม้แต่คนรับใช้ยังไม่เทียมเท่า
กระทั่งคนระดับล่างชั้นสามอย่างอาจูที่มิอาจนับว่าเป็นคนรับใช้ ยัง้าลงืต่อนาง ก็รู้ได้เลยว่าตำแหน่งนางใจวนอัครมหาเสนาบดีต่ำต้อยมากเพียงใด
“นายท่าน? คนรับใช้? ุูา าโ่เง่าเ้านี่มากเกินไปแล้วนะ คุณหนูที่ไม่ได้รับาโปรดปรานยัง้าเรียกตนเว่าเป็นเ้านาย หลายปีนี้ถ้าไม่ใ่ข้าูแลเ้า เ้า็าไปนานแล้ว ไม่รู้ไปอยู่ที่ไหนแล้วด้วยซ้ำ” อาจูชี้จมูกกู้ชิงด่าพลาง ด่าจบยังไม่สาแก่ใ “คนอื่นต่างูแลคุณหนูรองกับคุณหนูี่ ไม่เพียงได้รับเงินทองรางวัล ยังมีพลังอำนาจมีสิทธิ์มีเีงใจวน ไหนเลยจะเหืนข้า ชีวิตทรมาทรกรรมรับใช้ท่าน เ้านายที่เป็นอมตะจะตายไม่ตายคนนี้ ุวันผ่านไปอย่างไร้ค่า เ้าสารเลวคนนี้ทำไมเ้าไม่ตายไปให้รู้แล้วรู้ร!”
กู้ชิงไหนเลยเคยถูกคนรับใช้ด่าว่าแบบนี้มาก่อน เพลิงโกรธัจู่โจมหัวใ ยกืก็คิดจะฉีกอาจูให้เป็นชิ้นๆ แต่ัพบว่าเรือนร่างนี้ไม่ได้ร้ายกาจอย่างที่ตนคิดไว้ ไม่เพียงแต่าแข็งแรงอีกั้าเร็วล้วนแตกต่างจากร่างตนเใีตไปไโข
าจริงเรื่องนี้ทำให้นางตระหนักและรับว่าตอนนี้าไ่ได้เป็นกู้ชิงคนั้ที่พุ่งทะยานอยู่ใสนามรบแล้ว ขณะนี้นางเป็นซูเฟยซื่อุูาตระกูลซู บุตราศัตรู
นาง้ทน ไม่สามารถยโสอวดดีเหืนเื่ก่อนั้แล้ว
มิฉะั้ด้วยสถานะและพลังนางใปัจจุบัน เพียงัวว่านางอาจ้ตายก่อนจะแก้แค้นสำเร็จ
ใ่ นาง้ลืมัตนนาง ั้แต่บัดนี้เป็นต้นไปจะไม่มีกู้ชิงใโลกนี้อีกต่อไป มีเพียงซูเฟยซื่อเท่าั้
คิดึตรงนี้ ซูเฟยซื่อหลับตาลง ป่ให้อาจูด่าว่าตามสบาย ้มีสักวันที่นางจะทวงเอาุสิ่งคืนมาจนหมด นางจะทำให้จวนอัครมหาเสนาบดีชโลมไปด้วยเลืดุจแม่้ำโลหิต
เื่อาจูเห็นซูเฟยซื่อเปลี่ยนัไปเป็นุูาที่อ่อนแอขลาดัวไม่้าโต้ตอบก่อน้านี้ ก็ไม่ได้ที่จะหัวเราะเย็นชาใใ ยิ่งด่าดังึ้ๆ เีงด่านี้ดึงูด่าไพร่มามุงูคึกคักไม่น้อย
อาจูสั่งสอนซูเฟยซื่อเป็นหนึ่งใละครที่เหล่า่าไพร่ชื่นชอบชมูมากทีุ่ แต่อาจูชอบทีุ่ที่จะใช้วิธีนี้เพื่อแสดงอำนาจให้ตนเมี้ามีตาต่อ้าคนรับใช้อื่นๆ ด้วยพ
“ุ๊ๆ เื่ครู่ไม่ใ่ยังพูดเก่งเจื้อยแจ้วไม่ใ่หรือ? เ้าาะไ? คนรับใช้อะไร?” เื่อาจูเห็นผู้คนชมมามุงู นางก็ยิ่งอวดดี ใช้ืจิ้มกระแทก้าผากซูเฟยซื่อ “จะป้องกันตนเได้ก็ยาำบาก ยังมี้ามาถามว่าตระกูลขุนพลกู้ใ่ถูกฮ่องเต้ทำลายล้างบางแล้วใ่หรือไม่? ข้าตอบเ้าให้ก็ได้ ใ่แล้ว! ไม่เพียงฆ่าล้างบางั้ตระกูล แตุ่คนยังตายอย่างน่าสังเวช ถ้าเ้าไม่รู้จักกาลเทศะซะบ้าง ข้าก็จะทำให้เ้าเป็นเหืนผู้ที่ตายไปแล้วก็ยังไม่สาสมแก่บาปกรรมเช่นตระกูลกู้ ได้ยินชัดหรือไม่?!”
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??