เรื่อง พลิกแค้นสนมคืนบัลลังก์
“เกิดเื่ึ้หรือ?” ซูเฟยซื่อมุ่นคิ้ว ซูจิ้งโหยวอยู่ใพระตำัเีนโหย่วนางเองจะเกิดเื่อะไรได้? นางไ่ได้ทำ้าใครก็ดีแค่ไหนแ้
“เื่คืนเกิดเื่นั้นึ้ พระสนมก็ละอายใจสำนึกผิดมาตล คิดว่าเป็นนางที่ไ่ไดู้แลพระตำัเีนโหย่วให้ดี พลิกร่างไปมานอนไม่หลับ ก็ลุกึ้เดินไปรอบๆ ใครจะคาดคิดว่าู่ๆ อาการปวดศีรษะกำเริบหมดสติไป ตอนี้เพิ่งฟื้นึ้า็เรียกร้องต้องการพบุูาให้ได้ คิดขออภัยต่อุูาต่อหน้าเ้าค่ะ” ข้าราชบริพารใพระตำัเร่งกล่าวจนแทบลืมหายใจ
ใใจซูเฟยซื่อเกิดความสงสัยึ้ หากกล่าวว่าซูจิ้งโหยวนอนไม่หลับเาะเื่เื่คืน นางเชื่อ แต่กล่าวว่าเาะซูจิ้งโหยวละอายแก่ใจจนอาการปวดศีรษะกำเริบนั้น...
ซูจิ้งโหยวมีอาการปวดศีรษะตั้งแต่เื่ไร ทำไมะทั่งนางยังไม่รู้เล่า?
แววตาเย็นชากวาดผ่านใบหน้าข้าราชบริพารใพระตำั เพียงเห็นหน้าผากเขาเต็มไป้เหงื่อเย็นถี่ยิบ เห็นได้ชัดว่ารีบรุดมา “อาการปวดศีรษะพี่ใหญ่กำเริบ เ้าไปรีบไปเชิญหมอหลวงมาหาข้าที?”
ข้าราชบริพารใพระตำัอึ้งไปแ้ รีบรับคำว่า “ได้ให้คนไปเชิญหมอหลวงแ้ แ้ยังส่งคนไปเชิญนายญิกับุหนูหลายคนมา้ บ่าวจึงมาเชิญุูาโดยเฉพาะเ้าค่ะ”
“อ้อ? เื่ครู่เ้าไม่ใช่บอกว่าพี่ใหญ่เพียงคิดพบข้าเท่านั้นหรือ?” ซูเฟยซื่อจงใจปั่นหัวข้าราชบริพารใพระตำั เพื่อคาดเดาความคิดอีกฝ่าย
ูไปแ้เหืนอาการปวดศีรษะกำเริบซูจิ้งโหยวเป็นเท็จ แต่ที่นางคิดจัดการตนถึงจะเป็นเื่จริง
“นี่...” ข้าราชบริพารใพระตำัจน้ความคิด ร้อนใจจนเหงื่อผุดพราย
“เอาเถิด ข้าไปกับเ้า” ซูเฟยซื่อสวมเสื้อคลุมอย่างไม่เร่งร้อน
รู้ว่ามีผีอยู่ข้างหน้า นางต้องไปู้ มิฉะนั้นซูจิ้งโหยวต้องใช้เื่ี้่เหตุ ต่อว่านางเย็นชาไร้หัวใจ ะทั่งพี่สาวมีอาการปวดศีรษะกำเริบล้วนไม่สนใจ
เื่ได้ยินวาจาี้ ข้าราชบริพารใพระตำัพลันโล่งอก รีบนำทางไปด้านหน้า
ซางจื่อคิดติดตามไป แต่ถูกซูเฟยซื่อรั้งไว้
ใเื่เป็นการจัดเตรียมซูจิ้งโหยว ถ้าเช่นนั้นนางต้องหวังว่าเฟยซื่อจะไปคนเดียว
จังหวะฝีก้าวข้าราชบริพารใพระตำัเร่งเ็จี๋ ไม่ช้าก็ออกจากพระตำัเีนโหย่ว ซูเฟยซื่อมองเ้ทางที่พวกเขาเดินผ่านมา ูเหืนู่ๆ จะคิดบางอย่างได้ ดวงตาทั้งคู่หรี่ลงอย่างดุดัน
ถ้าจำไม่ผิด เ้ทางี้ควรเป็นเ้ทางนำไปสู่ตำัเย็น ที่ตำัเย็นนั่นเปล่าเปลี่ยวไร้ผู้คน ต่อให้มีคนส่งเีงตะโกนก็ถูกเหมารวมว่าเป็นพระสนมที่โดนคุมขังอยู่ใตำัเย็นจนเป็นบ้า เป็นสถานที่ดีใการลงืจริงๆ ไม่รู้ว่าซูจิ้งโหยวสรรหาวิธีใดมาจัดการนางอีก
“กงกงท่านี้ เรายังต้องเดินาเท่าไรจึงจะถึง?” ซูเฟยซื่อมองไปรอบๆ ้ความั “ทำไมรู้สึกเหืนเรายิ่งเดินยิ่งเปล่าเปลี่ยวเล่า?”
ข้าราชบริพารใพระตำัยิ้มเย็นชาูถูกคราึ่ ชี้ไปด้านหน้า “ไ่ไกลแ้ ุูา อย่าร้อนใจเลยเ้าค่ะ”
ร้อนใจ ไม่ร้อนใจได้อย่างไร นางยังคิดูว่าซูจิ้งโหยวสามารถเล่นลูกไม้ใหม่ๆ อะไรอีก
“เรามาถึงแ้ ุูารีบเข้าไปเถิดเ้าค่ะ” ข้าราชบริพารใพระตำักล่าวจบก็ผลักซูเฟยซื่อเข้าไปให้องทันที
่นที่ซูเฟยซื่อจะได้สติตอบสนอง เพียงได้ยินเีงปะตูปิดดังปังเีงึ่ นางเอื้อมืตบไม่กี่ครั้ง ตามี่าไ้ นางถูกคนข้างขังไว้แ้!
ถึงจะรู้ว่าตะโกนร้องไปก็ไม่มีใครมา แต่นางยังแกล้งทำท่าทีตะโกนอีกสองครั้ง เพื่อหลีกเลี่ยงมิให้ข้าราชบริพารใพระตำันึกสงสัย ได้ยินเีงร้องนาง ข้าราชบริพารใพระตำัจึงัไปรับรางวัล้ความปรีดา
ได้ยินเีงฝีเท้าข้างปะตูค่อยๆ ่าไป ซูเฟยซื่อตวัดริมฝีปากยิ้มคราึ่ กวาดาตามองบริเวณรอบๆ พิจารณาห้องี้
เป็นเพียงห้องธรรมดา จากเครื่องเรือนที่ควรมีแ้ ก็ไม่มีสิ่งใดอีก นางเงี่ยหูฟังอยู่สักพัก ไม่พบว่าให้องมีผู้อื่น้ นี่...
ซูจิ้งโหยวคงไม่ใช่แค่เชิญนางมาที่นี่เฉยๆ แน่ แต่ห้องี้ผิดปกติที่ตรงไหน นางมองไม่ออกแม้แต่น้อย
ู่ๆ าตาซูเฟยซื่อก็เหลือบไปเห็นะถางธูปใบึ่ที่มุมห้อง ะถางธูปขนาดกะทัดรัดปะณีตสวยงาม ไม่มีอะไรพิเ มีเพียงจุดสีแดงที่ปลายธูปและควันสีเขียวลอยเบาบางอยู่ใอากาศ ทว่านางัไ่ได้กลิ่นหอมอย่างที่ควรจะมี
ที่จุดไว้ใะถางธูปไม่ใช่ธูปหอม แ้จะเป็นอะไรได้?
หรือจะเป็นควันพิษ!
ซูเฟยซื่อรีบหยิบผ้าเช็ดหน้ามาปิดจมูก หาหน้าต่างที่ซ่อนอยู่ใตำแหน่งค่อนข้างลึับานึ่ ดึงปิ่นปักผมออกมา ใช้ด้านแหลมสเข้าไปใรูกุญแจ ทั้งเคาะทั้งบิดอยู่สักพักก็สะเดาะกลอนออกมาได้
ตอนี้นางไม่รู้ว่าแผนซูจิ้งโหยวเป็นอะไร ดังนั้นจึงมิอาจทำะดาษบนหน้าต่างขาดเป็นรูใหญ่จนผิดสังเกต
แต่นางไม่สามารถสูดควันพิษเข้าไปจริงๆ ได้แต่เปิ่เล็กๆ ่ึ่ แ้ตะแคงหายใจผ่านตะเข็บ่เล็ก
ไม่รู้ว่าผ่านไปาเท่าไรแ้ ู่ๆ ก็มีเีงฝีเท้าเล็กๆ วิ่งเข้ามาจากข้าง สิ้นเีงปลดกุญแจ ซูเฟยซื่อปิดหน้าต่างอย่างระมัดระวัง ล้มลงกับพื้นทำทีเป็นถูกควันพิษรมจนสลบไป
ที่น่าแปลกคนผู้นั้นหลังจากปลดล็อกกุญแจเสร็จ ัไ่ได้เข้ามา แต่วิ่งออกไปเีอย่างนั้น
หรือว่ามีใครคิดช่วยนาง? คนอวี้เสวียนจีหรือ?
ไม่รอให้ซูเฟยซื่อคิดา มีเีงฝีเท้าคนึ่ดังมาจากปะตูอีก ไม่เหืนเีงฝีเท้าที่เพิ่งรีบร้อนจากไปเื่ครู่ ครั้งี้เดินสบายๆ ไ้ิั อีกทั้งฝีเท้ายังูไม่มั่นคงนัก
ใใจซูเฟยซื่อสงสัย ลอบมองผ่าน่เล็กๆ หน้าต่างออกไปให้รู้แ้รู้ร ได้เห็นคราี้ เจตนาสังหารใดวงตาพลันลุกโชน
เป็นใบหน้าที่ค่อนข้างคล้ายซ่งหลิงซิวบาง่ ซีอ๋อง ้ชายซ่งหลิงซิว
ชาติที่แ้นางก็เคยติดต่อกับซีอ๋องอยู่หลายครั้ง ทว่าต่อให้ไม่เคยมีปฏิสัมพันธ์ต่อกัน ซีอ๋องเป็นคนแบบไหน นางย่อมรู้ชัดเจน เาะชื่อเีงซีอ๋องะฉ่อนลือไปทั่วเืงหลวงตั้งาแ้
ซีอ๋องเป็นผู้ที่ไร้ความสามารถที่สุดใบรรดาอ๋องทั้งหมด แต่เขาเป็นยท่ามกลางกลุ่มสารเลว ทั้งเป็นนักข่มขืน ป้ะ ทำมาุอย่าง ฝีืยังวิปริตสุดขีด ได้ยินว่าเมียน้อยใจวนถูกทรมานจนสารรูปไม่เป็นผู้เป็นคน
ไ่ได้เป็นเื่บังเอิญว่าซีอ๋องปรากฏตัวที่นี่ ท่าทางเขาเหืนดื่มสุรามาไม่น้อย
ตำัเย็นห่างไกลเปล่าเปลี่ยว ท่านอ๋องที่ร่ำสุราจนเมามาย ยังมีญิสาวที่ถูกยาสลบคนึ่
สามสิ่งี้เชื่อมโยงเข้า้กัน ซูจิ้งโหยวคิดวางแผนอะไรก็เดาไม่ยากแ้
ซูเฟยซื่อรีบซ่อนตัวอยู่ใเงามืดอย่างรวดเ็ ร่างาา ชาติที่แ้ผ่านการฝึกอบรมอย่างือาชีพมา่น คนธรรมดาจึงไม่ทันได้สังเกต
ซีอ๋องโงนเงนเปิปะตู เห็นว่าไม่มีใครอยู่ให้อง จึงไ่ได้ตะโกนด่ากราดเีงดังยกใหญ่ “่ะ? พระสนมโหยวนี่กล้าดียังไงมาหลอกข้า ยังบอกว่ามีสาวงามซ่อนอยู่ใตำัเย็น นี่ยังไม่เห็นผู้ญิแม้แต่คนเดียว”
เหืนว่าอีกฝ่ายจะเดินมาาจนรู้สึกเหนื่อยล้า ซีอ๋องก็หาเก้าอี้นั่งลงเีเลย
เวลาี้ซูเฟยซื่อจึงนึกึ้ได้ว่าะถางธูปยังไม่ดับทิ้งไป แต่ตำแหน่งที่ซีอ๋องนั่งก็อยู่ข้างๆ ะถางธูป พีช่วยทดสอบให้นางว่าที่แท้สิ่งที่กำลังเผาใะถางธูปเป็นสิ่งใดพ
จากนั้นไม่า ซูเฟยซื่อก็พบว่าท่าทางซีอ๋องผิดปกติไป เพียงเห็นหน้าเขายิ่งมายิ่งแดง ลมหายใจถี่ะชั้น สองืะชากเสื้อผ้าบนร่างอย่างบ้าคลั่ง พร่ำตะโกนว่าร้อนไม่หยุด
ร้อน? คืออะไรที่ทำให้คนรู้สึกร้อน? หรือว่าที่กำลังเผาใะถางธูปไม่ใช่ควันพิษ แต่เป็นยาปลุกกำหนัด
ซูจิ้งโหยวช่างโหด้า นางไม่เพียงให้ซีอ๋องทำลายความบริสุทธิ์นาง แต่ยังใหุ้คนคิดว่าเป็นนางที่ยั่วยวนซีอ๋อง ความบริสุทธิ์ญิสาวูญสิ้น ะทั่งชื่อเีงและเกียรติยศไม่เหลือหลอ ยังมีหน้าจะมีชีวิตอยู่ต่อไปอีกหรือ?
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??