เรื่อง พลิกแค้นสนมคืนบัลลังก์
“ขอพระสนมบัญชามาเถิดเจ้าค่ะ” ิมามาคุกเข่าลงทันที ทั่วใบหน้าแสดงาตัดสินใเด็ดขาด
“เจ้ากลับไปถ่ายทวาจาแก่ท่านพ่อแทนข้าก่อน ว่าทุกสิ่งยึดภาพรวมใญ่เป็นั ทั้งี้เรื่องี้เป็นเพียงข่าวลือที่ไม่มีใครสามารถนำัฐานที่ชัดเจนออกมา ถ้าเขาขังมารดาก็หมายความว่าเรื่องี้เป็นความจริงแ้ ดังั้นอกจากจะต้องปล่อยตัวนางแ้ ยังต้องปฏิบัติดุจเริ่มแเหมือนที่เคยทำ ยิ่งต้องทำดีกับนางมากึ้ ต้องให้ทุกคนคิดว่าความจริงแ้ จวนอัครมหาเสนาบดีไม่มีเรื่องอะไรเิึ้ทั้งสิ้น” ซูจิ้งโหยวรีบสั่ง
ความสามารถนางล้วนหล่อหลอมเลี้ยงูจากใตำหนักึ จัดาสิ่งเ่าี้ เป็นเรื่องง่ายเพียงเอื้อมมือจับ
ิมามาพยักหน้าด้วยความนับถือ “พระสนมวางอุบายดีจริงตามคาดเพคะ”
ซูจิ้งโหยวยิ้มบางๆ พลาง่าหน้า “นี่ยังไม่พอ ตอนี้ใตำหนักมีคนใหม่เ้ามาีกลุ่ม ใั้ที่ได้รับความโปรดปรานมากที่สุดยังเป็นพระสนมหวิน เพิ่งเ้าวังมาไม่าก็ได้นั่งตำแหน่งพระสนมโดยไม่เปลืองแ ทำไมจะไม่ให้ข้ากังวลใเล่า?”
“ความหมายของพระสนมคือ?” ิมามาไม่กล้าเดาสุ่ม แต่กังวลใแทนซูจิ้งโหยวจริงๆ
“เดิมคิดหยิบยืมพิธีชุมนุมแข่งม้าครั้งที่แ้ให้เถียนเอ๋อร์เ้าวัง ไม่คิดว่ากลับถูกซูเฟยซื่อนังสารเลวนั่นก่อกวนสถานาณ์ เมื่อเร็วๆ ี้ใวังไม่มีกิจกรรมสำคัญแต่่าใด ใเมื่อเิเรื่องี้แ้ ข้าจะคิดหาวิธีใช้ประโยชน์จากเรื่องี้ให้ฝ่าบาทเสด็จไปยังจวนอัครมหาเสนาบดีสักครา เจ้าให้ท่านพ่อและท่านแม่เตรียมตัว ต้องให้เถียรเอ๋อร์เ้าวัง่าราบรื่น ข้ากับน้องช่วยเหลือกัน ต้องสามารถเก็บตำแหน่งฮองเฮาเ้ากระเป๋าได้”
“ถ้าเช่นั้... ถ้าเช่นั้บ่าวเฒ่าก็กลับไป แจ้งวาจาของท่านแก่นายท่านนายหญิงนะเพคะ” ิมามาตื่นเต้นกับวาจารอบี้ของซูจิ้งโหยวมาก ัจากกล่าวขอบุก็จากมาทันที
ซูจิ้งโหยวลุกจากพระที่นั่งของตน “ซิ้วเอ๋อร์ ช่วย้าแ่ตัว และส่งคนไปสืบูลาดเลาตำหนักพระสนมหวิน หากฮ่องเต้เสด็จออกมารีบมาแจ้งข้าทันที”
ซูเฟยซื่อ ใเมื่อเจ้าคิดต่อสู้ เช่นั้เราสองคนก็มาสู้กันสักตั้ง ูซิว่าข้ากับเจ้า ใครจะร้ายกว่ากัน
“ุหนู ด้านซูจิ้งโหยวมีาเคลื่อนไหวแ้เจ้าค่ะ” ซางจื่อรีบเ้ามาแจ้ง
ซูเฟยซื่อเลิกคิ้วึ้เล็กน้อย ก่อนจะเงยหน้าึ้จากหนังสือ “้? เร็วจัง?”
“กล่าวกันว่าทุกคนที่นางแซ่หลี่ส่งไปต่างถูกไล่ออกจากวัง ภายันางแซ่หลี่ไม่มีทางเลือก จึงส่งิมามาไปให้รู้แ้รู้ร ิมามารออยู่ใตำหนักเป็นเวลาา เดิมคิดว่าซูจิ้งโหยวจะไม่พบนางแ้ คาดไม่ึว่าจู่ๆ ซูจิ้งโหยวก็เีนางเ้าเฝ้า ึเพิ่งจะมีาเคลื่อนไหวเจ้าค่ะ” ซางจื่อกล่าว
“จู่ๆ ก็เีเ้าเฝ้ากะทันหัน? ซูจิ้งโหยวไม่ได้เป็นคนใอ่อน นี่คงไม่ใช่เพราะเป็นิมามารอมาาจึงเีเ้าเฝ้าเป็นแน่ เกรงว่าอาจเป็นข่าวที่เจ้าส่งออกไปประสบผลดี ทำให้ซ่งหลิงชิวโดนเ่าขุนนางใญ่กดดันะที่กำลังประชุมว่าราชายามเช้า” ซูเฟยซื่อวิเคราะห์่าใเย็น
ใดตาซางจื่อปรากฏแววตกใระคนแปลกใปราดึ่ “มิอาจซ่อนเรื่องใดจากุหนูได้ตามคาดเลยเจ้าค่ะ”
ซูเฟยซื่อยิ้มบางๆ “รู้เขารู้เราเท่าั้เ ถ้าเดาไม่ผิด ซูจิ้งโหยวต้องให้ซูเต๋อเหยียนระงับาลงโทษนางแซ่หลี่ ใช้วิธีจัดฉากหลอกให้ผู้คนคิดว่าเรื่องครั้งี้เป็นเพียงข่าวลือ”
ซางจื่อพยักหน้าราวกับลูกไก่จิกข้าว “เรื่องทั้งหมดเป็นไปตามทีุ่หนูคาดาณ์ เพียงแต่ัจากิมามาไปแ้ ซูจิ้งโหยวก็รีบส่งคนไปเฝ้าอยู่นอกตำหนักพระสนมหวิน ขอเพียงซ่งหลิงซิวออกมาก็แจ้งให้นางทราบทันที ไม่รู้ว่าที่เล่นเป็นลูกไม้แบบไหนเจ้าคะ”
“พระสนมหวิน?” ชื่อี้นางกลับเพิ่งเคยได้ยินเป็นครั้งแ ชาติที่แ้ะที่ยังมีชีวิตอยู่ใวังไม่มีบุคคลี้!
“เป็นหยางเซียงหวินบุตรสาวของสมุหราชเลขาธิาหยางที่เพิ่งเ้าวังเมื่อเร็วๆ ี้ ได้ยินว่าผิวของหญิงสาวคนี้ดุจหิมะ ทรวดทรงงดงามเป็นเลิศ เ้าวังไม่าก็ได้รับาสนับสนุนึ้เป็นพระสนมโดยตรง ะประชุมว่าราชายามเช้า ยังมีขุนนางใญ่ใช้เรื่องของนางแซ่หลี่ถวายฎีกา ให้ซ่งหลิงซิวยิ่งโปรดปรานพระสนมหวิน เหมือนมีเจตจำนงสนับสนุนพระสนมหวินเป็นฮองเฮาเจ้าค่ะ” ซางจื่อพูดทุก่าที่นางรู้ออกมาจนหมด
ซูเฟยซื่อไม่ได้ที่จะหัวเราะคิกออกมา “ซางจื่อ านามเจ้านายที่ห้ามเีเ่าี้ เจ้ากลับยิ่งเียิ่งคล่องปาก ถ้าให้คนนอกรู้ว่าเจ้าเีฮ่องเต้องค์ปัจจุบันแบบี้ ก็ต่อให้โทษึแก่ชีวิตละเว้นได้ แต่ถูกลงโทษทั้งเป็นหลีกเลี่ยงได้ยาก”
ใบหน้าของซางจื่อกลายเป็นซีดขาว รีบคุกเข่าลงกล่าวด้วยความอึดอัดใ “บ่าวละเลยแ้ แต่ใสายตาของบ่าว เจ้านายมีเพียงท่านคนเดียวเจ้าค่ะ”
“ลุกึ้เถิด ข้าไม่ได้มีความหมายกล่าวโทษเจ้า เพียงแต่เตือนเจ้าะที่อยู่ต่อหน้าคนนอกยังต้องระมัดระวัง ปากไวชั่วะสามารถนำมาซึ่งเภทภัยถูกสังหารได้ทุกเมื่อ” ซูเฟยซื่อกล่าว
ซางจื่อพยักหน้าแ้ลุกึ้กล่าวต่อ “ตอนี้ซูจิ้งโหยวด้านั้มีาเคลื่อนไหวแ้ ุหนูคิดวางแผนรับมือ่าไรเจ้าคะ? "
“ัจากที่ตระกูลกู้ถูกล้างตระกูล ใราชศ์ก่อนหน้าี้ยังมีอวี้เสวียนจีที่สามารถปราบปรามจวนอัครมหาเสนาบดี วังักลับไม่มีใครสามารถต่อต้านซูจิ้งโหยวี เกรงว่าซ่งหลิงซิวได้ตระหนักว่าเช่นี้ไม่ได้า จึงจงใยกระดับพระสนมหวินซึ่งมีชาติศ์ตระกูลและฐานะที่ไม่ต่างกันมาก ทว่าบัดี้พระสนมหวินได้คุกคามึตำแหน่งฮองเฮาของซูจิ้งโหยวแ้ ซูจิ้งโหยวคงไม่อยู่เฉยแน่ พิธีชุมนุมาแข่งม้าครั้งที่แ้ นางก็มีใคิดจัดเตรียมให้เถียนเอ๋อร์เ้าวัง ครั้งี้กลัวว่าไม่ใช่ก็ใกล้เคียง”
“แต่ช่ี้ใวังไม่มีงานสังสรรค์ใดๆ ซูจิ้งโหยวจะทำ่าไรให้ซ่งหลิงซิวได้เห็นซูจิ้งเถียนล่ะเจ้าคะ?” ซางจื่อถามด้วยความสงสัย
“นี่...” ซูเฟยซื่อครุ่นคิดสักพัก จู่ๆ ประาแสงกริบได้ฉายวาบผ่านดตา “ประชุมว่าราชายามเช้าใวันพรุ่งี้ต้องมีาเคลื่อนไหวบาง่าแน่ๆ”
“ความหมายของท่านคือ?” ซางจื่อยังไม่เ้าใเหมือนเดิม
“หากใวังไม่มีงานเลี้ยงฉลองเร็วๆ ี้ เช่นั้ก็คิดหาวิธีให้ซ่งหลิงซิวไปที่จวนอัครมหาเสนาบดีแทนก็สิ้นเรื่อง ถ้าข้าเป็นซูจิ้งโหยวต้องยกเรื่องี้ึ้มาเพื่อให้ขุนนางใญ่ฝ่ายที่ปกป้องตนกับฝ่ายที่สนับสนุนพระสนมหวินเิาอภิปา่าดุเดืใที่ประชุมว่าราชาตั้งึ่ รอจนกว่าทั้งสองฝ่ายจะถกเถียงปะทะกันจนอลหม่าน ตนก็จะยืนกรานท่ามกลางที่ประชุม เพื่อเชิญซ่งหลิงซิวไปยังจวนอัครมหาเสนาบดีูละครซูเต๋อเหยียนรักใคร่กับนางแซ่หลี่ชุดึ่ จากั้หากมีายืนยันจากปากของซ่งหลิงชิวแ้ ใครีที่จะมีอำนาจบิดเบือน? าทำเช่นี้ไม่เพียงแต่สามารถทำลายข่าวลือ ทว่ายังช่วยให้ซ่งหลิงซิวได้เห็นซูจิ้งเถียน เีได้ว่ายิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว”
ตาทั้งคู่ของซูเฟยซื่อหรี่ลงเล็กน้อย นี่นับได้ว่าซูจิ้งโหยวเป็นผู้เชี่ยวชาญใาเดินหมากคนึ่ก็ว่าได้
ตามที่ซูเฟยซื่อคาดไว้ ิมามากลับมาึจวนอัครมหาเสนาบดีได้ไม่า นางแซ่หลี่ก็ถูกปล่อยตัว
ไม่เพียงเท่าั้ ซูเต๋อเหยียนยังคืนอำนาจใญ่ใาควบคุมจวนอัครมหาเสนาบดีแก่นางี
จากมุมมองของบุคคลภายนอก ทุก่าใจวนอัครมหาเสนาบดียังคงไม่เปลี่ยนแปลง มีเพียงซูเฟยซื่อที่เห็นความเย็นชาฉายชัดใดตาของซูเต๋อเหยียน
เขากับนางแซ่หลี่ไม่อาจกลับไปเป็นเหมือนเดิมได้ี
ัจากนางแซ่หลี่ออกมาก็ไม่เคยหาเรื่องซูเฟยซื่อี แต่เป็นหาทาง่าสุดจิตสุดใทำ่าไรให้ซ่งหลิงซิวสังเกตเห็นซูจิ้งเถียน
ดังั้ช่ไม่กี่วันี้ซูเฟยซื่อจึงใช้เวลาใแต่ละวันได้่าสงบสุข ่ข่าวลือที่ว่าซูจิ้งเซียงถูกทารุณกรรมใตำหนักซีอ๋องั้ นางย่อมไม่ใคร่ใส่ในัก
เพราะนี่เป็นเรื่องที่อยู่ใความคาดคิด
เดิมซีอ๋องก็เป็นพวกโรคจิต ไม่ได้คิดต้องาสมรสกับซูจิ้งเซียง่าจริงใ
ความขุ่นเคืองใใของซีอ๋องไม่มีที่ระบาย ย่อมต้องนับทั้งหมดไปลงกับซูจิ้งเซียง
ทั้งที่นางก็เตือนสติซูจิ้งเซียงไว้แต่แว่านี่ไม่ใช่ที่พักพิงที่ดี แต่ใเมื่อีฝ่ายไม่ฟัง ถ้าเช่นั้ก็ต่อว่านางไม่ได้แ้พ
“ุหนู ฝ่าบาทกับพระสนมทรงเสด็จมา ตอนี้อยู่ใสวนบุปผชาติ นายหญิงเชิญท่านไป ท่านรีบหน่อยเถิด อย่าล่าช้าให้เสียาเจ้าค่ะ” หยานเอ๋อร์รีบวิ่งเ้ามา
ซูเฟยซื่อเงยหน้ามองทันที ใใแย้มยิ้มเย็นชาไม่ได้ ทั้งอาภรณ์และเครื่องประดับที่บรรจงคัดสรร่าประณีต คิดยั่วยวนซ่งหลิงซิวหรือไร?
หากไม่ใช้โอกาสี้ ก็ไม่รู้ว่าต้องเิใหม่ีสักกี่ชีวิตจึงจะ กลับมาจัดาซูจิ้งโหยวกับนางแซ่หลี่ได้ี!
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??