เรื่อง พลิกแค้นสนมคืนบัลลังก์
เดิมนางคิดเข้ามาดูว่าซูเฟยซื่อเสียชีวิต่าไร ไม่คาดคิดว่าเุการณ์จะัตาลปัตรเ่นี้
“กราบบังคมทูลฝ่าบาทกับท่านอ๋องเก้าพันปีทรงโปรดทราบความนัย ถ้าไม่ใช่พระสนมทรงสัญญาให้ปะโยชน์แก่ข้าน้อย ั้ยังทรงรับปะกันว่าไม่ให้ครอบครัวของข้าน้อยเข้ามาพัวพัน ต่อให้ข้าน้อยมีขวัญเป็นสิบก็มิกล้าลบหลู่บุตรสาวของจวนอัครมหาเสนาบดีพ่ะย่ะค่ะ” ชุยเผิงเฉิงไม่สนซูจิ้งโหยวี ยังขอความเมตตาจากซ่งหลิงซิวกับอวี้เสวียนจี
ซูจิ้งโหยวโกรธจนสั่นไปั้ั “ฝ่าบาท ทรงอย่าเชื่อเรื่องไร้สาระของนี้ นี่เขาเป็นสุนัขบ้าจนตรอกกัดไปทั่ว ่ัจะหามือสังหารมาลอบสังหารพระองค์ได้่าไรเพคะ? ต่อให้ลอบสังหารจริง ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะโง่เขลาถึงขนาดเลือกเอาจวนอัครมหาเสนาบดีนะเพคะ!”
นางเลือกจวนอัครมหาเสนาบดีเดิมคิดจะให้ั้ครอบครัวได้งานมีคุณูปการช่วยพิทักษ์ฮ่องเต้ แต่ไม่คิดว่าตอนนี้กลายเป็น้อ้างของนางให้ดิ้นหลุดไปแ้
คิ้วของอวี้เสวียนจีเลิกึ้เบาๆ “คุณชายชุย พูดจาต้องมีหลักฐาน”
“หลักฐาน? ใช่แ้ ข้าน้อยมีหลักฐาน” ได้รับการเตือนสติจากอวี้เสวียนจี ชุยเผิงเฉิงรีบดึงถุงเครื่องหอมใบหนึ่งออกจากอก มือปะคอง่
นี่เป็นสิ่งที่เวลานั้นเขาถามเอาจากซูจิ้งโหยว บนนั้นยังปักชื่อของนาง เพื่อป้องกันซูจิ้งโหยวแปรพักตร์ไม่ยอมรับ
ซูจิ้งโหยวเกือบจะเป็นลมเมื่อเห็นถุงเครื่องหอม เกือบลืมไปว่ายังมีสิ่งนี้ ำ่าไ ถุงเครื่องหอมเป็นสิ่งที่อยู่ใเรือนญิสาว หรือครั้งนี้นางต้องหักพังใมือของอวี้เสวียนจีจริงๆ?
อวี้เสวียนจีรับถุงเครื่องหอมมาดูคราหนึ่ง ่ให้ซ่งหลิงซิวทันที “สิ่งของของพระสนมมอบให้ฝ่าบาททพระเนตรเถิด”
“พระสนม เจ้าจะอธิบาย่าไร” ซ่งหลิงซิวขว้างถุงเครื่องหอมไปตรง้าซูจิ้งโหยว่าแรง ใดวงตาแทบจะพ่นไฟ
ซูจิ้งโหยวเย็บปักถุงเครื่องหอมให้เขาไม่น้อย ันั้นเทิคเย็บปักถักร้อยนี้ เขาย่อมคุ้นเคยกว่าผู้ใด มองปราดเดียวก็รู้ว่าถุงเครื่องหอมนี้มาจากฝีมือของซูจิ้งโหยวไม่ผิดแน่ ไม่ต้องพูดว่าบนนั้นยังปักชื่อของนาง
“ฝ่าบาท ่ั...” ซูจิ้งโหยวเค้นความคิดอยู่ทั่วท้อง จนใที่สุดก็คิดเุข้างๆ คูๆ ้หนึ่งออกาไ้ “ฝ่าบาท ถุงเครื่องหอมนี้่ัได้ทำหายไปาแ้ ไม่คิดว่าจะูขโมยออกนอกวังไป ยังขอฝ่าบาททรงโปรดพระปรีชา จับขโมยใวังให้่ัเถิดเพคะ”
ช่างเป็นละครไร้ยางอายชุดหนึ่ง โจรเรียกจับโจร ่าเสียดายมีมากน้อยเท่าไรที่จะเชื่อ?
ใวังเฝ้าคุ้มกันเข้มงวด ถุงเครื่องหอมเป็นของติดัของซูจิ้งโหยว ก็นับว่ามีขโมยของจากวังไปขาย ทำไมไม่ขโมยสมบัติล้ำค่าเงินทอง ดันเลือกขโมยถุงเครื่องหอมน้อยๆ ที่ไร้ค่า?
ซ่งหลิงซิวถลึงตาจ้องซูจิ้งโหยวคราหนึ่ง เห็นได้ชัดว่าไม่เชื่อคำพูดของนาง ซูจิ้งโหยวเห็นเ่นี้รีบทำ้ำตาอส่าย้า ดู้ายจะั้อ้อนวอนและอธิบายต่อไป
ซูเฟยซื่อเห็นปฏิสัมพันธ์ของพวกเขาที่ต่าง่สายตากัน ไม่ได้ที่จะหัวเราะ่าเย็นชาใใ ซูจิ้งโหยวเป็นบุตรสาวของอัครมหาเสนาบดีใเวลานี้ ยิ่งเป็นหมากัหนึ่งที่ซ่งหลิงซิวนำมาใช้ปราบอวี้เสวียนจี
ทว่าตอนนี้ที่เผยแผนการชั่วร้ายของซูจิ้งโหยวัเป็นอวี้เสวียนจี เ่นั้นจะเป็นไปได้่าไรที่ซ่งหลิงซิวจะกดดันบารมีของซูจิ้งโหยว แ้เชิดชูศักดิ์ศรีของอวี้เสวียนจี
ันั้นแม้ว่าคำอธิบายของซูจิ้งโหยวจะมีช่องโหว่มากมาย เกรงว่าจุดจบของเรื่องนี้ยังต้องให้ซุยเผิงเฉิงกับหยานเอ๋อร์ต้องเป็นผีตายแทน ลัพธ์นั้นคงเขย่าซูจิ้งโหยวให้สะเทือนไปไม่มาก!
ดูเหมือนอวี้เสวียนจีจะดูจุดนี้ออกเ่กัน โบกสะบัดแขนเสื้อทันที “ทหาร ชุยเผิงเฉิงลอบสังหารฝ่าบาทก่อน แ้ดูิ่เหยียดหยามพระสนมใตอนั ลากออกไปตัดหัวทันที รวบบริพารใจวนชุยั้ตระกูลไว้จองจำ สามวันให้ัจึงตัดหัว ่นังสาวใช้นี้ถลกให้ล่อนจ้อนลากออกไปปะจานตามถนน ให้สาวรับใช้ั้หมดได้เห็นถึงจุดจบของการไม่จงรักภักดีไร้คุณธรรม ทรยศหักัเจ้านายว่าเป็น่าไร”
วาจานี้ของเขาจงใกล่าวให้รับใช้ของจวนอัครมหาเสนาบดีฟัง เตือนพวกเขาอ้อมๆ ว่าอย่าทำเรื่องทรยศซูเฟยซื่อให้เห็น
เป็นไปไม่ได้ที่จะใช้ซุยเผิงเฉิงลากซูจิ้งโหยวลง้ำ แต่จะใช้ซุยเผิงเฉิงเป็นั่าเชืไก่ให้ลิงดู ยังมีปะโยชน์ใช้ได้บ้าง
เขาัจะดูว่ายังมีใครกล้าพอจะทรยศซูเฟยซื่อใอนาคต
ถึงแม้ซ่งหลิงซิวจะไม่พอใอวี้เสวียนจีที่ไม่เอ่ยปากถามเขาสักนิด ก็สั่งตัดหัวตระกูลชุยั้ตระกูลโดยตรง แต่เขาก็ไม่อาจพูดอะไรมาก
ั้นี้อวี้เสวียนจีได้ให้เขาลงได้ั้หนึ่ง มิฉะนั้นถ้าต้องสอบสวนเรื่องนี้่าจริงจัง ซูจิ้งโหยวต้องมีความสัมพันธ์่าดิ้นไม่หลุดแน่ๆ
เดิมคิดว่าเรื่องวุ่นวายนี้คงจบลงแ้ แต่คิดไม่ถึงว่าอวี้เสวียนจีจัดการชุยเผิงเฉิงกับหยานเอ๋อร์เสร็จ ได้เบนสายตาไปมองซูจิ้งโหยวี มองจนแผ่นัของนางเย็นะเื กระทั่งลมหายใก็กลายเป็นกระชั้นถี่ึ้หลาย่
“ฝ่าบาท แม้ว่าพระสนมจะูดูิ่ แต่นางปกครองวังัจนเิเรื่องขโมยไก่ลักสุนัขแบบนี้ึ้แ้ ถ้าข่าวแพร่ไป บารมีของราชวงศ์จะอยู่ที่ใด?” ้ำเสียงของอวี้เสวียนจีเนิบเบา ทว่าเน้นชัดทุกพยางค์ แน่นอนว่าหากไม่ให้ซูจิ้งโหยวตกเลืบ้างคงไม่สะในัก
สี้าของซ่งหลิงซิวพลันดิ่งวูบ “พระสนมโหยวบกพร่องใการปกครองวังั เป็นเุให้เิความเสียหายต่อทรัพย์สินใวัง ปพระยศของพระสนม ลดเป็นนางสนมโหยว”
“ฝ่าบาททรงพระปรีชา แต่เรื่องใวังัซับซ้อนมากมาย พระสนมโหยว อ่าไม่สิ ดูเหมือนเป็นไปไม่ได้ที่นางสนมโหยวเดียวจะจัดการเองได้ ข้าได้ยินว่าเมื่อเร็วๆ นี้ฝ่าบาททรงโปรดปรานพระสนมหวินที่เข้าวังมาใหม่ ก็แบ่งเป็นวังตะวันออกกับวังตะวันตก ให้สนมั้ดูแลจัดการใเวลาเดียวกันดีกว่าไหมพ่ะย่ะค่ะ”
ลดตำแหน่งไม่เพียงพอ! ยังให้แบ่งอำนาจ
นี่กระไร? จะให้นางกับสนมหวินนังสารเลวดูแลจัดการวังัพร้อมกัน?
เ่นั้นวันข้าง้าบารมีของนางใวังจะอยู่ที่ใด นางยังจะได้รับสถาปนาึ้เป็นฮองเฮา่าไรได้
ซูจิ้งโหยวร้อนใจน้ำตาแทบไหลริน แค้นจนเกือบจะก้าวไปตบ้าอวี้เสวียนจีสักฉาด
แต่นางไม่กล้า ได้แต่มองซ่งหลิงซิวด้วยสายตาคาดหวัง หวังใช้แผนญิงามกู้สถานการณ์คืน
แม้ซ่งหลิงซิวจะชื่นชอบเรื่องนี้ ทว่าัเห็นความสำคัญของแผ่นดินมากกว่าสิ่งใด เขาจงใให้ความสำคัญแก่พระสนมหวินเพื่อปรับสมดุลของวังั ให้ซูจิ้งโหยวไม่ต้องโดดเดี่ยว
วันนี้้เสนอของอวี้เสวียนจีปะจวบเหมาะกับเจตนาของเขา ยังสามารถเอาเรื่องั้หมดไปโทษใส่ศีรษะของอวี้เสวียนจี ตนเองไม่ได้ล่วงเกินจวนอัครมหาเสนาบดีสักนิด กล่าวได้ว่าดีงามสมบูรณ์ั้ฝ่าย ไหนเลยจะไม่ยินดีเล่า?
ซ่งหลิงซิวไม่สนใแววตาของซูจิ้งโหยวั้ิ้ เอ่ยปาโ “ถ้าเ่นั้นก็เอาตาม้เสนอของท่านอ๋องเก้าพันปี ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป สนมโหยวดูแลจัดการวังตะวันออก พระสนมหวินดูแลจัดการวังตะวันตก ถ้าวังด้านไหนเิเุี ข้าต้องลงอาญา”
ซูจิ้งโหยวฟังคำเตือนใวาจาของซ่งหลิงซิวออก ยิ่งรู้ว่าโอรสสวรรค์เอ่ยพระโอษฐ์ย่อมเป็นพระมหาบัญชา เ่นั้นแ้เรื่องนี้ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะเปลี่ยนแปลง
อำนาจที่ยิ่งใหญ่ซึ่งกว่าจะจับไว้ได้ ัูแบ่งไปง่ายๆ เ่นี้ นางปวดใจนแทบจะร้องไห้เป็นสายเลื
เป็นซูเฟยซื่อ ้ต้องตำหนิซูเฟยซื่อนังสารเลวนี้ ถ้าไม่ใช่นางละก็ เรื่องจะกลายเป็นแบบนี้ได้่าไร ยังมีอวี้เสวียนจีเจ้าขันที่าตายนี้ี ต้องมีสักวันที่นางต้องให้ั้คุกเข่าลงร้องขอชีวิตจากนาง
งานเลี้ยงฉลองมื้อหนึ่งที่ไม่่าอภิรมย์ต้องเลิกรากันไป เดิมซูเต๋อเหยียนคิดจะอาศัยเวลานี้ให้ซูจิ้งเถียนได้เข้าสู่ตำแหน่ง แต่ตอนนี้ซูจิ้งโหยวูลากลง เขาจะยังมีความหวังอะไรพ
ความหวัง? ปะาใดวงตาของซูเต๋อเหยียนพลันวาวโรจน์ รีบหันไปมองซูเฟยซื่อ
ไม่ เขายังมีความหวังีหนึ่ง ซูเฟยซื่อเพิ่งแสดงออกได้ดีเป็นพิเศษเมื่อครู่ ถ้าอบรมดีๆ อาจจะยังปะสบความสำเร็จได้
“เฟยซื่อเอ๋ย พ่อรู้ว่าเจ้าต้องไม่ทำเรื่องเลวร้ายทรยศแบบนั้นแน่ๆ ข้าทำให้เจ้าตกใกลัวแ้ โชคดีที่ท่านอ๋องเก้าพันปีสายตาเฉียบแหลม จัดการหยานเอ๋อร์นังหนู่าตายนั้นแ้” ซูเต๋อเหยียนก้าวไปจับมือซูเฟยซื่อแน่น ทั่วใบ้าเต็มไปด้วยความรักฉันบิดา ลืมไปหมดิ้แ้ว่าเมื่อสักพักเป็นใครจะตัดความสัมพันธ์ระหว่างพ่อลูกให้เด็ดขาด
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??