เรื่อง พลิกแค้นสนมคืนบัลลังก์
ซูเฟยซื่อเหลือบมองซูเต๋อเหยียนด้วยสายตาเย็นชาไปคราึ่ ถ้าไม่ใช่เก็บนี้ไว้ใช้ปะโยชน์ละก็ นางคิดจะฉีก้ากากของเขาออกมาจริงๆ
หาก่าว่าผู้ใดในจวนแห่งนี้้าหนาที่สุด เกรงว่าคงจะไม่พ้นสุนัขจิ้งจอกเฒ่านี้เป็แน่
เมื่อเทียบกับเขาแล้ว ก็เสืนเป็ผู้ใช้อาคมขั้นสูงพบกับผู้ใช้อาคมฝึกหัด แตกต่างราวฟ้าดิน
เห็นซูเฟยซื่อเงียบ ซูเต๋อเหยียนก็อดไม่ได้ที่จะกังวลใจบ้าง แต่ยังคงรอยยิ้มไว้บนใบ้า “เมื่อครู่พ่อใจร้อนไปชั่วขณะจึงพูดจาเหลวไหลเหล่าั้ เฟยซื่อคงไม่ต่อว่าโกรธแค้นพ่อในใจใช่ไหม? นี้โหยวเอ๋อร์เ้าวังไปแล้ว ข้างกายพ่อเหลือเพียงเจ้ากับเถียนเอ๋อร์ พ่อจะทำใจตัดาสัมพันธ์ฉันพ่อลูกกับเจ้าโดยไม่อาลัยอาวรณ์ไปได้อย่างไร”
ซูเฟยซื่อกลอกตาในใจไปไม่รู้กี่ครา ในเมื่อะแแล้ว เช่นั้นางก็ะและครที่ยอดเยี่ยมต่อ้าซูเต๋อเหยียนมิดีกว่าหรือ
อวี้เสวียนจีจัดการซูจิ้งโหยวกับหยานเอ๋อร์ไปแล้ว เป็ไปได้อย่างไรที่นางจะูเขาเปรียบเทียบี
คิดได้ัั้ ซูเฟยซื่อเปิปากหัวเราะร่า “่า่ ท่านพูดล้อเล่นแล้วจริงๆ เฟยซื่อจะต่อว่าโทษท่านได้อย่างไรเจ้าคะ”
าเร็วในการตอบสนองของซูเฟยซื่อ ทำให้ซูเต๋อเหยียนอดไม่ได้ที่จะชะงักงัน
่าตามจริง เกี่ยวกับบุตรสาวนี้ เขายังไม่ค่อยวางใจนัก ูเหืนเชื่อฟัง แต่ในาเป็จริงกลับไม่ธรรมดา ถ้าเลือกได้ เขายินดีฝากาหวังไว้บนร่างซูจิ้งโหยวหรือซูจิ้งเถียนากว่า
แต่ก็เพราะสถานการณ์ของซูจิ้งโหยวกับซูจิ้งเถียนล้วนเอาแน่เอานอนไม่ได้เลยสักนิด...
คิดถึงตรงนี้ เขารีบตบๆ ืของซูเฟยซื่ออย่างมีเมตตา “พ่อจำได้ว่าในเรือน เจ้ามีเพียงซางจื่อกับหยานเอ๋อร์สองสาวใช้ นี้หยานเอ๋อร์ต้องโทษปะหารีิแล้ว ซางจื่อเดียวย่อมปรนนิบัติไม่ค่อยดี พ่อว่า่สาวรับใช้ีสองให้เจ้าดีกว่า เจ้าคิดเห็นว่าอย่างไร?”
นางจะว่าอย่างไร เรื่องดีงามใหญ่หลวงแบบนี้ หากนางปฏิเสธไป ผู้ย่อมต้องสงสัยในตัวนาง
ซูเฟยซื่อแกล้งทำเป็ตกใจแกมยินดีพยัก้าหงึกหงัก “เช่นั้ต้องขอบคุณ่า่แล้วเจ้าค่ะ”
ซูเต๋อเหยียนเห็นนางโต้ตอบ ด้วยท่าทีบริสุทธิ์ไม่เจ้าเล่ห์ ก็ตัดสินใจไมู่ชั่วคราว
ถึงอย่างไรซูเฟยซื่อก็เป็บุตรสาวของเขา หากวันใดได้รับสถาปนาก็เป็เกียรติของเขาด้วย
ขอเพียงควบคุมให้ดี ยิ่งฉลาดกลับยิ่งดี
“บ่าวไพร่มานี่ ไปจัดสวนปี้หวินให้เรียบร้อยแก่คุณหนูสาม ทั้ง่สาวรับใช้ที่ฉลาดสองไปี” ซูเต๋อเหยียนสั่งการแล้วหันศีรษะไปหาซูเฟยซื่อ “เรือนั้ของเจ้าเก่าโทรมไปบ้าง ตลอดที่ผ่านมาพ่อคิดเปลี่ยนให้เจ้า แต่ติดภารกิจามายจนไม่ไดู้แล นี้ถึงได้จังหวะเหมาะ ได้ทำสองเรื่องไปด้วยกั”
ช่างปะเสริฐยิ่ง ติดภารกิจามายจนไม่ไดู้แล ถ้าไม่ใช่เพราะเหตุการณ์หลายครั้งเหล่านี้ทำให้ซูเต๋อเหยียนรู้สึกว่านางมีค่าบ้าง นางคงต้องอาศัยอยู่ในเรือนซอมซ่อั้จนผุพัง เป็ตายอย่างไรเกรงว่าคงไม่มีใครรู้
ซูเฟยซื่อูท่าทีริษยาของนางแซ่หลี่กับซูจิ้งเถียนคราึ่ รีบหลุบตาลง “่า่ เฟยซื่อมีเรื่องึ่ไม่ทราบว่าควรพูดหรือไม่”
“อ้อ? ระหว่างพ่อลูกมีวาจาอะไรที่ไม่สามารถพูดได้โดยตรงเล่า” ซูเต๋อเหยียนเลิกคิ้ว
“ในเมื่อเป็เช่นนี้ ถ้าเช่นั้เฟยซื่อก็ขอ่าแล้ว ไม่ทราบว่า่า่รู้สึกหรือไม่ว่าจวนอัครมหาเสนาบดีของเราเมื่อเร็วๆ นี้เิคลื่นกระทบาเป็พิเ?”
คำพูดของซูเฟยซื่อกระทบใจของซูเต๋อเหยียนอย่างจัง ไหนเลยเป็เพียงคลื่นกระทบาเป็พิเ เขาแทบคิดเชิญนักบวชมาปะกอบพิธี เพื่อูว่ามีใครกำลังสาปแช่งที่อยู่อาศัยของเขาให้ไม่สงบกันแน่!
มองสี้าและท่าทางเห็นด้วยของซูเต๋อเหยียน ซูเฟยซื่อก็่าต่อไปว่า “ทุกิ่นี้เริ่มึ้เมื่อไรหรือเจ้าคะ?”
“นี่...” ซูเต๋อเหยียนย่นคิ้ว
เขาเพียงรู้สึกว่าเมื่อเร็วๆ นี้มีเรื่องามายเิึ้ในจวนอัครมหาเสนาบดี ถ้าให้สรุปในภาพรวมว่าทั้งนี้เริ่มมาแต่เมื่อไร เขาจดจำไม่ได้จริงๆ
“ี่รองชิงปิ่นมุกบุปผชาติกับต่งชิงหว่าน ้สี่เกือบูไม้กระดานโบยในพิธีชุมนุมการแข่งม้า นี้ข้ากับี่ใหญู่ใส่ร้ายป้ายสีี ทั้งหมดนี้ล้วนเล็งเป้าจัดการบรรดาคุณหนูของจวนอัครมหาเสนาบดีเจ้าค่ะ”
ซูเฟยซื่อเตือนแบบนี้คราึ่ ดวงตาทั้งสองของซูเต๋อเหยียนพลันสว่างวาบ “ถ้างั้นตามาคิดเห็นเจ้า ควรทำอย่างไร?”
“ี่ใหญ่เ้าวังไปแล้ว ี่รองกลายเป็พระชายาซีอ๋องแล้ว ใน้าก็เหลือข้ากับ้สี่ ้สี่าุยังน้อย ูใช้จูงจมูกได้ง่ายที่สุด ก็เชิญแม่เฒ่าที่ถนัดในการสอนสั่งมาสอนพิธีการขนมธรรมเนียมกันใหม่มิดีกว่าหรือ จะได้ไมู่ผู้นำไปติฉินนินทาลับหลังเจ้าค่ะ” ซูเฟยซื่อพูดด้วยาจริงใจ
แต่เมื่อเีงของนางเพิ่งสิ้นสุดลง ซูจิ้งเถียนก็จ้องถลึงตาโต “เี๋ ี่สาม วาจานี้ของเจ้าหมายาว่าอะไร?”
เป็ต่อว่านางพฤติกรรมไม่ดีจึงนำให้จวนอัครมหาเสนาบดีเิเรื่องแบบั้หรือ?
จะเอาเรื่องทุกอย่างมาต่อว่าโทษถึงบนศีรษะนาง?
“้สี่อย่าเ้าใจผิดไป วาจานี้ของข้าไม่ได้หมายาเช่นั้ เพียงแต่ว่ากันไปตามสถานการณ์ ข้าก็หวังดีต่อจวนอัครมหาเสนาบดีของเราด้วย” ซูเฟยซื่อรีบแกล้งลนลานอธิบาย
หลังจากฟังวาจานี้จบ ซูจิ้งเถียนอดไม่ได้ยิ่งโกรธ “ว่ากันไปตามสถานการณ์อะไร เห็นชัดๆ ว่าเป็การบิดเบือนาจริง ่า่ ท่านเพียงให้สวนปี้หวินแห่งึ่เป็รางวัลแก่ี่สาม ี่สามก็โอหังเช่นนี้ วัน้าจะทำอย่างไร?”
“่า่ ถ้า้สี่ไม่เต็มใจก็ลืมไปเถิด ถือว่าวาจาเมื่อครู่ เฟยซื่อไม่ได้พูดา่อน ไม่ว่าโลกภายนอกจะปะเมินจวนอัครมหาเสนาบดีของเราอย่างไร ิ่ที่สำคัญที่สุดเป็าสามัคคีในครอบครัวเจ้าค่ะ” ซูเฟยซื่อไม่ได้พูดกับซูจิ้งเถียนต่ออย่างููโดยสิ้นเิ เบนสายตาหันไปมองซูเต๋อเหยียนโดยตรง
แต่นางจงใจชี้ให้เห็นว่าไม่ว่าโลกภายนอกจะพูดปะเมินอย่างไร
อะไรเป็ิ่ที่ซูเต๋อเหยียนเห็นว่าสำคัญที่สุด
ไม่ใช่ชื่อเีงหรอกหรือ!
คิดึ้มาได้ว่าวันั้ซูจิ้งเถียนเกือบจะทำเอาจวนอัครมหาเสนาบดีขาย้าในพิธีชุมนุมการแข่งม้า ในที่สุดยังเป็ซูเฟยซื่อออกโรงจึงกู้้ากลับมาได้ ซูเต๋อเหยียนพลันรู้สึกว่าข้อเสนอนี้มีาจำเป็า “เรื่องนี้มอบให้เจ้าจัดการเถิด ไม่ต้องกังวลเรื่องเงินทอง เชิญแม่เฒ่าที่ดีที่สุดในเืงหลวงมาได้เลย”
“เจ้าค่ะ” ซูเฟยซื่อกรีดยิ้มเจ้าเล่ห์ที่มุมปาก
คราวนี้จวนอัครมหาเสนาบดีได้มีละครสนุกใหู้ีแล้ว
“คุณหนู ข้าวของของท่านก็ไม่า ที่สามารถนำา็เอามาหมดแล้ว ที่เหลือให้บ่าวช่วยจัดเก็บเถิดเจ้าค่ะ วันนี้ท่านเหนื่อยาด้วย หนำซ้ำบนร่างยังมีบาดแ มิสู้กลับไปพักผ่อนที่ห้องดีกว่าไหมเจ้าคะ?” ซางจื่อเสนอ
ซูเฟยซื่อเหลือบตากวาดมองสวนปี้หวินคราึ่ พยัก้าแล้วเดินเ้าไปในห้อง
ไม่คิดว่านางเพิ่งเ้าไปในห้อง อวี้เสวียนจีก็แวบเ้ามาราวกับภูตผี กึ่งพิงข้างเตียงไว้หัวเราะอย่างเกียจคร้าน “สวนปี้หวินนี้ไม่เีทีที่เป็รางวัลของซูเต๋อเหยียน สะดวกสบายึ้กว่าเดิมไม่น้อยตามที่คาด”
“ล้วนพึ่งบารมีของท่านอ๋องเก้าพันปี” ซูเฟยซื่ออึ้งไปแล้ว แต่ยิ้มตอบทันทีอย่างได้สติ
“นังหนู เจ้าว่าเจ้าควรขอบคุณข้าอย่างไร?” อวี้เสวียนจีเลิกคิ้ว ดวงตาหงส์เบิกกว้างสวยงามจนผู้ตกตะลึง
นังหนู... ทำไมคำเรียกนี้ถึงทำให้นางรู้สึกขนลุกทั่วกันนะ? ฟังเหืนตาแก่น่าขยะแขยงกำลังตะโกนเรียกสาวน้อยไร้เดียงสาอย่างั้แหละ
ทว่าว่าซูเฟยซื่อไม่ได้เป็สาวน้อยไร้เดียงสา นางกระตุกยิ้มที่มุมปาก “ิ่ที่ข้ามี ท่านอ๋องเก้าพันปีก็มีด้วย ิ่ที่ข้าไม่มี ท่านอ๋องเก้าพันปียังมี ท่านคิดให้ข้าตอบแทนเช่นไร?”
อวี้เสวียนจีไม่่าให้าา โยนิ่ึ่เ้าไปในอ้อมอกของซูเฟยซื่อ าิึู้ เห็นเป็สมุดเล่มเล็กที่บันทึกีิปะจำวันของบรรดาคุณหนูในจวนอัครมหาเสนาบดีพ
อวี้เสวียนจีคิดอยากให้นางเห็นอันนี้?
โดยไม่รอให้ซูเฟยซื่อเปิออก เีงของอวี้เสวียนจีก็ัแว่วมา “เปิ้าเมื่อวานซืนูสิ”
้าเมื่อวานซืน? นั่นไม่ใช่เป็้าั้ที่เหยียนเอ๋อร์ใส่ร้ายนางกับชุยเผิงเฉิงพบกันเป็ส่วนตัว?
ซูเฟยซื่อขมวดคิ้ว แ่็ัเปิออก เปิครานี้เกือบทนไม่ไหวแทบพุ่งบีบคออวี้เสวียนจีให้ตาย
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??