เรื่อง พลิกแค้นสนมคืนบัลลังก์
่าไปไม่กี่วัน ซูจิ้งเถียนกับนางแซ่หลี่ไม่สามารถทนได้อีก ก็เป็เวลาลงมือนาง
ซางจื่อรายงานทุกการเคลื่อนไหวซูจิ้งเถียนกับกุ้ยมามาแกู่เฟื่ทุกวัน
วันแรก ซูจิ้งเถียนไม่ชอบอาาที่กุ้ยมามาส่งมา รังเกียจว่าไม่อร่อย เป็อาาสุนัขกิน กุ้ยมามาก็ให้คนจูงสุนัขมาตัวึ่ เอาอาาั้หมดเลี้ยงสุนัขต่อ้าซูจิ้งเถียน ัจากั้ทุกมื้อก็เป็แบบนี้
วันต่อมา ซูจิ้งเถียนค่อนข้างหิว คิดไม่ถึงว่ากุ้ยมามาไม่ถามสักคำก็เอาอาาให้สุนัขกินั้อย่างั้ ซูจิ้งเถียนโกรธจนเกือบจะร้องไห้ให้รู้แ้รู้รอด
วันที่สาม ซูจิ้งเถียนทนหิวไม่ไหว ร้องขออาาจากกุ้ยมามา ทว่าอีกฝ่ายับ่าวว่าอาาเหล่านี้ไม่อร่อย มีไว้สำหรับเลี้ยงสุนัขเท่าั้
ว่าแ้ก็เทอาาให้สุนัขกินต่อ้านาง
วันที่สี่ ซูจิ้งเถียนหิวจัดกระทั่งสติปัญญาล้วนไม่เหลือ พอเห็นอาาถูกส่งมา ก็ไม่สนถึงฐานะและตัวตนตัวเอง ก็วิ่งพุ่งไปแย่งสุนัขกิน นับว่าไม่อาจรักษาภาพลักษณ์ได้อีก
ูเฟื่ฟังไปพลางอดไม่ได้ที่จะี่ตา บีบคั้นซูจิ้งเถียนจนถึงขั้นนี้ก็เกือบจะใช้ได้ เป็เวลาที่นางแซ่หลี่จะได้พบ้ากับนางคราึ่แ้
มิฉะั้บีบคั้นต่อไป เกรงว่าซูจิ้งเถียนคงเป็บ้าไปเสีย่ หากเป็เช่นั้ก็นับว่า นางก็ขโมยไก่ไม่สำเร็จ ั้ยังเสียข้าวสารอีกกำมือไปอีก
“ซางจื่อ เ้านำเงินเหล่านี้ไปให้กุ้ยมามา ว่าวันนี้คงต้องรบกวนนางอีกสักิ ให้แง้มประตูไว้เล็กน้อย หากมีใครลอบมองก็จงปล่อย่า ให้มีคนไปแจ้งข่าวแก่นางแซ่หลี่ว่าซูจิ้งเถียนได้รับความทุกข์ทรมานขนาดไหน ยามนี้ในเรือนซูจิ้งเถียนล้วนเป็คนกุ้ยมามา ข่าวคราวปิดไว้แน่นหนา นางแซ่หลี่คงร้อนใจ่าดู” ูเฟื่สั่ง
“เ้าค่ะ” ซางจื่อยิ่งฟังยิ่งื่เต้น ูเฟื่วางแผนรัดกุมมานานขนาดนี้ ละครโรงนี้คงยิ่ง่าชม
เป็ไปตามทีู่เฟื่คิด ัจากนางแซ่หลี่ได้รับข่าวก็เร่งรุดไปถึงเรือนซูจิ้งเถียน แ้ยังจ่ายเงินพิเศษเพื่อซื้อคนเฝ้าประตู
นางไม่รู้ว่าคนเหล่าั้ได้รับคำสั่งจากูเฟื่ให้ปล่อยนาง่าเข้าไปั้แต่แรกแ้
“เถียนเอ๋อร์” นางแซ่หลี่ดูซูจิ้งเถียนผมยุ่งกระเซิงนั่งอยู่บนพื้น ก็รู้สึกปวดใจอย่างอดไม่ได้
ูสาวสุดที่รักนาง ุหนูสี่จวนอัครมหาเสนาบดีผู้หยิ่งผยองนางั้ ไม่เจอเพียงไม่กี่วันก็ายเป็แบบนี้
ซูจิ้งเถียนได้ยินเสียงนางแซ่หลี่ยังคิดว่าตนหูแว่ว แต่เื่หันไปเห็นนางแซ่หลี่จริงๆ ้ำตาก็ไหลพรูลงมาอย่างไม่อาจอดั้น “่าแ่ ช่วย้า้ ข้าเกือบจะถูกยายเฒ่านั่นรังแกจนตายแ้”
นางแซ่หลี่กอดซูจิ้งเถียนในอ้อมอกไว้แน่น ้ำเสียงเต็มไปด้วยความเศร้าโศก “เรื่องนี้เป็ิ่ที่นายท่านเห็นพ้อง ต่อให้เป็แม่ก็ไม่สามารถพูดอะไรได้ ต้องโทษูเฟื่นังสารเลวนั่น ถ้าไม่ใช่เาะนางยื่นข้อเสนอเหลวไหลเช่นนี้ ไหนเลยให้เ้าต้องมาทนทุกข์”
“ใช่ เป็เาะนาง เป็นางที่คิดทำร้ายข้าให้ตายอย่างสิ้นเิ” ซูจิ้งเถียนเรื่องที่เกิดขึ้นในช่วงไม่กี่วันมานี้ ั้แต่ต้นจนจบให้นางแซ่หลี่ฟัง
นางแซ่หลี่ฟังจบก็โกรธจนเกือบะเิ คิดอยากพุ่งไปบีบคอูเฟื่ให้ตายเสียตอนนี้
“่าแ่ ั้แต่น้อยจนเติบใหญ่ ูสาวท่านไม่เคยได้รับความอัปยศอดสูเช่นนี้มา่ ท่านต้องคืนความยุติธรรมให้ข้านะ” ซูจิ้งเถียน่าวจบก็ถลาเข้าไปในอ้อมอกนางแซ่หลี่ ร้องไห้ฟูมฟาย้ำตาไหลเป็ทาง
นางแซ่หลี่แค้นใจจนเกือบเผลอกัดริมฝีปากตน สาวน้อยตัวเล็กๆ คนึ่้าทำความอัปยศใหู้นางเช่นนี้ จะให้นางยอมได้หรือ!
“เถียนเอ๋อร์ อดทนอีกหน่อยเถิด พรุ่งนี้แม่จะไปหา่า่” นางแซ่หลี่ตบแผ่นัซูจิ้งเถียน ปลอบด้วยเสียงอ่อนโยน
ได้ยินวาจานี้ เสียงร้องไห้ซูจิ้งเถียนนับว่าเบาลงเล็กน้อย “จริงหรือเปล่า? ่าแ่ ท่านต้อง่า่นะ มิฉะั้ขืนเป็แบบนีู้ต้องถูกพวกนางทรมานจนตายแน่ๆ”
“อย่าพูดเหลวไหลอย่างั้เลย ีแู่่ ต้องไม่มีวันปล่อยให้พวกนางทำร้ายูเด็ดขาด” นางแซ่หลี่ปลอบใจซูจิ้งเถียนสักพัก จึงจากไปอย่างไม่เต็มใจ!
ทันทีที่นางไป ซางจื่อก็รายงานทุกการเคลื่อนไหวแกู่เฟื่
ูเฟื่เพียงคลี่ยิ้มน้อยๆ “ดูไปแ้ พรุ่งนี้คงมีละครสนุกให้ดูแ้”
เช้าวันรุ่งขึ้น นางแซ่หลี่ก็มารออยู่นอกเรือนแม่น้ารอง
ัจากที่นางถูกซูจิ้งเซียงใช้ยาปลุกกำหนัดใส่ร้าย ซูเต๋อเีก็ไม่ยอมสัมผัสนางอีก แ้มานอนที่เรือนแม่น้ารองทุกคืน
เดิมนางคิดว่านิสัยแม่น้ารองเป็คนเงียบๆ ไม่แยแสต่อเรื่องทางโลก ไม่มีใจละโมบต่ออำนาจยิ่งใหญ่จวนอัครมหาเสนาบดี แต่นางก็สามารถควบคุมฝ่ายในจวนอัครมหาเสนาบดีได้อย่างมั่นคง
ไม่คิดว่าูเฟื่ปรากฏตัวเช่นเฉิงเหย่าจินแบบนี้ นี่แทบทำให้นางโกรธ
“นายท่าน” นางแซ่หลี่เห็นซูเต๋อเีมา รีบดา้าเข้าไป
ซูเต๋อเีเห็นนางก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว ใบ้าที่เดิมดูดีพลันมืดครึ้มไปหลาย่ “มายืนทำอะไรตรงนี้ั้แต่เช้าตรู่เล่า?”
นางแซ่หลี่ถูกซูเต๋อเีมองด้วยสายตาตำหนิก็คับข้องใจไปบ้าง แต่เพื่อซูจิ้งเถียนแ้ นางได้แต่อดทน
คิดถึงตรงนี้ นางรีบเผยรอยยิ้มอย่างอ่อนโยนมา “นายท่าน เราไม่ได้กินข้าวด้วยกันั้ครอบครัวมาั้นานแ้ ก็ใช้โอกาสวันนี้ดีไหม ข้าเข้าครัวทำอาาเอง ั้ครอบครัวชุมนุมด้วยกันดีๆ คิดเห็นเป็อย่างไร?”
เดิมซูเต๋อเีคิดปฏิเสธ แต่เื่คิดได้ว่า ตนไม่ค่อยมีโอกาสสร้างความสัมพันธ์กับูเฟื่ดีๆ สักที หากครอบครัวกินข้าวด้วยกัน ก็จะสามารถเล่นบทบาทพ่อเมตตาูสาวกตัญญู ั้ยังอาจทำใหู้เฟื่ยิ่งซื่อสัตย์กับเขามากขึ้น
ัจากดีดูคิดรางแก้วเสร็จสรรพ ก็เอ่ยปากตอบรับนิ่งๆ
นางแซ่หลี่ไม่ทราบจุดประสงค์ซูเต๋อเี ก็คิดไปเองว่าซูเต๋อเีซาบซึ้งในความคิดนี้นางยังคิดว่าเขาถูกตนทำให้ซาบซึ้งใจแ้ ก็ไปเตรียมการทุกอย่างด้วยใจที่เต็มไปด้วยความยินดี
เืู่เฟื่ได้รับข่าว ก็รีบให้ซางจื่อไปเฝ้านางที่ห้องครัว
นางแซ่หลี่เพิ่งเห็นซูจิ้งเถียนก็เสนอให้กินข้าวด้วยกันั้ครอบครัว ต้องมีเจตนาไม่บริสุทธิ์แน่นอน
ถ้าเพียงคิดขอความเมตตาให้ซูจิ้งเถียนอย่างซื่อๆ เท่าั้ นางก็แค่ทำอาากินกับซูเต๋อเีชุดึ่ นั่นไม่ง่ายกว่าหรือ?
เชิญนางไปด้วย? ัวก็แต่จะเป็เพียงพอนเหลืองมาเยี่ยมระกาวันปีใหม่[1] จะหาความปรารถนาดีได้หรือ!
“ุหนูสาม นายท่านเชิญไปกินอาาที่ห้องโถงด้าน้า” จือฉินเข้ามาในห้อง่าวด้วยความเคารพ
ูเฟื่พยัก้าแ้ลุกขึ้นจะเดินนอกประตูไป ับพบซางจื่อับมาพอดี
ซางจื่อลอบส่าย้าหลายครั้งใหู้เฟื่อย่างไม่ทันให้คนอื่นสังเกต เพื่อแสดงให้เห็นว่าไม่พบิ่ผิดปกติ
ไม่พบิ่ผิดปกติ? เป็ไปได้อย่างไร? หรือนางจะเข้าใจผิด?
ตามเุผล ซูจิ้งเถียนถูกนางบีบคั้นจนายเป็แบบนี้ นางแซ่หลี่จะไม่มีความเคลื่อนไหวเลยงั้นหรือ แต่คำพูดซางจื่อย่อมเชื่อถือได้ จุดไหนกันแน่ที่ผิดปกติ
ูเฟื่ขมวดคิ้วแ้โยนเรื่องนี้ทิ้งไปเสีย่ รอจนกระทั่งไปถึงห้องโถงด้าน้าแ้ค่อยว่ากันใหม่
เื่มาถึงห้องโถงด้าน้า คนอื่นต่างก็มาถึงแ้ ูเฟื่สังเกตเห็นว่า แม้แต่แม่นางรองที่ปกติไม่ค่อยได้มากินข้าวกับพวกเขา ก็ไม่คาดว่าจะมาด้วย
ดูไปแ้ไม่เพียงนางแซ่หลี่เท่าั้ กระทั่งแม่น้ารองยังแปรพักตร์พุ่งเป้ามาทางนางแ้
เื่นางแซ่หลี่เห็นูเฟื่เข้ามา ประาดุร้ายสายึ่วาบ่าไป ูเฟื่ วันนี้เป็วันตายเ้า
“เฟยซื่อ มาแ้หรือ มาสิ มานั่งข้างพ่อ” ทันทีที่ซูเต๋อเีเห็นูเฟื่ ก็โบกมือให้นางอย่างขยันขันแข็ง
เห็นแบบนี้ นางแซ่หลี่ก็โกรธจนร่างสั่นเทิ้ม แต่ก็ต้องอดทนเพื่อซูจิ้งเถียน อดทนไว้…
“นายท่าน ข้าไม่ได้เห็นเถียนเอ๋อร์มาหลายวันแ้ ในเื่ล้อมวงกินข้าวด้วยกันั้ครอบครัว ก็ควรเรียกนางมาด้วยดีกว่าไหม?” นางแซ่หลี่ระงับความโกรธในใจไว้ หัวเราะ่าวพลาง
เดิมทีที่นางวางแผนไว้ก็เป็แบบนี้ ูเฟื่อกตาพูดทันที “่า่ ทานอาาพร้อม้ากันเช่นนี้ จะขาดน้องสี่ไปได้อย่างไรเล่า”พ
……
[1] เพียงพอนเหลืองมาเยี่ยมระกาวันปีใหม่ เป็สำนวนที่หมายถึงคนเ้าเล่ห์หยิบยื่มความปรารถนาดีมาให้ย่อมมีเจตนาร้ายแอบแฝง เพียงพอนเหลืองเป็สัตว์กินเนื้อขนาดเล็กรูปร่างเพรียว ขาสั้นหางสี้ำตาลเหลือง ขนัสี้ำตาลเทา หากินเวลาางคืน ชาวจีนสมัยโบราณมักมองว่ามันเป็หัวขโมยลักกินตามบ้านเรือน
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??