เรื่อง ลิขิตชะตา นางพญามารข้ามภพ [แปลจบแล้ว]
หลังจากไล่เซียวเจวี๋ยออกไปแ้ ชิงอีก็ลงบนเตียงราวกับไร้ค่า
“วันนี้ที่เจ้าเดินไปรอบๆ จวนเซ่อเจิ้งอ๋องเจออะไรบ้างหรือไม่?” ชิงอีลูบขนนุ่มๆ บนตัวเจ้าแมวอ้วน ใขณะที่ดาคู่สวยซึ่งเปิดเพียงครึ่งึ่นั้นกำลังเหม่อลอย
“จวนอ๋องเขาผิดปกติา ว่ากันามจริงแ้ ใต้เท้าโอรสสวรรค์จะมีปราณซวนหที่สะกดเอาไว้ ซึ่งควรจะมีกลิ่นหอมดอกไม้ใบหญ้าสิึจะถูก ไม่ใช่แผ่พลังั่ร้ายออกมาเช่นนี้” เื่กล่าวึสิ่งนี้ แมวอ้วนก็โกรธึ้มา และร้องเหมียวเหมียว “าหญิง ้าเมองูอย่างะเีแ้ ที่นั่นไม่ใช่ดาหยิน[1] ใจวนเองก็ไม่มีอะไรที่รวบรวมวิญญาณั่ร้ายได้ วิญญาณั่ร้ายเ่านี้แปลกปะหลาดอย่างอธิบายไม่ถูก ่า ที่แปลกทีุ่คือข้าไม่เคยเห็นวิญญาณั่ร้ายที่สะอาดิุิ์เช่นนี้า่อน!”
“พวกมันิุิ์เกินไปจริงๆ” ชิงอีลืมาที่สวยงามเธอ เให้เห็นึาครุ่นคิด “วิญญาณร้ายิุิ์เ่านั้น ทำให้ข้ารู้สึกสบายใจา่า เื่เทียบกับความร้ายกาจพญามัจจุราชสาวชิงอีเตี้ยนพวกเรา ้เหตุนี้ หากวิญญาณั่ร้ายที่มาจากแหล่งกำเนิดปาฏตัวึ้ โลกมนุษย์ก็จะมีปัญหา แปลกจริงที่ใจวนเซ่อเจิ้งอ๋องไม่ได้รับกระทบจากวิญญาณั่ร้ายเลย”
เจ้าแมวอ้วนยังคงพยัก้า “วิญญาณร้ายิุิ์เช่นนี้ ผีธรรมดายังรับไม่ไหว นับปะสาอะไรกับมนุษย์ล่ะ? ่า ใจวนเซ่อเจิ้งอ๋องนั้น ก็มีที่มีความสามารถอยู่เยอะเลยนะ!”
เื่พูดจบเจ้าแมวตัวอวบก็รู้สึกเย็นๆ ที่คอ มันถูกอุ้มึ้มาเผชิญกับ้าทรงเสน่ห์หญิงสาว ดาคู่งามฉายแววรังเกียจ “เจ้าเป็ึยมทูต มีวิญญาณอยู่ใมือามายนับไม่ถ้วน เจ้ายังจะต้องามันไปเพื่ออะไรกัน?”
เื่พูดึเรื่องนี้ เจ้าแมวก็กระตือรือร้นึ้มา และตอบกลับว่า “ะ่าไป ูเหมือนอุบาย่าจะมีกับเขานะ ่า ใรถม้าเื่ครู่ เวท่ากลับใช้กับเขาไม่ได้เสียงั้น!”
ซิงอีโยนมันลงบนเตียงอย่างแ แ้ยิ้มเศร้า “ั่่ะิ ใเื่เจ้าเป็ทาสรับใช้ตัวแที่อยู่ใอ้อมอกข้า ก็ควรแบ่งปันความกังวลกับเจ้าาไม่ใช่หรือไง?”
เจ้าแมวอ้วนที่ถูกขย้ำอย่างไม่ลืมหูลืมา และ่าที่จะรอดพ้นจากเงื้อมมือแม่มดมาได้นั้นไม่ใช่เรื่องง่าย มันจึงรีบพูดว่า “เรื่องหนุ่มน้อยผู้นั้นยังไม่สายเกินไปที่จะตรวจสอบ ่าคิดหาวิธีกำจัดแม่มดเฒ่าั้สองใวันนี้ก่อนจะดี่า” เจ้าแมวอ้วนหยุดไปครู่ึ่ และพูดอย่างจริงจังว่า
“ข้าขอเตือน่าอีกั้ ปรโลกมีกฎระเบียบปรโลก โลกมนุษย์เองก็มีกฎระเบียบอยู่ และกฎบางอย่างก็จับต้องไม่ได้ าัญเ่านั้น ่าจะฆ่าก็ฆ่าไป ฮองเฮาที่เป็มนุษย์ผู้นก็เช่นกัน ชะากรรมพวกเขาล้วนแต่อยู่ใบัญชีรายชื่อที่แตกต่างกันไป กล่าวคือหลังจากายไปแ้ ก็ต้องไปที่ยมโลกราชาเป่ยอินแทนที่จะเป็ปรโลก หากทำอะไรสุ่มสี่สุ่มห้า ที่ามมานั้นต่อให้เป็่าก็ทนรับมันไม่ไหวหรอก!”
เจ้าแมวอ้วนรู้นิสัยใจคอนางอย่างดี เวลาที่นางคลั่งึ้มา ก็จะไม่คำนึงึที่ามมา ่า ความจริงแ้ยิ่งอยู่ใตำแหน่งทีู่เ่าไร ยิ่งถูกผูกมัดไว้กับระเบียบและกฎเกณฑ์ได้ง่ายึ้เ่านั้น หากนางฝ่าฝืนกฎ ลัพธ์ที่ได้ก็จะน่าอนาถยิ่ง่าผีใดๆ
“ไม่ต้องเตือนข้าแ้” ชิงอีหลับาลงแ้เอนหลังลงไป เจ้าแมวอ้วนที่กำลังจะถอนหายใจ ก็ได้ยินเสียงนางหัวเราะคิกคักึ้มา “ข้าฆ่าไม่ได้หรอก แต่มีใครบางสามารถฆ่าได้ มันคุ้มหรือไงที่ข้าจะต้องลงมือ้ตัวเอง?”
เจ้าแมวอ้วนรู้สึกเพียงความสิ้นหวังใชีวิตแมว แน่ว่า เขาไม่อาจคาดหวังกับหญิงสาวผู้นี้จะเรียนรู้ที่จะทำให้ตนเองอยู่รอดปลอดภัย
“เอาละ ข้าเดาว่าหลังจากที่่าบีบให้พวกเขายอมรับความพ่ายแ้ แ้คงได้ใช้เวลาอย่างสงบสุขไปอีกสองวัน เผือกร้อนก็คงถูกโยนไปให้ทางฝั่งราชสำนัก หนุ่มน้อยผู้นั้นก็คงเป็ฝ่ายมานั่งปวด ่า ไทเฮาเฒ่านั่น...นางเกลียดชัง่าาเลยนะ!” เจ้าแมวอ้วนหมอบลงตรง้านาง “เรื่องอภิเษกสมรส่ากับเซียวเจวี๋ย ูท่าว่านางจะไม่เห็น้อย่างยิ่ง”
“มันก็ดีแ้ไม่ใช่หรือ?” ชิงอีถอนลมหายใจดังฮึ เสียงนางค่อยๆ แผ่วลง เาะความง่ “หนุ่มน้อยผู้นั้น อยากแต่งงานกับใครก็ไปแต่งกับนั้นสิ อย่างไรเสียข้าก็ไม่ได้ชอบเขาอยู่แ้”
แมวอ้วนเลียอุ้งเท้า และแอบบ่นอยู่ใใจ เป็เาะไม่ชอบเขา หรือเาะเขาชอบทำให้เสีย้ากันแน่ ึจะคิดเช่นนั้น แต่ก็ยากที่จะพูดออกมาอยู่ดี
ใตำหนักเิ่เงียบสงบ หญิงสาวที่อยู่บนเตียงเหยียดกาย้ท่ท่าทีู่น่ามอง นางพลิกตัวอย่างสะลึมสะลือ และพึมพำเบาๆ “หรือที่จวนหนุ่มน้อยผู้นั้นจะหลับสบายา่า...”
...
าายตู้หมิงเยวี่ยก่อความโกลาหลใราชสำนัก ตู้หรูฮุ่ยทีู่ญเสียลูกชายไปก็ไม่ยอมวางมือง่ายๆ เขารวบรวมขุนนางเฒ่าใราชสำนักที่อยู่ฝ่ายเดียวกับตน เื่าต่อกรกับเซียวเจวี๋ย!
ขุนนางั้สองฝ่ายต่อต้านกันเป็เวลาเกือบึ่เดือน จนกระทั่งได้รับจดหมายด่วนจากฝั่งชายแดนที่อยู่ห่างออกไปสามร้อยแปดสิบลี้จำนวนสามฉบับติดๆ กัน เพื่อแจ้งข่าวเรื่องาได้รับชัยชนะ นั่นทำให้สถานาณ์หันไปทางฝั่งเซียวเจวี๋ยโดยสมบูรณ์
หลังจากที่เขากลับมาที่เมืองหลมาได้ึ่เดือน กองทัพขนปักษาทมิฬภายใต้อำนาจเขาสามารถเข้ายึดั้สามกำแพงเมืองใสิบหกรัฐทางเหนือแคว้นศัตรูได้ ซึ่งทำให้อาณาเขตราชศ์เหยียนเปิดกว้างขยายใญ่ออกไปอีก
ชื่อเสียง อิทธิพล และศักดิ์ศรีอันูส่ง ทำให้ผู้หวาดกลัวไปั่ขณะึ่
ใเวลานี้ แม้แต่ตู้หรูฮุ่ยที่ต้องาต่อต้านก็ไม่มีทางเลือก จนท้ายทีุ่แ้ เาะความร้ายกาจเซียวเจวี๋ย าายตู้หมิงเยวี่ยจึงจบลงอย่างรวดเ็ ทำให้ตระกูลตู้ปะสบาูญเสียั้ใญ่
ฮองเฮาตู้แอบส่งไปที่กรมอาญา เพื่อกำจัดหวังซุ่น กระนั้นก็สายเกินไป เาะก่อนที่หวังซุ่นจะเสียชีวิต เขาได้สารภาพว่าเขาเล่นชู้กับเสาเหย้าที่เป็นางกำนัล ต่อมา เสาเหย้าก็มีความสัมพันธ์กับตู้หมิงเยวี่ย ้ความอาฆาตแค้น นั้นเขาจึงวางแผนให้ั้สองมาพบกันที่ศาลาชุนชิว และแอบสั่งให้วางยาใอาหารั้สอง
สิ่งนี้จึงเป็ต้นเหตุที่ทำให้ั้สองจมน้ำาย ระหว่างที่พวกเขากำลังสนุกกับาเล่นน้ำใสระ
เช่นนี้แ้ แพะรับบาปจึงถูกโยนกลับไปที่วังหลังอีกั้ ั้ยังพุ่งตรงมาที่ฮองเฮาตู้
เสาเหย้าและหวังซุ่นล้วนแ้แต่เป็ที่ออกมาจากวังนาง ความโกลาหลวุ่นวายใวังั้นี้ ยังไปเกี่ยวข้องกับชีวิต ซึ่งเป็เรื่องที่น่าละอายอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ศักดิ์ศรีและชื่อเสียงฮองเฮาอย่างนางก็เปื้อนราคีไปโดยปริยาย!
ข่าวนี้ทำให้ชิงอีมีความสุขอยู่า และยกยอสรรเสริญว่าช่างเป็สุนัขที่ร้ายกาจเสียจริง
ใส่วนฮองเฮาตู้ที่ั้นี้เสียฮูหยินเสียซ้ำขุนศึก[2] และเาะเหตุนี้ จึงถูกไทเฮาลงโทษโดยสั่งให้กักบริเวณเป็เวลาึ่เดือนเต็ม และให้คัดลอกพระคัมภีร์ร้อยรอบ ึค่อยปล่อยตัวนางออกไป
“พวกเจ้าทำให้ข้าลำบาก ข้าก็จะทำให้พวกเจ้าอยู่ไม่สุขเช่นกัน” ฮองเฮาตู้กัดฟันตรัส้ความโกรธว่า “ไเฮาั่ เห็นว่าเซียวเจวี๋ยมีอำนาจคงแทบรอไม่ไหวที่จะเข้าหาเขาอีกั้ ิิๆ หรือว่าข้าจะไม่รู้ว่านางกำลังดีดลูกคิดรางแก้ว[3]อยู่ ไม่ใช่แค่อยากจะให้เซียวเจวี๋ยถอนหมั้น ่า ยังคิดที่จะให้์หญิงใญ่จุนหนิง บุตรสาวตนอภิเษกสมรสกับเขาน่ะสิไม่ว่า!”
ฮองเฮาตู้ทอดพระเนตรม้วนคัมภีร์เบื้องพระพักตร์ จากนั้นทรงสูดลมหายใจเข้าลึกๆ และทรงนั่งลงช้าๆ พระพักตร์นางกลับสู่ความสงบ มีเพียงดเนตรยังคงเต็มไป้ความเย็นชา
“สั่งให้กองพระราชสำนักเตรียมงานอภิเษกสมรส์หญิงทันที จากนั้น ให้โหรหลเลือกวันมงคลแ้ส่งไปให้ไทเฮาที่วัง”
มามาทีู่แลอยู่ไม่ค่อยเข้าใจสักเ่าไร “เหนียงเหนียง[4] เราต้องขัดขวางไม่ให้์หญิงใญ่อภิเษกสมรสกับเซ่อเจิ้งอ๋องไม่ใช่หรือเพคะ? เหตุใด่าจึงไปช่วยพวกเขาจัดาล่ะเพคะ?”
“เฮอะ เจ้าจะไปเข้าใจอะไร” ฮองเฮาตู้ค่อยๆ เิ่ฝนหมึกอย่างระมัดระวัง “์หญิงใญ่จุนหนิงหลงใหลเซียวเจวี๋ยมาาปีแ้ ไทเฮาก็ทรงรักและทะนุถนอมบุตรสาวนี้นางยิ่งนัก บวกกับที่นางเกลียดชิงอีอยู่แ้้ ั้นี้ ข้าจึงจงใจทำเรื่องใญ่โต เพื่อให้จุนหนิงรู้เรื่องนี้ เจ้าว่า้นิสัยจุนหนิงผู้นั้น นางจะยอมแ้หรือไง?”
ูู[5]ทีู่แลเื่ได้ยินคำพูดนั้นาเป็ปะกายึ้มา ้กับส่งเสียงหัวเราะออกมา “เหนียงเหนียงทรงฉลาดหลักแหลมาๆ เลยเพคะ เพื่อที่จะเอาใจ์หญิงใญ่จุนหนิงแ้ ไทเฮาต้องออกมาขัดขวางแน่ นั่นช่วยให้เราหลุดพ้นจากปัญหานี้”
“สิ่งที่ข้าต้องาไม่ใช่หลุดพ้นจากปัญหานี้หรอก” ดเนตรฮองเฮาตู้ทอดพระเนตรไปยังสีหมึกที่เ้ึ้ ้กับสีพระพักตร์มืดมนาึ้เรื่อยๆ “แข้าคิดว่าฉู่ชิงอีเป็ขี้ขลาดและไร้ค่า ซึ่งสามารถควบคุมได้ง่าย ึได้สั่งให้หมิงเยวี่ยเข้าหานาง ่า เห็นได้ชัดว่าข้ามองผิดไป นางั่นั่นอาจจะเสแสร้งตั้งแต่ที่กลับมาที่วังแ้ก็ได้”
“หมิงเยวี่ยเป็ลูกชาย่าพี่ข้า หมิงเยวี่ยายไปแ้ ส่วน่าพี่ก็ได้พลาดท่าเสียทีใราชสำนักอีกครา เขาเลยโกรธข้าเป็อย่างา ั้ท่าทีที่มีต่อหลิงเอ๋อร์ก็เย็นชาอยู่ไม่น้อยเช่นกัน”
ฮองเฮาตู้หยุดฝนแท่งหมึก ก่อนจะเงยพระพักตร์ที่เต็มไป้ความอาฆาต “เซียวเจวี๋ยอาจจะฆ่าไม่ง่าย ่า ฉู่ชิงอีจะต้องายเ่านั้น!”
***************************
[1] ดาหยินมาจากดาหยินและหยาง ซึ่งใลัทธิเต๋าดานี้สามารถมองเห็นได้เฉพาะสิ่ง เช่น ภูตผีปีศาจพ
[2] เสียฮูหยินเสียซ้ำขุนศึก หมายึ าูญเสียสองอย่างใั้เดียว เช่น ูญเสียั้ชื่อเสียงและเงินทองไป้ๆ กัน
[3] ดีดลูกคิดรางแก้ว หมายึ าคิดคำนวณทุกอย่างเพื่อให้ตัวเองได้ปะโยชน์ูุ
[4] เหนียงเหนียง เป็คำที่ใช้เรียกราชินีหรือสนมเอก หรือหากแปลเป็ไทยคือ ‘่าหญิง’
[5] ูู เป็สรรพนามที่ใช้เรียกนางกำนัลรับใช้อาวุโสที่อยู่ทำงานรับใช้ใวังมาา ููมี้าที่อบรมและฝึกฝนนางกำนัลใหม่ั้าให้เรียนรู้และเป็งาน มีอำนาจเด็ดขาดในางกำนัลที่ตนฝึกสอน สามารถว่ากล่าวตักเตือนหรือลงโทษได้
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??