เรื่อง ลิขิตชะตา นางพญามารข้ามภพ [แปลจบแล้ว]
องครักษ์ผู้นั้นพูดจามั่วซั่วไปหมด ่าเถาเซียงและอื่นๆ ยังฟังเ้าใจ
มีศพอยู่ใต้ต้นฮว๋ายงั้นหรือ?!
ก่อนที่เถาเซียงและอื่นๆ จะทันได้เอ่ยอะไรชิงอีกลับเดินออกไปเสียแ้ เถาเซียงเห็นดังนั้นก็รีบถือร่มตามไป
ชิวอวี่กำลังยืนอยู่ใต้ต้นฮว๋ายด้วยใบหน้าขุ่นมัว เขาเป็นึองครักษ์เงาของราชศ์เคยชินกับการเห็นภาพนองเลือดจากชนชั้นรากหญ้ามานานนับาปี ่า ฉากเบื้องหน้านี้กลับทำให้รู้สึกหนาวสั่นไปครู่ึ่
“์หญิง ทรงะัด้วยเพคะ...”
ชิวอวี่หันขวับไปยังต้นเสียงก็เห็นร่างสวยสดงดงามราวกับธาราสีแดงฉานกำลังยุรยาตรมา โดยด้านหลังมีนางกำนัลวิ่งเหยาะๆ เพื่อก้าวให้ทันนาง ชิวอวี่หรี่ตาอย่างไม่รู้ว่าเพราะอาการเวียนหัวนี่เป็นสาเหตุให้เกิดภาพลตาหรือไม่
แม้ร่ม่ใหญ่ของเถาเซียงจะอยู่เหนือหัว แต่ชิงอีที่ก้าวไวไปร่างกาย่ใหญ่จึงยังคงโดนฝนอยู่นั่นเอง ะนั้น ยามเม็ดฝนคล้ายจะแตะต้องผิวกายกลับถูกัออกไปด้วยพลังที่มองไม่เห็น
ชิวอวี่รู้สึ่ามีบางอย่างผิดปกติ ึจะเป็นเช่นนั้นจิตใจของเขาเตลิดไปกับภาพตรงหน้าจนไม่อาจไตร่ตรองได้เ่าที่ควร พอชิงอีเดินเ้ามาใกล้จึงได้สติและรีบสาวเท้าเ้าไปห้ามนาง
“์หญิงใหญ่ โปรดอย่าทอดพระเนตรเสียดี่าพ่ะย่ะค่ะ”
บุรุษเช่นเขายังรับไม่ได้คงไม่ต้องพูดึ์หญิงผงดงามผู้นี้เลย
ชิงอีผลักชิวอวี่ออกแบบไม่ทันได้ตั้งั อีกั้สติของเขายังกลับคืนมาไม่ครบถ้วนเลยถูกผลักออกไปอย่างง่ายดาย
ชิงอียืนอยู่ใต้ต้นฮว๋ายจ้องซากศพในหลุมด้วยสีหน้าเรียบเฉย
ศพเ่านี้มีั้ชายและหญิงูๆ แ้าุอานามเพียงแค่เจ็ดหรือแปดปีเ่านั้น พวกเขาถูกฝังกลบราวกับรูปปั้นหินที่กำลังหมอบกราบเป็นกลมโดยหันหน้าเ้าหาต้นฮว๋าย แค่มองเผินๆ เหมือนจะมีา่าสิบศพ
เถาเซียงและ้าเสวี่ยึกับหน้าซีดวิ่งไปไกลเพื่ออาเจียนออกมา
หลิงเฟิงเองก็ไม่มีอารมณ์มาหัวเราะคิกคักและไม่อาจทนูหลุมลึกนั้นได้ ่หน้าผากเหงื่อแตกพลั่กด้วยความากลัว
ชิวอวี่ที่ยืนอยู่ข้างๆ รู้สึกปวดใจและเ่าองครักษ์ที่เหลือก็ทนไม่ไหวแ้เช่นกัน พวกเขาเป็นเพียงเ็ัเล็กๆ ต้องมีจิตสำนึกแบบไหนกันึกล้ามืออย่างโหด้ากับเ็พวกนี้ได้?!
“ยกศพั้หมดออกมา ขนย้ายพวกเขาอย่างเบามือด้วยล่ะ” ชิงอี่า
คราวนี้ชิวอวี่และอื่นๆ ไม่แสดงอาการขุ่นเคืองแม้แต่น้อย พวกเขาค่อยๆ ะโลงหลุมทีละ ไม่นานพวกเขาก็รับรู้สึกึความผิดปกติ
กะโหลกของเ็เ่านี้ล้วนถูกเปิออกและเชื่อมต่อกับรากของต้นฮว๋าย ซากศพพวกนี้เปรียบเือนปุ๋ยที่บำรุงต้นฮว๋าย ดตาของเ่าองครักษ์ต่างแดงก่ำกันถ้วนหน้า พวกเขาชักดาบออกมาและตัดรากไม้ทิ้ง
ยางไม้ที่รินไหลออกมานั้นเป็นสีแดงฉานราวกับเลือดก็ะจายไปทั่วบริเวณพร้อมกลิ่นคาวรุนแรงที่คละคลุ้ง
ชิงอีขมวดคิ้วเล็กน้อย “ะัหน่อย อย่าให้น้ำยางพวกนี้ะเด็น”!
ชิวอวี่กำลังจะตรวจสอบน้ำยางพอได้ยินเช่นนั้นจึงหยุดมือและส่งสัญญาณทางสายตาไปให้เ่าผู้ที่อยู่ใต้บังคับบัญชาะััาขึ้น
ยามนี้พวกเขาผลัดเปลี่ยนกันตัดรากไม้และส่งทยอยร่างพวกเ็ๆ อย่างระมัดะั หลิงเฟิงเองก็เ้าไปช่วยเช่นกัน
เถาเซียงและ้าเสวี่ยที่อาเจียนเสร็จเรียบร้อยกลับมาพร้อมกับขอบตาแดงก่ำ เื่สถานการณ์ตรงหน้าพวกนางก็สะกดกลั้นความกลัวและควานหาผ้าเช็ดหน้าไปช่วยเช็ดสิ่งสกปรกออกจากศพเ็ชาย
ั้กลุ่มยังคงสาละวนกับงานจนยามจื่อและไม่ทนสังเกตเลยว่าฝนหยุดตกแ้ รวมั้บริเวณโดยรอบก็มืดลงแ้เช่นกัน ชิวอวี่และอื่นๆ นั่งลงกับพื้นด้วยความเหนื่อยหอบ ความรู้สึกแปลกๆ ยามเื่เ้ามาในหมู่บ้านครั้งแจางหาย หรืออาจเป็นเพราะพวกเขาในยามนี้เหนื่อยเกิน่าจะใส่ใจ
กองไฟสว่างวาบ ความชื้นระเหยหาย แสงั์ขาวนวลสดส่องผ่านลงมา
ชิวอวี่จิบน้ำที่ลูกน้องให้า่อนจะเงยหน้าไปเห็นชิงอีที่อยู่ไม่ไกล ึ่นางกำลังยืนอยู่ข้างกองซากศพอย่างไม่รู้ว่ากำลังคิดสิ่งใดอยู่
แววตาของชิวอวี่สั่นไหว เขาในตอนนี้สงบจิตสงบใจได้แ้ ยิ่งคิดึเื่นี้าเพียงใดกลับยิ่งรู้สึ่ามีบางอย่างผิดปกติ คราแเขาคิดว่าชิงอีจงใจแกล้งัเองและอื่นๆ จึงสั่งให้พวกเขามาขุดดิน ่า จากปฏิกิริยาของ์หญิงยามเสด็จมาที่นี่ราวกับรู้แจ้งอยู่ก่อนแ้ว่ามีศพอยู่ใต้ต้นฮว๋ายึรับสั่งให้พวกเขามาขุดดินเช่นนี้
ตอนอยู่ที่เรือนก่อนหน้านี้ นางกับเ้าแมวอ้วนพูดพล่ามกับความว่างเป่า หรือว่า...หมู่บ้านแห่งนี้จะมีสิ่งลี้ลับอะไรอยู่?
ชิวอวี่สูดลมหายใจเ้าลึกๆ บังคับให้หยุดความคิดนี้และเดินไปหาชิงอี เขาไม่เชื่อว่าโลกนี้มีภูตผีปีศาจ ถ้าจะมีคงมีแค่ผี้าในใจเ่านั้น
“ช่างน่าสงสารเสียจริง าุยังน้อยก็จากไปเสียแ้” เถาเซียงขยี้ตาจนแดงก่ำ
“เ้าสัตว์เดียรัจฉานัใดึมีจิตใจอำมหิตจนทำ้าเ็น้อยเช่นนี้ลงได้?” ้าเสวี่ยกัดริมฝีปาก “ูท่าพวกเขาคงเ็ปวดา ไม่รู้ว่าก่อนตายต้องทนทุกข์ทรมานแสนสาหัสเพียงใด”
“พวกเขาถูกเปิกะโหลกแ้เทสารปรอทจนเต็ม ทำให้หลังจากเสียชีวิตไปแ้ร่างกายจึงแข็งทื่อไม่เน่าเสีย ความเ็ปวดเช่นนั้น...เ้าคงไม่อาจจินตนาการได้” หลิงเฟิงกัดฟันพูดว่า “ยังมีต้นไม้นั่นด้วย...”
ภาพรากไม้ชอนไชกะโหลกช่างน่ากลัวยิ่งนัก แค่คิดก็ขนหัวุ ยิ่งไป่านั้นซากศพพวกนี้ล้อมรอบต้นฮว๋ายในท่าหมอบกราบพฤติการณ์เช่นนี้ไม่ว่ามองเยี่ยงไรก็เป็นเสนียดจัญไร!
“คำโบราณว่าไว้ต้นฮว๋ายเรียกิญญา คำที่ว่าคงไม่ได้หมายึ...”
“เป็นไปไม่ได้” ชิวอวี่ก้าวไปข้างหน้าและพูดด้วยสีหน้าจริงจัง “พลังลี้ลับเชื่อถือไม่ได้ คำพูดคำจาเช่นนี้เป็นสิ่งต้องห้ามของฝ่าบาทและ์รัชทายาท ศพเ่านี้เป็นสิ่งที่มนุษย์ะทำขึ้นมาั้หมด เห็นได้ชัดเจนว่าพวกชั่วช้าต้องรับผิดชอบเื่นี้ พวกมันกล้าทำเื่เช่นนี้ใกล้กับเมืองหล ข้าจะจัดการพวกมันให้แหลกเป็นชิ้นๆ!”
“ข้าด้วย” หลิงเฟิงพยักหน้าด้วยความโกรธเคือง
“์หญิงใหญ่ ะหม่อมจะส่งไปกราบทูลเื่นี้กับ์รัชทายาท และขอพระราชทานอนุญาตให้ส่งกำลังพลมาเพิ่มเพื่อตามจับเ้าชาติชั่วนั่น”
“จะรีบร้อนไปไย” ชิงอีส่ายหน้า
ชิวอวี่มองไปด้านหลังของนาง ความรู้สึกวิตกกังวลใจยิ่งเพิ่มพูน แเริ่มเิี ์หญิงใหญ่ก็ก้มหน้าลงตลอดจนไม่อาจคาดเดาความคิดความอ่าน หรือ...นางกำลังมองอะไรอยู่?
ชิงอีออกจะรำคาญเล็กน้อยแต่ค่อนไปทางอารมณ์เสียา่า
นางถูกห้อมล้อมด้วยเ่าผีเ็จอมซนที่เจี๊ยวจ๊าวไม่หยุดหย่อนจนรู้สึกเดือดดาลอยู่ข้างใน แต่หาะบายออกมาบรรดาผีัน้อยคงวิ่งหนีแตกะเจิงเป็นแน่
โลกแห่งนี้ชีวิตมนุษย์เป็นสิ่งที่มีค่าน้อยทีุ่ แต่สำหรับยมโลกแ้มันกลับมีค่ายิ่ง
ใต้ผืนดินมีิญญาผีเร่ร่อนอยู่ามาย พวกมันถูกบีบให้วนเวียนอยู่ในวัฏสงสารและมีเพียงสาม่เ่านั้นที่สามารถกลับชาติมาเกิดเป็นมนุษย์
ชิงอีเป็นพญามัจจุราชาว่าพันปีได้เห็นชีวิตและความตายมานับไม่ถ้วนจึงไม่ได้รู้สึกสงสารหรือเห็นใจสักนิด จะมีก็แต่ความโกรธที่ไม่เคยจางหาย เพราะไม่เห็นจะมีใครเห็นความสำคัญของชีวิตสักนิด!
เ้าคิดว่าการกลับชาติมาเกิดไม่จำเป็นต้องเ้าแถวหรือไร? เ้าคิดว่าราชินีแห่งภูตผีใช้ชีวิตไปวันๆ โดยไม่ต้องทำอะไรเลยหรือไร? การมีผีัน้อยที่ดชะตายังไม่ึฆาตจำนวนาหลั่งไหลเ้ามาในปรโลกเช่นนี้ เ้ารู้หรือไม่ว่ามันลำบากแค่ไหน?พ
ปรโลกมีกฎระเบียบหากใครกล้าฝ่าฝืนถือเป็นการลูบคมของนาง!
ลมหนาวัผ่าน เ่าผีเ็ซุกซนถอยกรูออกห่างมาสามฉื่อ
ชิวอวี่ัสั่นเทิ้มเพราะรู้สึ่าวันนี้อากาศเย็นขึ้นทันควันอีกครา
ภายใต้กองเพลิงชิงอีลืมตาขึ้นอย่างเย็นชาพร้อมปากสีชาดที่เปิขึ้น “นำต้นฮว๋ายนั่นมาให้ข้าเผา!”
ฆ่าเ็ามายึเพียงนี้เพียงเพื่อบำรุงหยินฮว๋าย หากข้าไม่ ‘แ’ ฝีมือในครั้งนี้ให้สา วันนี้เห็นทีข้าคงไม่มีทางสาแก่ใจ!
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??