เรื่อง ลิขิตชะตา นางพญามารข้ามภพ [แปลจบแล้ว]
ทางเข้าสำนักจีเหรินจายบรรยากาศแปลกปะหลาดไปมาก.
ชิงอีูเซียวเจวี๋ยอุ้มขึ้นรถม้าท่ามกลางาตาทุกคู่ผู้คน ัจากนั้นไม่นานนักต้านเสวี่ยและเถาเซียงถึงรีบเร่งนำข้าวจำเป็มาให้
ทางด้านหลิงเฟิงและฉู่สือเต่างก็กำลังยุ่งกับการแต่งกายให้ท่านอ๋อง
โชคดีที่เุการณ์เช่นี้เกิดขึ้นที่สำนักเก่าแก่และใกล้จะพังทลายซึ่งอยู่ในภูเขาึแห่งี้ หากไปปะจักษ์ต่อาตาผู้คนในวังหรือในเมืองหลวงคาดว่าราชวงศ์เหยียนคงต้องยุ่งวุ่นวายอย่างแน่
ชิวอวี่ยืนข้างรถม้าด้วยสี้าซีดเซียวเล็กน้อยและาในใเต็มไปด้วยาเสียใ เมื่อคืนเขาควรจะหยุด์หญิงเอาไว้สิ!
แม้ั้สองจะหมั้นหมายกันแ้ ถึงะนั้นเซ่อเจิ้งอ๋องจะโอหังอวดดีถึงเพียงไหน? จึงรีบร้อนทำเรื่องเช่นี้กับว่าที่ชายาั้ที่ยังไม่ตบแต่งกันให้เรียบ้?
พอสภาพอันน่าสังเวช์หญิงแ้คงได้รับบทเรียนมาอย่างหนักหน่วงเป็แน่
นางติดใอะไรกับเต่ามากไปหรือไม่? เุใดถึงได้วาดมันลงบนใบ้าเซ่อเจิ้งอ๋องตั้งสองครั้งสองครา นี่คิดจะนอกใท่านอ๋องไปชอบเต่าเช่นนั้นหรือ?
จากนั้นไม่นานเซียวเจวี๋ยเก็บและสวมกวานหยกขาวใสราวหิมะ าตาเืบรถม้าก่อนจะพลิกัขึ้นคร่อมบนัม้า “เดินทางขึ้นเขาได้”
ทุกคนไม่กล้าเอ่ยอันใดมามากนัก ทำเพียงปิดปากและเดินาไปอย่างเงียบเชียบ
าในรถม้าเถาเซียงและต้านเสวี่ยถกางเกงให้ชิงอีด้วยใั่กลัว มือสีแดงสดบนสะโพกขาวเนียนราวกับหิมะ หญิงรับใช้ั้สองที่เนื้อัั่เทาก็ลอบถอนหายใมาอย่างโล่งอก`
ที่แท้สิ่งที่เกิดขึ้นาในห้องก่อน้าี้ื์หญิงูตีงั้นหรือ?``
ช่างโชคดีที่ไม่ได้เป็อย่างที่คิด...
“ท่านอ๋องนี่ก็จริงๆ เะเะ หารู้ไม่ว่าร่างกาย์หญิงนั้นบอบบางและมีค่าเพียงใด นึกไม่ถึงเลยว่าจะทำร้ายกันเช่นี้” เถาเซียงพูดพึมพำหายากอเอี้ยะมาห้ามเลืให้ชิงอี
ต้านเสวี่ยที่อยู่ข้างๆ แ้ก็ทนไม่ได้เช่นกัน แต่ก็รู้สึกว่าชิงอีเก็หาเรื่องใส่ัอยู่ไม่น้อย เมื่อเช้านางกับเถาเซียงเข้าไปเห็นเซ่อเจิ้งอ๋องูถเสื้อผ้าเปลือยเป่า มีอุ้งเท้าแมวปะทับบน้าอกและรูปเต่าบนใบ้าซึ่งเห็นได้ชัดว่าเป็ผลงานชิ้นเอกใครบางคน
นั่นเซ่อเจิ้งอ๋องเซียวเจวี๋ยเชียวนะ!
หากเป็หญิงนางอื่นกล้าทำกับเขาเช่นี้คงได้กองอยู่กับพื้นไปแ้
ต้านเสวี่ยถอนใ “์หญิงเพคะ หม่อมฉันรู้ว่าท่านไม่ชอบท่านอ๋อง หากท่านสู้ ผู้ที่ต้องเ็ัย่อมเป็ท่านเนะเพคะ หากเรื่องในวันีู้รายงานไปที่วัง ไทเฮากับฮองเฮาจะต้องหยิบเอาเรื่องี้มาเป็จุดอ่อนเราอีกนะเพคะ”
เถาเซียงพยัก้าเห็นด้วยและพูดว่า “ใ่แ้เพคะ ในาภาค้า์หญิงต้องอภิเษกสมรสกับท่านอ๋อง หากท่านและเขาไม่ลงกันต่อไปัจากอภิเษกแ้ เขารังแกท่านขึ้นมาจะทำเยี่ยงไรเล่าเพคะ”
ชิงอีที่หลับตาฟังคำพูดสาวน้อยั้สองอยู่ตลค่อยๆ ลืมตาขึ้นอย่างแช่มช้าเผยให้เห็นแววตาอันเย็นะเื
“ช่วงี้ข้าคงาใพวกเจ้ามากเกินะมัง หรือเป็พวกเจ้าที่ปากพล่อย?”
ได้ิดังี้ ั้คู่ก็เงียบลงพลางก้มศีรษะลงอย่างเศร้าส้
ชิงอีพวกนางที่เป็เช่นนั้นแ้นึกโ สาวน้อยัเล็กๆ สองนางี้อวยยศผู้อื่นทำลายศักดิ์ศรีนาง! มีชีวิตอยู่มาจนถึงี้ นางโชคร้ายเพียงแค่ไม่กี่ครั้งเ่านั้น เรื่องในวันี้ที่พ่ายแพ้ให้กับเซียวเจวี๋ยแค่คิดก็ขายขี้้าแ้!
ถึงชิงอีจะเริ่มหายโแ้ก็า แต่เมื่อนึกย้อนถึงเรื่องราวก่อน้านั้นก็คงยังทำให้กัดฟันแน่นกร นางได้ตัดสินใเรื่องข้อพิพาทระหว่างนางกับเซียวเจวี๋ยไว้แ้ รอแค่ให้นางได้กลับไปที่ปรโลกก่อนเถอะ สิ่งแที่นางจะทำืลากวิญญาณเขามาลงะทะแ้ทเป็พันครั้งหมื่นครั้ง!
ขณะเดียวกันกลับมีเสียงแกร็กดังขึ้นจากทาง้าต่าง
“์หญิงดีขึ้นแ้หรือ?”
เป็เสียงเซียวเจวี๋ย
ชิงอีกลอกตาบน อีเห็นมาอวยพรปีใหม่ให้ไก่[1]
เถาเซียงตอบอย่างระมัดระวัง “ทูลท่านอ๋อง ์หญิงบรรทมไปแ้เพคะ เกรงว่าอาจจะไม่สะดวกที่จะเดินาไป”
ก้นี้บวมเหมือนภูเขาหมั่นโถวสองู อย่าว่าแต่เดินเหินเลยให้ราบก็ยังเ็ปวดจนสะท้านไปั้ั!
ยิ่งไม่ต้องพูดถึงชิงอีที่เป็คนที่กลัวาเ็ปวด...ไม่สิ เป็ภูตต่างหาก!
บางคนคงคิดว่ามันแปลกเรียกตนเว่าเป็ถึงพญามัจจุราชสาวชิงอีเตี้ยนแต่กลับกลัวาเ็ปวดอีกหรือ? นางพญาควรสง่างามน่าเกรงขามไม่ว่ายุรยาตรไปที่ใดก็มีแต่ผู้คนต่างคุกเข่าให้ ั้ยังใเด็ดเดี่ยวลงโทษตัดอวัยวะเพศ[2]อย่างไร้าปรานีงั้นสิ?
ชิงอีแค่เพียงยิ้มเยาะให้กับเรื่องพวกี้เ่านั้น
พูดเป็เล่นน่า นางน่ะเป็ดอกไม้บอบบางควรค่าแก่การทะนุถนอมแห่งแดนปรโลกเชียว เวลาตบ้าผู้อื่นก็ไม่ชอบที่ต้องมาเ็มือหรือเวลาเดินเหยียบหินก็ไม่ชอบให้เท้าต้องมาเ็
ใครบอกกันเล่าว่าาิีแห่งภูตผีไม่กลัวาเ็ปวด?
ขนาดเหล่าทวยเทพยังกลัวตายกันอยู่เลย?!
แขนแกร่งเอื้อมเข้ามาโดยบนฝ่ามือนั้นมีกล่องะเบื้องอยู่
“ใช้ยาในกล่องทำแผลให้นาง ระวัง่ นางไม่ชอบาเ็ปวด” เซียวเจวี๋ยพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ ท้ายปะโยคูเหมือนเขาจะถอนหายใมาอย่างช่วยไม่ได้
เถาเซียงเอ่ยขอบคุณและรับมันมาเงียบๆ หากแต่ในใคิดเพียงว่าท่านอ๋อง เมื่อครู่ท่านคงรู้สึกผิดขึ้นมาใ่หรือไม่? แ้ก่อน้าี้ท่านทำเช่นนั้นทำไมกัน? ในเมื่อทราบอยู่แ้ว่า์หญิงกลัวเ็ ไยท่านถึงยังทำร้ายนางเช่นี้อีก?
เซียวเจวี๋ยไม่ได้ิเสียงการเคลื่อนไหวใดๆ ในรถม้าจึงผ่อนคลายลงเล็กน้อย ูเหมือนว่า์หญิงผู้ี้ยังพอมีเุผลและไม่ดื้ึงอันใดต่อ
เมื่อเถาเซียงและต้านเสวี่ยทายาเสร็จจึงจากรถม้าไป ชิงอีค่อยๆ ลืมตาและยกยิ้มอย่างูู
“พวกเจ้าสองคนนี่ช่างเยี่ยมยเสียจริง”
ที่มุมาในรถม้าแมวอ้วนและโก่วต้านนั่งัั่
“เสียเปรียบเข้าให้แ้สิ าิี...” เจ้าแมวอ้วนนางอย่างน่าสงา “คาถาเก่าท่านใช้ไม่ได้ผลกับเขา นี่ไม่ถือเป็การส่งอ้อยเข้าปากช้างหรือไร” นัยน์ตาชิงอีเย็นเฉียบ
หากทำได้คาดว่าเจ้าแมวอ้วนัี้ได้กลายเป็เนื้ออันโอชาที่พร้อมลงหม้อไฟ
ไม่ต้องพูดถึงโก่วต้านที่กลัวมากจนเกือบจะปัสสาวะรดกางเกง หากยังปัสสาวะได้อยู่นะ
“พี่สาวพญามัจจุราช โก่วต้านก็อยากช่วยเหมือนกันแต่โก่วต้านไม่สามารถสัมผัสลุงอ๋องได้เลย”
อย่ามาบอกว่าจะแตะเลย ถ้าไม่กล้าจะแตะจริงๆ
“์าิี~” เจ้าแมวอ้วนเดินมาคลอเคลียนางด้วยหวังว่าจะบรรเทาาโชิงอีให้น้อยลงได้ หาไม่แ้ตนคงูใช้เป็ะสอบา
ดวงตาเฉียบคมชิงอีปรายตาพร้อมไอเย็นแผ่ทั่วั้ร่างเพื่อถ่ายทคำสี่คำอย่างไม่ต้องเอ่ยมาว่าอย่าแตะต้องข้า!
ผู้ใดแตะมันผู้นั้นตาย!
เจ้าแมวอ้วนรำพึงในใว่าท่านจะดุข้าเพียงเพราะครั้งี้ถือเป็าล้มเหลวครั้งใหญ่สินะ! อย่างไรเสียข้าว่าชายหนุ่มผู้นั้นต้องเป็ผู้เชี่ยวชาญในการปราบท่านอยู่ดี!
“ข้าปะมาทเ” ทันใดนั้นชิงอีก็ถอนหายใมา
เจ้าแมวอ้วนถึงกับหูตั้ง ช่างยากที่จะเชื่อหูว่าวันหนึ่งจะได้ิพญามัจจุราชสาวยอมรับว่าตนทำพลาดเช่นี้?
“เุใดถึงพูดเช่นี้?”
ชิงอีไม่ตอบคำถามซ้ำยังถามมันด้วยาสงสัยว่า “เมื่อคืนเจ้าตรวจูอย่างละเอียดแ้ใ่หรือไม่ ไม่มีวิเศษซ่อนอยู่ในหนุ่มน้อยผู้นั้นจริงๆ หรือ?”
“ข้าจะโกหกท่านไปทำไม” เจ้าแมวอ้วนโครวญ “หากไม่เชื่อข้า ครั้ง้าท่านก็ไม่ต้องเสียแรงให้เหนื่อยเป่า แค่ผ่าท้องเขาูว่านอกจากหัวใ ตับ ้า ป ไแ้ ยังมีสิ่งอื่นอีกหรือไม่?”
“ยังจะเถียงได้อีก เจ้านี่เก่งแต่เรื่องเช่นี้” ชิงอีเล่นหูมัน แต่เพราะไม่ระวังเลยไปโดนสะโพกเข้าให้าปวดจึงแล่นแปลบจนต้องกัดฟัน
เจ้าแมวอ้วนกลัวนางจะหงุดหงิดขึ้นมาแ้คิดจะฆ่ามันทิ้งจึงรีบเปลี่ยนเรื่อง “ตกลงแ้ท่านปะมาทเรื่องอะไรกันแน่?”
“คาถาข้าไม่ได้ผลกับเขาใ่ไหม แต่เราต่างเข้าใผิดกันไปหมดต่างหาก ชายผู้นั้นไม่สามารถต้านทานคาถาข้าได้ แต่...” มุมปากชิงอียกขึ้นคล้ายไม่อยากจะเอ่ยต่อ
เป็เจ้าแมวอ้วนที่กังวลขึ้นมา “แต่อะไร?”
ชิงอีกลับดีดนิ้วแทนคำตอบพลันก็มีลมพัดแผ่วเบาเกิดขึ้นาในรถม้า
เจ้าแมวอ้วนนางอย่างงงงวยว่าจะเรียกาลมมาทำไมกัน? ข้าจามยังเย็นกว่าลมที่ท่านเรียกมาเสียอีก
“เห็นแ้ก็ยังไม่เข้าใอีกหรือ?” ชิงอีจ้องไปที่มันด้วยสี้าเรียบเฉย
“เข้าใอะไร”
ชิงอีถอนหายใด้วยาโปนรำคาญ เุใดนางถึงได้พาแมวโง่มาที่นี่ด้วยกันนะแทนที่จะเลือกัอื่นที่ฉลาดกว่าี้?
“พลังข้า ่ไปแ้”พ
“อ่อนลงก็อ่อนลงสิ...ท่านพูดว่าอะไรนะ?!!!”
*********************
[1] อีเห็นมาอวยพรปีใหม่ให้ไก่ (黄鼠狼给鸡拜年) หมายถึง ต่อ้าทำเป็รักใคร่ห่วงใย แต่ใจริงมุ่งร้ายไม่หวังดี
[2] ลงโทษตัดอวัยวะเพศ ื การตัดอวัยวะเพศผู้ชาย เป็การลงโทษขั้นรุนแรงในสมัยโบราณ
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??