เรื่อง ลิขิตชะตา นางพญามารข้ามภพ [แปลจบแล้ว]
ชิงอีหยุดาคิดที่จะใช้กรงเล็บกระดูกขาวเก้าอิม ก็ไม่ได้กลัวหรอกนะ แต่ถ้าเขาโกรธึ้มาคงเหวี่ยงนางลงพื้นเป็แน่
ทำเป็เล่นไป นางไม่ได้โง่เง่าเีหน่อย เุใดนางต้องเปิดโอกาสให้ผู้อื่นทำเหมือนนางเป็คนเขลาด้วยเล่า?
ยิ่งึ้เขาหมอกก็ยิ่งหนา ทั้งยังมีลมเย็นยะเยือกพัดมาทุกทิศทุกทางจนใบหน้าเปียกชื้น
ทั้งที่ตอนี้เป็ช่ต้นฤดูใบไม้ร่ แต่บนี้กลับเหมือนอยู่ในฤดูหนาวมายาวาแล้ว
“เฮ้อ แย่จริง บนเขานี่ลมก็พัดมาตั้งา แล้วเุใดหมอกยังไม่จางอีก” จิ๋วกุ่ยบ่นเาะหมอกอึมครึมนั้นทำให้ผู้คนรู้สึกอึดอัดตลอดเวลา
เื่วานเขาเป็หนึ่งในสองคนที่ได้รับบาดเจ็บและใช้ ‘้ำจากซากศพ’ ล้างท้องและทาใบหน้าแล้ว เช้าี้เรียกว่าอาการจึงดีึ้ึแบนหน้าจะยังมีตุ่มพองเลยดู่ากลัว นั้นเขาก็ไม่มีอาการผิดปกติอะไร
ฟังจาก้ำเีงของเขาแล้ว หากกลับไปึเมืองหลต่อให้เขาจะไปดื่มที่หอหลิงเฟิงสามวันสามคืน อย่างไรเขาก็ไม่มีทางเมาแน่นอน!
ขณะที่คนอื่นต่างรู้สึกแบบเดียวกัน
พวกเขาต่างประหลาดใจและบางคนก็นึกเีใจ เาะดูเหมือนว่าเื่วานี้องค์หญิงทรงไม่ได้หลอกพวกเขา ‘้ำซากศพ’ นั่นเป็ของดีจริงๆ ถ้ารู้เช่นี้พวกเขาก็คงไม่รังเกียจและคงจะใช้มันไปแล้ว
เีงหัวเราะอัน่าสะพรึงดังมาจากด้านั จิ๋วกุ่ยหันกลับไปก็เห็นว่าวั่งจีตัวปลอมนั่นกำลังหรี่ตาจ้องมองพวกเขาราวกับงูเห่าแผ่แม่เบี้ย
“เ้าคนชั่วยังกล้าหัวเราะอีกเหรอ?!” จิ๋วกุ่ยยกขาเตะท้องของวั่งจีตัวปลอม
เื่เห็นมันก็รู้สึกโกรธึ้มา เหล่าผีที่เขาสร้างได้ทำสิ่งเลว้ามากมาย ไม่ต้องพูดึการตายของซานเอ๋อร์เลย เขากับจางจื่อก็เกือบจะได้ไปพบพญามัชจุราชแล้วเช่นกัน
าเจ็บปวดทำให้วั่งจีนั่งขดตัวเป็กุ้งแห้งอยู่กับพื้น ่สามเณรสองสามรูปที่ยืนดูอยู่ใกล้ๆ ทำเพียงเอ่ยอมิตตาพุทธและไม่คิดที่จะหยุดจิ๋วกุ๋ยเลย
พวกเขาที่รู้าจริงต่างรังเกียจเ้าตัวปลอมนี่ไม่น้อยไปกว่าผู้อื่น
ชิวอวี่ขมวดคิ้วและเหลือบมอง “ไ้แล้ว อย่าให้มันตาย หากองค์หญิงใญ่มีพระราชประสงค์ให้ฆ่าก็รอให้ึ้ไปึยอดเขา่แล้วค่อยฆ่า”
วั่งจีที่ตัวสั่นเทาอยู่บนพื้นถูกลากึ้มาอีกครั้ง เขาถูกมัดด้วยเชือกที่ไม่สามารถสลัดให้หลุดได้ ่แววตาของเขานั้นมีเพียงามาด้า
เื่ไปึยอดเขา มันก็ึเวลาตายของพวกเ้า!
ึตอนนั้นต่อให้คิดที่จะหนีก็ไม่ทันแล้ว!
โดยเฉพาะนางชั่วนั่น! เขาจะถลกหนังงามๆ นั่นมาทำเป็ว่าวให้ได้
พอนึกึการแก้แค้นอันงดงาม วั่งจีก็หัวเราะคิกคักึ้มาอีกครั้งจนโดนเตะอีกรอบ
“โอ๊ย!”
วั่งจีโดนเตะหน้าคว่ำ ทำให้หน้าผากกระแทกกับพื้นจนสลบไป
“อะไรกัน ไม่ทนเอาซะเลย” จิ๋วกุ่ยยกมือึ้หยักไหล่ราวกับว่านั่นไม่ใช่าผิดของตน
ชิวอวี่หันมากลอกตาให้เขา ทำมันสลบเองก็แบกเอาเองแล้วกัน!
ชิงอีเอาแขนโอบรอบคอของเซียวเจวี๋ยพลางใช้มือข้างหนึ่งเล่นผมยาวประบ่าแล้วาคิดหนึ่งก็แล่นเข้ามา เ้าหนุ่มน้อยนี่หน้าตาดีแถมผมก็ยังนุ่มลื่นขนาดี้ ก็ไม่แปลกใจที่เ้าแมวอ้วนนั่นจะสงสัยว่าเขาเป็ภูตแห่งหุบเขาแปลงกายมา
เกรงว่าต่อให้เหล่าภูตแห่งหุบเขาหนุ่มๆ จำแลงกายมาก็คงไม่มีรูปโฉมเช่นเขา!
เซียวเจวี๋ยที่แบกนางไว้ยังคงก้าวเท้าเดินอย่างสง่างามราวกับเดินเล่นบนสวนในสรสวรรค์ ช่างดูดีประดุจภาพวาด แล้วจนึตอนี้เขาก็ยังไม่หายใจติดขัดแม้แต่น้อย
เขารู้สึกคันยุบยิบที่หน้าเป็ระยะเาะใครบางคนใช้ปลายนิ้วเรียวยาวหมุนผมเขาเล่นอยู่ตลอด โดยบางจังหวะปลายผมก็ปัดมาที่หน้าเขาเป็ระยะ จนอาการคันที่หน้าลามมาึหัวใจราวกับโรคติดต่อ นั่นทำให้เขาขมวดคิ้วอย่างไม่สบายใจ
“อย่าซน”
ชิงอีเหลือบมองเขาแล้วก็นึกึบั้นท้ายที่ยังระบมแล้วไฟแค้นก็ลุกโชน นางทำเป็ไม่ได้ยินและยกข้อมือึ้มาโดยจงใจเอาผมไปแหย่หูแหย่ตาเขา
เซียวเจวี๋ยตวัดตามองนางอย่างเย็นชา
ชิงอีคว้าหมับเข้าที่คอของเขาและใช้ขาทั้งสองหนีบเอวเขาไว้แน่น ่จะเลิกคิ้วท้าทาย ดูสิว่าท่านจะสามารถสลัดข้าออกหรือไม่
เซียวเจวี๋ยเม้มปากเพื่อกลั้นยิ้มแต่เื่หันมาก็กลั้นไว้ไม่อยู่ ช่างเป็หญิงาที่ทำให้คนสับสนเีจริง เห็นได้ชัดว่าเป็คนที่หยิ่งยโสและทั้งที่โตเป็ผู้ใญ่แล้ว ทว่า ชอบเล่นอะไรแงๆ เป็เด็กๆ
ไม่ว่าจะวาดเต่าไว้บนหน้าเขาหรือเอาผมมาแหย่หูแหย่ตา แล้วแบบี้จะไม่เหมือนเด็กได้อย่างไร?
“เซ่อเจิ้งอ๋อง ท่านเชื่อไหมว่าโลกี้มีผี?” หญิงาถามึ้ลอยๆ
ดตาของเซียวเจวี๋ยสั่นเล็กน้อย “ข้าเชื่อเพียงว่ามีผีอยู่ในใจมนุษย์เ่านั้น”
ชิงอีมีสีหน้ารำคาญและจ้องด้านัศีรษะของเขาอย่างสงสัย เ้าหนุ่มน้อยนี่คิดอย่างนั้นจริงๆ หรือจงใจพูดเช่นี้เพื่อขจัดาสงสัยของนาง?
ยิ่งเดินทางถนนก็ยิ่งลาดชันและลื่นราวกับว่าเส้นทางี้ไม่มีคนใช้มาเนิ่นา
เซียวเจวี๋ยแหงนมองยอดเขา มันถูกปกคลุมด้วยหมอกหนาจนแสงแทบจะลอดผ่านมาไม่ได้
ใกล้จะึวัดตงหวาแล้วสินะ
เื่วานี้แม้ชิวอวี่จะทำการสอบสวนวั่งจีทั้งคืนซึ่งข้อมูลที่ได้จากมันก็ไม่ได้เป็ประโยชน์นัก ด้วยเุการณ์ที่ผ่านมาี้ทำให้ชิวอวี่คิดว่าชิงอีเป็คนที่ช่างยากแท้หยั่งึ
ทุกคนผ่าหมอกจนในที่สุดก็มาึจุดหมายปลายทาง เื่ยืนเบื้องหน้าประตูวัดตงหวา าหนาวเย็นซึ่งพวกเขาได้เผชิญมาตลอดการเดินทางก็จางหายไปแทนที่ด้วยท้องนภาอันสดใส
ชิวอวี่และคนอื่นๆ หายใจอย่างโล่งอก เื่มองไปที่ประตูวัดภายใต้แสงอาทิตย์พลางคิดว่าหรือเป็พวกเขาที่คิดมากเกินไปเอง? วัดตงหวาแห่งี้มีแสงพุทธศาสนาส่องสว่างไสวคงไม่ได้มืดมนเหมือนสำนักจีเหรินจายหรอกใช่ไหม?
ชิงอีที่ซบหน้าหลับอยู่บนแผ่นัของเซียวเจวี๋ยระหว่างทาง่มาึที่ได้ก็ค่อยๆ ตื่นึ้
“อืม ่าสนใจแฮะ”
ที่ภูเขาูี้ บรรดาภูตผีปีศาจนั้นหายไปอย่างไร้ร่อง ดูท่าว่าแสงพุทธศาสนายังคงมีอยู่และวัดี้คงจะเป็วัดของจริง
ช่างแปลกนัก
นัยน์ตาของเซียวเจวี๋ยไหววูบเื่ได้ยินนางพึมพำ
ประตูวัดเปิดออกพร้อมกับเีงดังเอี๊ยดอ๊าด ภิกษุกลุ่มหนึ่งทยอยกันออกมาโดยมีเ้าอาวาสเฒ่าสวมจีวรทำหน้าที่เป็ผู้นำคณะเร่งรีบออกมาเป็คนแ
“อาตมาเจี้ยชือถวายบังองค์หญิงใญ่ ถวายบังเซ่อเจิ้งอ๋อง” เจี้ยชือพนมมือและใบหน้าที่ดูใจดีก็ประดับด้วยยิ้ม่โยน “องค์หญิงกับท่านอ๋องคงลำบากมากในการเดินทางครั้งี้ ทางวัดได้จัดเตรียมอาหารไว้แล้ว”
ัจากที่เจี้ยชือพูดจบก็ต้องแปลกใจเื่เห็นชิงอีขี่ัของเซียวเจวี๋ย เขาขมวดคิ้วเล็กน้อยจนแทบมองไม่เห็นอยู่แวบหนึ่ง่จะจางหายไปแทบจะในทันที
หากแต่มันไม่อาจหลุดรอดสายตาอันเฉียบของชิงอีพ้น แล้วนางยังสังเกตเห็นสายตาขยะแขยงของเขา
พุทธศาสนาได้เน้นย้ำกฎชัดเจนต่อให้ไม่ได้เกี่ยวกับเรื่องี้โดยตรงก็ตาม แต่การที่ชิงอีถูกเซียวเจวี๋ยแบกไว้บนัก็ดูไม่สุภาพอยู่ดี ทำให้คนอดคิดไม่ได้ว่าองค์หญิงของอาณาจักรี้ไม่่าสรรเสริญ
บางคนมีปฏิกิริยาตอบกลับด้วยการกลอกตาอย่างเปิดเ ซึ่งชิงอีก็เมินเฉยและไม่สนว่าใครจะคิดอย่างไร
ทางด้านเซียวเจวี๋ย เขาลอบสังเกตสีหน้าของนางและพบว่ามันช่าง่าสนใจยิ่ง เาะจากที่เขาเห็นนางไม่สนเรื่องมารยาทแม้แต่น้อย
บรรยากาศภายวัดออกจะพิลึก
ชิวอวี่และคนอื่นๆ ต่างระแวดระวังและเตรียมพร้อมอยู่ตลอดเวลาเื่เห็นเจี้ยชือปรากฏตัวสร้างาสับสนให้แก่ภิกษุของวัดตงหวาพ
ชิงอีหันไปส่ายหัวให้ชิวอวี่กับคนอื่นๆ
หืม? หรือว่าเ้าอาวาสไม่ใช่คนชั่ั้นหรือ? ชิวอวี่ส่งสัญญาณมือด้วยมือซ้ายให้เหล่าองครักษ์ด้านั ส่งให้การอารักขาอันเข้มงวดผ่อนคลายลง
เจี้ยชือฉงน แล้วภิกษุที่อยู่ข้างๆ ก็อุทานพร้อมชี้นิ้วไปที่ัของจิ๋วกุ่ย “พระอาจารย์วั่งจี!”
วั่งจียังคงไม่ฟื้นึ้มาตั้งแต่หัวกระแทก จิ๋วกุ่ยก็ได้แต่แบกวั่งจีไว้บนัของเขาเ่านั้น
“เป็วั่งจีจริงๆ เุใดเขาึมีสภาพเช่นี้...” เจี้ยชือสับสนและเอมองเซียวเจวี๋ย
“ท่านเ้าอาวาส ท่านแน่ใจหรือว่าเขาคือวั่งจี?”
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??