เรื่อง ลิขิตชะตา นางพญามารข้ามภพ [แปลจบแล้ว]
ชิวอวี่ขนหัวตั้ง.
เขาจดจ่ออยู่กับการทำลายรูปปั้นเท่าั้ จึงไม่คิดว่าสถานการณ์จะกลายเป็แบบี้
ทันทีที่รูปปั้นหินูทุบ หนูตาสีแดงจำนวนมากมายนับไม่ถ้วนก็พุ่งออกมาจากใรูปปั้น ส่วนขอทานที่ไร้ชีวิตชีวาเหล่าั้ก็พุ่งเ้าหาเขา่าบ้าคลั่งเช่นั
เคราะห์ดีที่ชิวอวี่มีวรยุทธ์เลยไม่โดนทำ้า นอกจากี้ แม้คนเหล่าั้จะูครอบงำจิตใจ แต่ก็เป็เพียนุษย์ธรรมดาเท่าั้ การจะใช้อาวุธใการต่อสู้จึงไม่ใช่เรื่องที่สมควร พอคิดเช่นั้เขาก็รู้สึกละอายแก่ใจ
“ฮึ ใจอ่อนุี” คำพูดที่ไม่จริงจังดังึ้เหนือศีรษะ
เมื่อชิวอวี่เงยหน้าไปทิศทางเดียวกับเสียงั้ก็เห็นองค์ญิทรงนั่งไขว่ห้างทพระเนตรลาราวกับกำลังูละครเรื่องึ่อยู่บนต้นไม้ใหญ่ด้านหลัง โดยไม่รู้ว่าทรงปีนึ้ไปตั้งแต่เมื่อไร
ชิวอวีพอจะเดาได้รางๆ
แต่มันไม่น่าจะเป็่าที่เขาคิดใช่ไหม เขาไม่ได้พูดจาล่วงเกินเหล่าบรรพบุรุษองค์ญิเสีย่
“องค์ญิทรงซ่อนตัวบนั้ อย่าเสด็จลาเป็อันขาดนะพ่ะย่ะค่ะ”
ชิงอีกลอกตาให้กับประโยคเมื่อครู่ เ้าหนุ่มนี่เถรตรงและจงรักภักดีเกินไปจนูโง่
“ลงไป่เขา” `
เ้าแมวอ้วนที่อยู่ข้างๆ เิตา้าและได้แต่สับสนอยู่ใใจว่าข้าทำอะไรผิด? ท่านคิดอะไรอยู่ถึงได้สั่งให้ข้าลงไป่จัดการความวุ่นวายนี่ด้วย? ``
นาาร้านี่เป็ภูตที่มีเหตุมีผล่าั้หรือ?
ไม่ใช่สักิ
เ้าแมวอ้วนูยันโครมลา
เหมียว! จบัชีวิตแมว! เ้าแมวนำอารมณ์สิ้นหวังและโกรธเกรี้ยวมาเป็พลังต่อสู้ โดยใช้กระบวนท่ากรงเล็บเก้าหยินด้วยความชำนาญ นั่น่ลดความกดดันชิวอวี่ลงจนเขาถึงกับส่งสายตาซาบซึ้งไปให้เ้าแมว
เ้าแมวอ้วนกระทบกระเทียบภายใใจว่าเฮอะ เมื่อเป็นายครั้งึ่ก็ย่อมเป็นายตลไป!
ท้ายที่สุดแ้ แรงึ่คนกับึ่แมวย่อมมีจำกัด สองหมัดยากจะสู้ี่มือ[1]ฉันใด การต่อกรกับขอทานาสิบคน ณ ที่แห่งี้ก็ยากเย็นฉันั้
่า มีคนลอบไปหาชิงอีที่กำลังสังเกตการณ์อยู่บนต้นไม้ด้านหลัง
“องค์ญิระวังพ่ะย่ะค่ะ!” ชิวอวี่อยากจะปลีกตัวไป่นาง แต่ขอทานก็ไม่เปิดทางให้เขาทำเช่นั้ได้
ชิงอีมอง่จะยกขาึ้เตะใส้เ้าคนหน้าอัปลักษณ์ที่พุ่งเ้าหาตน ะเดียวั คนบ้าอีกรายก็ปีนป่ายึ้มาหมายจะดึงชายผ้านาง แต่ก็้งุนงงที่ไม่อาจคว้าถึงเป้าหมายได้
เพราะมีมือผีตัวน้อยตนึ่จับขาหลังเขาเอาไว้แ่น มันเป็มือโก่วต้าน
“ยังตกใจอยู่อีกหรือ? คิดว่าข้าไม่รู้หรือไรว่าพลังนั่นเป็เยี่ยงไร?” ชิงอีหันไปพูดค่อนแคะใส่ผีทั้งี่หมู่บ้านผีกำลังูสิ่งที่เกิดึ้
ลุงหวังและพวกชุ่ยฮวาสั่นไปทั้งกายด้วยรู้ดีว่าตนเองไม่มีทางได้ยืนูอยู่เฉยๆ แ่ จึงทำได้เพียงกัดฟันและเ้าไป่
“แ้ก็พวกเ้า!” ชิงอี้เหล่าผีเด็กน้อยที่อยู่ไกลออกไป
ชิงอีใฐานะพญามัจจุราช้สาว โดยมีพี่ชายชื่อเย่เหยียนทำให้ทั้งคู่คือราชาราชินีพี่้ ึ่นางเป็ราชินีแห่งภูตผีถือกำเิตามความประสงค์สวรรค์และโลกมนุษย์ จึงได้รับตำแหน่งจากกระทรวงปรโลก่าเป็ทางการแตกต่างจากพญามัจจุราชทั้งสิบ
เป็เรื่องธรรมดาที่บรรดาผีจะเกรงกลัวนางและูนางกำราบ
เดิมทีผีเด็กน้อยเหล่าีู้บังคับมากักขังไว้ที่นี่ แ้เ้าคนั่ที่ชักใยเรื่องี้ไม่อาจควบคุมพวกเขาได้อีกต่อไป ใตอนี้ แค่ชิงอีออกคำสั่งพวกเขาพร้อมเ้า่โดยไร้ข้อกังขา
ใไม่ช้า ใต้ต้นไม้ก็มีร่างาร่าาซ้อนทับัเป็ชั้นๆ แลูคล้ายกำแพนุษย์ พวกเขาพยายามที่จะจับชิงอี แต่กลับไม่สามารถขยับกายและทำได้เพียงแยกเขี้ยวยิงฟันอยู่่าั้
ทางฝั่งชิวอวี่เองก็ไม่ได้ต่าง พอเขาเตะขอทานจนนอนหมอบกับพื้นก็พบว่าอีกฝ่ายไม่อาจขยับเขยื้อนได้ เพราะูผีน้อยจำนวนมากเกาะแขนขาไว้
ผีน้อยรับรู้ถึงสายตาชิวอวี่จึงเงยหน้าึ้มาส่งยิ้มให้
แต่ต่อให้ยิ้มหวานหยดสักเพียงไหนก็ยังซ่อนความจริงเกี่ยวกับเ้าใบหน้าน้อยๆ ี่ไ้ นั่นทำให้ชิวอวี่บอกไมู่ว่าตนรู้สึกเช่นไรัแ่
มันเป็ความรู้สึกที่ผสมปนเประหว่างหวาดกลัวและขื่นขม!
ผีเด็กเหล่าี้อายุเพียงเจ็ดหรือแปดขวบยังไม่ทันจะได้ใช้ชีวิตเติบใหญ่ใโลกี้ก็้จากไปเสีย่ ซ้ำ้าหลังตายไปก็ไม่ได้มีชีวิตที่ดีนัก เพราะพวกเขาูเ้าคนั่นั่นหลอกจนไม่ได้ไปปรโลกเพื่อหวนคืนสู่วัฏสงา
แถมยัง้การเป็เครื่องสังเวยมันอีก!
ยิ่งชิวอวี่คิดเรื่องี้มากเท่าไรก็ยิ่งระงับความโกรธเอาไว้อยู่ เ้าั่นั่นสมควรตาย!
เมื่อพวกขอทานที่สร้างความวุ่นวายูคุมตัวเอาไว้แ้ ชิงอีจึงกระโดดลงจากต้นไม้ด้วยสีหน้าโหดเหี้ยม
“องค์ญิ กระหม่อมคุ้มั...”
“เรื่องขอให้ลงโทษไร้าะอะไรนั่นไว้ค่อยคุยั” ชิงอีสะบัดมือ่าไม่แยแส “ไปหาเชือกมามัดเ้าพวกี้่”
ชิวอวี่ปฏิบัติตามคำสั่งโดยไม่รีรอ สักพักก็กลับมาพร้อมกับเชือก ่า จำนวนขอทานมากขนาดี้ เขามัดคนเดียวก็ไม่รู้ว่าเมื่อไรจะเสร็จ
แ้จะให้เขาบังอาจทูลขอความ่เหลือจากองค์ญิก็คงไม่ได้มิใช่หรือ?
โชคดีที่พวกผีเด็กทนูชิวอวี่ตกที่นั่งลำบากจนน่าสมเพชไม่ไหวเลยเ้ามา่เหลือ่ากระตือรือร้น
ทำเอาชายชาตรี่าชิวอวี่เกือบจะร้องโฮออกมาด้วยความซาบซึ้ง
แต่มีใครบางคนยังคงทำหน้าบึ้งตึงและูจะแย่ลงเรื่อยๆ
“ละครก็จบไปแ้ก็สมควรออกมาได้แ้มิใช่หรือ?”
ชิวอวี่ที่มัดเชือกอยู่ครู่ึ่่จะลุกพรวดมองไปทิศเดียวกับสายตาชิงอี
“เซ่อเจิ้งอ๋อง?!”
แ้ชายสองคนก็เดินออกมาจากป่าด้านหลัง มีบุรุษใบหน้าหล่อเา่างเท้าหนักแ่นมั่นคงส่งแรงกระเพื่อมไปยังเสื้อผ้าให้พลิ้วไหว ภาพตรงหน้างดงามประดุจเทวดายุรยาตรท่ามกลางหิมะใฤูใบไม้ผลิ
รอยยิ้มเย็นชาปรากฏบนใหน้าเขาอยู่ตล ทำให้ผู้คนทำได้เพียองจากระยะไกลๆ และไม่กล้าแหย็ม
คนเดียวที่กล้าเย้าแหย่ตอนี้กำลังกลอกตาไปมาพลางเสียดสีอยู่ใใจว่าแสร้งยิ้มได้ทุกเมื่อเชื่อวันเช่นี้ไม่เบื่อหรือไงั?
“ยืนบื้ออยู่ทำไม? เหตุใดถึงยังไม่มา่อีก ้ให้ข้าไปเชิญเ้าหรือไร?”
ฉู่สือยืนนิ่งอยู่นานกว่าจะรู้ว่าชิงอีเรียกตน
เอาเถอะ
ใเมื่อท่านอ๋องไม่ว่าอะไร ฉู่สือจึงเ้าไป่มัดคนเหล่าั้ตามคำสั่ง
“ละครสนุกหรือไม่?” ชิงอี้เซียวเจวี๋ย่าเย็นชา
เขาเพียงขยับยิ้มเล็กน้อย “ไม่เลวเลย องค์ญิเคลื่อนไหวได้คล่องแคล่วจนเกรงว่าลิงบนภูเขาลูกี้คงละอายใจัหมดแ้กระมัง”
เ้าหนุ่มน้อยนี่กำลังว่านางกระโดดเหมือนลิง่าั้หรือ?
“มานานแค่ไหนแ้” ชิงอียังคง้
“ไม่นานหรอก มาตอนที่ท่านกำลังปีนต้นไม้ก็เท่าั้เอง”
ชิงอี้เขาเขม็งและหดเท้าที่เกือบจะสืบเท้าไปด้านหน้ากลับมาแ้เตรียมเปลี่ยนไปทิศทางตรงข้าม เพื่อหลีกหนีเขาแทน
ไม่คาดว่าหนุ่มน้อยผู้ี้จะโน้มตัวเ้ามา่าไร้ยางอายโดยที่นางยังไม่ทันจะทำตามที่คิด
“องค์ญิกำลังปิดบังสิ่งใดอยู่?”
เซียวเจวี๋ยขวางนางไว้
ชิงอีถลึงตาใส่ “ไปใ้้” ยามนึกถึงพลังทีู่เขากลืนกินไปโดยไม่ทราบสาเหตุ นางก็โกรธึ้มา
ช่างน่าชังนัก แต่นี่ไม่ใช่เวลามาเผชิญหน้ากับเขา
เซี่ยวเจวี๋ยไม่คิดที่จะปล่อยนางไป เขาสืบเท้าเ้าหาทีละก้าวๆ “ท่านโกรธที่ไม่มีวีรบุรุษมา่ญิงามหรือ?”
เขาส่งสายตาท้าทายให้ชิงอีที่ยืนนิ่งโดยไม่คิดที่จะถอยหนี ทั้งยังโต้กลับเสียงเย็น “วีรบุรุษ? ยกยอตนเองเสียจริง”
นางอยากจะรู้นักว่าเขาคิดจะทำอะไรถึงได้เ้าหานางขนาดี้?
หากเขาทำอะไรแปลกๆ ะ็ เฮอะๆ ...
ั์ตานาีรังสีเข่นฆ่าพาดผ่าน
สายลมอุ่นเจือกลิ่นไม้หอมจางๆ พัดเ้าหาดวงหน้าชิงอี แ้ั์ตาสีนิลกับสีน้ำตาลที่เ้าใกล้ัก็เิ้าพร้อมกับแววตาที่เปลี่ยนไป
ทันใดั้ ชิงอีก็ูดึงเ้าอ้อมแขนเซียวเจวี๋ย โดยมีสายลมเย็นตัดผ่านแผ่นหลัง
และเป็เวลาเดียวกับที่เงาดำทะมึนวิ่งเฉียดหูนางไปพ
สายตาสประสาน แ้เซียวเจวี๋ยก็โน้มหน้าเ้าหาชิงอีเพื่อพูดข้างหูนางว่า “ไว้ข้าจะสั่งสอนท่านทีหลัง”
ชิงอีเหยียดยิ้มตอบ่จะหันไปปรายตามองดวงตาสีเล็กสีเลืคู่ึ่ จากั้หนูจำนวนมหาศาลก็ปรากฏึ้ทั่วทิศทาาล้อมพวกเขาไว้ตรงกลาง
*****************
[1] สองหมัดยากจะสู้ี่มือ เปรียบได้ว่า อย่าเอาไม้ซีกไปงัดไม้ซุง
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??