เรื่อง เกิดใหม่ครั้งนี้ ไม่ขอเป็นซุปตาร์ (Yaoi) [แปลจบแล้ว]
“ไม่หรอก นายก็รู้นี่ว่าฉันจับคู่เสื้อผ้าไม่เป็น ้ใส่อะไรขึ้นเวทีบ้างก็ไม่รู้ ยิ่งรอบสุด้าที่ไม่มีสไตล์ลิส ฉันเครียดจะตายอยู่แ้“ คำตอบของกู้หลานัเหมือนชาติที่แ้ไม่มีผิด แต่ครั้งี้เขาปล่อยใหุ้อย่างมันไหลตาม้ำ ดังคำว่า้ำเชี่ยวอย่าเอาเรือไปขวางนั่นเอง “ฟู่ี นายเข้าใจเรื่องพวกี้นี่ นายช่วยฉันเลือกหน่อยได้ไหม?“
“ฉัน? ได้สิ ไม่มีปัญหา แต่ถ้าเลือกได้ไม่ดี นายโทษฉันไม่ได้นะ“ เมื่อ่าการแสดงมามากมายย่อมดูว่าใครกำลังแสดงอยู่ ก็เหมือนกับที่กู้หลานักำลังมองไปยังใบ้าของฟู่ีที่ดูท่าท่างกังวล แต่แววตาั้แอบซ่อนาดีใจอยู่ข้างใน
“ฟู่ี ดีจริงๆที่มีนาย“ กู้หลานัพูดด้วยาโล่งอก และมองดูฟู่ีที่รอแทบไม่ไหว รีบเดินไปราวเสื้อผ้าเพื่อเลือกชุดให้อย่างขะมักเขม้น เขาแอบกำหมัดแน่น แจนรู้สึกถึงาเจ็บปวด
“เลือกเสร็จแ้ นายดูซิว่าได้รึเป่า ถ้าไมู่ใจ ฉันจะช่วยเลือกใหม่“ เมื่อได้เห็นชุดเสื้อคลุมสีเหลืองเขียวที่ฟู่ีถือไว้ แ้เสนอให้ใส่ในรอบชิงชนะเลิศในชาติก่อน กู้หลานัทำท่าดีใจมากและนำมาทาบกับั พลางยิ้มและเอ่ยว่า “ฉันไม่ค่อยรู้เรื่องพวกี้ ถ้านายเลือกให้ ยังไงก็้เหมาะกับฉันแน่นอนอยู่แ้ ฉันจะรีบเปลี่ยนชุดเดี๋ยวี้ละ “
“จริงหรือ รู้สึกเป็นเกียรติมากเลยนะ ที่นายยอมใส่ชุดที่ฉันเลือก เพื่อใส่ไปในรอบชิงชนะเลิศ “ สี้าฟู่ีเต็มไปด้วยาปิติ ดูแ้เหมือนจะซาบซึ้งมาก “แต่อย่าหาว่าฉันพูดเวอร์ไปนะ ชุดี้มันเข้าคู่กันแ้มีสไตล์ นายใส่แ้ยิ่งดูดี มัน้ช่วยให้นายปล่งประกายที่สุดบนเวทีและช่วยให้นายได้แชมป์พรุ่งี้ฉันจะเป็นซุปเปอร์สตาร์ได้อย่างแน่นอน"
เปล่งประกายบ้านนายสิ กู้หลานัแอบยกนิ้วกลางขึ้นในใจเบาๆ ชาติที่แ้เขาเชื่อคำพูดลวงโลกของฟู่ี ใส่ชุดั้ขึ้นเวที สุด้ากลายเป็นัตลกของผู้ชม ในใจได้รับาอับอายขาย้าไม่พอ ยังโดนนักข่าวตั้งฉายาประจำปีว่า “สุดยแฟชั่นดาราชายที่พังพินาศ" อีกด้วย
“ถ้ามันเป็นอย่างั้ก็คงจะดีไม่น้อย ขอบใจนายมากเลยนะฟู่ี ที่ทำเพื่อฉันขนาดี้ “ ถึงแม้ภายในใจจะรู้สึกไม่ดี แต่กู้หลานัก็ไม่ได้แสดงมาทางสี้า เขากล่าวขอบคุณไปด้วยาจริงใจ!
“ขอบคุณอะไร เราก็เป็นเหมือนพี่น้องกันนะ นายเปลี่ยนเสื้อเถอะ ฉันจะไปแ้ “ ฟู่ีกระหยิ่มยิ้มย่องด้วยาดีใจ เมื่อุอย่างเป็นไปตามที่แผนวางไว้ ก็รีบขอั
“ไปเะ! ไปเะ!“ เมื่อเห็นเขากุลีกุจอรีบเดินจากไป กู้หลานัก็โบกมือลาด้วยารำคาญ ทันทีที่ฟู่ีเดินลับาตา กู้หลานัก็กรอกตามองบน เสื้อผ้าที่อยู่ในมือก็เขวี้ยงทิ้งอย่างไม่ใยดี เขาเดินไปส่องกระจกภายในห้อง มองตนเองที่ผมยาวปรก้า ถึงแม้จะใส่เสื้อผ้าธรรมดาแต่่ากายดูแ็แ และเพิ่งจะาุ 18 ปี มือข้างหนึ่งยกขึ้นมาเสยผม้า กวาดาตาไปทั่วไปใบ้าที่สวยงาม รอยยิ้มแสนเสน่ห์ เขามองัเองในกระจกเริ่มหัวเราะไม่หยุด ะเดียวกัน้ำตาหยดแรกก็ไหลงมาพร้อมๆกับคำแรกที่เขาพูดขึ้น “ฉันกลับมาแ้ ฉันกลับมาแ้ เาเี่ เรายังเริ่มต้นกันใหม่ได้ เรายังมีโอกาสด้วยกันอีกมากมาย ฉันยังสามารถทำให้นายไม่้เจ็บปวด และฉันยังสามารถกนายแน่นๆ สามารถอยู่กับนายไปชั่วชีวิตแบบใสบริสุทธิ์ไร้มลทินได้“
มีเรื่องราวมากมายที่อยากจะพูด แต่มันกลับพูดไม่ สุด้าหลานัเพียงแต่เรียกชื่อของเาเี่อย่างแผ่วเบาแต่เต็มไปด้วยารัก เขาพึมพำจนเสียงแหบแห้งจึงหยุด เขาเงียบและหยุดไปพักใหญ่ ฝืนให้ัเองลุกขึ้นมาจากอารมณ์เหล่าั้ สูดหายใจเข้าไปเต็มป เรียกสติัเอง เช็ด้าเช็ดตา จึงหยิบโทรศัพท์มาดูเวลา
เมื่อเห็นเวลายังไม่ถึงทุ่มครึ่ง ก็เดินไปยังโต๊ะเครื่องแป้งหยิบกรรไกรมาตัดแต่งทรงผม แต่ง้าเบาๆโทนใสๆ แ้เดินไปยังราวเสื้อผ้า หยิบเอาเสื้อผ้าเรียบง่ายสีขาวดำแต่ไม่ทิ้งสไตล์ดูดีมาใส่ เมื่อทำุอย่างเรียบร้อย ส่องกระจกสำรวจัเองใหม่อีกครั้ง กู้หลานั ยิ้มหยันที่มุมปาก ฟู่ีชาติที่แ้นายอิจฉาฉัน แกล้งชมและหลอกใช้ฉัน ซื้อัสไตล์ลิสหลอกให้ฉันไว้ผมยาว ใส่เสื้อผ้าแปลกประหลาด สกัดจุดแ็ทั้งหมดของฉัน จนได้รับชัยชนะ
ชาติี้..นายฝันไปเถอะ
พ
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??