เรื่อง เกิดใหม่ครั้งนี้ ไม่ขอเป็นซุปตาร์ (Yaoi) [แปลจบแล้ว]
เื่จัดการตัวเองเสร็จ เวลาทุ่มครึ่งพี พลันคิดึนิสัยของเจาเยี่ยเื่ชาติก่อน ไม่ว่าจะไปเ้าร่วมรายการไหน มักจะไปึสถานที่เพื่อสำรวจก่อนครึ่งั่โเสมอ กู้าอันก้าวเท้าก้าวใหญ่ไปที่ปะตู ยื่นมือั้สองออกไปเพื่อผลักปะตู เขายิ้มและเดินออกไปอย่างสง่างาม
เื่ไม่กี่วินาทีที่ผ่านมา ด้านนอกปะตูยังเต็มไปด้วยเสียงพูดคุยจ้อกแจ้กจอแจของผู้ แต่ในขณะที่เขาก้าวเดินออกมา ุก็เงียบพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมาย จะเาะทึ่ง หรือปะหลาดใ หรืออิจฉา หรือสายตารังเกียจที่จับจ้องมายังใบ้าที่งดงามของกู้าอัน เขาไม่ได้รู้สึกีใเลยสักิ หากเป็นชาติที่แ้ ได้รับการปฏิบัติแบบี้ ต้องมีความสุขอย่างแน่นอน แต่ในวันี้ เขาเพียงรู้สึกน่าขัน สิ่งที่แลกมาด้วย้าตาเพียงอย่างเี มันจะยั่งยืนสักแค่ไหน จะมีราคาเท่าไหร่กันเชียว
“หืม เขาคือใครน่ะ ้าตาีาๆ” ไม่รู้ใครถามคำถามี้ออกมา ั่ครู่เีก็ดึงดูดความสนใ เต็มไปด้วยการสนทนามากมาย ผู้เดาชื่อไปมากมาย แต่ไม่มีใครคาดคิดเลยซักว่าี้คือกู้าอัน เขาค่อยๆยกมุมปาก มันช่างน่าขันเสียจริง ุกีอยู่กับพวกเขาึ 8 เื แต่ัไร้ตัวตน เีที่ใส่ใเขาัเป็นที่อิจฉาริษยาอยากเหยียบเขาให้จม
ก็มีแต่เจาเยี่ยนี่แหละที่ีกับเขาที่สุด ตั้งแต่เิ่รู้จักกัน ไม่เพียงไม่รังเกียจ ัทำีกับเขามาโดยตล เขาถอนหายใอยู่าในใ กู้าอันรีบเร่งก้าวฝีเท้า เื่คิดว่าใกล้จะได้เจอเจาเยี่ยแ้ ท่าทางก็เิ่ัมาอ่อนโยน
ตามไทม์ไลน์ของชาติที่แ้ เขาเจอเจาเยี่ยครั้งแที่เวทีปะกาศรางวัลการแข่งขัน แต่เค้าไม่สามารถรอให้ึเวลานั้นได้อีกต่อไป เขาอยากเจอเจาเยี่ยใจะขาดแ้
ไม่มีความทรงจำคอย่เหลือ กู้าอันทำได้เพียงเดาว่า เขาอยู่ไหนโดยพึ่งพาข่าวสารที่ได้รับฟังมา ึแม้เขากับเจาเยี่ยจะยังไม่รู้จักกันในช่วงเวลาี้เื่ชาติที่แ้ แต่เขารับรู้เรื่องราวที่เกิดขึ้นั้หมดในช่วงี้ของเจาเยี่ย เาะข่าวนั้นน่ากลัวและเป็นที่สนใของทั่วไปมาก……แม่ของเจาเยี่ยฆ่าพ่อตายเลยได้เ้าคุกไป บวกกับเจาเยี่ยมีตำแหน่งเป็นึซุปเปอร์สตาร์แห่งวงการบันเทิง เื่เกิดเุการ์ี้ ทำให้เป็นทอล์คออฟเดอะทาวน์และเป็นพาดหัวข่าวั เป็นข่าวที่สั่นสะเทือนไปั้วงการ
พรุ่งี้ฉันจะเป็นราชาซุปเปอร์สตาร์ เป็นรายการแที่เจาเยี่ยเ้าร่วมหลังจากพักจากวงการบันเทิงไปะยะึ่ ความรู้สึกส่วนใหญ่ในี้ของเขาคงแย่มากๆ สถานที่ที่เขาจะอยู่ในี้ น่าจะเป็นริม้าต่างไร้ผู้ที่เขามักจะไปอยู่เวลาอารม์ดำดิ่ง!
เขาลองคิดึที่ที่เจาเยี่ยน่าจะไป กู้าอันลองเดินวนไปริม้าต่างที่ผู้น้อยๆ ในที่สุดก็เห็นเจาเยี่ยที่กำลังยืนเหม่ออยู่ริม้าต่างจากมุมึ่ เขาไม่รู้จะอธิบายความรู้สึกในขณะี้ว่าเป็นอย่างไร ีใ, ตื่นเ้, รู้สึกผิด, ั, หรือคิดึ ความรู้สึกมันปนเปกันไปหมด ไม่สามารถสาธยายออกมาได้เลย
อยู่ๆก็รู้สึกเสียวสันหลังวาบเหมือนมีจ้องเขาอยู่ เจาเยี่ยหันมาด้วยสี้าเย็นชา จึงเห็นชายหนุ่มรูปร่าง้าตางดงามึ่ ยืนดูเขาจากที่ที่ไม่ไกลมากนัก ใบ้าแสดงออกด้วยสี้ายุ่งเหยิง เหมือนจะีใ แต่ก็ไม่น่าใ่ ดวงตากลมโตเบิกโพลง ้ำตาไหลรินอาบแก้มไม่หยุด
เจาเยี่ยขมวดคิ้ว คิดว่าชายนั้นคงหลบมาร้องไห้ที่นี่ จึงคิดจะเดินจากไป พลันได้ยินชายนั้นเรียกเขาด้วย้ำเสียงแหบพร่าแต่เต็มไปด้วยความห่วงหาอาลัย
“เจาเยี่ย” ดูเจาเยี่ยหันัมาแบบเงียบๆ สายตาเิ่สำรวจไปทั่วั้ตัว กู้าอันทนไม่ไหวจึงเรียกออกไป เื่เห็นเขาตัวเองอย่างงงงวย กู้าอันรีบสูดจมูก เดินเ้าไปหาอย่างรวดเ็ จากนั้นสวมกเขาไว้อย่างแนบแน่น
“ปล่อยนะ” เจาเยี่ยถูกกจนตัวแข็งทื่อ เขาพูดทันทีด้วยความรังเกียจ เนื่องจากถูกพ่อแม่ทำร้ายตั้งแต่เด็ก เขาจึงเกลียดการที่อื่นมาเ้าใกล้ตัวเขามากๆตั้งแต่เด็กเช่นกัน หากต้องเ้าฉากเพื่อแสดงมันเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ ทว่าเวลาปกตินั้นเขาจะรับไม่ได้เลยหากมีใครมาแตะโดนตัวแม้แต่ิเี
พ
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??