เรื่อง เกิดใหม่ครั้งนี้ ไม่ขอเป็นซุปตาร์ (Yaoi) [แปลจบแล้ว]
“มี” ิเซวียนจับโทรศัพท์แนบหูแน่น “เาเี่ นายยังจำเื่ที่นายรับปากัไว้ได้ไหม ่าถ้าัมีเวลา่าเมื่อไหร่นายจะออกไปเที่ยวด้วย?”
“จำได้สิ” เาเี่วางสคริปต์ที่อยู่ในื แล้วดึงเล่มใหม่ที่มีชื่อเื่ค่อนข้างถูกใมาอ่านแทน ก่อนค่อยๆ
“งั้นคืนพรุ่งี้ั่า นายไปเที่ยวกับันะ” ิเซวียนเลิกคิ้วและพูดอย่างื่เต้น
“ทำไม่าเร็วขนาดี้?” เาเี่มีาสงสัยอย่างเห็นได้ชัด
“ก็ไม่เชิง่า่าหรอก มันเป็นงานเลี้ยงฉลองวันเกิดงานหนึ่งน่ะ แต่นั่นก็ถือ่าเป็นเวลาที่่าที่สุดของัในช่วงี้แล้ว นายปฏิเสธไม่ได้นะ นายไม่เคยผิดสัญญามาก่อน” ด้วยาที่กลัว่าเาเี่จะไม่รับ ิเซวียนจึงรีบพูดกำชับ
“งานเลี้ยงฉลองวันเกิดที่นายพูดึเป็นของกู้หลานอันเหรอ?” เาเี่ไม่ได้ แต่ถามกลับด้วยาฉงนสงสัย
“อืม นายรู้ได้ยังไงเนี่ย? นายก็ไ้ัข้อาเหรอ?” ิเีากลับ ัจากั้ก็หัวเราะ ึแม้เาเี่จะเป็นคนที่ลูกคนรวยมักจะเชิญไปงานเลี้ยงฉลองเ แต่ยังไงพวกั้ก็เป็นผู้ญิ แต่กู้ฝูเซิ่งเป็นผู้า แถมยังไม่ได้ชื่นชอบอะไรทำนองี้ ไม่ได้รู้จักมักจี่กับเาเี่ เกณฑ์ในการเชิญแขกก็ู [1] ทำไมึได้เชิญเาเี่ แต่หัวเราะได้ไม่า ก็หุบปากลงเพราะคำของเาเี่
“อืม ไ้ั”
“ไ้ั? ทำไมตระกูลกู้ึได้เชิญนายล่ะ? ตาเฒ่ากู้เคยพูดไว้นี่่าานเลี้ยงในบ้านตระกูลกู้ไม่ได้เป็นสถานที่สำหรับกอบโกยามั่งคั่งและการโอ้อวด คนที่ถูกเชิญให้เข้างานได้มีแค่คนในครอบครัวไม่ใช่เหรอ? ทำไมจู่ๆ ก็ทำลายกฎเกณฑ์ี้แล้วเชิญนายไปล่ะ? หรือ่าบ้านเขามีคนเป็นแฟนคลับนาย? แต่ก็ไม่น่าใช่ ึแม้จะเป็นแฟนคลับนายแต่ก็ไม่น่าจะเชิญนายนะ” ิเีาด้วยาแปลกใ
“ไม่รู้สิ” เาเี่เบาๆ ในใมีารู้สึกแปลกๆ ที่ตัวเขาเองก็อธิบายไม่ได้อยู่ เขารู้แต่่ากู้หลานอันคนี้แค่กำลังรู้สึกสนุกสาึได้แสดงพฤติกรรมแปลกประหลาดแบบี้กับเขา แต่เขาก็รู้สึก่าถ้าแค่ทำไปเพราะาสนุกสา ทำไมเขาึดูจริงจังขนาดี้ ช่างเป็นคนที่คาดเดาอะไรไม่ได้จริงๆ
“ไม่รู้ก็ช่างมันเถอะ เชิญไปแล้วก็แล้วไป เป็นเื่ดีซะี มีคนีมากมายทำทุกวิถีทางยังไม่ไ้ัเชิญเลย แต่นายเข้าไปได้ก็ไม่ได้หมายา่านายเจ๋งก่านะ แต่ยังไงถูกเชิญก็ดีก่าแหละ แล้วนายก็ต้องไปงานพร้อมกันกับั นายชื่นชมทักษะการแสดงของอันนาไม่ใช่เหรอ? ดีเลยจะได้ไปเจอตัวจริงด้วย” ิเซวียนยิ้มอย่างมีาสุข เิ่คิดแล้ว่าคืนพรุ่งี้ตัวเองจะใส่ชุดอะไรดี
เชิญหรือไม่เชิญสำหรับเขาแล้วก็เหืนกัน เขาไม่อยากจะไปงานเลี้ยงแบบั้ ไม่มีวันอยากไป ไอดอลแค่ได้ใกล้ก็พอแล้ว ไม่จำเป็นต้องเจอต่อหน้าหรอก อยากเที่ยวก็ไว้ครั้งหน้าละกัน เาเี่อยากจะปฏิเสธไปแบบี้ในแรก แต่พอได้ยินเสียงิเีาตัวเองอย่างมีาสุข่าเขาใส่ชุดอะไรแล้วดูดี ก็กลืนคำพูดพวกี้ลงท้องไป!
ก็แค่งานเลี้ยงงานหนึ่งไม่ใช่เหรอ? ึงานแล้วก็ทนๆ เา เดี๋ยวก็ผ่านไป ทำไมนายต้องทำร้ายาปรารถนาดีของเพื่อนเพราะแค่าไม่สบายใเพียงน้อยนิดของตัวเองด้วย พอคิดอย่างี้ เาเี่ถูนิ้วซ้ำไปมา ขัดจังหวะการสนทนาพรุ่งี้ตัวเองจะใส่ชุดอะไรดีของิเซวียน่า “พรุ่งี้ัจะใส่ชุดลำลองปกติ”
“ใส่ชุดลำลองปกติ? โอกาสสำคัญอย่างี้เนี่ยนะ…...” ิเซวียนได้ยินก็พูดต่อ พูดได้ครึ่งเดียวจู่ๆ ก็หยุด ก่อนะีีใ “นายรับปากจะไปแล้วใช่ไหม?”
“อืม” เาเี่รับ
“ัรู้อยู่แล้ว่านายต้องรับปาก เาเี่นายยอดเยี่ยมที่สุด ั…...” ิเซวียนลุกขึ้นยืนด้วยาื่เต้น กำลังสรรหาคำชมต่างๆ แต่เาเี่ทิ้งประโยค “ั้ใทำงานนะ” แล้วก็วางสายไป
“เ่…...” ิเซวียนนั่งจ้องโทรศัพท์อย่างตะลึงงัน จากั้หัวเราะลั่น พูดกับเลขาฯ ่า “คุณรู้ไหม? เขารับปากจะไปแล้ว เาเี่รับปากจะไปกับแล้ว”
เลขาฯ ่าั ขอเพียงแค่ได้คุยโทรศัพท์กับซุปเปอร์สตาร์เจา เ้านายก็จะพร่ำเพ้อแบบี้ไปีสักพัก เที่เป็นพนักงานรู้สึกชินแล้ว
คำอธิบายเสริมจากนักเขียน
[1] ูในที่ี้ไม่ได้หมายา่าดูถูกเาเี่ต่ำก่า แต่งานเลี้ยงในครอบครัวจะเชิญเฉพาะบรรดาญาติสนิท หุ้นส่วนทางธุรกิจและเพื่อนฝูง หุ้นส่วนทางธุรกิจยังต้องมีาสัมพันธ์ที่ดีต่อกันมากด้วย ปล.าสัมพันธ์กับบ้านิเซวียนอยู่ที่รุ่นคุณปู่โน่นแน่ะ
พ
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??