เรื่อง เกิดใหม่ครั้งนี้ ไม่ขอเป็นซุปตาร์ (Yaoi) [แปลจบแล้ว]
บรรยากาศับมาคึกคักเหมือนเดิม ันาเลิกคิ้วมองสามีเธอ แ้เงยหน้าขึ้นมองกู้าั ที่เหมือนกำลังชื่นชมเธอ
“แม่สุดยอด ครบเครื่องทั้งความฉลาดและความงดงาม ดั่งภาพวาดเทพแห่งวีรสตรี” กู้าั่าวชื่นชมสรรเสริญเธอดั่งที่เธอปรารถนา แ้หันับไปจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวีครั้ง เขาถือแก้วเหล้ามุ่งหน้าไปทักทายอาใหญ่อารองเขา พร้อมค้นหาเงาเาเี่ไปด้วย
หลังจากจ้องกู้าัมาสักพัก เาเี่เก็บซ่อนความประหลาดใจไว้าใต้ดวงา เขาวางแก้วที่ถืออยู่ในมือลง ้ศีรษะแ้จ้องยังขอบโต๊ะที่ถูกแกะสลักอย่างวิจิตรลวดลายพระอาทิตย์ตกยามเย็น จมดิ่งสู่อารมณ์ความรู้สึกตัวเ เมื่อสักครู่กู้าัทำให้เขาเห็นตัวเเมื่อก่อนีครั้ง ตอนที่ตัวเไปร่วมงานเลี้ยงฉลองวันเกิดตอนนั้นก็ใส่ชุดลำลองสบายๆ ไปร่วมงาน าใต้คำถามพ่อแม่ เขาพูดเหมือนที่กู้าัพูดเลยว่านี่เป็งานเลี้ยงสังสรรค์ครอบครัวต้องใส่อะไรที่เรียบง่ายสบายๆ ถึงจะมีความรู้สึกเหมือนเป็การรวมตัวกันในครอบครัว แต่สิ่งที่ไม่เหมือนกันคือ กู้าัพูดคำพวกนี้แ้ได้รับการยอมรับและเห็นด้วยจากแม่เขา แต่เขาต้องทนรับการ่าวโทษจากแม่ ว่าเขาไม่เข้าใจอะไรเลย ไม่มีคุณสมบัติผู้ดีสักิและสั่งให้เขาไปเปลี่ยนชุด หลังจากงานเลี้ยงจบลง พ่อก็ทุบตีเขาเพราะทำให้เขาาหน้า ทำให้แขกเหล่านั้นไม่พอใจ แต่เขาไม่เคยเข้าใจเลยว่าเขาทำอะไรผิด? ตลอดเวลาเขาไม่เคยได้รับความอบอุ่นเลย เขาจึงต้องปลอบประโลมจิตใจที่บอบช้ำเขาด้วยวิธีการหลอวงตัวเแบบนี้
เาเี่ยิ้มเยาะ เทเหล้าให้ตัวเเต็มแก้ว แ้ดื่มรวดเดียวจนหมด กู้าั ฉันรู้สึกอิจฉานายขึ้นมาซะแ้สิ
หามานานยังหาเาเี่ไม่พบ กู้าัจดจ้องไปที่หลินเซวียนคนที่กำลังหัวเราะและสนทนากับคนอื่นๆอยู่อย่างไม่เต็มใจสุดๆ แต่เขาคิดว่าอาจจะพบเาเี่ก็ได้ถ้าเฝ้ามองเขาไว้ ามที่คาดการณ์ ใน่การติดามที่ไม่ได้ตั้งใจนี้ าาพลันเืบไปเห็นเาเี่นั่งอยู่ตรงมุมห้องกำลังดื่มเหล้าอยู่
!
จริงๆ เลย ะเพาะไม่ดีทำไมยังดื่มเหล้าี กู้าัพึมพำอยู่ในใจ ดึงมือจากันาที่จูงมือเขาอยู่ แ้พูดกับอารองคนที่แม่เขาสนทนาด้วยว่า “าั ผมมีธุระ ขอตัวสักครู่นะครับ อาคุยกับคุณแม่ไปก่อนนะครับ” แ้ก็ก้าวเท้ายาวไปทางด้านเาเี่
ันาจ้องกู้าั เห็นจุดประสงค์เขา ดวงาก็เป็ประา แก้วเหล้าที่ถืออยู่ในมือยื่นให้พี่รอง แ้็ู่า “พี่ ฉันมีธุระิหน่อย ขอตัวสักครู่ พี่ดื่มเหล้าไปก่อนนะ หรือไม่ก็ไปคุยกับคนอื่นๆก่อน” แ้ก็ามขึ้นไป (อารอง : แ้ฉันไม่ใช่ธุระพวกเธอหรือ? 눈_눈)
เมื่อเห็นกู้าัหยุดอยู่ตรงหน้าเาเี่ ันาจึงจำต้องหยุดอยู่ห่างๆ พลางคุยกับคนที่เดินผ่านมาพอดีซึ่งจำไม่ได้ว่าเป็คุณหนูบริษัทเครือไหน พลางเฝ้าสังเกตีฟากด้วยความอยากรู้อยากเห็น
ตอนที่ยังมาไม่ถึงตรงหน้าเาเี่ กู้าัคิดว่าขึ้นมาถึงก็จะรีบแย่งเหล้าในมือเขา แต่พออยู่ตรงหน้า เห็นเขาดื่มเหล้าด้วยใบหน้าที่ไร้ซึ่งอารมณ์ กู้าัใจอ่อนทันที เขากำลังไม่สบายใจ แปลกัเ
“มีอะไรเหรอ?” เงยหน้าขึ้นดื่ม แ้เห็นกู้าัยืนอยู่ตรงหน้าตัวเมองเขาด้วยความทุกข์ทรมานใจ เาเี่ตะลึงงันไม่รู้ตัวไปชั่วะ ละาาอย่างอึดอัด ืนเหล้าลงคอช้าๆ แ้ถามเสียงเย็นชา
กู้าั่าหน้า แ้ก็พยักหน้า าาสำรวจทุกส่วนเขาอย่างะเี ความคิดถึงพรั่งพรูเข้ามาในหัวใจ ตอบด้วยน้ำเสียงเซื่องซึมเล็กน้อย “เาเี่ นายมาแ้เหรอ?” พ
“ไม่เห็นว่าฉันนั่งอยู่ตรงนี้แ้หรือไง?” ชินกับการฟังเสียงการแสดง เาเี่สามารถจับอารมณ์การพูดกู้าัได้อย่างง่ายดาย เขาจับแก้วไวน์ไว้แน่น เม้มปากจนเส้นตรง กู้าัคนนี้ ทำไมถึงได้ปฏิบัติกับเขาด้วยอารมณ์แปลกๆ มากมาย เพื่อที่จะได้เขาเป็เล่นหรือว่าแค่มาแ้งยั่วเขา? ไม่เหมือน... ัแรกพบหรือ? จะเป็ไปได้เหรอ? กับคนที่คบหาสมาคมกับเขามา 20 ่าปีอย่างพ่อแม่เาังไม่ชอบเขาเลย
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??