เรื่อง เกิดใหม่ครั้งนี้ ไม่ขอเป็นซุปตาร์ (Yaoi) [แปลจบแล้ว]
“แน่นอนอยู่แล้ว” อันนาหัวเราะ ดวงตาหรี่ลงึ่หนึ่ง าใต้ขนตาั้ฉายเงามืดบางอย่างออกมา
ัฟังทั้งคนสนทนาจนจบ ู้ฝูเซิ่งก็กล่าวว่า “เมื่อสักครู่ผมโทรศัพท์หาอวี๋เจี๋ยแล้ว ว่าถ้าพวกคุณถึงที่นั่นแล้วตรงไปหาเขาได้เลย เขาจะหาคนเตรียมไว้ให้”
“อื้อ” ู้าอันตอบสั้น ๆ แล้วก็ไม่พูดอะไรี อันนาก็อยู่ใความเงียบ ู้ฝูเซิ่งมองไปที่คนั้ รู้สึกแปปะหลาดใจจนขมวดคิ้ว ัจากั้ไม่าก็ถึงบราเดอร์ส เอ็นเตอร์เทนเมนต์ พอลงจากรถความรู้สึกแป ๆ เมื่อครู่ก็หายไป ู้ฝูเซิ่งมองไปที่อันนาที่พลางโบกมือให้ตัวเองไปด้วยพลางจูงมือู้าอันด้วยรอยยิ้มไปด้วย แล้วก็ขับรถออกไปด้วยความสบายใจ
ทันทีพวกเขาเข้าสู่บราเดอร์ส เอ็นเตอร์เทนเมนต์ อันนาและู้าอันก็ดึงดูดความสนใจได้เป็อย่างา อันนาเคยเป็นักแสดงที่มีชื่อเสียงลือเลื่องและเป็ที่รู้จัก พอเข้าไปก็มีพนักงาน ดาราที่อยู่ใบริษัทและผู้จัดาเข้ามาล้อมรอบ เธอยิ้มแย้มและทักทายทุกคน จากั้ก็มองู้าอันที่ยืนเงียบไม่พูดไม่จาอยู่ด้านข้างเธอ ตบไหล่ของเขาเบา ๆ แล้วพูดว่า “อยากจะขอแนะนำให้ทุกคนรู้จัก นี่คือลูกชายของฉันู้าอัน จากี้ไปฉันกับลูกชายก็จะมาร่วมงานกับบราเดอร์ส เอ็นเตอร์เทนเมนต์แล้ว ฝากทุกท่านดูแลเขาด้วยนะคะ”
“อะไรกัน?! แชมป์รายา ‘พรุ่งี้ฉันจะเป็ซุปเปอร์สตาร์’ ครั้งี้เป็ลูกชายคุณเองเหรอคะ ว่าแล้วเชียวทำไมถึงเก่งกาจเช่นี้ ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้นจริง ๆ” เมื่อ “ี่า” ดารารุ่นเล็กได้ยินอันนาพูดแบบี้ เธอทำหน้าตกใจปนเก้อเขินส่งเสียงัแต่ยังไม่วายชมเธอด้วยความ่โยน คนรอบข้างเห็นเธอแบบี้ก็คล้อยตามกันอย่างล้นหลาม!
ู้าอันฟังจนเผลอยิ้มเยาะ ปัดมืออันนาที่วางอยู่บนไหล่เขาลง แทรกเข้าไปใช่องว่างของฝูงชนแล้วเดินตรงไปทางขึ้นลิฟต์ พอเห็นเขาเดินออกไป อันนารีบพูดกับผู้คนโดยรอบว่า “ขอโทษด้วย ปะธานอวี๋รอพวกเราอยู่ ้ขอตัวก่อนนะคะ” จากั้ก็รีบตามไปอย่างรวดเร็วแต่ยังคงความสง่างามอยู่ใทีไว้ด้วย
“เลิกมองได้แล้ว พวกเขาไปแล้ว” แม่ลูกตระกูลู้จากไป าตาี่ายังคงจ้องอย่างใหล ความสัมพันธ์ของเธอกับเหล่าคนัใบริษัทั้ดีา แต่ัฉากพวกเขาแข่งขันกันเหมือนศัตรูคู่อาฆาต เธอพูดเสียงสูงว่า
“ใครมองอยู่ล่ะ เฮอะ” ี่าสติได้สติเาะคำพูดของเธอ ไ่ัใจ เธอโบกไปทางผู้ช่วยฯ แล้วเกี่ยวแขนเธอเดินจากไป ไม่อาจปกปิดรอยยิ้มตรงมุมปากได้ ใวงาบันเทิงี้มีคนร่ำรวยามายแต่เธอกลับไม่เคยหาคนที่เธอรู้สึกพึงพอใจเจอเลย คนที่สามารถพึ่งพาได้ัจากที่เธอไม่ได้รับความนิยมแล้ว แต่ใวันี้เธอพบคนคนั้แล้ว “ู้าอัน” เธอตัดสินใจเลือกคนี้แล้ว
เดินตามจนถึงใลิฟต์ใที่สุดก็ตามู้าอันทัน อันนาลอบถอนหายใจ ขยับเสื้อผ้าแล้วพูดว่า “ทำไม้รีบเดินขนาดั้ด้วย ไม่เห็นว่าแม่กำลังเชื่อมาสัมพันธ์ให้ลูกอยู่เหรอ จริง ๆ เลย”
“ไม่จำเป็ครับ” ู้าอันตอบ
“ทำไมถึงไม่จำเป็ าอัน แม่ขอลูกนะ ลูกอย่านึกว่าตอนี้สถานะตัวเองเป็คุณชายตระกูลู้ผู้มีอำนาจและอิทธิพลเหนือคนอื่นแล้วลูกจะปลอดภัย วงาบันเทิงเนี่ยดั่งน้ำทะเลลึก ถ้าลูกไม่ได้สร้างาสัมพันธ์ที่ดีกับคนพวกี้ไว้ ถึงแม้ภูมิัลูกจะยิ่งใหญ่แค่ไหน พวกเขาก็อาจจะคิดร้ายลับักับลูกได้ เาะนึกว่าลูกมองข้ามไม่ใส่ใจ นึกว่าลูกดูถูกคน” อันนาสอนอย่างไม่เห็นด้วยพ
“ไม่หรอกครับ” ู้าอันปฏิเสธ เขามั่นใจาขนาดี้เาะว่าใความทรงจำของเขาเมื่อชาติที่แล้ว เขาไม่เคยมีปฏิสัมพันธ์กับคนใวงาเหล่าี้เลยสักคน ัั้เขาจึงไม่้กังวลกับผลที่ตามมาของาทำตัวไร้ความเกรงอกเกรงใจ แต่อันนาไม่เข้าใจ เธอคิดว่าู้าอันรู้สึกว่าคนเหล่าั้จะไม่เป็แบบี้ เธอส่ายหัวและถอนหายใจ “ลูกยังเด็กเิไป” เมื่อรู้ว่าเธอเข้าใจผิด ู้าอันก็ไม่ได้อธิบาย เพียงแค่ยิ้มเบา ๆ เด็กเิไปอะไรกัน เาแ่าตั้งาแล้ว
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??