เรื่อง ท่านอ๋อง ทรงดุร้ายเกินไปแล้วเพคะ
ณ วัดร้างชานเืงแ่หนึ่ง าลมเย็นยะเยือกโชยัผ่าน
“กงอี่โม่ เจ้าคิดว่าเจ้าจะหนีไปไหนได้อีก?”
น้ำเีงทุ้มต่ำเย็นชาบุรุษผู้หนึ่งัลอยมา่าช้าๆ น้ำเีงราวกับมีเม็ดทรายหยาบเีดสี ทำให้ผู้ที่ได้ยินรู้สึกอึดอัดเป็พิเ ทว่าท่าทางกลับสงบนิ่งไม่เร่งร้อน
าโผ่าน ักระแทก้าต่างไม้ในวัดร้างจนเกิดเีงกระทบเป็ระยะ เงาสีดำประกายเงินย่างก้าวเข้ามา่ามั่นคง าชุดพลิ้วไหว ด้านบนเป็ภาพปักมังกรเจียวหลงแยกเขี้ยวกางกรงเล็บด้วยไหมสีแดงเข้มตัดขอบสีทอง ราวกับภาพมีชีวิตขณะเคลื่อนไหว
แม้จะเพียงแค่่เีแต่กลับเห็นเป็ภาพั้หมด ความงดงามเช่นนี้ช่างแปลกแยกจากวัดร้างทรุดโทรมแ่นี้่าสิ้นเชิง
ด้านหลังมีกลุ่มคนสวมชุดเกราะอ่อนสีขาวประกายเงินามเข้ามา พวกเขาคือหน่วยองคัษ์เยว่หลงที่ได้รับาฝึกฝนมาเป็่าดี มีคนยกเก้าอี้ราชครูตัวหนึ่งวางในวัด่าเงียบเชียบ เื่บุรุษผู้สง่าานั้นนั่งลง พวกเขาจึงเริ่มปิดวัดร้างแ่นี้ทุกทิศทาง ทุกากระทำไร้สรรพเีง สะท้อนถึงาไล่ล่า ที่ไม่ว่าผู้ใดก็ไม่อาจหลบหนี!
เ่าทาู้ัี! เซ่อเจิ้งอ๋อง* ผู้แสนดี!
เีงไอัขึ้นเบาๆ สตรีนางหนึ่งคลี่ยิ้มจางๆ นางบาดเจ็บสาหัส ลมหายใติดขัด
สภาพนางช่างน่าเวทนา หรืออาจ่าได้ว่าไม่ว่าใครที่มายืน ณ ุนี้้มิอาจฝืน เนื่องจากหมดสิ้นหนทางอื่น นางจึงเอ่ยปากให้ผู้ที่พานางหลบหนีมาที่นี่กลับไปก่อน ่นางนั่งอยู่บนพื้นในวัดร้าง่าโดดเดี่ยวเีดาย เพื่อรอามาถึงเขา
วิทยายุทธนางูทำลาย ูทรมานหักแขนหักขา อยู่ในคุกเซ่อเจิ้งอ๋องเป็เวลาครึ่งเื ต่อมา นางดิ้นรนุกำลัง ั้ติดต่อผู้คนและใช้เงินทองมากมาย ุท้ายจึงหลบหนีมาได้่ายากลำบาก แต่คาดไม่ถึงว่ากลับูเขาามไล่ล่าจนเจอ ทว่าในสถานาณ์เช่นนี้ นางก็ยังคงยิ้ม ทำให้บุรุษผู้แสนเย็นชา ึ่นั่งอยู่เบื้อง้า้มา่าไม่อยากเชื่อ
“เี๋ หา่ากันามจริงแ้ เจ้าควรเรียกข้าว่าเสด็จพี่”
เีงนางแหบเครือยิ่งนัก ขณะที่เงย้าขึ้น าใต้ผมเผ้ายุ่งเหยิง ดวงาเป็ประกายราวกับดวงดาราคู่นั้นกลับแฝงไปด้วยความเย็นเฉียบและเย้ยหยัน เี๋ส่งยิ้ม่าเย็นชา ใบ้าหล่อเหลาเต็มไปด้วยความประชดประชัน เขาเชิด้านางจากมุมู เกิดเป็ความสง่าา ดุดันและเมินเฉย
“เสด็จพี่? ข้ารู้เพียงว่า หากนาง้าให้เจ้าาย เจ้าก็จำเป็้าย”
นางเป็แค่เสด็จพี่ที่ไม่มีาเลือดเีกันเ่านั้น และต่อให้เป็ฮ่องเต้ เขาก็จะสังา่าไม่ลังเล!
คาดไม่ถึงว่าคำพูดเขากลับทำให้กงอี่โม่หัวเราะจนหายใไม่ทัน นางสำลักไปพลาง หายใไปพลาง นัยน์าสะท้อนประกายขยะแขยง
“ันั้น หากนาง้าบุรุษอื่น เจ้าก็จะส่งนางไปถึงเตียงบุรุษผู้นั้น่านั้นหรือ?”
คำพูดนางทำให้เี๋ด้วยประกายเย็นเฉียบ ราวกับมีความเย็นแผ่กระจายปกคลุม ทำให้ผู้อื่นที่อยู่ในสถานที่แ่นี้ต่างไม่กล้าหายใแรง กงอี่โม่เห็นเพียงเี๋สะบัดื่าไม่ใส่ใ จากนั้นนางก็ูพลังเข้าจู่โจม่าฉับั จนร่างนางกระเด็นไปอีกทางพร้อมกับกระอักเลือดมากองโต
“ไม่เจียมตัว”
ตอนนี้ กงอี่โม่ไม่เหลืออะไรอีกแ้ ขอเพียงแค่เขาสะบัดืเพียงเล็กน้อยก็สามารถดับชีวิตนางได้่าง่ายดาย
เจ็บ เจ็บไปั้ร่าง! กงอี่โม่ทราบเป็่าดี นางบาดเจ็บสาหัสเช่นนี้ ถึงแม้เี๋ไม่ามมา นางก็ไม่มีทางรอดชีวิต!
เีแ่ นางเจ็บใ นางไม่ได้จริงๆ
นางเช็ดโลหิตตรงมุมปาก ่า่าโกรธแค้น
“ทำไม? ข้าพูดผิดตรงไหน? บางครั้งข้าก็ไม่เข้าใจริงๆ ว่าเจ้าชอบนางจริงๆ ืเป่า? ข้ารู้เพียงแค่ว่า ข้าชอบกงเช่อ และข้าไม่มีทางให้เขามีสตรีอื่น!”
เื่่าถึงุนี้ นางก็หดตัวลง่าไร้เรี่ยวแรงโดยไม่จำเป็้รอให้เี๋ระเบิดพลังสังา ราวกับว่าพลังชีวิตนางหดหายไปเพียงแค่เอ่ยถึงบุรุษผู้นั้น
นางฝืนหัวเราะเล็กน้อยและเงียบลง่ากะทันหัน แต่กลับเกิดเป็เีงสะท้อนในวัดร้างแ่นี้ ทำให้บรรยากาศดูวังเวงเป็พิเ
เื่ผ่านไปชั่วครู่นางจึงรำพึงกับตนเ “บางที นี่จึงเป็สาเหตุที่ทำให้ข้า้มีุจบเช่นนี้ ่เจ้ากลับยังคงมีชีวิตสุขสบาย แต่ก่อนข้าเคยได้ยินคน่าไว้ว่า ความัขั้นุยอดก็คือาให้อีกฝ่ายสมปรารถนา”
ทว่าขณะที่เอ่ยคำว่าสมปรารถนานี้ นางกลับรู้สึกขยะแขยงยิ่ง่าเดิม!
นางมีวรุ์ูส่ง เดิมทีควรมีชีวิตสุขสบาย ทว่าเพื่อบุรุษผู้นั้น นางเปลี่ยนชื่อเปลี่ยนสกุลเพื่อแต่งงานกับเขา! เพื่อช่วยเหลือสนับสนุนเขาแ้ นาง้ทำหลายสิ่งหลาย่าที่ขัดต่อความรู้สึกผิดชอบชั่วดีนาง แ้ยัง้นำเทคโนโลยีมากมายที่ไม่ได้อยู่ในยุคสมัยนี้มาใช้ เกิดเป็โศกนาฏกรรมนองเลือดนับไม่ถ้วน จนกลายเป็สภาพน่าอเนจอนาถ!
นางช่วยอีกฝ่ายสังาผู้คน บุกฝ่าอันตราย ทำสิ่งเ่านี้ด้วยความเต็มใ! แต่คาดไม่ถึงว่าเื่อีกฝ่ายบรรลุเป้าหมายแ้กลับผลักไสนางให้พ้นทาง แ้ยัง่าว่า... นางเสนอ้าทำสิ่งเ่านี้ด้วยตนเ ่าว่านางเป็อสรพิษ ทำแต่เรื่องชั่วร้ายเลวทราม ที่ผ่านมาผู้ที่เขาัมาตลอดคือสตรีแสนดีอีกนางหนึ่ง!
่าั ช่าง่าัยิ่งนัก นางกลายเป็คนเช่นนี้เพื่อใครกัน? นางไม่เคยคิดสังาใคร นางก็เคยเป็สตรีแสนดีคนหนึ่งเช่นกัน!
ยิ่งไป่านั้น นางยังจำได้ว่าตอนที่กงเช่อกอดสตรีนางนั้น เขาใช้น้ำเีงอ่อนโยน่ากับอีกฝ่าย
“หลันเอ๋อร์ช่วยข้ามามากมาย ั้ยังอ่อนโยนจิตใดี เป็สตรีที่ข้าัทีุ่! ก่อน้านี้เจ้าวางแผนทำร้ายหลันเอ๋อร์นับไม่ถ้วน แ้ยังทำให้นาง้เีบุตรไป หากเจ้ารู้ตัว ขอให้ถอดตำแหน่งตัวเ แ้ข้าจะไม่เอาความกับเจ้า และมอบตำแหน่งกุ้ยเฟยให้”
ฮ่องเต้ทรงอานุภาพ! ฮองเฮาูป แ้ยังได้รับพระราชทานตำแหน่งพระาากุ้ยเฟย
แต่น่าเีดาย เขาประเมินกงอี่โม่ผิดไป และประเมินซูเมี่ยวหลันสตรีอ่อนโยนแสนดีผู้นั้นผิดไป เื่ได้ยินว่าหลังจากใส่ร้ายป้ายสีกงอี่โม่มากมายขนาดนี้ กงเช่อยังคงพระราชทานตำแหน่งกุ้ยเฟยให้เช่นนี้ ซูเมี่ยวหลันจึงเกิดความคิด้าสังาอีกฝ่ายทิ้ง!
ันั้น เื่ลอบวางแผนจนกงอี่โมู่คุมขังอยู่ในตำหนักเย็นแ้ นางจึงบอกให้ผู้มีอำนาจและฝีืยอดเยี่ยม อีกั้ยังหลงใหลนางไม่เสื่อมคลาย่าเี๋มาสังานาง! ทว่าห้ามสังานางให้ายในทันที แต่้ทำให้นางทุกข์ทรมาน่าแสนสาหัสแ้ปล่อยให้สิ้นใ!
ช่างเป็สตรีอ่อนโยนจิตใดีเีจริง!
กงอี่โม่ืตน่าอดไม่ได้ นิ้วืนางูลงโทษ่าหนักจนหักครบทุกนิ้ว ่เ้าที่ห่อหุ้มด้วยรองเ้าฟางปรากฏอยู่เพียงแค่ครึ่งเี แม้กระทั่งนิ้วเ้าก็มีโลหิตสีดำเข้มซึมมาเพราะูหักจนไม่เหลือดี
บนร่างนางนั้นนอกจากมีรอยแส้ รอยนาบด้วยร้อนแ้ นางยังูลงโทษประาชีวิตด้วยวิธีิื** ูเฉือนถึงหนึ่งร้อยแปดมีด! แทบไม่เหลือลมหายใอีกแ้ แต่นางดิ้นรนด้วยลมหายใเฮือกุท้าย เพราะนางไม่้าายอยู่ในืเี๋!
นางไม่้าให้ใครเจอตัวนาง นาง้าให้ซูเมี่ยวหลันนอนไม่หลับ! แต่น่าเีดาย นางจะต่อกรกับผู้ที่ได้ฉายาว่าฮ่องเต้ในเงามืด่าเซ่อเจิ้งอ๋องได้่าไร?
“พูดพอหรือยัง? หากพูดพอแ้ เจ้าก็ไปายเีเถอะ”
เี๋ส่งยิ้มที่แฝงไปด้วยความเย็นชา ือันงดงามสะบัดขึ้น กระบี่ด้านหลังหลุดจากฝักพุ่งตรงมา่ารวดเ็ เพื่อตัดสินความเป็ความายนาง
เื่เห็นว่าไม่มีหนทางหลบหนีอีกต่อไป กงอี่โม่ฝืนยิ้มมาและภาพดอกบัวึ่อยู่บนนิ้วืนาง่าไม่รู้ตัว าแ้ใ นางทะลุมิติมาที่นี่ มีช่องว่างมิติเวลา ทว่าช่องว่างนี้กลับไม่สามารถเก็บสิ่งมีชีวิตใดๆ ได้แม้แต่ชิ้นเี มิฉะนั้น นางคงไม่มีทางตกอยู่ในสถานาณ์เช่นนี้
นางเคยคิดว่า ผู้ที่ได้ครอบครองช่องว่างมิติเวลาและมีวรุ์เช่นนางจะ้เป็สตรีทรงเกียรติเป็ที่โปรดปราน แต่คาดไม่ถึงว่าผู้ที่ได้ครอบครองบุรุษผู้ยิ่งใหญ่ทีุ่ั้สองคนในเวลานี้กลับเป็ซูเมี่ยวหลัน
น่าเีดาย นางทำทุก่ามากมายขนาดนี้ แต่กลับเป็าช่วยเหลือคนอื่นเ่านั้น ุท้ายนาง้ายด้วยสภาพน่าอนาถ นางไม่ได้จริงๆ
จนกระทั่งกระบี่แทงทะลุลำคอกงอี่โม่ มุมปากเี๋จึงมีรอยยิ้มน้อยๆ ปรากฏขึ้น
เช่นนี้ หลันเอ๋อร์ก็คงดีใแ้ใช่ไหม?พ
โลหิตไหลทะลักมา
่เาุท้าย ภาพที่สะท้อนอยู่ในดวงากงอี่โม่คือท่านั่ง่ามีเมตาพระโพธิสัตว์แต่กลับส่งยิ้มให้นาง่าสังเวช
หากชาติภพ้ามีจริง นางจะไม่ัใครอีกแ้
* เซ่อเจิ้งอ๋อง (摄政王) คือ ผู้สำเร็จราชาแทนพระองค์
** ิื (凌迟) เป็วิธีาประาชีวิตที่โหดเหี้ยมทีุ่ เป็าค่อยๆ เฉือนเนื้อทีละ่จนกระทั่งนักโทษายเพราะความเจ็บปวดทรมาน
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??