เรื่อง ใครจะทะลุมิติมาเป็นตัวร้ายได้ห่วยเท่าข้า! (Yaoi) [แปลจบแล้ว]
“อย่าขยับ ให้ข้าู่”
“อื้อ อื้ออื้อ” ข้าไม่เป็นไร อ๋าวหรานถูกจับปลายคางอยู่จึงพูดให้ชัดเจนไม่ได้
“อา... โ่จริง”
!!!??
อ้าวเฮ้ย! โ่าาแิ! ใครโ่กันฮะ? ใครโ่กัน!?
นี่ยังเป็นตัวเอกผู้แสนใดีั้อยู่ไหม? ทำไมข้าถึงรู้สึกลึกๆได้ถึงความอันตราย!
“เ้า... เ้าต่างหากที่โ่!”
อ๋าวหรานโดนทำให้โกรธจนแทบกระอั่กเลืตาย ครั้งแ้! ไอ้บ้าเอ้ย! ถูกเดิมทำให้ตกใเป็นครั้งที่ แ้ยังถูกั้หัวเราะเยาะเอาี จนแม้แต่อ๋าวหรานเ ยังรู้สึกว่าตัวเปัญญาอ่อนแ้
ยังดีที่อ๋าวหรานสงบนิ่งมั่นคง ทำตัวโ่อยู่ครู่หนึ่งก็กลับมาเป็นปกติ ไม่ได้ทำตัวโ่ต่อไปเรื่อยๆ
อ๋าวหรานที่สงบลงได้แ้มองไปยังใบหน้าอันสมบูรณ์แบบั้ ทั้งๆแสดงท่าทางเป็นห่วงชัดเจน แต่อ๋าวหรานกลับเห็นว่าในแววตาคู่ั้เหมือนจะส่อแวว...หัวเราะเยาะออกมา ยังไม่ทันได้สังเกตให้ดีก็ถูกขัดจังหวะ
จิ่งฝาน “เลืออกแ้ ยังดีที่ไม่สาหัส”
อ๋าวหรานไม่ได้ที่จะกลอกตา ้ไม่สาหัสอยู่แ้ เื่ครู่ข้าก็บอกแ้ว่าไม่เป็นไร ต่อให้ข้าจะปัญญาอ่อนแค่ไหนก็ไม่มีทางกัดลิ้นตัวเขาดหรอก!
คิดถึงเรื่องที่เกิดึ้เื่ครู่ อ๋าวหรานไม่สนใความเ็ปวดที่ลิ้นถามเีงอู้อี้ว่า “แระเบิดเื่สักครู่เ้าเป็นทำหรือ?”
จิ่งฝานตอบ “อืม”
อ๋าวหรานถาม “ด้วยฝ่ามือเีหรือ?”
จิ่งฝาน “ใช่”
อ๋าวหรานตกตะลึง ี่เารู้ว่าตัวเเชี่ยวชาญเพลงกระบี่ะูอ๋าวั้ยังรู้สึกอิ่มเอมใอยู่นิด่ อย่างน้อยเขาก็ทำให้ใบไผ่ร่วงเป็นแถบได้ แต่ตอนี้เื่เปรียบเทียบกับตัวเอก เีได้ว่าแตกต่างกันราวฟ้ากับดิน! อื่นเวลาระเบิดพลังออกา ถึงกับสามารถระเบิดบ่อน้ำร้อนไปได้ทั้งแถบ
อ๋าวหรานถามต่อว่า “เ้าทำได้อย่างไร? ทำไมถึงได้มีแาขนาดี้? กำลังภายในของะูจิ่งของเ้าร้ายกาจถึงเพียงี้เชียว?”
อ๋าวหรานถามอย่างกระตือรือร้น เขาสงสัยจริงๆ ว่าจิ่งฝานทำได้อย่างไร เขาั้เพิ่งจะเริ่มเข้าใเพลงกระบี่ะูอ๋าวไปแค่เล็กน้อย แ้ก็ชะงักติดอยู่ตรงั้เขาอยากจะ้าหน้าให้ากว่าเดิม เขาไม่ใช่พวกใร้อนอยากจะเห็นความสำเร็จในทันทีทันใด กลับกันบางครั้งเขาก็ค่อนข้างจะเกียจคร้าน เขาคิดว่าเรื่องุอย่างทำให้อยู่ในระดับกลางๆ ็แ้ ไม่จำเป็น้ทำให้ดีที่สุด
แต่ตอนี้ในฐานะจากโลกอนาคตที่ถูกปลูกฝังเรื่องวิทยาศาสตร์และอารยธรรมภายใต้แนวคิดสังคมนิยมมายี่ิกว่าปี ต่อให้เขาจะเป็นสงบนิ่งแค่ไหนก็ไม่อาจที่จะสูญเีความสนใต่อเรื่องจำพวกวรยุทธ์กำลังภายในพวกี้ได้ ไม่แน่ว่าผ่านไปสักพักเขาก็อาจจะไม่กระตือรือร้นเท่าี้แ้ แต่อ๋าวหรานในตอนี้ที่อายุยี่ิกว่าปี กลับเหมือนหนุ่มน้อยชั้นม.2 ในใเต็มไปด้วยความสงสัยใคร่รู้ที่ไม่อาจสลัดออกไปได้!
ความสงสัยใคร่รู้เช่นี้ถูกใบหน้าราวกับน้ำแข็งของจิ่งฝานทำให้รู้สึกหนาวเหน็บไปถึงขั้วหัวใ อ๋าวหรานไม่ได้ที่จะถอยัไปหลาย้า แต่ด้านักลับมีก้อนหินอยู่ ทำให้ไม่อาจถอยต่อไปได้ี ในขณะเีกัน ี่เาถอยั จิ่งฝานกลับเดินหน้าเข้ามา ดวงตาอันดำมืดจ้องมองเขา มือข้างหนึ่งบีบบ่าของเขาเอาไว้อย่างเอาเป็นเอาตาย ถึงแม้จะไม่ถึงกับเ็ แต่อ๋าวหรานก็รู้ว่าเขาไม่อาจสลัดหลุดได้อย่างแน่นอน
“เ้าสนใกำลังภายในของะูจิ่งาถึงเพียงี้เชียวหรือ?”
อ๋าวหรานรู้สึกว่าคำพูดของจิ่งฝานมีน้ำแข็งซ่อนอยู่ภายใน
แต่จู่ๆ อ๋าวหรานก็เข้าใแ้ว่าทำไมจิ่งฝานถึงได้โกรธขนาดี้ ในนิยายต้นฉบับ กำลังภายในของะูจิ่งจะไม่ถ่ายทให้นอก รวมถึงจะไม่พูดให้นอกฟังเด็ดขาด กำลังภายในของะูจิ่งั้ บรรพบุรุษะูจิ่งคิดค้นึ้ตามหลักสรีรวิทยาของมนุษย์ เป็นกำลังภายในที่มีความสมบูรณ์แบบเป็นอย่างา นับได้ว่ามีอานุภาพร้ายกาจ ตอนัเื่ะูจิ่งประสบภัยก็ถูกพวกไม่ดีเหล่าั้ฉวยโอกาสตอนกำลังประสบเคราะห์ขโมยไป แ้ตอนี้อ๋าวหรานก็มาแสดงความสนใต่อสิ่งที่เป็นความลับี้ สำหรับผู้ถือครองความลับแ้คงจะไม่ชอบในัก าั้ อ๋าวหรานก็อ่านนิยายกำลังภายในมาไม่น้อย แ่ะะู แ่ะสำนัก วรยุทธ์ของพวกเขาล้วนแต่เป็นแบบเฉพาะ นอกที่เรียนั้ก็เป็นพวกขโมยเรียนเอาทั้งั้
“ข้าก็แค่ลองถามูเท่าั้ ข้าฝึกเพลงกระบี่ะูอ๋าวแ้เกิดปัญหาึ้นิด่ ข้ารู้สึกว่าเหมือนกับจะมาถึงขีดจำกัดแ้ติดอยู่ตรงั้ อยากจะ้าไปีขั้น แต่ข้าคิดอยู่เป็นนานนานก็หาสาเหตุที่เป็นเช่นี้ไม่ได้ ข้ารู้สึกสงสัยอยู่บ้างว่าเ้าทำได้อย่างไร”
อย่าโทษอ๋าวหรานที่เอาเรื่องฝึกเพลงกระบี่ะูอ๋าวตั้งแต่ต้นจนจบไปบอกจิ่งฝานเหมือนกับเป็นสุนัขรับใช้เลย เาะเขาั้ไม่คิดจริงๆ ว่าเพลงกระบี่ะูอ๋าวจะทำให้จิ่งฝานสนใได้ ไม่แน่ว่าต่อให้เอาเพลงกระบี่ะูอ๋าวไปกางอยู่ต่อหน้าจิ่งฝานเขาก็คงจะไม่มีทางให้ความสนใ อย่างไรเีก็เป็นตัวเอกที่มีสูตรโกง [1] เพลงกระบี่ะูอ๋าวสำหรับเขาคงเป็นเหมือนแค่ซี่โครงไก่ [2] ก็เท่าั้
“งั้นหรือ?”
เห็นว่าสีหน้าของจิ่งฝานดีึ้าแ้มือที่บีบอยู่ที่ไหล่เขาก็เปลี่ยนเป็นแตะไว้เฉยๆ
อ๋าวหรานก็เบาใลง
“วันหน้าเกรงว่าคง้ให้พี่จิ่งช่วยชี้แนะข้าาสัก่แ้”
“ได้สิ มีวรยุทธ์ก็้รู้จักแลกเปลี่ยนเรียนรู้ซึ่งกันและกัน”
มองูใบหน้าราวกลับสายลมในฤูใบไม้ผลิของจิ่งฝาน อ๋าวหรานที่จะค่อนแคะในใไม่ได้ ข้าเป็นแค่ตัวรับกระสุนแทนเท่าั้ ยังกล้าดีอันใดไปแลกเปลี่ยนความรู้กับเ้า? เกรงว่าคงโดนระเบิดเป็นบ่อน้ำร้อนแน่ แ้ยังเป็นน้ำร้อนสีแดงเีด้วย
ราวกับเห็นสีหน้าขมขื่นของอ๋าวหราน จิ่งฝานยิ้มมีความสุขยิ่งึ้กว่าเดิม ดวงตาโชติช่วงสว่างไสวจนทำให้วิงเวียน วูบวาบจนอ๋าวหรานคิดว่าตัวเจะตาบเีแ้ จู่ๆ ก็นึกถึงร่างตรงกลางบ่อน้ำร้อนที่ค่อยๆ หันกลับมาจ้องเขาด้วยดวงตาคู่ั้ ั์ตาแดงราวกลับดวงตาของสัตว์ร้าย ทำให้ตกใอย่างยิ่ง
อ๋าวหราน “เ้า...”
จิ่งฝาน “อืม? มีอะไรหรือ?”
อ๋าวหราน “เ้าอย่ายิ้มเลยจะดีกว่า มองแ้ทำให้ข้าอยากลวนลามเ้า”
อ๋าวหรานไว้ไม่ถาม นี่คือโลกที่ไม่เหมือนกับโลกแห่งความเป็นจริง ุอย่างสามารถเป็นไปได้ ตาสีแดงคู่ั้ อาจจะเกิดจากวรยุทธ์นั่นก็เป็นได้ ีทั้ง... เขากลัวว่าเขาถามออกไปแ้จะไปสะกิดเข้ากับความลับอะไรเข้าี จนทำให้จิ่งฝานไม่พอใ
จิ่งฝาน “เ้า...อยากลวนลามข้า?”
อ๋าวหราน “หา?!”
ตบหน้าตัวเสักทีตอนี้แ้ทำเป็นว่าเรื่องี้ไม่เคยเกิดึ้ได้ไหม?
------------
เชิงอรรถ
[1] สูตรโกง(金手指) ายถึงมีพลังเก่งกล้าจนเหมือนใช้สูตรโกงพ
[2] ซี่โครงไก่(鸡肋)ายถึงทำไปก็ไม่คุ้มค่า
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??