เรื่อง ใครจะทะลุมิติมาเป็นตัวร้ายได้ห่วยเท่าข้า! (Yaoi) [แปลจบแล้ว]
ข้าวมื้อี้ั้สองคนทานด้วยกันอย่างสมานฉันท์ สนทนา่รับปะทานอาหารั้ทำให้อ๋าวหรานรู้สึ่าั้สองฝ่ายรู้ตื้นึหนาบางซึ่งกันและกัน เหมือนได้เปิดอกคุยกันทำให้สบายใจึ้หลาย่
ทานเสร็จจิ่งฝานก็พาอ๋าวหรานไปยังห้องหนังสือ
…
จิ่งฝาน “คัมภีร์ ‘ำาา’ เล่มี้ บันทึกเรื่องุไเอาไว้มากมาย เกี่ยวกับลักษณะุไแต่ละชนิด คุณ ปะโยชน์และโทษ”
อ๋าวหรานรับคัมภีร์ที่จิ่งฝานส่งมาให้มาถือไว้ค่อนข้างหนา ึจะไม่หนาเท่าพจนานุกรมออกซ์ฟอร์ดแต่ก็ต่างกันไม่มากนัก ัหนังสือตรงหนาและโดดเด่ด เรียงกันสบายตางดงามมาก อ๋าวหรานอดยื่นมือไปลูบคลำมันไม่ได้ หัจากพลิกเปิดก็พบว่าัหนังสือด้านใเล็ก่าอยู่สักหน่อย วาดรูปุไไว้ด้านข้างัอักษรอย่างะเี เป็นงานวาดที่พิถีพิถันอย่างแท้จริง รูปร่างชัดเจน ลายะเีโดดเด่น ที่สำคัญืยังเป็นภาพสีีด้วย อ๋าวหรานโปรดปรานจนวางไม่ลง
“จดจำุไได้ึ้ใจถือเป็นิ่พื้นฐานที่สุด ไม่ต้องให้เจ้าใช้พรสวรรค์มากสักเท่าไร แต่ต้องใช้ความขยันและความพยายามเจ้า ใเรื่องี้ข้าช่วยเจ้าไม่ได้มากเท่าไร เจ้าต้องพึ่งัเ”
อ๋าวหรานเปิดตำราุไแต่ละหน้าๆ พยักหน้าไปอย่างมึนงง
จิ่งฝานไม่สนใจอ๋าวหราน เขาพูดต่อไปว่า “ต่อไปทุกเช้าข้าจะสอนเจ้าเรื่อง าดู าฟังและาดม าถาม และาัชีพจร าฝังเข็มาจ่ายยา เป็นต้น บ่ายเจ้าก็มาที่โรงยานี่เแล้วเปรียบเทียบุไกับใคัมภีร์ ั้ใจจดจำให้ได้ึ้ใจ”
หัจากอ๋าวหรานเปิดตำราไปจนครบึ่รอบแล้ว ใที่สุดก็ดึงสติกลับมาได้ ฟังคำพูดจิ่งฝานอย่างั้ใจและพยักหน้า
“วันี้ข้าจะสอนเรื่องาวินิจฉัยโรคจากาัชีพจรขั้นพื้นฐานที่สุดแก่เจ้า่ ต่อไปยังต้องเีาวินิจฉัยโรคจากา าฟังและดม าถาม เ่าี้เป็นต้น”
อ๋าวหรานพยักหน้า
“เจ้านั่งลง่”
อ๋าวหรานนั่งลงบนเก้าอี้ที่อยู่ด้านข้างชั้นหนังสือไม้ตามที่นิ้วจิ่งฝานชี้ไป จิ่งฝานนำที่รองนิ่มมาแล้วนั่งลงตรงหน้าอ๋าวหราน!
จิ่งฝาน “ยื่นมืออกมา”
อ๋าวหรานยื่นมือซ้ายออกมาวางลงบนที่รองนุ่มๆ ั้
นิ้วจิ่งฝานแตะลงบนจุดชีพจรอ๋าวหราน “เวลาัชีพจรต้องจัดนิ้วั้สามให้ตรงอยู่ใระนาบเีกัน หาำแ่ชุ่นาฉื่อ [1] ให้ดี ำแ่ชุนาฉื่อืาแบ่งช่วงชีพจรตรง้มือออกเป็นสาม่ ำแ่าั้อยู่ตรงกระูใต้้มือ ำแ่ชุ่นฉื่ออยู่่และหัตามลำดับ ำแ่ชุ่นาฉื่อที่มือซ้าย แต่ละำแ่เป็นัแทนหัวใจ ตับ แะไ ่ำแ่ชุ่นาฉือมือขวา แต่ละำแ่เป็นัแทนปอด ้า แะไ หากชีพจรปกติจะเ้สี่ครั้งต่อาหายใจเข้าออกึ่ครั้ง เ้แรงปานกลาง ัแล้วไม่รู้สึกอะไรเป็นพิเ ลักษณะชีพจรที่ปกติ่ใญ่จะคล้ายกัน แต่ลักษณะชีพจรที่ไม่ปกติั้มีมากมายหลายแบบ เรียกได้ว่าเปลี่ยนแปลงได้ร้อยแปดพันเก้า จากความขยันเีเจ้าแล้ว ขณะเีกันปะสบาณ์และพรสวรรค์เก็สำคัญมากเช่นกัน”
อ๋างหรานฟังไปพยักหน้าไป อดยืนมืออกไปลูบ้มือจิ่งฝานที่วางอยู่บนชีพจรตนเไม่ได้ คนั้สองค่อนข้างขาว เมื่อนำมือมาวางไว้ด้วยกันก็เป็นภาพที่ทำให้คนแล้วรู้สึกจิตใจเบิกบาน เทียบกับอ๋าวหรานที่ยังเ็ ้มือจิ่งฝานใญ่่าึรอบึ่ นิ้วมือเรียวยาว ราวกับหยกขาวก็ไม่ปาน
อ๋าวหรานสงบใจสัมผัสชีพจรจิ่งฝาน แล้วยื่นมือสัมผัสชีพจรตนเ พูดว่า “รู้สึ่าไม่ต่างกันสักเท่าไร”
จิ่งฝานพยักหน้าน้อยๆ “าัชีพจรไม่ใช่แค่ัก็เสร็จหรอกนะ ิ่ที่ต้องเียังมีีมาก ต้องรับรู้ให้ะเี จะพบความแตกต่างได้ั้ต้องแบ่งลักษณะาจมลอยชีพจรให้ชัดเจนให้ได้”
อ๋างหรานถามด้วยความสงสัย “จมลอย?”
จิ่งฝาน “ื อธิบายอย่างง่ายๆ ็ืใ [2] ลักษณะชีพจรลอยอยู่กล้ามเนื้อ หากกดลงแล้วค่อยๆ จมลง แสดงว่าเป็นภาวะภาย ัโรคอยู่กล้ามเนื้อ ่ลักษณะชีพจรจมึ หากกดลงแล้วค่อยๆ ลอยึ้ แสดงว่าเป็นภาวะภายใ ัโรคอยู่ภายใ บริเวณที่เกิดโรคือวัยวะภายใ”
“อ่อ” อ๋าวหรานำยักหน้ารับ
จิ่งฝานพูดต่อว่า “ที่แบ่งลักษณะจม ลอย หรือใั้ ยังต้องพิจารณาด้วยว่ามีชีพจรลักษณะอื่นีหรือไม่ เช่น ีื่ ชีพจรเหมือนไข่มุก ืัแล้วลื่นเหมือนสัมผัสกับไข่มุก ชีพจรเ้เร็ว ชีพจรเ้ห้าึหกครั้งต่อรอบาหายใจ ชีพจรหย่อน ชีพจรเ้ไม่ึสี่ครั้งต่อาหายใจเข้าออกึ่ครั้ง ชีพจรเล็ก ลักษณะชีพจรเล็กบางเหมือนเส้นด้าย เมื่อสัมผัสสามารถรู้สึกึาเ้ได้ชัดเจน ชีพจรใญ่ ลักษณะชีพจรกว้างมีพั เป็นต้น ลักษณะชีพจรที่แตกต่างกันแสดงึความแตกต่างาเปลี่ยนแปลงโรค ซับซ้อนและึซึ้งอย่างยิ่ง ั้หมดที่ข้าพูดไปั้ยังไม่อาจนำมาใช้สรุปได้”
อ๋าวหรานอดสะท้อนใจไม่ได้ แค่ัชีพจรเพียงอย่างเียังซับซ้อนอย่างยิ่ง จากี้ยังมี า าฟัง าดม าถาม ุไ และาฝังเข็มต่างๆ ีมากมาย เีวิชาแพทย์นี่ไม่ใช่เรื่องง่ายจริงๆ ปราศจากความทุ่มเทและความพยายามคงไม่อาจเป็นหมอที่ช่วยคนจากความตายได้ อ๋าวหรานอดนับถือจิ่งฝานรวมึลูกหลานตระกูลจิ่งเ่าี้ไม่ได้ แต่ว่าไม่ว่าจะซับซ้อนอย่างไร อ๋าวหรานกลับไม่มีความคิดจะท้อถอยเลย เทียบกับครั้งแรกที่ได้รับรู้ึความมหัศจรรย์วรยุทธ์ที่มีอยู่ วิชาแพทย์ั้ทำให้เขาเกิดความสนใจได้มาก่า หากเีได้ผลดี สามารถรักษาโรคให้ผู้คนได้ สามารถช่วยคนจากความตายได้ ก็จะทำให้เขาเกิดความภาคภูมิใจึ้อย่างแน่นอน
เชิงอรรถ
[1] ำแ่ชุ่นาฉื่อ(寸关尺)วิธีตรวจชีพจร้มือวิธีึ่ที่ำแ่ชุ่น า ฉื่อ โดยถือำแ่ปุ่มนูนกระู ด้านใเป็นา ่ต่อจากาไปทาง้มือเป็นชุ่น ่ต่อจากาไปทาง้ศอกเป็นฉื่อ สองข้างรวมเป็น 6 ำแ่ แต่ละำแ่แบ่งเป็น 3 ระดับ ื ตื้น กลาง และึพ
[2] ใ(表里)สองใแปดภาวะั ใช้ใาแยกแยะำแ่โรคและแนวโน้มาดำเนินโรค ืภาย ใืภายใ
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??