เรื่อง ใครจะทะลุมิติมาเป็นตัวร้ายได้ห่วยเท่าข้า! (Yaoi) [แปลจบแล้ว]
“เจ้าตั้งใจจะถอนสวนสมุนไพรข้าจนเกลี้ยงหรือ?”
“หา? เป่าี่” อ๋าวหรานได้ยินน้ำเีงหยอกล้อของจิ่งฝานจึงหันศีรษะไปอย่างอึ้งตะลึง
“ข้าถอนไปแค่้เดียว” อ๋าวหรานอธิบายตอบ
จิ่งฝานเลิกคิ้ว
“ก็ได้ เหืนจะถอนเพิ่มขึ้นมาอีก้”
จิ่งฝานยิ้มเดินไปข้างกายอ๋าวหราน ู่า “ชอบเรียนิาแ์มากหรือ? ฟ้ามืดแล้วยังไม่รู้จักกลับไปกินข้าว?”
อ๋าวหรานนั่งอยู่บนพื้นก็ขี้เกียจยืนขึ้น เื่เงย้ามองไกลออกไป ดวงอาทิตย์เกือบจะถูกเส้นขอบฟ้าบังสนิทแล้ว ทั่วท้องฟ้าเป็สีส้มสลัว เื่ดึงสายตากลับมาใกล้เงาที่ซ้อนทับกันของใบหญ้า ั์ตาั่ไหวน้อย ูเหืนผลงานศิลปะอยู่หลาย่
อ๋าวหรานพูดไ่ไ้ว่า “งดงามมาก”
จิ่งฝานคุกเข่าครึ่งหนึ่งอยู่ข้างกายอ๋าวหราน เบื้อง้าคือใบ้าด้านข้างของอ๋าวหรานและแอาทิตย์อัสดงงดงามราวกับกับภาพฝัน
จิ่งฝาน “งดงามจริงๆ ด้วย”
อ๋าวหรานหันศีรษะมองจิ่งฝานพูดพร้อมรอยยิ้มว่า “อยากจะใช้ชีวิตอยู่ที่หมู่บ้านสกุลจิ่งนี่ไปั้ชีวิตจริงๆ เรียนิาแ์ นานๆ ครั้งก็ลงเขาไปช่วย รักษาโรคเสร็จแล้วก็จากไปเงียบๆ อย่าง่างาม เืแผ่นหลังที่ราวกับปริศนาเอาไว้ ฮ่าฮ่า แค่คิดก็รู้สึกว่าน่าสนุกแล้ว”
เป็หมอเทวดาที่ราวกับเทพมังกรเห็นหัวไม่เห็นหางเช่นนี้ช่างน่าสนุกเีจริง อ๋าวหรานคิดไปแล้วก็หัวเราะอย่างมีความสุขออกมาไ่ไ้
จิ่งฝานโค้งริมฝีปาก แจากท้องฟ้าที่ค่อยๆ มืดลงบดบังดวงตาของเขาไป อ๋าวหรานมองเห็นสี้าของเขาไม่ชัด แค่ได้ยินเีงพร่าแหบต่ำของเขาชัดเจน
“เจ้าอยากอยู่ที่ะูจิ่งไปตลชีวิตหรือ?”
อ๋าวหรานแกล้งทำเีงบ่นกระปกระแปดว่า “เจ้าไม่คิดจะรับข้าไว้หรือ? ตอนแเจ้าไ่ไ้พูดเช่นนี้นี่นา เองว่าจะรับผิดชอบไปตลชีวิตเชียวนะ เจ้านี่มันได้แล้วทิ้ง”
ตัวเขาเองเื่พูดจบก็รู้สึกขนลุกไปั้ร่าง ตัวั่ไ่ไ้ ลูบแขนด้วยสี้ารังเกียจู่า “รับตัวเองไ่ไ้จริงๆ น่าขยะแขยงเกินไปแล้ว”
ใบ้าหนุ่มน้อยั้ย่นคิ้ว ทำให้ไ่ไ้อยากไปช่วยนวดคิ้วให้คลายออก!
จิ่งฝานควบคุมืของตัวเองไ่ไ้ ืใหญ่ยื่นือกไปวางลงบนศีรษะเขา กดศีรษะไว้ เีงเย็นเล็กน้อย “ไม่แน่ว่าสักวันหนึ่ง ะูจิ่งอาจจะล่มา ไม่เืไว้บนแผนที่แล้วก็ได้ เจ้าอยู่ที่นี่ไปตลชีวิตไ่ไ้หรอก”
อ๋าวหรานคิดว่าเขาเป็ห่วงะูจิ่งจะมีภัยจึงไ่ไ้ปัดืเขาออกไป “วางใจเถิด เจ้าเก่งกาจึเพียงนี้ ข้าเองก็จะทำเต็มความสามารถของข้าเพื่อปกป้องะูจิ่ง ยังมีคัมภีร์ ‘ี๋เ้า’ เล่มั้ รีบหามันให้เจอ ใโลกนี้ก็ไม่มีใครทำอันตรายเจ้าได้แล้ว”
“เจ้าจะปกป้องะูจิ่ง? ”
ภายใต้ความมืด น้ำเีงของจิ่งฝานบนิ่งอย่างยิ่ง ไร้คลื่นใดใดั้ิ้ แต่ใดวงตาคู่ั้กลับอึมครึมูโหดร้ายอย่างยิ่ง
อ๋าวหรานผู้ไม่รู้อะไรเลยค่อนแคะอย่างทำอะไรไ่ไ้ว่า “เาเะ ข้าไม่มีความสามารถเช่นั้จริงๆ แต่ข้าจะพยายามอย่างสุดความสามารถนะ”
ประโยคสุดท้ายอ๋าวหรานพูดอย่างจริงใจ ราวกับเป็คำสัญญา ความแน่วแน่ใน้ำเีงทำให้ั่สะท้าน
จิ่งฝานตกตะลึง ืที่วางอยู่บนศีรษะของอ๋าวหรานราวกับสัมผัสถูกเข้ากับกระแสไฟฟ้า แต่ทว่าความตะลึงนี้คงอยู่เพียงครู่เดียว รีบดึงสติกลับมาอย่างรวดเ็ ยิ้มคล้ายไม่ยิ้มู่า “ขอให้เป็เช่นั้”
ขอให้เป็เช่นั้ ขอให้ที่เจ้าพูดเป็เรื่องจริง ขอให้เจ้าแน่วแน่เช่นนี้ตลไป ไม่เช่นั้ ก็คงจะไม่สนุกแล้วล่ะ
จิ่งฝานพูดจบก็ลุกขึ้น ใบ้ายิ้มแย้มปรีดา ู่า “ไปเถิด ฟ้ามืดสนิทแล้ว กลับกันเถิด”
อ๋าวหรานลุกขึ้น ปัดดินบนชุดออก
จิ่งฝานเดินอยู่ด้าน้า ทิ้งเงาหลังอันสูงใหญ่ไว้ให้อ๋าวหราน น้ำเีงแทรกความอบอุ่นและรอยยิ้มสดใสแบบที่เขาชอบทำ แต่ใบ้ากลับไร้อารมณ์ เขาถามอ๋าวหราน “วันนี้จิ่งผู่ไ่ไ้สร้างความลำบากให้เจ้าใช่หรือไม่? ”
ระยะการมองของอ๋าวหรานถูกจิ่งฝานบดบังไปจนมิด จึงรีบเดินสาวเท้าก้าวเ็ขึ้นสองก้าวไปึข้างตัวจิ่งฝาน “เปล่า”
จิ่งฝานส่งเีงอืมออกมาหนึ่งเีง “ผู้นี้เย็นชามาโดยตล ไม่ว่ากับใครก็เป็เช่นนี้ เจ้าไม่ต้องไปสนใจ ึแม้เขาจะไม่ใช่ผู้อาวุโสที่ร้ายกาจที่สุดของะูจิ่ง แต่ความรู้กว้างขวางด้านยาสมุนไพรของเขาั้ไม่มีผู้ใดใะูจิ่งจะเทียบได้ เขารักสมุนไพรเป็อย่างมาก ้าที่เฝ้าสวนสมุนไพรนี่ก็เป็งานที่เขาอยากทำด้วยตนเอง”
อ๋าวหรานพยัก้า พูดอย่างยินดีว่า “เช่นั้ต่อไปก็สามารถขอคำชี้แนะจากเขาให้มากหน่อย”
จิ่งฝานทำลายขวัญกำลังใจของเขาอย่างรวดเ็ “เขาจะไม่มีทางสนใจเจ้าแน่ เพราะความรู้เกี่ยวกับสมุนไพรของเขา ผู้อาวุโสท่านอื่นใะูเองก็หวังอยากให้เขาช่วยชี้แนะพวกลูกหลานใะูบ้างเ แต่กลับถูกเขาปฏิเสธ แม้กระทั่งข้าเอง เขายังไม่เคยสนใจมาก่อน เขาคิดมาตลว่า อัจฉริยะเรียนเองก็สามารถเป็ได้ ่โง่ต่อให้สอนก็ไม่มีทางเป็”
อ๋าวหรานโต้แย้งว่า “วันนี้ข้าถามเขาว่าวัน้ามีเรื่องอยากขอคำชี้แนะจากเขา เขาว่าตามสบาย”
จิ่งฝานหัวเราะตอบว่า “นั่นเป็เพราะเขาเห็นแก่้าข้า พูดอย่างเกรงใจก็เท่าั้”
อ๋าวหราน “……”
อ๋าวหรานส่งเีงหึเีงเย็น “เจ้าได้้าเรื่องอะไรกัน เขาก็ไม่สนเจ้าเหืนกัน ไม่ใช่หรือ?”
จิ่งฝานหัวเราะมีความสุขมากขึ้นกว่าเดิม “นั่นเพราะเขานับข้าเป็ฝั่งอัจฉริยะแล้ว คิดว่าข้าไม่จำเป็ต้องได้รับการสอนก็เป็ได้ด้วยตัวเอง”
อ๋าวหราน “……”พ
จิ่งฝาน “เจ้าก็อย่าใส่ใจเลย ตอนนี้เขาน่าจะยังไ่ไ้แบ่งฝั่งให้เจ้า”
อ๋าวหราน “……” ปฏิเสธที่จะพูด
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??