เรื่อง มนต์ดำ อาถรรพ์ อารมณ์ (ฉบับเซ็นเซอร์)

ติดตาม

ตอนที่ 71 คืนนี้…คุณหนีผมไม่พ้น

ปรับสีและขนาดตัวอักษร

“ โอ้ว……” กรรมกรร่างล่ำปรือตาลอย กายกำยำเกร็งสุดกู่ ด้วยรับรู้ถึงความคับแน่น ส่วนผู้ใช้แรงงานอีกคนก็ทำท่าลุ้น เพราะอยากรู้ว่าเพื่อนเกลอของตนรู้สึกยังไง

“ เฮ้ย….เป็นไงบ้างวะ เสียบเข้ารึเปล่า…..”

“ อู้ว….เกือบว่ะ แม่งโคตรแน่นเลย” กรรมกรร่างล่ำสารภาพบาป ดวงตาหยีเล็กน้อย

“ งะ….งั้นก็รีบทำให้เสร็จๆสิ กูอยากต่อ…”

“ อู้ว….ใจเย็นๆสิวะ ต้องใช้เวลาหน่อยกว่าจะล่วงล้ำให้ถึงที่สุด…” กรรมกรร่างล่ำพูดจบ ก็ลองเขยื้อนเอวเบาๆ เพื่อให้คืบหน้ามากกว่านี้

“ โอ๊ย….ซี้ด….ยะ…อย่า….” ศรีสมรร้องห้ามแผ่วเบา สีหน้าฟ้องถึงอาการเจ็บเสียว

แน่นอนว่ากรรมกรร่างล่ำย่อมไม่ยอมรับฟัง แถมยังแอบโยกเอวเล็กน้อย เพื่อดึงกายออก ก่อนจะทิ่มกลับเข้าไปแบบเน้นหนัก ทำให้เรียกเสียงครวญจากคุณนายสาว

“ โอ้ว…ยะ…ซี้ด….”

กรรมกรร่างล่ำรู้สึกว่ามือบางที่คอยดันกายของตน เริ่มอ่อนกำลังลง ในที่สุด ก็แปรเปลี่ยนเป็นจิกหัวไหล่ ใบหน้างามแลเหยเก อันสะท้อนถึงแรงสยิวที่กำลังถาโถม

“ อื้อ…อ้า…..”

เมื่อเป็นเช่นนี้ กรรมกรร่างล่ำจึงก้มลงไปเล้าโลม กายอวบอัดของศรีสมรก็แอ่นสูง เพื่อรับรสสัมผัสจากบุรุษหนุ่มอย่างเต็มที่

“ อ่า…..อื้อ…..”

“ โห….แม่เจ้าโว้ย….นังคุณนายคนสวยนี่ร้อนแรงกว่าที่คิด” เพื่อนกรรมกรอีกคนรู้สึกกลัดมัน จึงรีบสำเร็จโทษตัวเอง ดวงตาจ้องมองฉากสวาทเบื้องหน้า เพื่อระบายความใคร่ และเมื่ออารมณ์ของหนุ่มผู้นี้ได้ที่ เขาก็ขอความช่วยเหลือ

“ อ้า….ช่วยผมหน่อยเถอะ คุณนายศรีสมร….”

ตามปกติ ศรีสมรคงเบือนหน้าหนี แต่แทนที่เจ้าหล่อนจะหลบหลีก กลับตอบสนอง ทำให้กรรมกรผู้นั้นถึงกับฟินจนตัวลอย

“ อู้ว……สุดๆไปเลย คุณนายคนสวย”

กรรมกรร่างล่ำมองเหยื่อสวาทของตนปรนเปรอให้เพื่อนเกลอ จึงยิ้มเย้ยนิดๆ

“ เมื่อกี้ทำดีดดิ้น แต่ทำไมตอนนี้ถึงได้ร่านนัก ดูสิ ถึงขั้นไประบายอารมณ์กับเพื่อนของกูเลย” กล่าวจบ กรรมกรร่างล่ำก็กระแทกหนักๆ เลยคืบหน้ามากขึ้น และนั่นได้ส่งผลให้คุณนายสาวเผลอครางดังจนสุดเสียง

“ อ้า……..”

“ เฮ้ย…ไอ้-่า ทำเบาๆหน่อยสิวะ คุณนายจะได้ไม่เลิกบริการกู” กรรมกรอีกคนเอ็ดตะโร เพราะการร่วมรักของเพื่อนร่างล่ำนั้นดุเดือดจนดึงสมาธิของเหยื่อสวาทไปทั้งหมด

“ โธ่…อย่าบ่นไปเลยว่ะ ไอ้กร๊วก เพราะอีกไม่นาน มึงก็จะได้ต่อเเล้ว” สีหน้าของกรรมกรร่างล่ำแลเหยเก เนื่องจากถูกกระตุ้นเร้าอย่างหนักหน่วง ทำให้เจ้าตัวเกือบจะเสร็จสมเสียให้ได้ แต่แน่นอน เขาไม่ยอมหยุดอยู่แค่นี้ เพราะหมายมั่นว่าถ้าจะกระฉูดทั้งที มันต้องเดินหน้าให้สุดทาง

“ กะ…กูจะล่มปากอ่าวไม่ได้ และนี่คือการตีประตูเมืองครั้งสุดท้าย”

และในขณะที่กรรมกรร่างล่ำเกร็งบั้นเอว เพื่อโหมจู่โจม เจ้าตัวก็สัมผัสได้ถึงบาทาที่ค่อนข้างยาว ซึ่งฟาดมายังใบหน้า ส่งผลให้ร่างกำยำกระเด็นไกล ท่อนทวนที่ค้างคาจึงต้องหลุดออกจากอู่สวาท

“ อั้ก…..” ด้วยความแรงในเพลงเท้า เลยทำให้กรรมกรร่างล่ำถึงกับหลับในตีนเดียว แต่ก่อนที่หมอนั่นจะเข้าสู่นิทรารมณ์โดยสมบูรณ์ ก็ได้พ่นพิษร้ายสีขาวขุ่น ความรุนแรงของมันส่งไปไกลจนถึงโคนขาอ่อนขาวอวบ

“ ว้าย…….” ศรีสมรรีบชักขาหนี เพราะสำนึกดีๆเริ่มกลับคืน จากนั้นก็เหลือบมองเจ้าของบาทา ซึ่งหนีไม่พ้น…….นายยอด

“ เฮ้ย….นี่มึง…คิดจะทำอะ…..” กรรมกรอีกคนเตรียมโวยวาย แต่ไม่ทันแหกปากจนจบประโยค ก็โดนเตะก้านคอเข้าไปอีกดอก ส่งให้สิ้นสติ และล้มลงไปฟุบคาทรวงอกอวบใหญ่ของคุณนายสาว

“ ว้าย….ไอ้บ้า ทำไมทะลึ่งมาล้มตรงนี้” ศรีสมรกรีดร้องอีกครั้ง ก่อนจะรีบผลักไสร่างแกร่งเกร็งที่ปราศจากไขมัน แล้วควานหาเสื้อผ้าที่เหลืออยู่มาปิดบังกายเปลือยของตนเอง จากนั้นก็สายตาเขียวขุ่นไปให้นายยอด

“ เหอ เหอ เหอ คุณนายจะด่าด้วยสายตาทำไม ผมเพิ่งช่วยคุณนายให้รอดพ้นจากการถูกรุมโทรมนะ มันควรจะขอบคุณกันมากกว่า” ยอดทวงบุญคุณ ในขณะที่สองตาก็พยายามจับจ้องเรือนร่างกึ่งเปลือยของคุณนายสาว ภายในใจแอบขบคิด

“ อืม…..นังคุณนายสาวนี่เด็ดดวงกว่าที่คิด แถมเท่าที่ชมการร่วมรักเมื่อครู่ ก็พบว่าไอ้ล่ำทะลวงถ้ำสวาทได้ยากพอสมควร ซึ่งก็แปลว่าเหยื่อสวาทรายนี้…….สดใหม่อย่างแน่นอน”

ศรีสมรพูดไม่ออก เพราะนายยอดพูดถูกทุกอย่าง ถ้าเมื่อกี้ หมอนี่ไม่ยื่นมือมาช่วย เธอคงโดนสองกรรมกรรุมชำเราเป็นแน่ แต่ที่เลวร้ายกว่านั้นคือ…เจ้าหล่อนดันมีอารมณ์ร่วมจนเผลอใช้ปากลิ้นให้หนึ่งในนั้น อันเป็นอะไรที่เสื่อมจิตสุดๆ

“ บ้าชะมัด ทำไมเราถึงเป็นคนแบบนี้….” และในระหว่างที่คุณนายสาวก่นด่าตัวเอง นายยอดก็ร้องขัด

“ นี่…จะมัวเศร้าไปถึงไหน เซ็กส์น่ะเป็นเรื่องธรรมชาติ การที่คุณนายจะหลวมตัวไปกับมัน ก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร ดังนั้นเลิกคิดมากเถอะ”

ศรีสมรรู้สึกประหลาดใจที่ถูกคนอย่างนายยอดปลอบ แม้ว่าหัวข้อที่พูด จะเป็นเรื่องใต้สะดือก็ตาม แต่ในวินาทีต่อมา เธอก็ต้องตกใจ ด้วยชายวัยกลางคนร่างใหญ่ได้ก้มตัวลงมา และทำท่าท่าโอบอุ้ม เจ้าหล่อนจึงแผดเสียงใส่ พร้อมยกมือปัดป้องเป็นพัลวัน

“ ว้าย! แกจะทำอะไรน่ะ ปล่อยชั้นนะ”

“ จะโวยวายไปทำไม ก็คุณนายเองไม่ใช่เหรอที่เสนอให้มีเซ็กส์ได้ในทีแรก อีกประการ ผมก็ช่วยลดจำนวนคนที่มาขอซั่ม จากสี่เหลือแค่หนึ่ง น่าจะทำให้คุณนายเหนื่อยน้อยลง” ยอดทวงสัญญา ใบหน้าแลยิ้มกริ่ม เลยทำให้ท่าทีของคุณนายสาวดูเบาลง ก่อนจะแก้ตัวตะกุกตะกัก

“ กะ….ก็ใช่ ชั้นพูดแบบนั้นจริง ตะ….แต่วะ…ว่า….ขะ…ขอทำใจหน่อยไม่ได้เหรอ”

“ แล้วคุณนายจะทำใจด้วยวิธีใด….” ยอดลองหยั่งเชิง ดวงตาเปล่งประกายคมวาว

“ นายกะ…ก็ต้องกินเหล้าแก้วนั้นก่อน พอได้ที่ ชั้นถึงจะไปอาบน้ำ แล้วค่อยมาร่วมหลับนอนกัน” คุณนายสาวบุ้ยใบ้ไปที่แก้วเหล้าบนโต๊ะ

“ ฮะ ฮะ ฮะ อันที่จริง ผมเองก็กระดกไปตั้งแก้วนึงแล้ว แต่ในเมื่อคุณนายขอ มีหรือผมจะกล้าขัด” พอพูดจบ ยอดก็หันกลับไป พร้อมกระดกแก้วเหล้าเข้าปากทันควัน

ทว่านั่นไม่ช่วยให้คุณนายสาวแน่ใจเท่าไหร่ เพราะในจังหวะที่นายยอดทำตามคำสั่ง หมอนั่นได้หันหลังให้ ทำให้ไม่เห็นการกระทำดังกล่าวแบบจะๆ แต่ไม่นาน ชายร่างใหญ่ก็หวนกลับมาประจัน พร้อมยกแก้วเหล้าที่ว่างเปล่าให้ดู

“ นี่ไงล่ะครับ ล่อซะเกลี้ยงแล้ว แบบนี้พอใจหรือยัง” สิ้นคำกล่าว ยอดก็ปรี่เข้ามาสวมกอด จากนั้นก็ทำท่าจะจูบ แต่คุณนายสาวก็ไวพอจะยกมือขึ้นยันอก แล้วบ่ายเบี่ยง

“ ใจเย็นๆสิ ที่ตกลงกันยังเหลืออีกข้อนึง…ชั้นต้องอาบน้ำก่อน เราถึงจะร่วมรักกันได้”

ยอดจ้องตาแน่วนิ่ง มุมปากคลายรอยยิ้มลง คล้ายกำลังจะไตร่ตรอง เพียงสองสามอึดใจ เขาก็ได้ข้อสรุป นั่นก็คือ…ยอมโอนอ่อน

“ โอเค ในเมื่อยืนกรานแบบนี้ ผมก็ตามใจ ขัดสีฉวีวรรณให้หอมแล้วกัน ผมจะนอนรออยู่บนเตียง”

คุณนายสาวพยายามยิ้มยั่ว แต่ด้วยความที่เพิ่งผ่านเหตุการณ์เลวร้ายมาหมาดๆ จึงทำให้ดูฝืนๆยังไงชอบกล จากนั้นทั้งสองก็แยกกัน ทิ้งให้เศษสวะทั้งสามนอนแผ่สามสลึงบนพื้นพรมที่แสนหรู

……………………….

“ ปัง…..” เสียงประตูปิดดังสนั่น พร้อมความสงบที่เข้ามาเยือน แต่นั่นมันก็แค่ชั่วคราว ด้วยในเสี้ยวนาทีต่อมา ความกลัดกลุ้มทั้งหลายก็ถาโถมเข้ามาในจิตใจของคุณนายสาวอีกครั้ง

“ ตายแล้ว….ถึงหนีรอดมาได้ แต่ไอ้ยอดก็ยังรอกินตับอยู่ข้างนอก จะทำยังไงดีนะ”

ทว่าพอล้วงเข้าไปในกระเป๋าเล็กที่เย็บติดข้างเดรส ก็พบกับถุงพลาสติกขนาดจิ๋ว ที่ในนั้นบรรจุยานอนหลับชนิดร้ายแรง ซึ่งบดเป็นผง และนั่นทำให้ศรีสมรยิ้มออกมาได้

“ เออ…แต่เรายังมีไอ้นี่เป็นอาวุธนี่นา มันส่งผลให้นายอ้วนหลับสนิท และในตอนนี้ ไอ้ยอดก็ได้กินเข้าไปผ่านเหล้าที่เราแอบผสม ดังนั้นอีกไม่นาน หมอนั่นก็น่าจะร่วงล้มลงไปนอนอีกคน” พอถึงตรงนี้ ศรีสมรเริ่มวางใจ แต่เพื่อการันตีให้ชัดเจน เลยแอบแง้มประตูเล็กน้อย เพื่อดูสถานการณ์ภายนอก ทำให้พบกับนายยอดที่กำลังนั่งเอกเขนกอย่างสบายอารมณ์บนเก้าอี้หนังนิ่มๆ ดวงตาจับจ้องมายังเธอ ปากก็ร้องทัก

“ อ้าว…ว่ายังไงครับ ทำไมไม่อาบน้ำซักที หรือว่า….คุณนายจะเปลี่ยนใจ ลุยเกมรักซะเดี๋ยวนี้”

ศรีสมรแอบกำขอบประตูไว้แน่นหัวใจเต้นแรงภายในนึกภาวนา

“ ยานั่นต้องออกฤทธิ์สิ… อีกไม่นานหมอนี่ต้องหลับแน่ๆ”

ทว่าท่ามกลางเงามืดตรงเก้าอี้นายยอดกลับหัวเราะแผ่วต่ำดวงตาที่มองมายังเธอ ดูวาวโรจน์ ดุจพยัคฆ์ที่จ้องตะครุบเหยื่อ

“ ยังไงซะ คืนนี้คุณนายก็หนีผมไม่พ้น” ยอดเอ่ยเสียงพร่าสิ้นคำกล่าว ร่างสูงใหญ่ก็ลุกขึ้นยืน และเริ่มก้าวเข้ามาหาอย่างเชื่องช้า ทำให้ศรีสมรรู้สึกเย็นวาบไปทั้งสันหลัง