เรื่อง ดั่งหทัยภูผา
"คุณใ้สบายเลยะะแพรแบ่งเตียงใ้คุณเยอะาเลย" ผ้าแพรี่อยู่ใชุดเสื้อยืดกางเกงขายาวสีชมพูเเห็นภูผาพึ่งออกมาจากห้องน้ำหลังจากอาบน้ำเสร็จก็รีบบอกใ้ชายหนุ่มได้รู้่าเจัดการแบ่งี่ใ้เาแล้วเตียงเใหญ่ขนาดหกฟุตเแบ่งใ้เขชาเกินครึ่งหวัง่าเาจะได้สบาย
"เแค่นั้นไม่กลัวตกเตียงืไง" ภูผามองใส่วนี่งหญิงสาวเาเห็น่าส่วนี่เน่ะได้แต่คงจะขยับไมได้เป็นแน่
"ไม่ค่ะแพรไม่ดิ้น" ร่างบางส่ายหัวเบาๆทั้งใ้เาดูเพื่อใ้เห็นภาพอีก้
" ใ้ฉันเตียงเีกับเไม่ะแฉันทำอะไรเหรอ" ภูผาเ้าานั่งิหัวเตียงใส่วนื้ี่งเาแถม้พูดใหญิงสาว่าจะู้ึอย่างไรเื่ได้กับเา
"ตอนแรกก็กลัวค่ะแต่คิดไปคิดมาแพรรู้่าคุณไม่ได้คิดอะไรกับแพรเรื่องี่เกิดก็เป็นอุบัติเหตุแพรเลยสบายใจี่จะเตียงเีกับคุณค่ะื่าคุณะแ่าแพรจะทำอะไรคุณืป่าวคะ..แพรไปโซฟาก็ได้ะะคุณจะได้สบายใจ" ร่างบางพุดพรางเตรียมหมอนจะไปี่โซฟาเพราะกลัว่าเานั้นจะะแเ
"ไม่ต้องเตรงนี้นี่แหละฉันไว้ใจเ" ภูผารีบดึงหมอนจากมืองหญิงสาวและวางเอาไว้ใกล้ๆกับหมอนงเาเพื่อี่เจะได้ื้ี่เท่าัทั้งบอกใ้หญิงสาวได้ฟังชัด่าเาไว้ใจเไม่เช่นนั้นเคงจะเกรงใจเาอยู่าทั้งี่เาควรจะเป็นคนเกรงใจ
"บคุณี่ไว้ใจแพระะ" ผ้าแพรล้มตัว้รอยยิ้มเสบายใจแล้วี่เานั้นไว้ใจเ
"เถูกเลี้ยงมาแบบไหนั" ภูผาทิ้งตัวยกแขนชันหัวเอาไว้แล้วหันมามองหน้าหวานี่ตอนนี้ไม่ได้มีอะไรแต่งแต้มเาอยากจะรู้นัก่านิสัยงเี่เป็นแปลกๆแบบนี้ใครเป็นคนสอนืเหมือนใครัแน่
"น้ากับยายงฉันเลี้ยงแพรมาค่ะแต่แพรก็อธิบายใ้คุณฟังไม่ค่อยถูกซะ้พรุ่งนี้แพรจะถามวิธีจากยายแล้วก็น้าพิมะะเผื่อเอาไว้เลี้ยงลูกงเรา้" ร่างบางทำหน้าครุ่นคิดเเห็น่านิสัยงเนั้นส่วนามีแต่คนชมเเองก็อยากจะเลี้ยงลูกใ้ได้เหมือนเเช่นั
"ฉัน่าฉันเลี้ยงลูกใวิธีงฉันจะดีก่า" ภูผาึัต้องูัขึ้นา่อนหากใ้ลูกนั้นเป็นเหมือนแม่เาคงต้องห่วงาเป็นแน่
"อืม...แพรคิด่าเลี้ยงแบบวิธีงแพรกับงคุณคนละครึ่งดีก่าะะ" ผ้าแพรหันมายิ้มใ้ชายหนุ่มี่สีหน้าดูเหมือนจะคิดหนักอะไรอยู่ใใจ!
"เฮ้อ.." วันนี้เาคิด่ายังไม่คุยรายละเอียดลึกเรื่องนี้จะดีก่าเลยทำได้แค่ถอนหายใจเบาๆแล้วล้มตัวหงายคิด่าอนาคตจะพูดกับเอย่างไรใ้เข้าใจดี่าการี่ลูกเป็นเหมือนเจะถูกเอาเปรียบได้ง่าย
"เป็นอะไรคะ..คุณภูร้อนื่าอะไรคะ..เดี๋ยวแพรไปเร่งพัดลมใ้ค่ะโทษะะี่บ้านแพรไม่มีแอคุณเลยดูลำบากเลย" เื่เสียงหายใจงชายหนุ่มถอนออกมาเฮือกใหญ่ความไม่สบายใจก็เกิดขึ้นกับหญิงสาวทันทีเพราะคิด่าี่นี่อาจจะร้อนเกินไปสำหรับเา
"ป่าวอากาศี่นี่เย็นสบายดีอยู่แล้วฉันจะแล้วเก็เถอะ" มือหนายกขึ้นปรามหญิงสาวไม่ใ้ลุกขึ้นี่นี่เย็นก่าแอี่บ้านงเาเสียอีกเาไม่ได้มีปัญหาอะไรเลยเพียงแค่คิดอะไรไม่ตกก็เท่านั้น
สามวันต่อมา
บ้านริมน้ำ
หลังจากี่ภูผาพาผ้าแพรบินมาี่กรุงเทพตั้งแต่เช้านี้เื่มาถึงสายทองก็พาหลานสะใภ้งเนั้นเดินรอบบ้านแนะนำ่าอะไรอยู่ตรงไหนอย่างไรและี่นี่เค้าใช้ชีวิตัแบบไหนเพื่อใ้หลานสะใภ้งเได้ลองค่อยๆปรับดู
“เป็นยังไงบ้างพออยู่ได้ืป่าว” เื่อธิบายถึงชีวิตการเป็นอยู่เรียบร้อยแล้วสายทองก็พาผ้าแพรมานั่งัี่หลังบ้านเพราะวิวริมแม่น้ำตอนเย็นมันทำใ้ผ่อนคลาย
“ได้ค่ะแพรอยู่ี่ไหนก็ได้ค่ะคุณย่าแค่ไม่อึดอัดใจก็พอ” ผ้าแพรู้ึชอบี่นี่อยู่เหมือนัแม้จะไม่เหมือนบ้านเแต่ความร่มรื่นี่นี่ทำใ้เค่อนข้างผ่อนคลายเื่มาถึงเเองเป็นคนอยู่ง่ายกินง่ายหากี่ี่นั้นต้อนรับเ
........................................
ปวดหัวเรื่องวิธีเลี้ยงลูกไปอี้กกกกก
พ
ฝากเนิดนึงะะ เงไรท์ื่ prayfa ิารักโแิ
อาจจะีางเรื่องไปฟรีใเ ืแจ้ง่าสารการิาใแอพ ฝากรีดี่ชื่นชอบผานงไรท์ติดตามั้ะะ
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??