เรื่อง จำแลงรักชายาจิ้งจอก (นิยายแปลจีน) by ตำหนักไร้ต์รัก
ตอนที่ 8
เพิ่งเดินเ้ามาในตรอกก็เห็นบุรุษคนึ่ในสภาพยับเยินไปหมดทั้งร่างล้มกองอยู่บนพื้น มีคนชุดดำหลายคนยืนล้อมรอบตัวเขาไว้ ึ่ในั้ยังถือกระบี่กำลังจะพุ่งเ้าไปแทงบุรุษคนั้!
“ช้าก่อน!”
เห็นเพียงแสงสีแดงาึ่วาบ่า ความเ็ปวดอันรุนแรงก็พลันแผ่ซ่านไปทั่วข้อมือคนชุดดำจนต้องคลายมือปล่อยกระบี่ให้ร่วงลงพื้นเีงั ‘เคร้ง’ เขาเงย้าขึ้นทันทีด้วยโทสะอันุ่พล่าน แต่กลับเห็นเพียงร่างสะโอดสะองในอาภรณ์สีแดงดุจเพลิงเจียงจั่นจุ้ยยืนอยู่ตรงั้ คล้ายขยับแต่กลับไม่ขยับเขยื้อน ทว่าเพียงชั่วพริบตาเีก็สามารภปลดอาวุธพวกเขาทุกคนให้ยอมจำนนได้แล้ว
“พวกเจ้าเป็นใคร เุใดจึงกล้าฆ่าคนกลางวันแสกๆ” เจียงจั่นจุ้ยเหลือบมองชายที่นอนจมกองเลือดอยู่บนพื้น รูปลักษณ์บุรุษคนนีู้แล้วคุ้นตามากทีเี แต่ในชั่วขณะั้กลับนึกไม่ออกว่าเป็นใคร
คนชุดดำต่างสบตากัน รู้ว่าความสามารถตัวเองห่างชั้นกับฝ่ายตรงข้ามมาก ึ่ในั้จึงพลันย่อตัวลง แล้วยัดสิ่งรูปร่างคล้ายเม็ดบางอย่างเ้าไปในปากบุรุษคนั้ ไม่รีรอให้เจียงจั่นจุ้ยลงมือ คนชุดดำทั้งหลายก็พลันสะกิดปลายเท้าทะยานร่างหายไปกลางตรอกอย่างรวดเร็ว
เจียงจั่นจุ้ยเ้าใจหลักาไม่ไล่ตามข้าศึกที่หมดทางสู้ดี และยามนี้ก็มิได้มีอารมณ์สุนทรีย์ที่บังเอิญ่ามาเห็นความไม่ชอบธรรมแล้วจะชักดาบเ้าช่วย จึงทำเพียงเดินไปตรง้าบุรุษคนั้ ยื่นมือไปจับพลิกตัวเขาขึ้นมา
“เป็นเขาไปได้อย่างไร!”
บุรุษที่มีเลือดออกจากทวารทั้งเจ็ดตรง้านาง ก็คือผู้อพยพต่างเผ่าที่ดึงตัวนางไว้และร้องเีนางว่า ‘องค์ญิ’ก่อน้านี้!
“นี่ เจ้ายังมีชีวิตอยู่หรือไม่ เจ้าตื่นิ!” เจียงจั่นจุ้ยเอื้อมมือไปเขย่าตัวบุรุษคนั้ แต่ทว่าศีรษะเขากลับบิดเบี้ยว มีเลือดไหลออกมาจากาตา
เจียงจั่นจุ้ยคลำหาชีพจร แล้วพบว่าเขาสิ้นลมหายแล้ว เาาแล้ว
ูท่านางคงไม่ได้คำตอบเรื่องที่นางอยากรู้เีแล้ว คิ้วเรียวพลันขมวดเ้าหากัน เจียงจั่นจุ้ยถอนหายใจแล้วทำท่าจะเดินจากไป แต่าตากลับเหลือบไปเห็นว่ามือซ้ายเขาั้กำแน่นอยู่เป็นก้อน ูราวกับกำลังกุมอะไรบางอย่างที่มิอาจยอมปล่อยไปได้ เจียงจั่นจุ้ยเลิกคิ้วขึ้น แล้ว้ตัวลงแล้วพยายามง้างมือเขาออก ฝ่ามือที่เต็มไปด้วยคราบสกปรกกำหยกงามชิ้นึ่ไว้
เจียงจั่นจุ้ยพลิกหยกงามูรอบึ่ เนื้อหยกมีลักษณะอ่อนลื่น วาวใสโปร่งแสง เีได้ว่าเป็นหยกงามชั้นดี เพียงแต่หยกเช่นนี้ ไฉนเลยถึงตกอยู่ในมือผู้อพยพเร่ร่อนคนึ่ได้!
เจียงจั่นจุ้ยหยิบป้ายหยกแขวนขึ้นมาเพ่งพินิจใกล้ๆ าตาอันแหลมคมแลไปเห็นตัวอักษรที่สลักไว้ด้านบน ‘เฮ่อ’
แซ่เฮ่อคนเีที่นางรู้จัก นั่นก็คือเมิ่งเฮ่อกุย รัชทายาทองค์ปัจจุบัน และหากนางจำไม่ผิด เื่ครู่ชายต่างเผ่าคนนี้ถูกองครักษ์เขานำตัวไป หรือคนชุดดำพวกั้จะเกี่ยวข้องกับเมิ่งเฮ่อกุย ในสมองพลันฉายภาพยามที่คุณหนูใหญ่ตระกูลเจียงผู้นี้สิ้นใจก็มีคนชุดดำหลายคนแบกร่างไร้วิญญาณนางไปยังล่วนจั้งกั่ง หรือว่า...
นางกำหยกแขวนในมือไว้แน่น ดวงตาเจียงจั่นจุ้ยซึ่งเดิมทีแฝงไปด้วยรอยยิ้มแปรเปลี่ยนเป็นเย็นเยียบ แขนเสื้อยาวโบกสะบัด หันร่างมุ่ง้ากลับจวน
จวนตระกูลเจียง
เจียงหนานเฉิงที่เพิ่งได้รับราชโองาองค์ฮ่องเต้กำลังนั่งทำสี้าอมทุกข์อยู่ในเรือน
แม้เจียงจั่นจุ้ยจะน่ารักรู้ความมาตั้งแต่เด็ก แต่ด้วยดื่มด่ำศึกษากวีนิพนธ์จึงมีความคิดเป็นตัวเอง แม้นกล่าวว่าเป็นเพียงบุตรอนุ แต่เขาก็รักใคร่เอ็นูบุตรสาวคนนี้เสมอมา าที่จะให้นางยอมตกลงเป็นชายารององค์รัชทายาท เกรงว่าจะยากเียิ่งกว่ายาก
ขณะที่เจียงหนานเฉิงกำลังเค้นสมองว่าจะทำอย่างไรดีให้เจียงจั่นจุ้ยตอบตกลง ก็เห็นนางเดินเ้าประตูมาด้วยสี้าเย็นชา แล้วเดินุ่ๆ เ้าตัวเรือนราวกับมองไม่เห็นเขาอย่างไรอย่างั้
“จุ้ยเอ๋อร์!” เจียงหนานเฉิงรีบเีตัวนางไว้ “เป็นอะไรไป ไม่สบายตรงไหนหรือ”
เจียงจั่นจุ้ยถูกเขาเีจึงหลุดออกจากภวังค์ความคิดตนเอง จากั้ก็โคลงศีรษะ าตาตกลงบนราชโองาในมือเขา “นี่คืออะไรหรือเจ้าคะ”
“ราชโองาฝ่าบาทแต่งตั้งให้เจ้าเป็นชายารององค์รัชทายาท” เจียงหนานเฉิงรู้ดีว่ากระดาษมิอาจต้านไฟ จึงตัดสินใจเอ่ยออกมาตามตรง แล้วรีบเอ่ยปลอบโยนว่า “พ่อรู้ว่าเจ้าไม่ยินดีที่จะตกเป็นเบื้องล่างผู้อื่น แต่พระบัญชาองค์ฮ่องเต้มิอาจฝ่าฝืน เจ้า...”
“ข้าตกลงเจ้าค่ะ”
**ติดตามตอนต่อไปก่อนใครได้ที่
https://www.readawrite.com/a/Z1thmf-จำแลงรักชายาจิ้งจอก-40นิย?r=search_article พ
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??