เรื่อง จำแลงรักชายาจิ้งจอก (นิยายแปลจีน) by ตำหนักไร้ต์รัก
ตอนที่ 18
ขณะั้นางเป็นแค่จิ้งจอกตัวน้อยที่ยังไม่ได้ฝึกฝนบำเพ็ญเพียรจนสามารถกลายร่างเป็นมนุษย์ได้ ในฤดูหนาวปีหนึ่ง หิมะตกหนักชิที่นางไม่เคยพบเห็นา่อน ึ่จะมีหิมะตกหนักตลทั้งเื ทั่วทั้งผืนป่าปกุมไปด้วยน้ำแข็งและหิมะ บรรดาสัตว์น้อยใหญ่จึงเข้าสู่ฤดูจำศีล แม้แต่ท่านปู่ต้นไม้เองก็ยังพูดไม่ได้เพราะูหิมะหนาปกุม
ภายในหุบเขาอันรกร้าง่าเปล่าแ่นี้ ไม่มีใครให้อาหารแก่นาง อาหารที่กักตุนไว้สำหรับ้าหนาวก็กินไปจนหมดแ้ นางหิวโหยจนแทบทนไม่ไหว ได้แต่ตื่นจากความงัวเงียปีนป่ายขึ้นไปหาอาหารและดูว่ามีไก่ป่าหรือห่านป่าหนาวตายหรือไม่ จนกระทั่งนางทนไม่ไหวแ้ล้มลง แต่ก็ไม่พบเห็นอะไรนอกจากกิ่งไม้หัก
หิมะอันหนาวเหน็บปกุมร่างนาง และค่อยๆ ฝังกลบนางทีละิๆ นางรู้ดีว่าตนใกล้จะตายแ้
ในขณะที่นางคิดว่าตนจะเข้าสู่สภาวะหลับลึกอันยาวนานตลไปั้ กลับูฝ่าือันเย็นเฉียบคู่หนึ่งยกนางขึ้นาไว้ในอ้อมอก อ้อมกนี้อบอุ่นกว่าที่นางคิดไว้ ดวงตานางหรี่เป็นช่องเล็กๆ ไปยังผู้ที่กำลังกนางไว้ แม้ว่านางจะเห็นได้ไม่ชัดเจนนัก แต่อย่างน้อยก็เห็นเค้าโครงใบ้า ดู้ายกับเด็กผู้หญิงเยาว์วัยคนหนึ่ง
สาวน้อยคนนี้ถักเปียมัดจุกสองข้าง ดูแ้่ารักุ แต่น้ำเสียงกลับเย็นเยียบอย่างผิดปกติ “า้ จะจัดการจิ้งจอกตัวนี้อย่างไรดีเ้าคะ”
จัดการหรือ นางดิ้นรนคิดอยากจะุขึ้น เ้าคนพวกนี้คงไม่คิดอยากถลกหนังนางหรอกนะ ผู้อาวุโสในเผ่าพูดไว้ หนังสุนัขจิ้งจอกช่วยรักษาความอบอุ่นได้ดีที่สุด พวกมนุษย์ต่างก็อยากได้กันทั้งั้ ดังั้พวกนางต้องอยู่ให้ห่างจากพวกมนุษย์เอาไว้ แรกเิ่นางยังไม่เชื่อ แต่ตอนนี้นางเชื่อแ้ ว่าพวกมนุษย์ไม่ใช่คนดี!
รองเท้ากันหนาวสีม่วงคู่หนึ่งสะท้อน่าในแววตา “ขนและหนังไม่เลว ดูแ้ท่าจะอบอุ่นา” เป็นเสียงเด็กา อายุไม่า แต่คำพูดั้ฟังดูาไปด้วยประสบการณ์ มีวุฒิภาวะและความเหี้ยมโหดอย่างไม่ค่อยสมวัยนัก
นั่นปะไรพวกเขาต้องการฆ่านางจริงๆ ด้วย!
นางเหยียดอุ้งเท้าเล็กๆ ด้วยความตื่นตระหนก ดิ้นรนอย่างสุดชีวิตในอ้อมแขนสาวน้อย แขนสาวน้อยูข่วนจนเป็นรอยแผลาแ่ แต่สาวน้อยคนนี้ดูเหืนไม่รู้สึกเจ็บปวดสักิ แถมยังยื่นืไปจับที่คอนางโดยที่สี้าไม่เปลี่ยนแปลง!
แย่แ้ นางกำลังจะตายแ้จริงๆ!
ภายใต้ความกลัวสุดขีด นางไม่รู้ว่าเอาเรี่ยวแมาจากที่ไหน อุ้งเล็บตะปบเข้าที่ดวงตาสาวน้อยคนั้อย่างรุนแ! !
สาวน้อยไม่รู้ว่านางจะมีแถึงขนาดนี้ ตามสัญชาตญาณมนุษย์ทำให้สาวน้อยก้าวถอยหลังออกไปอย่างกะทันหัน รีบยกืขึ้นมาปิดป้องดวงตาเอาไว้ นางจึงตกลงมาจากเงื้อมืสาวน้อย พอใกล้จะตกถึงพื้น กลับูือีกคู่คว้ากลับไปได้ ก็คือเด็กาที่สวมรองเท้าสีม่วงผู้ั้
“คิดไม่ถึงว่าจิ้งจอกตัวนี้จะหัวรั้นทีเี” เด็กาหัวเราะเบาๆ “่าเะ วันนี้ข้าจะปล่อยตัวเ้าไป เ้าจงจำบุญุนี้ให้ดี!” เอ่ย ยังจุ๊ปากอย่างเสียดาย เหืนกำลังนึกเสียดายที่ไม่ได้ลงืถลกหนังนาง
เขาปล่อยื จิ้งจอกน้อยร่วงตกลงสู่พื้นอย่างแ เจ็บปวดจนนางต้องแยกเขี้ยวยิงฟัน ัหัน้าไปจ้อง้าเด็กาปราดหนึ่ง จากั้ก็รีบสะบัดตูดวิ่งหายเข้าไปในป่าอย่างรวดเร็ว!
เขาพูดู ่าไปาปีขนาดนี้แ้นางยังจดจำเขาได้เ แต่ไม่ใช่เพราะสำนึกในบุญุ แต่เป็นเพราะสาบานว่าต้องหาาผู้นี้ที่ต้องการถลกหนังนางให้เจอ อยากให้เขาได้ลิ้มรสการูถลกหนังดูบ้าง แ้ดูว่าเขายังจะกล้าข่มขู่นางอีกไหม!
เมิ่งเฮ่อกุยเห็นเจียงจั่นจุ้ยที่มีสี้าเดี๋ยวโกรธเดี๋ยวยิ้ม ซู่เีาหนึ่ง ก็เกิดลางสังหรณ์ที่ไม่ดีขึ้นทันใด
ก่อน้านี้ครึ่งชั่วยาม
ซู่เยียนยืนนิ่งอยู่กับที่ ฟังในสิ่งที่เมิ่งเฮ่อกุยรับสั่งกับตน นางที่ปกติไม่เคยแสดงท่าทีโกรธเคืองหรืีใจก็ที่จะย่นคิ้วไม่ได้
“องค์าหวังจะให้ข้าไปอยู่ข้างกายพระาารองเพื่อตรวจสอบนางหรือเพคะ”
เมิ่งเฮ่อกุยพยัก้า “เช้านี้ข้าพบบางสิ่งที่ผิดแป อยู่ในผ้าห่มนาง แม้ต่อมาจะูนางปกปิดไว้ได้ แต่ข้ามั่นใจว่าข้าเห็น บัดนี้นางสงสัยในตัวข้าแ้ บางทีคงไม่เผยพิรุธให้เห็นต่อ้าข้าอีก จึงต้องส่งเ้าไป”
“เพคะ” ซู่เยียนเป็นเงามืดที่ดีที่สุดเมิ่งเฮ่อกุย เพราะนางไม่เคยขัดคำสั่งเขาเลยสักครั้ง ต่อให้เป็นคำสั่งที่ดูไร้เหตุผลแค่ไหนก็ตาม นางก็จัดการตามที่รับสั่งอย่างรวดเร็ว
นางคิดว่า ครั้งนี้ก็เช่นกัน
แต่ผลลัพธ์คือ พอนางได้มาอยู่ข้างกายเจียงจั่นจุ้ยแ้ก็เิ่พบเจอเรื่องยากลำบากเข้าไปเรื่อยๆ…
ตั้งแ่ี่ 19 เป็้ไป ติดตามต่อได้ที่พ
https://www.readawrite.com/a/Z1thmf-จำแลงรักาาจิ้งจอก-40นิย?r=search_article
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??