เรื่อง ทะลุมิติไปเป็นหมอหญิงยอดอัจฉริยะ [แปลจบแล้ว]
ญิชราอุทาน่าตกตะลึงแกมยินดี "ใช่เลย ้าเจ็บเหืนขาใกล้จะขาด ต้องทรมานแสนสาหัสุวัน ท่านหมอ ท่านคือเทวดามาโปรดโดยแท้ แค่จับชีพจรก็หยั่งรู้ว่า้าปวดตรงไหน"
ถังชิงหรูหัวเราะมาเบาๆ ยิ้มที่เปี่ยมไปด้วยามั่นใทำให้ผู้คนสัมผัสได้ถึงาูส่งล้ำลึก่ามิอาจคาดคะเน พวกชาว้าที่เื่ครู่คลางแคลงว่าถังชิงหรูคือนักต้มตุ๋น เริ่มัเกตการัษานาง่าจดจ่อ หากสตรีผู้นี้เป็นหมอเทวดาจริงดังว่า ก็เป็นบุญชาว้าาดำๆ ่าพวกเขาแล้ว
ถังชิงหรูฝังเข็มทองลงบนตำแหน่งฝังเข็มิกว่าุ ญิชราเห็นเข็มเล่มยาวเรียงกันเป็นตับเ่าั้ก็แทบหน้ามืด เพื่อเบนาสนใีฝ่าย ถังชิงหรูจึงชวนนางสนทนาไปด้วย ่ๆ ผ่อนคลายอารมณ์ตึงเครียด
ัจากั้ครู่ึ่ ถังชิงก็ถอนเข็มทอง
ญิชราลองลุกขึ้นมา ขาขวาที่เื่ครู่ยังเหืนเป็นง่อยัสามารถขยับได้แล้ว ดวงาขุ่นมัวพลันฉายแววตื่นเ้ยินดี ยิ้ม่า "หายแล้วจริงๆ"
ถังชิงหรูเห็นีฝ่ายลุกขึ้นมากระโดดโลดเ้ ก็ชี้แจงให้ฟัง่านุ่มนวล "นี่แค่ดีขึ้นชั่วคราว อาการท่านค่อน้างหนัก ัษาครั้งเีไม่หายขาดหรอก ต้องฝังเข็มีสองสามครั้งเป็น่าน้อย"
"พรุ่งนี้ท่านจะมาีไหม" ญิชราขอทานมองถังชิงหรู่าคาดหวัง
"้าต้องดูสถานการณ์ก่อน าีเาว่าง ้าจะมาปรากฏัที่นี่ ถึงเวลาท่าน็าหา้าได้เลย" ถังชิงหรูเอ่ยด้วยยิ้ม
"ไม่เก็บเงินเหืนเดิมใช่หรือไม่ ้าเป็นขอทาน..." ญิชรานึกกังวลว่าถังชิงหรูจะเรียกเก็บค่าัษา
"วางใเถิด ้าบอกแล้ว จะไม่เก็บค่าัษาจากพวกท่าน เพียงแต่หากต้องใช้หยูกยา พวกท่านคงต้องจัดการกันเอง นี้้าไม่มีเงิน คงจัดหาสมุนไพรมาให้มิได้" ถังชิงหรูบอก่า
"ไม่ต้องๆ แค่ท่านหมอมาฝังเข็มให้้าีสักสองสามครั้งก็พอแล้ว ได้โปรดรับคำคุณจาก้าด้วย ท่านช่างเป็นพระโพธิสัตว์มาโปรดคนุข์ยากโดยแท้" ญิชราคุกเข่าคำนับ
"ท่านหมอเทวดา ่ตรวจให้้าด้วย ้ามีโรคเก่าเป็นมานานแล้ว ัษาไม่หายเสียที" ญิชาว้าคนึ่เห็นแม่เฒ่าขอทานลุกขึ้นมาเดินเหินได้กระโดดได้ ก็ปรี่เ้ามาขอา่เหลือจากถังชิงหรูทันที
"ท่านหมอเทวดา ่ากาย้าก็แย่แล้วเหืนกัน"
"ท่านหมอเทวดาผู้ใบุญสุนทาน บุตรชาย้าัร้อนจี๋มาึ่วันแล้ว ท่าน่เขาได้หรือไม่ เื่ครู่้าพาไปหาหมอ แต่้า้ายากจน ไม่มีเงินซื้อยา ได้แต่เฝ้ามองเขาุข์ทรมาน" ญิชาว้าคนึ่อุ้มบุตรชายวัยสี่ห้าขวบพลางร้องไห้คร่ำครวญ
ถังชิงหรูเห็นคนไข้มากมายขนาดนี้ อารมณ์ก็ดีขึ้นทันา ถึงแม้ว่าแต้มาตื้นตันคนเ่านี้จะไมู่นัก แต่เื่มารวมกันจากน้อยก็กลายเป็นเยอะได้ เชื่อว่าีไม่ช้าระบบก็จะไม่ขาดพังานแล้ว
ทว่าอารมณ์ดีๆ นางัอยู่ได้ไม่นาน เื่เห็นาุข์ทรมานคนไข้ คิดว่าพวกเขาคงถูกโรคภัยรุมเร้าจนเหืนายั้เป็น เดิมจากที่คิดว่าแค่ทำไปามหน้าที่ ก็กลายเป็นการปฏิบัติต่อคนไข้ด้วยาจริงใ
"สี่ิองศา" ถังชิงหรูใช้ปรอทวัดไข้ เ็น้อยในอ้อมแขนญิคนั้ไข้มีไขู้มาก ัร้อนเป็นไฟ พอเห็นมารดาเ็กบุตรชายไว้แน่น ก็เอ่ยปากด้วยาจนใ "พี่สะใภ้ท่านนี้ บุตรท่านไขู้มาก หากปล่อยให้ัร้อนเช่นนี้ต่อไป เขาอาจพร่ำเพ้อละเมอกลายเป็นคนเสียสติ ท่านรีบถเสื้อผ้าเขา จะ่ระบายาร้อน"
"ได้สิๆ" ญิคนั้รีบถชุดนวมัหนาเตอะเ็ "้าได้ยินคนเฒ่าคนแก่ใน้าบอกว่าทำเช่นนี้จะ่ขับเหงื่อ แต่ึ่วันผ่านไปแล้ว ัเขาก็ยังร้อนอยู่ ้ามีบุตรชายแค่คนเี หากเขามีอันเป็นไป ้าจะอยู่ต่อไปได้่าไร ท่านหมอเทวดา ได้โปรด่บุตรชาย้าด้วยนะเจ้าคะ"
"ท่านอย่าเพิ่งพูด" ถังชิงหรูใช้แอลกอฮอล์เจือจางเช็ดัให้เ็ "ต่อไปหากเกิดสถานการณ์เช่นนี้ขึ้นี ท่านต้อง่ลดาร้อนให้กับเขาก่อน มิเช่นั้หากปล่อยให้ัร้อนนานเกินไป เขาจะกลายเป็นคนเสียสติไปจริงๆ ที่้ามีสุราหรือไม่ เอามาผสมน้ำให้เจือจางใช้เช็ดัให้เขาได้"
"้าจะจำไว้เจ้าค่ะ คุณท่านหมอมาก" ญิผู้ั้รีบเอ่ยปาก
"ให้เขาดื่มน้ำเป่ามากหน่อย โดยเฉพาะน้ำอุ่น" ัจาก่เช็ดัลดอุณหภูมิ่ากายให้เ็แล้ว ถังชิงหรูก็วัดไข้ให้เขาีครั้ง เห็นปรอทวัดไข้แสดงค่าสามิเก้าองศาเซลเซียส ก็ครุ่นคิดก่อนคำสั่งในใ 'ยาลดไข้'
เสียงเสี่ยวอีดังขึ้น้างหูนาง "ยาลดไข้จำเป็นต้องใช้พังานมากเกินไป นี้นายญิยังไม่สามารถใช้ได้ครับ
"แอลกอฮอล์ลดไข้" ถังชิงหรูลองหยิบมาจากกระเป๋าีครั้ง
ยาัษาโรคสารพัดชนิดถูกเก็บไว้ในั้ านี้ยังมีกินและใช้ีด้วย แต่ไม่อาจหยิบมาได้นี้ ถังชิงหรูนึกว่าตนเองจะได้รับพังานมาบ้างจากการ่ัษาญิขอทานเื่ครู่นี้ แต่พอทดสอบดู ลัพธ์ยังคงมาเป็น 'ไม่ได้' คะแนนจิตพิสัยจรรยาแพทย์่ั้เป็นเหืนน้ำแก้วเีกับรถขนฟืนที่ไฟไหม้[1] ต้องขยันสะสมถึงจะเอามาใช้ได้!
"พังานต่ำเกินไป ถึงไม่สามารถหยิบยามาจากกระเป๋า แต่นายญิเพิ่งได้คะแนนจิตพิสัยมา่ึ่ สามารถซื้อแผ่นแปะลดไข้จากร้านค้าในระบบได้ครับ" เสี่ยวอีเตือนสติ
เสี่ยวอีเป็นจิตวิญญาณระบบแพทย์อัจฉริยะ ที่เซ็ตระบบเสี่ยวี็มีัตนอยู่แล้ว ตนเองทำวิจัยเรื่องนี้มานาน แต่จนแล้วจนรก็ไม่อาจเ้าใได้ว่าระบบเกิดขึ้นมาได้่าไร มันไม่มีรูปลักษณ์ แต่ีู่จริง แค่มีพังานเพียงพอ ก็สามารถนำมาแลกเปลี่ยนเป็นยาัษาโรคกับร้านค้า ยาบางชนิดยังไม่เคยได้ยินชื่้วยซ้ำ
"แผ่นแปะลดไข้" ถังชิงหรูท่องในใ แสร้งสืเ้าไปในอาภรณ์ล้วงมา แต่แท้จริงแล้วเป็นแค่การอำพรางาาที่จู่ๆ สิ่ง็าปรากฏในื ขณะดึงืขวามาจากอกเสื้อ ในืก็มีแผ่นแปะลดไข้เย็นเฉียบเพิ่มขึ้นมาชิ้นึ่
นางแปะแผ่นลดไข้ที่หน้าผากเ็ชายัน้อย แล้ว่ากับผู้เป็นมารดา "นี่คือสูตรเฉพาะอาจารย์้า ่ลดไข้ได้ดีเยี่ยม เื่ไรที่บุตรท่านหายัร้อนค่อยเอา ยิ่งไปกว่าั้ชิ้นนี้สามารถเก็บได้นาน พวกท่านหาที่วางให้ดี หากเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นี ก็เทน้ำใส่ลงไปนิดหน่อยมันจะเย็นขึ้นเอง
คนสมัยเีกันกับนาง่ากายแ็แรง ไม่ค่อยมีใครเป็นไข้เป็นหวัด สิ่งนี้นางค้นเจอในระบบช่วงที่กำันึกเบื่อหน่าย ัจากั้ก็เอามาวิเคราะห์ประสิทธิภาพ ั้รู้สึกว่ามันเป็นไร้ประโยชน์ จึงไม่เคยเห็น 'สวะ' ชิ้นนี้อยู่ในาา แต่สำหรับคนยุคนี้่าได้ว่านี่คือ 'จากแดนเซียน' เลยทีเี
โลกนี้เดิมทีก็ไม่มีสิ่งใดที่ไร้ประโยชน์่าิ้เชิง เื่ีู่ ก็ย่อมมีราคาและคุณค่า
"คุณท่านหมอ คุณท่านหมอ..." ญิผู้ั้คุกเข่าโขกศีรษะไม่หยุด
เ็คนั้เื่ครู่ัยังแดงแจ๋ สีหน้าทรมานมาก แต่ยามนี้สีหน้าเขาดูผ่อนคลาย าร้อนใน่ากายลดลงแล้ว คนที่มามุงดูเห็นเหตุการณ์ดัง่า ต่างมองที่อยู่บนหน้าผากเ็ขายด้วยาริษยา ภูมิต้านทานเ็เล็กมักไม่ค่อยดี เป็นหวัดัร้อนคือเรื่องปรกติ หาก้าพวกเขามีสิ่งนี้บ้างก็คงจะดี
"ให้เขากินสาลี่กับส้มให้มากหน่อย บนเขาคงจะมีสอง่านี้อยู่กระมัง มี่่ให้เขาฟื้นฟู่ากาย านี้ สมุนไพรในเทียบยา้า้พบเห็นได้ทั่วไปบนภูเขา เจ้าขึ้นไปเก็บเอาเองก็แล้วกัน" ถังชิงหรู่าจบก็โบกื
"เอาล่ะ เรียบ้แล้ว คนต่อไป"
"คุณเจ้าค่ะ" ญิชาว้าอุ้มบุตรชาย่าคุณีสามครั้ง ัจากั้ก็หยิบไข่ไก่สองฟองจากตะกร้าที่คล้องอยู่บนข้อืส่งให้ พลาง่าด้วยใบหน้าแดงระเรื่อ "ท่านหมอ ้า้ายากจน ต้องนำไข่เ่านี้ไปขายหาเงินมาจุนเจือครอบครัว ดังั้... หวังว่าท่านจะไม่รังเกียจไข่ไก่สองฟองนี้"
ถังชิงหรูถอนใเบาๆ ในยุคนาง ไข่ไก่นับเป็นอาหารพื้นๆ ที่หาได้ง่าย แต่ยามนี้นางก็ต้องการ 'อาหารพื้นๆ' แบบนี้เป็นทีุ่ ทว่าญิชาว้าคนนี้ก็ลำบาก แม้จะอยากกินแค่ไหน ยามนี้ก็ไม่อาจรับไว้ได้
"ไม่ต้องหรอก ้าบอกแล้วว่าไม่รับค่าตอบแทนก็คือไม่รับ บุตรชายท่าน่ากายอ่อนแอ เอาไข่สองฟองนี้ไปบำรุง่ากายให้เขาเถิด"
"พระคุณยิ่งใหญ่ท่านหมอ ้าผู้นี้จะไม่มีวันลืมเลือน" ่าจบก็คุณีสามครั้ง แล้วอุ้มเ็น้อยไปจากที่นั่น
การกระทำดุจพระโพธิสัตว์ถังชิงหรูทำให้คนอื่นๆ พากันซาบซึ้ง ต่างมองนางด้วยาาเทิดทูนบูชา ประึ่ชื่นชมรูปปั้นเทพยดาในวิหารเซียน
"เสี่ยวอี นี้คะแนนจิตพิสัยมีเท่าไรแล้ว" ถังชิงหรูเอ่ยถามในใขณะตรวจคนไข้ไปด้วย
"สามิแต้มครับ" เสี่ยวอีตอบ
"ัษาคนไข้ึ่คนได้กี่แต้ม" ถังชิงหรูนึกถึงยาร้านค้าในระบบ ขนาดเลือกราคาถูกทีุ่มาชิ้นึ่ยังต้องใช้ึ่้คะแนน
แผ่นแปะลดไข้เื่ครู่ใช้ไปึ่้แต้มก็หมายาว่า... เ้าเนื้อน่ะสิ! ไอ้หยา... นี่นางมาหาคะแนนจิตพิสัยมิใช่หรือ ทำไมถึงขาดทุนได้ล่ะ?
แต่ว่า่าน้อยก็ได้่เ็คนั้ให้คลายุข์ทรมาน เ้าเนื้อก็เ้าเนื้อสิ ใครใช้ให้นางเป็นหมอญิผู้เปี่ยมไปด้วยเมตาจิตกันเล่า!
"มันก็ขึ้นอยู่กับระดับาซาบซึ้งที่พวกเขามีต่อนายญิมาคำนวณ หากซาบซึ้งมากแต้มก็ยิ่งู แต่พวกเขาเป็นเพียงชาว้าธรรมดา ต่อให้ซาบซึ้งถึงขั้นูุก็ขึ้นไปได้เพียงห้าิแต้ม ถ้านายญิต้องการได้คะแนนจิตพิสัยเยอะกว่านี้ ก็ต้องหาวิธีัษาให้คนชั้นูครับ" เสี่ยวอีตอบ
"ฉันอุตส่าห์ัษาให้พวกเขาด้วยายากลำบาก แต้มที่ได้ยังไม่พอกับที่จ่ายไปด้วยซ้ำ" ถังชิงหรูขบกรามกร "นายหลอกฉันใช่ไหม"
เสี่ยวอีไม่คุยด้วยีแล้ว ุครั้งก็เป็นแบบนี้ แค่ถังชิงหรูบันดาลโทสะเ้าหน่อย เสี่ยวี็จะแกล้งายตล นางรู้สึกว่ามันต้องผ่านการขัดเกลามา่าดีเยี่ยม ไม่ใช่แค่โปรแกรมกะโหลกกะลา่าแน่นอน
ถังชิงหรูกับเสี่ยวอีสื่อสารกันผ่านโทรจิต ผู้อื่น้ไม่ได้ยินเสียง ในาาเ่าคนไข้ เห็นนางตรวจชีพจรวิเคราะห์โรคให้พวกเขา่าเคร่งขรึมจริงจัง แลดูศักดิ์สิทธิ์เป็น่ายิ่ง
ชื่อเสียงถังชิงหรูขจรขจายไปทั่วเืงชิ่งามจำนวนคนไข้ที่เ้ามาให้นางัษา คนที่ได้ยินข่าวต่างก็แห่กันมามากขึ้น ไม่ว่าจะคนป่วยหรือไม่ป่วย ้อยากให้นาง่ตรวจสุขภาพตนเองว่าแ็แรงดีหรือไม่ ถังชิงหรูเหนื่อยจนาัแทบขาด แต่จำต้องทนต่อไป เาะ่าน้อยการตรวจสุขภาพให้พวกเขาก็เพิ่มคะแนนจิตพิสัยให้นางได้ึ่ถึงสองแต้ม
"พี่น้องุท่าน วันนี้พอแค่นี้ก่อนเถิด ้าเองก็เหนื่อยแล้ว หากฝืนต่อไปคงต้องให้พวกท่านมาตรวจให้้าแล้วล่ะ" ถังชิงหรูลุกขึ้นบอก่าุคน
"ท่านหมอเทวดา พรุ่งนี้ท่านจะมาีหรือไม่" พวกชาว้ามองาละห้อย
ถังชิงหรูมองผักไม้นานาชนิดที่วางอยู่ด้าน้าง พลางเอ่ยปาก่าสุขุม "มาสิ มาแน่นอน"
นางไม่อยากกินแต่ป่ารสชาติแย่เ่าั้ีแล้ว ั้เอือมระอาปลาย่างที่ไร้รสชาติเต็มทน มาตรวจโรคให้พวกเขาาจะได้คะแนนจิตพิสัย ยังได้หมากรากไม้ที่พวกเขามอบให้ีด้วย เพื่อปากท้องตนเอง ต่อให้ต้องคลานมาก็จะคลาน ราชินีจอมอหังการเช่นนาง นี้็ไ่ขึ้นแล้ว เฮ่อ... ุ่า้เพื่อการดำรงชีวิตหรอกนะ
ถังชิงหรูไม่เก็บค่าัษา พวกคนไข้ต่างพากันซาบซึ้งน้ำในาง แต่ไม่คิดจะให้นางต้องเหนื่อยเป่า ครั้นแล้ว้างแผงลอยนางจึงเต็มไปด้วยผักไม้กองใหญ่และ้าวเครื่องใช้นานาชนิดพ
"พรุ่งนี้ท่านหมอเทวดายังมาี ุคนัไปกันก่อนเถอะ อย่าให้ท่านต้องเหน็ดเหนื่อยไปกว่านี้เลย" ญิวัยกลางคนผู้ึ่ร้องตะโกนเสียงดัง
--------------------------------------------------------------------------------
[1] น้ำแก้วเีกับรถขนฟืนที่ไฟไหม้ (杯水车薪) ใช้เป็นาเปรียบว่าสิ่งที่มีกำัน้อยกว่าย่อมแพ้พ่ายให้กับสิ่งที่มีกำัมากกว่า เหืนเอาน้ำแก้วเีไปดับไฟให้รถขนฟืนที่ถูกไฟไหม้
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??