เรื่อง ทะลุมิติไปเป็นหมอหญิงยอดอัจฉริยะ [แปลจบแล้ว]
ชาวบ้านที่มาต่อแถวต่างแยกย้ายกันไป ถังชิงหรูเก็บข้าวของเตรียมับ้าน ่ของที่ชาวบ้านมอบให้เหล่าั้ นางตัดสินใเก็บ่หนึ่งใส่ตะกร้าหิ้วไว้ใมือ ่ที่เหลือก็ใส่เ้าไปใะเป๋า ซึ่งสามารถประกันได้ว่าแม้ของที่ใส่เ้าไปอยู่ใสภาพไหนก็สามารถรักษาความสดให้คงอยู่ใสภาพเดิมได้ตลอด ูจากปริมาณของผักผลไม้เหล่าั้คงพอประทังความหิวไปได้สักสามวัน
เดิมทีสถานที่แห่งี้เป็มุมเปลี่ยวลับาคน เื่คนไข้ไปกันแ้ ก็ไม่มีใครสังเกตเห็นนาง ถังชิงหรูค่อยๆ เก็บโต๊ะเก้าอี้ รวมถึงของกำนัลต่างๆ ใส่เ้าไปใะเป๋าสะพาย ะที่กำลังเตรียมัั ก็มีาวัยางคนผู้หนึ่งลากาชราีคนวิ่งเ้ามา
"ท่านเา... โปก่อน ท่านเา..." าวัยางคนร้องตะโกนเรียกมาแต่ไ
ถังชิงหรูหันัไป เห็นพวกเขาวิ่งเ้ามา ท่าทางของทั้งคนแลูวิตกกังวลมาก คงจะเจอเรื่องร้อนใอันใดมาสักอย่าง
"ท่านเา..." ใที่สุดพวกเขาก็วิ่งมาถึง าชราเหนื่อยจนแทบขาดใ ใบหน้าซีดเซียวบิดเบี้ยวด้วยความเจ็บปวดทรมาน ลมหายใถี่ะชั้นึ้เรื่อยๆ หลังจากั้ก็ติดขัดคล้ายหายใไม่ออก าวัยางคนที่อยู่ด้านข้างก็ร้องถามอย่างร้อนใ "ท่านพ่อบ้าน ท่านพ่อบ้าน ท่านเป็อะไรไป"
ถังชิงหรูฝังเข็มที่ศีรษะของาชรา หลังจากั้ไม่า เขาก็ัมาหายใเป็ปรกติ
"ท่านเป็โรคหืดหอบั้ร้ายแ อย่างไรก็ควรใส่ใหน่อยนะ" นางเ่เีงเรียบ
าชราัมาเป็ปรกติแ้ ก็จัดเสื้อผ้าให้เรียบ้ ก่อนค้อมกายประสานมือคำนับถังชิงหรูอย่างนอบน้อม "ขอบคุณท่านเาที่เมตาช่วยชีวิต"
"ไม่ต้องขอบคุณหรอก อาการของท่านค่อนข้างหนัก ถึงเป็ข้าก็ไม่อาจรักษาท่านให้หายได้ภายใระยะเวลาอันสั้น" ถังชิงหรูเ่ามตรง "พวกท่านัไปกันก่อนเถอะ พรุ่งี้ค่อยมาให้ข้าฝังเข็มใหม่"
"ท่านเา พวกเรามีเรื่องต้องการความช่วยเหลือจากท่านขอรับ" าวัยางคนทำความเคารพอย่างเต็มพิธีการ "ท่านี้คือพ่อบ้านใจวนของเรา เื่ครู่นายท่านของพวกเราจู่ๆ ก็หมดสติไปกะทันหัน เชิญท่านหมอมาหลายคนแ้ก็ไร้ประโยชน์ เื่ครู่ข้ามาให้ท่านตรวจแ้ จึงเชื่อมั่นใวิชาแพทย์อันล้ำเลิศของท่าน หลังจากัไปได้ยินพ่อบ้านเ่ถึงอาการประหลาดของเจ้านาย จึงรีบพาเขามาหาท่านนี่แหละ ขอท่านเาโปรดไปที่จวนของเรา ช่วยให้นายท่านฟื้นึ้มาด้วยเถิด"
"เอ้อ... เรื่องี้...." ถังชิงหรูมีสีหน้าลำบากใ "วันี้ข้าเหนื่อยแ้"
พ่อบ้านผู้ั้โขกศีรษะคำนับีครั้งพลางเ่ปากวิงวอน "ขอท่านเาช่วยพวกเราด้วยเถิด หากนายของพวกเรามีอันเป็ไป บ่าวอย่างพวกเราก็คงต้องายามไปด้วย ตลอดทางที่ผ่านมาได้ยินแต่คำชื่นชมสรรเสริญว่าท่านหมอเป็ดั่งพระโพธิสัตว์เปี่ยมไปด้วยจิตเมตา ให้การรักษากับคนเจ็บไข้โดยที่ไม่รับเงินสักอีแปะ ช่างเป็คนดีอย่างแท้จริง ขอท่านหมอได้โปรดเห็นแก่ชีวิตอันต่ำต้อยของพวกเราด้วยเถิด"
"ท่านเา แม้ว่าท่านจะตรวจรักษาคนไข้โดยไม่เก็บเงิน แต่นั่นก็สำหรับชาวบ้านธรรมดาทั่วไป หากเป็คนมั่งมีเงินทอง ท่านก็ควรจะเก็บค่ารักษา หนึ่งคนมีเงินย่อมมิขาดแคลนเงินทอง ท่านหมอไม่รับ พวกเขาก็เอาไปละลายที่อื่น ครั้นมีเงินแ้ ท่านหมอก็เอาไปซื้อสมุนไพรเองได้ เช่นี้ก็จะยิ่งช่วยเหลือคนจนได้มากึ้ ดังั้ เพียงท่านยอมไปตรวจอาการให้นายท่านของพวกเรา ท่านพ่อบ้านสามารถเป็ธุระจัดการจ่ายค่ารักษาให้ท่านหนึ่ง้ตำลึง" าวัยางคนหันไปขยิบาให้พ่อบ้าน
พ่อบ้านเ้าใความหมาย รีบเ่ามน้ำ "ใช่แ้ขอรับ จุดี้บ่าวจัดการให้ได้ เรื่องไหนก็ไม่สำคัญเ่าความเป็ความายของเจ้านายีแ้ เงินทองจะนับว่าเป็อันใด ขอแค่ท่านหมอรักษานายท่านให้หายได้ ให้เพิ่มีเ่าไรก็มีจ่าย"
ถังชิงหรูทำท่าซังกะาย ใสายาของคนั้ มองว่านางเป็คนซื่อตรง ไม่ถู่อลวงด้วยอำนาจของเงินทอง แต่แท้ที่จริงนางตื่นเต้นจนหัวใแทบะดอนออกจากอกตั้งาแ้
"หนึ่ง้ตำลึง! หนึ่ง้ตำลึงของที่นี่มันเยอะมากหรือไม่ เี่ี อธิบายหน่อยสิ"
"เรียนนายญิ หนึ่ง้ตำลึงหากเป็ยุคสมัยของพวกเราก็คิดเป็เงินสามหมื่นเหรียญ นับว่าเป็เงินก้อนเล็ก หากนายญิมีเงินหนึ่ง้ตำลึง ก็ไม่ต้องกังวลเรื่องปากท้องใแต่ละวันีแ้ ทั้งยังสามารถซื้อเสื้อผ้าสวยๆ และแป้งชาดประทินผิวอย่างดีได้ีด้วย จริงสิ สำคัญที่สุดคือนายญิสามารถสร้างบ้านหลังใหม่ แบบี้ก็ไม่ต้องวิตกว่ายามนอนหลับฝาบ้านจะถูมพัดปลิวไปหรือไม่"
"..."
ถังชิงหรูมุมปาะตุก นึกเข่นเขี้ยวใใ่าวว่า "เี่ี นายรู้สึกว่าการเห็นฉันใสภาพอนาถาแบบี้คือเรื่อง่าสนุกใช่ไหม"
"นายญิสูง่ดังเทพธิดา ้าเชิดใส่แม้ะทั่งเจ้าาของดาวโลก ปรกติเสื้อผ้าก็สวมใส่แต่ของชั้นเลิศ อาหารการกินต้องสดใหม่เ่าั้ ข้าวของเครื่องใช้้วิจิตรประณีต ทว่าตอนี้ต้องมาอยู่บ้านเก่าผุพัง มิหนำซ้ำยังต้องกินแต่ของป่าเหมือนเดิมุวัน เี่ีรู้สึกว่า... ก็่าสนใอยู่นะครับ"
"Fuck!" ถังชิงหรูได้ยินคำพูดของเี่ี ก็โพล่งสบถออกมาอย่างสุดั้น
พ่อบ้านกับาวัยางคนผู้ั้ตกใจนแทบะโดด ต่างมองถังชิงหรูด้วยแววาะสับะส่าย
"ถังชิงหรูะแอมะไอเบาๆ พลางเ่ด้วยสีหน้าเคร่งขรึม "ช่วยคนหนึ่งชีวิตดีกว่าสร้างเจดีย์เจ็ดชั้น ข้าเป็หมอ ไหนเลยจะนิ่งูดายยามเห็นคนป่วยุข์ทรมานได้ ไปกันเถอะ"!
ทั้งต่างหันมามองหน้ากัน ก่อนแสดงท่าทีผ่อนคลายประหนึ่งจะบอกว่ารอดแ้
"ท่านเาเชิญทางี้ขอรับ พวกเราเตรียมรถม้าไว้แ้" พ่อบ้าน่าวจบก็ผายมือเชิญ
คฤหาสน์โอ่โถงกว้างใหญ่ ถังชิงหรูยืนอยู่หน้าประูข้างซึ่งอยู่ใจุดที่หลบมุม มองกำแพงซึ่งตั้งตระหง่านอยู่เบื้องหน้าด้วยสีหน้าครุ่นคิด พยายามคาดเดาสถานะของผู้เป็เจ้าของคฤหาสน์หลังี้
ที่นี่ตั้งอยู่ห่างจากัเมืองค่อนข้างไ เื่ครู่นางนั่งรถม้าของพวกเขามายังใช้เวลาามาก ระหว่างทางพ่อบ้านแนะนำัให้รู้จัก เขาแซ่ิ คนอื่นเรียกเขาว่าพ่อบ้านิ ่าวัยฉกรรจ์ีคนเป็ผู้คุ้มกันของที่นี่ วันี้เป็วันหยุดพักผ่อนของเขา บังเอิญไปพบเห็นถังชิงหรูตั้งแผงลอยตรวจคนไข้ไม่คิดค่ารักษา ก็เลยไปต่อแถวกับเขาด้วย ยามัมาที่จวนได้ยินว่าพ่อบ้านิกำลังต้องการหมอ จึงแนะนำนางไป พ่อบ้านิได้ยินเกี่ยวกับหมอเถื่อนใยุทธภพมามาก ยังมิใคร่เชื่อในัก เลยามเขามาด้วย หากถังชิงหรูมิได้แสดงฝีมือให้เห็นต่อหน้าต่อา พ่อบ้านิต้องไม่เชื่อถือนางเป็แน่
"ท่านเา ท่านอย่าได้คิดมาก วันี้นายท่านเิเรื่อง ใจวนโาหลวุ่นวายไปหมด ดังั้..." พ่อบ้านิเ่ด้วยความรู้สึกตะขิดตะขวงใ "อย่าเ้าทางประูัจะดีกว่า ต้องลำบากท่านหมอเ้าทางประูเล็ก ขอเพียงท่านช่วยรักษานายของข้าให้หาย นายท่านจะต้องปฏิบัติต่อท่านหมอเยี่ยงแขกผู้มีเกียรติเป็แน่"
ถังชิงหรูปรายามองพ่อบ้านิ พลาง่าวเีงเรียบ "ข้าไม่สนใเรื่องใจวนของพวกท่านเหล่าั้หรอก ประูัก็ดี ประู็่า ไม่ว่าประูไหนๆ ก็เ้าไปได้เหมือนกัน ข้าเองก็ไม่ได้อยากเป็แขกผู้มีเกียรติใจวนของพวกท่านสักเ่าไร คฤหาสน์หลังใหญ่มีแต่เรื่องยุ่งยากซับซ้อน มิสู้อยู่ใชนบทสบายใกว่าเยอะ"
พ่อบ้านิได้ยินคำ่าวของถังชิงหรู ก็ยิ่งละอายกว่าเดิม นึกชื่นชมใใ มิเีแที่เป็ผู้สูง่ ความคิดช่างแตกต่างจากคนสามัญทั่วไปโดยแท้
พ่อบ้านิพาถังชิงหรูผ่านเ้าประูเล็ก ด้วยไม่อยากให้นางล่วงรู้สถานะผู้เป็นาย เาะเกรงว่าหากนางรู้ความจริงแ้ออกไปพูดจามั่วซั่วข้าง ย่อมไม่เป็ผลดีต่อุฝ่าย
"พ่อบ้านิ อาการของนายท่านย่ำแย่ถึงั้วิกฤติแ้ หมอที่ท่านไปเชิญมาหรือยัง" ญิวัยางคนผู้หนึ่งเดินเ้ามาอย่างเร่งร้อน พลางพร่ำบ่นกับเขาด้วยสีหน้าหวั่นวิตก
พ่อบ้านิพยักหน้า่าวว่า "หมัวมัว[1] อย่าวิตกไปเลย ท่านี้ก็คือ... เา มิทราบว่าแซ่อันสูง่ของท่านคือ..."
"ข้าแซ่ถัง" ถังชิงหรูทำสีหน้านิ่งขรึม จงใวางมาดใหู้สูง่ลึ้ำยากจะคาดคะเน
ญิวัยางคนมองถังชิงหรูอย่างพินิจตั้งแต่หัวจรดเท้า ก่อนเ่วาจาพลางมุ่นคิ้วขมวด "นางน่ะหรือเา จะเยาว์วัยไปหน่อยหรือไม่"
"หมัวมัว เาคือผู้สูง่ใตำา ไหนเลยจะเอาคนสามัญทั่วไปมาเปรียบเทียบได้ ท่านอย่ากังวลไปเลย่า เรื่องอื่นๆ มอบให้ข้าจัดการเอง" พ่อบ้านิเกรงว่าจะเป็การล่วงเิถังชิงหรู จึงรีบไ่เี่ย หลัง่าวจบก็หันมาเ่กับถังชิงหรู "ท่านหมอ เชิญทางี้ขอรับ"
ถังชิงหรูามพ่อบ้านิเ้าไปให้องที่หรูหรางามวิจิตร ของุสิ่งใั้้เลอเลิศจนไม่อาจหาไหนมาเปรียบปานได้ เห็นแ้พานรู้สึกนัยน์าพร่าไปหมด ด้วยสายาของถังชิงหรูย่อมมองออกว่าของุชิ้นเหล่าั้้เป็ของดีมีราคา หากหยิบออกไปสักชิ้นเอาไปแลกเป็เงิน นางก็สามารถใช้ชีวิตอยู่ที่นี่อย่างสุขสบายไปตลอดชาติ
บุรุษที่นอนอยู่บนเตียงอายุราวยี่ิปี สวมใส่อาภรณ์สีม่วงปักดิ้นเงินเป็ลายดอกโบตั๋นดอกใหญ่ เสื้อผ้าของเขาช่างหรูหรางดงามยิ่งนัก นางเห็นแค่ปราดเดียวก็สะดุดากับชุดของเขาเีแ้ เป็บุรุษแต่สวมใส่อาภรณ์วิจิตรตระการาขนาดี้ช่าง่าอัศจรรย์ในัก
ทว่ายามเห็นรูปโฉมของบุรุษบนเตียงอย่างชัดเจน นางัรู้สึกว่าุสิ่งเหล่าี้้เป็ธรรมชาติ ใบหน้าของเขางดงามสลักเสลาคล้ายถอดแบบออกมาจากภาพเขียน หากไม่ใช่เาะเห็นลูกะเดือกกับเรือนร่างกำยำล่ำสัน นางคงคิดว่าเขาเป็สตรีคนหนึ่ง หน้าา่าาเหลือเิ ราวกับหุ่นยนต์ญิสาวงานวิจัยใหม่ล่าสุดใศตวรรษที่สามิเอ็ดก็ไม่ปาน
พ่อบ้านิส่ายหน้า่าวด้วยความจนใ "ใบหน้าี้ของเจ้านายนำมาซึ่งภัยพิบัติโดยแท้ เาะใบหน้าี้ ตั้งแต่อายุิขวบเป็ต้นมานายท่านก็ถูกสตรีเหล่าั้วางยาพิษ หลายปีที่ผ่านมาี้เขาจึงเห็นสตรีุคนเป็ดั่งงูพิษ แต่เพื่อทำให้ผู้อื่นสบายใ ก็จำต้องรับสตรีที่คนเหล่าั้่มาบรรณาการให้ ดังั้ชีวิตใแต่ละวันของนายท่านจึงเหมือนตกนรกทั้งเป็
"นายของพวกท่านเคยถูกผู้ญิวางยาพิษหรือ" ถังชิงหรูจับชีพจรให้คนผู้ั้พลางเ่ถาม
"ใช่ขอรับ นายของเราหน้าางดงามเิไป สตรีใดได้เห็นเป็ต้องตกหลุมรัก แต่เขาัเฉยชากับสตรีเป็อย่างยิ่ง นึกเหยียดหยันมาแต่ไหนแต่ไร ทำให้พวกสตรีที่ตกหลุมรักเขาเหล่าั้พากันว้าวุ่น ยิ่งเขาเย็นชาเ่าไร พวกนางก็ยิ่งะตือรือร้น แต่ยิ่งพวกนางะตือรือร้นเ่าไร นายท่านก็ยิ่งรังเกียจมากเ่าั้ เื่คนหนึ่งามตื๊อ ีคนิ่ี เวลาผ่านไปาเข้า วัยสาวดั่งวสันต์แรกแย้มไหนเลยจะรอต่อไปได้ ครั้นแ้เรื่องวางยาพรรค์ั้จึงเิึ้..." พ่อบ้านิเล่าพลางทอดถอนใ
ใที่สุดถังชิงหรูก็ตรวจพบสาเหตุที่ทำให้าหนุ่มหมดสติไม่ฟื้น
เขาถูกวางยา!
"ูท่าคราี้ก็ถูกสตรีวางยาีแ้" ถังชิงหรูยิ้มพลางโคลงศีรษะ "ร่างกายของเขามีพิษสะสมเยอะมาก พิษเหล่าั้คงสะสมมาจากของที่เขากินตลอดหลายปีมาี้ ข้าจะแก้พิษของคราี้ให้ก่อน หลังจากฟื้นึ้มาแ้ ข้าจะออกเทียบยา เจ้าต้มให้เขาดื่มครึ่งเื ก็จะสามารถขจัดพิษที่สะสมใร่างกายก่อนหน้าี้ได้"
"ท่านหมอช่วยให้นายท่านฟื้นได้จริงหรือขอรับ เื่ครู่เชิญหมอมาห้าท่าน ้แต่บอกว่าพิษที่โดนคราี้พิสดารนัก พวกเขาก็จนปัญญา" พ่อบ้านิ่าวด้วยความซาบซึ้งใ
ทว่าถังชิงหรู่าวเพียงเรียบๆ "พิษที่เขาได้รับคราี้ไม่ธรรมดา ชะรอยนายของท่านคงจะไปล่วงเิผู้สูงศักดิ์เ้าะมัง แต่ยังดีที่ข้ารักษาได้"
"ขอบพระคุณท่านเา" พ่อบ้านิประกบมือคารวะอย่างนอบน้อม
ถังชิงหรูมองไปยังบุรุษเบื้องหน้า เขากำลังหลับสนิท หัวคิ้วขมวดเกร็งเผยความร้อนรนะวนะวาย ไม่รู้ว่ากำลังฝันอะไรอยู่ถึงไดู้เดือดดาลเช่นั้
แต่หน้าาดีจริงๆ
ถังชิงหรูลองเปรียบเทียบาหนุ่มตรงหน้ากับารูปงามที่บ้านของตนเอง ่าหลันหลิงนุ่มนวลอ่อนโยนเสมือนหยก สุขุมนุ่มลึกสง่างาม ่บุรุษคนี้หล่อเหลาราวกับรูปสลัก แต่เ่าที่เห็นไม่่าจะเป็คนที่อยู่ร่วมกันได้ง่ายนัก เกรงก็แต่จะเป็อ๋องน้อยจอมอหังการเีมากกว่า แม้ว่าจะหน้าาหล่อเหลา แต่อย่าเ้าไปยุ่งเกี่ยว่าจะดีที่สุดพ
ะขบคิดไปเรื่อยๆ มือก็ฝังเข็มทองให้กับบุรุษรูปงามตรงหน้าามจุดฝังเข็มต่างๆ าหนุ่มเปล่งเีงร้องครางอย่างเจ็บปวดทรมาน แผ่นเปลือกาเริ่มขยับไหว ูเหมือนใ้จะฟื้นแ้
--------------------------------------------------------------------------------
[1] หมัวมัว เป็คำเรียกญิรับใช้อาวุโส อาจเป็แม่นม หรือเป็ผู้อบรมสั่งสอนจรรยามารยาท
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??